< ՂՈԻԿԱՍ 22 >

1 Բաղարջակերքի տօնը՝ որ Զատիկ կը կոչուէր՝ մօտեցաւ,
اَپَرَنْچَ کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسْیَ کالَ اُپَسْتھِتی
2 եւ քահանայապետներն ու դպիրները կը փնտռէին թէ ի՛նչպէս մեռցնեն զայն, քանի որ կը վախնային ժողովուրդէն:
پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیایَکاشْچَ یَتھا تَں ہَنْتُں شَکْنُوَنْتِ تَتھوپایامْ اَچیشْٹَنْتَ کِنْتُ لوکیبھْیو بِبھْیُح۔
3 Սատանան մտաւ Իսկարիովտացի մականուանեալ Յուդայի ներսը, որ տասներկուքէն մէկն էր,
ایتَسْتِنْ سَمَیے دْوادَشَشِشْییشُ گَنِتَ اِیشْکَرِیوتِییَرُوڈھِمانْ یو یِہُوداسْتَسْیانْتَحکَرَنَں شَیتاناشْرِتَتْواتْ
4 եւ ան գնաց բանակցելու քահանայապետներուն ու մեծաւորներուն հետ՝ թէ ի՛նչպէս մատնէ զայն անոնց:
سَ گَتْوا یَتھا یِیشُں تیشاں کَریشُ سَمَرْپَیِتُں شَکْنوتِ تَتھا مَنْتْرَناں پْرَدھانَیاجَکَیح سیناپَتِبھِشْچَ سَہَ چَکارَ۔
5 Անոնք ուրախացան եւ միաձայնեցան դրամ տալ անոր:
تینَ تے تُشْٹاسْتَسْمَے مُدْراں داتُں پَنَں چَکْرُح۔
6 Ինք ալ խոստացաւ, ու կը փնտռէր պատեհութիւն մը զայն մատնելու անոնց՝ առանց բազմութեան:
تَتَح سونْگِیکرِتْیَ یَتھا لوکانامَگوچَرے تَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِتُں شَکْنوتِ تَتھاوَکاشَں چیشْٹِتُماریبھے۔
7 Բաղարջակերքի օրը եկաւ, երբ պէտք էր մորթել զատիկը:
اَتھَ کِنْوَشُونْیَپُوپوتْمَوَدِنے، اَرْتھاتْ یَسْمِنْ دِنے نِسْتاروتْسَوَسْیَ میشو ہَنْتَوْیَسْتَسْمِنْ دِنی
8 Ուստի ղրկեց Պետրոսն ու Յովհաննէսը՝ ըսելով. «Գացէ՛ք, պատրաստեցէ՛ք մեզի զատիկը՝ որպէսզի ուտենք»:
یِیشُح پِتَرَں یوہَنَنْچاہُویَ جَگادَ، یُواں گَتْواسْماکَں بھوجَنارْتھَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ دْرَوْیانْیاسادَیَتَں۔
9 Անոնք ալ ըսին անոր. «Ո՞ւր կ՚ուզես որ պատրաստենք»:
تَدا تَو پَپْرَچّھَتُح کُچاسادَیاوو بھَوَتَح کیچّھا؟
10 Ըսաւ անոնց. «Ահա՛ երբ մտնէք քաղաքը, մարդ մը պիտի հանդիպի ձեզի՝ որ ուսին վրայ ունի ջուրի սափոր մը. հետեւեցէ՛ք անոր մինչեւ այն տունը՝ ուր ինք կը մտնէ,
تَدا سووادِیتْ، نَگَرے پْرَوِشْٹے کَشْچِجَّلَکُمْبھَمادایَ یُواں ساکْشاتْ کَرِشْیَتِ سَ یَنِّویشَنَں پْرَوِشَتِ یُوامَپِ تَنِّویشَنَں تَتْپَشْچادِتْوا نِویشَنَپَتِمْ اِتِ واکْیَں وَدَتَں،
11 եւ ըսէ՛ք տանտիրոջ. «Վարդապետը կ՚ըսէ քեզի. “Ո՞ւր է իջեւանը, ուր պիտի ուտեմ զատիկը աշակերտներուս հետ”:
یَتْراہَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَں شِشْیَیح سارْدّھَں بھوکْتُں شَکْنومِ ساتِتھِشالا کُتْرَ؟ کَتھامِماں پْرَبھُسْتْواں پرِچّھَتِ۔
12 Ան ալ պիտի ցուցնէ ձեզի կահաւորուած մեծ վերնայարկ մը. հո՛ն պատրաստեցէք»:
تَتَح سَ جَنو دْوِتِییَپْرَکوشْٹھِییَمْ ایکَں شَسْتَں کوشْٹھَں دَرْشَیِشْیَتِ تَتْرَ بھوجْیَماسادَیَتَں۔
13 Գացին, գտան ինչպէս ըսաւ իրենց, եւ պատրաստեցին զատիկը:
تَتَسْتَو گَتْوا تَدْواکْیانُسارینَ سَرْوَّں درِشْدْوا تَتْرَ نِسْتاروتْسَوِییَں بھوجْیَماسادَیاماسَتُح۔
14 Երբ ժամը հասաւ՝ սեղան նստաւ, ու տասներկու առաքեալները իրեն հետ:
اَتھَ کالَ اُپَسْتھِتے یِیشُ رْدْوادَشَبھِح پْریرِتَیح سَہَ بھوکْتُمُپَوِشْیَ کَتھِتَوانْ
15 Եւ ըսաւ անոնց. «Չափազանց ցանկացի որ այս զատիկը ուտեմ ձեզի հետ՝ իմ չարչարուելէս առաջ.
مَمَ دُحکھَبھوگاتْ پُورْوَّں یُبھابھِح سَہَ نِسْتاروتْسَوَسْیَیتَسْیَ بھوجْیَں بھوکْتُں مَیاتِوانْچھا کرِتا۔
16 որովհետեւ կը յայտարարեմ ձեզի. “Ա՛լ բնա՛ւ պիտի չուտեմ ասկէ, մինչեւ որ իրագործուի Աստուծոյ թագաւորութեան մէջ”»:
یُشْمانْ وَدامِ، یاوَتْکالَمْ اِیشْوَرَراجْیے بھوجَنَں نَ کَرِشْیے تاوَتْکالَمْ اِدَں نَ بھوکْشْیے۔
17 Ու բաժակը առաւ, շնորհակալ եղաւ եւ ըսաւ. «Առէ՛ք ասիկա ու բաժնեցէ՛ք ձեր մէջ:
تَدا سَ پانَپاتْرَمادایَ اِیشْوَرَسْیَ گُنانْ کِیرْتَّیِتْوا تیبھْیو دَتْواوَدَتْ، اِدَں گرِہْلِیتَ یُویَں وِبھَجْیَ پِوَتَ۔
18 Արդարեւ կը յայտարարեմ ձեզի. “Բնա՛ւ որթատունկին բերքէն պիտի չխմեմ, մինչեւ որ գայ Աստուծոյ թագաւորութիւնը”»:
یُشْمانْ وَدامِ یاوَتْکالَمْ اِیشْوَرَراجَتْوَسْیَ سَںسْتھاپَنَں نَ بھَوَتِ تاوَدْ دْراکْشاپھَلَرَسَں نَ پاسْیامِ۔
19 Ապա հաց առաւ, շնորհակալ եղաւ, կտրեց ու տուաւ անոնց, եւ ըսաւ. «Ա՛յս է իմ մարմինս՝ որ կը տրուի ձեզի համար. ըրէ՛ք ասիկա՝ իմ յիշատակիս համար»:
تَتَح پُوپَں گرِہِیتْوا اِیشْوَرَگُنانْ کِیرْتَّیِتْوا بھَنْکْتا تیبھْیو دَتْواوَدَتْ، یُشْمَدَرْتھَں سَمَرْپِتَں یَنْمَمَ وَپُسْتَدِدَں، ایتَتْ کَرْمَّ مَمَ سْمَرَنارْتھَں کُرُدھْوَں۔
20 Նոյնպէս ալ բաժակը առաւ ընթրիքէն ետք, եւ ըսաւ. «Այս բաժակը նո՛ր ուխտն է՝ իմ արիւնովս, որ կը թափուի ձեզի համար»:
اَتھَ بھوجَنانْتے تادرِشَں پاتْرَں گرِہِیتْواوَدَتْ، یُشْمَتْکرِتے پاتِتَں یَنْمَمَ رَکْتَں تینَ نِرْنِیتَنَوَنِیَمَرُوپَں پانَپاتْرَمِدَں۔
