< Zəbur 144 >

1 Davudun məzmuru. Alqış olsun Rəbbə, Qayama! Əllərimə döyüş təlimi, Barmaqlarıma müharibə təlimi verən Odur.
A Psalm of David. Blessed be the LORD my strength, who teacheth my hands to war, and my fingers to fight:
2 Mənə Məhəbbət göstərən, mənim Qalam, Qülləm, Xilaskarım, Qalxanım, Pənahgahım, Xalqımı mənə itaət etdirən Odur.
My goodness, and my fortress; my high tower, and my deliverer; my shield, and he in whom I trust; who subdueth my people under me.
3 Ya Rəbb, insan kimdir ki, qayğısına qalırsan, Bəşər övladı kimdir ki, onu düşünürsən?
LORD, what is man, that thou takest knowledge of him! or the son of man, that thou makest account of him!
4 İnsan bir nəfəsə bənzər, Ömrü kölgə kimi keçib-gedər.
Man is like vanity: his days are as a shadow that passeth away.
5 Ya Rəbb, göyləri yar, aşağı en, Dağlara toxun, qoy tüstülənsin.
Bow thy heavens, O LORD, and come down: touch the mountains, and they shall smoke.
6 Şimşəyini çaxdır, düşmənləri dağıt, Oxlarını yağdır, yağıları darmadağın et.
Cast forth lightning, and scatter them: shoot thy arrows, and destroy them.
7 Göylərdən əl uzadıb dərin sulardan məni xilas et, Məni yadellilərin əlindən azad et.
Send thy hand from above; rid me, and deliver me out of great waters, from the hand of foreigners;
8 Onların dili yalan danışar, Sağ əlləri yalandan and etmək üçün qalxar.
Whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood.
9 Ey Allah, Sənə yeni bir ilahi ilə şükür edəcəyəm, Səni ontelli çənglə tərənnüm edəcəyəm.
I will sing a new song to thee, O God: upon a psaltery and an instrument of ten strings will I sing praises to thee.
10 Sənsən padşahlara zəfər qazandıran, Qulun Davudu amansız qılıncdan qurtaran.
It is he that giveth salvation to kings: who delivereth David his servant from the hurtful sword.
11 Məni yadellilərin əlindən xilas et, Sən məni azad et! Onların dili yalan danışar, Sağ əlləri yalandan and etmək üçün qalxar.
Rid me, and deliver me from the hand of foreigners, whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood:
12 Qoy yeniyetmə oğullarımız sağlam fidan kimi boy atsın, Qızlarımız oyulmuş saray sütunları kimi gümrah olsun.
That our sons may be as plants grown up in their youth; that our daughters may be as corner stones, polished after the similitude of a palace:
13 Anbarlarımız müxtəlif nemətlərlə dolub-daşsın, Otlaqda qoyunlarımız minlərlə, on minlərlə çoxalsın.
That our barns may be full, affording all manner of store: that our sheep may bring forth thousands and ten thousands in our streets:
14 Naxırlarımız çoxlu balalar versin, Hasarlarımız dəlmə-deşiksiz olsun. İnsanlarımız əsir düşməsin, Meydanlarımız şivən səsinə bir daha bürünməsin.
That our oxen may be strong to labour; that there be no breaking in, nor going out; that there be no complaining in our streets.
15 Nə bəxtiyardır belə xeyir-dua alan xalq! Nə bəxtiyardır Allahı Rəbb olan xalq!
Happy is that people, that is in such a case: yea, happy is that people, whose God is the LORD.

< Zəbur 144 >