Псалми 44

1 За първия певец. Поучение за Кореевите синове. Боже с ушите си сме чули, нашите бащи са ни разказвали, Какво дело си извършил в техните дни, в древните времена.

Instrução para o regente; dos filhos de Coré: Ó Deus, com nossos ouvidos ouvimos, nossos pais nos contaram a obra que tu fizeste nos seus dias, nos dias antigos.

2 Ти си изгорил с ръката Си народите, а тях си насадил; Съкрушил си племена, а тях си разпространил.

Para plantá-los, expulsaste as nações com a tua própria mão; para fazê-los crescer, afligiste os povos.

3 Защото не завладяха земята със своя меч, Нито тяхната мишца ги спаси, Но Твоята десница и Твоята мишца, и светлостта на Твоето лице, Защото Твоето благоволение беше към тях.

Porque não conquistaram a terra pelas espadas deles, nem o braço deles os salvou; mas sim tua mão direita e o teu braço, e a luz de teu rosto; porque tu os favoreceste.

4 Ти си Цар мой, Боже; Заповядай да стават победи за Якова.

Deus, tu és meu Rei; ordena salvações a Jacó.

5 Чрез Тебе ще повалим неприятелите си; Чрез Твоето име ще стъпчем ония, които се повдигат против нас.

Por ti venceremos nossos adversários; por teu nome passaremos por cima dos que se levantam contra nós.

6 Защото няма да уповавам на лъка си, Нито ще ме избави мечът ми.

Porque minha confiança não está em meu arco; nem minha espada me salvará.

7 Защото Ти си ни избавил от противниците ни, И посрамил си ония, които ни мразят.

Pois tu nos salvaste de nossos adversários, e envergonhaste aos que nos odeiam.

8 С Бога ще се хвалим всеки ден, И името Ти ще славословим до века. (Села)

Nós exaltamos a Deus o dia todo; e louvaremos o teu nome para sempre. (Selá)

9 Но сега Ти си ни отхвърлил и посрамил, И не излизат вече с нашите войски.

Mas [agora] tu tens nos rejeitado e envergonhado; e tu não tens saído junto com nossos exércitos.

10 Правиш ни да се върнем назад пред противника; И мразещите ни обират ни за себе си.

Tu nos fazes fugir do adversário, e aqueles que nos odeiam saqueiam [de nós] para si.

11 Предал си ни като овци за ядене, И разпръснал си ни между народите.

Tu nos entregas como ovelhas para serem comidas, e nos espalhas entre as nações.

12 Продал си Своите люде за нищо. И не си спечелил от цената им.

Tu vendes a teu povo ao preço de nada, e não aumentas o seu valor.

13 Правиш ни за укор на съседите ни, За присмех и поругание на ония, които са около нас.

Tu nos pões como humilhação por nossos vizinhos; como escárnio e zombaria pelos que estão ao redor de nós.

14 Правиш ни за поговорка между народите, За кимване с глава между племената.

Tu nos pões como provérbio de escárnio entre as nações; como balançar de cabeça entre os povos;

15 Всеки ден позорът ми е пред мене, И срамът на лицето ми ме покрива,

Minha humilhação está o dia todo diante de mim; e a vergonha cobre o meu rosto,

16 Поради гласа на онзи, който укорява и хули, Поради неприятеля, и отмъстителя.

Pela voz do adversário e do que insulta; por causa do inimigo e do vingador.

17 Всичко това дойде върху нас; Обаче ние не Те забравихме, Нито станахме неверни на Твоя завет.

Tudo isto veio sobre nós; porém não nos esquecemos de ti, nem traímos o teu pacto.

18 Сърцето ни не се върна назад, Нито се отклониха стъпките ни от Твоя път,

Nosso coração não se voltou para trás, nem nossos passos de desviaram de teu caminho.

19 Макар Ти да си ни съкрушил в пусто място. И да си ни покрил с мрачна сянка.

Tu tens nos afligido num lugar de chacais, e nos cobriste com sobra de morte.

20 Ако сме забравили името на нашия Бог, Или сме прострели ръцете си към чужд Бог,

Se tivéssemos esquecido do nome do nosso Deus, e estendido nossas mãos a um outro deus,

21 То не ще ли Бог да издири това? Защото той знае тайните на сърцето.

por acaso Deus não o descobriria? Pois ele conhece os segredos do coração.

22 Не! ние сме убивани заради Тебе цял ден, Считани сме като овци за клане,

Mas por causa de ti somos mortos o dia todo; somos considerados como ovelhas para o matadouro.

23 Събуди се, Господи, защо спиш? Стани, не ни отхвърляй за винаги.

Desperta; por que estás dormindo, Senhor? Acorda, não [nos] rejeites para sempre.

24 Защо криеш лицето Си, И забравяш неволята ни и угнетението ни?

Por que escondes tua face, e te esqueces de nossa humilhação e de nossa opressão?

25 Защото душата ни е снишена до пръстта; Коремът ни е прилепен до земята.

Pois nossa alma está abatida ao pó; nosso ventre está junto à terra.

26 Стани да ни помогнеш, И Избави ни заради милосърдието Си.

Levanta-te para nosso socorro; e resgata-nos por tua bondade.