Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
