< Ordsprogene 26 >

1 Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.
Como a neve no verão, e como a chuva na sega, assim não convem ao louco a honra.
2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
Como ao passaro o vaguear, como á andorinha o voar, assim a maldição sem causa não virá.
3 Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.
O açoite para o cavallo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
4 Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.
Não respondas ao tolo segundo a sua estulticia; para que tambem te não faças similhante a elle.
5 Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
Responde ao tolo segundo a sua estulticia; para que não seja sabio aos seus olhos.
6 Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.
Os pés corta, e o damno bebe, quem manda mensagens pela mão d'um tolo.
7 Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.
Como as pernas do côxo, que pendem frouxas, assim é o proverbio na bocca dos tolos.
8 Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.
Como o que ata a pedra preciosa na funda, assim é aquelle que dá honra ao tolo.
9 Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.
Como o espinho que entra na mão do bebado, assim é o proverbio na bocca dos tolos.
10 Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.
Os grandes molestam a todos, e alugam os tolos e transgressores.
11 Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.
Como o cão que torna ao seu vomito, assim é o tolo que reitera a sua estulticia.
12 Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.
Tens visto a um homem que é sabio a seus proprios olhos? maior esperança ha do tolo do que d'elle.
13 Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"
Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas
14 Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.
Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o preguiçoso na sua cama.
15 Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.
O preguiçoso esconde a sua mão no seio: enfada-se de tornal-a á sua bocca.
16 Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
Mais sabio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que bem respondem.
17 Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
O que, passando, se entremette em pleito alheio é como aquelle que toma um cão pelas orelhas.
18 Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
Como o louco que lança de si faiscas, frechas, e mortandades,
19 er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."
Assim é o homem que engana o seu proximo, e diz: Não o fiz eu por brincar?
20 Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
Sem lenha, o fogo se apagará; e, não havendo murmurador, cessará a contenda.
21 Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
Como o carvão é para as brazas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para accender rixas.
22 Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
As palavras do murmurador são como as palavras do espancado, e ellas descem ao intimo do ventre.
23 Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
Como o caco coberto d'escorias de prata, assim são os labios ardentes com o coração maligno.
24 Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
Aquelle que aborrece se contrafaz pelos seus beiços, mas no seu interior encobre o engano.
25 gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
Quando te supplicar com a sua voz, não te fies n'elle, porque sete abominações ha no seu coração.
26 Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
Cujo odio se encobre com engano; a sua malicia se descobrirá na congregação.
27 I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
O que cava uma cova n'ella cairá; e o que revolve a pedra esta sobre elle tornará.
28 Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.
A lingua falsa aborrece aos que ella afflige, e a bocca lubrica obra a ruina.

< Ordsprogene 26 >