21 «Բայց ահա՛ զիս մատնողին ձեռքը ինծի հետ՝ այս սեղանին վրայ է:
پَشْیَتَ یو ماں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ سَ مَیا سَہَ بھوجَناسَنَ اُپَوِشَتِ۔
22 Իրաւ է թէ մարդու Որդին կ՚երթայ՝ ինչպէս սահմանուած է. բայց վա՜յ այն մարդուն՝ որուն միջոցով կը մատնուի ան»:
یَتھا نِرُوپِتَماسْتے تَدَنُسارینا مَنُشْیَپُتْرَسْیَ گَتِ رْبھَوِشْیَتِ کِنْتُ یَسْتَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ تَسْیَ سَنْتاپو بھَوِشْیَتِ۔
23 Անոնք ալ սկսան հարցնել իրարու թէ իրենցմէ ո՛վ էր՝ որ պիտի ընէր այդ բանը:
تَدا تیشاں کو جَنَ ایتَتْ کَرْمَّ کَرِشْیَتِ تَتْ تے پَرَسْپَرَں پْرَشْٹُماریبھِرے۔
24 Վէճ մըն ալ եղաւ անոնց մէջ, թէ իրենցմէ ո՛վ պիտի համարուի մեծագոյնը:
اَپَرَں تیشاں کو جَنَح شْریشْٹھَتْوینَ گَنَیِشْیَتے، اَتْرارْتھے تیشاں وِوادوبھَوَتْ۔
25 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Հեթանոսներուն թագաւորնե՛րը կը տիրեն իրենց, եւ անոնք որ կ՚իշխեն իրենց վրայ՝ բարերար կը կոչուին:
اَسْماتْ کارَناتْ سووَدَتْ، اَنْیَدیشِییاناں راجانَح پْرَجانامُپَرِ پْرَبھُتْوَں کُرْوَّنْتِ دارُنَشاسَنَں کرِتْواپِ تے بھُوپَتِتْوینَ وِکھْیاتا بھَوَنْتِ چَ۔
26 Բայց դուք այնպէս պէտք չէ ըլլաք. հապա ա՛ն որ ձեր մէջ մեծագոյնն է՝ կրտսերին պէս թող ըլլայ, ու հրամայողը՝ սպասարկուին պէս:
کِنْتُ یُشْماکَں تَتھا نَ بھَوِشْیَتِ، یو یُشْماکَں شْریشْٹھو بھَوِشْیَتِ سَ کَنِشْٹھَوَدْ بھَوَتُ، یَشْچَ مُکھْیو بھَوِشْیَتِ سَ سیوَکَوَدْبھَوَتُ۔
27 Քանի որ ո՞վ է մեծը, սեղան նստո՞ղը՝ թէ սպասարկուն: Միթէ սեղան նստողը չէ՞. սակայն ես ձեր մէջ սպասարկուի մը պէս եմ:
بھوجَنوپَوِشْٹَپَرِچارَکَیوح کَح شْریشْٹھَح؟ یو بھوجَنایوپَوِشَتِ سَ کِں شْریشْٹھو نَ بھَوَتِ؟ کِنْتُ یُشْماکَں مَدھْیےہَں پَرِچارَکَاِواسْمِ۔
28 Եւ դուք անոնք էք՝ որ միշտ ինծի հետ կը մնայիք փորձութիւններուս մէջ.
اَپَرَنْچَ یُیَں مَمَ پَرِیکْشاکالے پْرَتھَمَمارَبھْیَ مَیا سَہَ سْتھِتا
29 ես ալ թագաւորութիւն մը կը կտակեմ ձեզի, ինչպէս իմ Հայրս թագաւորութիւն մը կտակեց ինծի.
ایتَتْکارَناتْ پِتْرا یَتھا مَدَرْتھَں راجْیَمیکَں نِرُوپِتَں تَتھاہَمَپِ یُشْمَدَرْتھَں راجْیَں نِرُوپَیامِ۔
30 որպէսզի դուք ուտէք ու խմէք իմ սեղանէս՝ իմ թագաւորութեանս մէջ, եւ բազմիք գահերու վրայ՝ դատելու Իսրայէլի տասներկու տոհմերը»:
تَسْمانْ مَمَ راجْیے بھوجَناسَنے چَ بھوجَنَپانے کَرِشْیَدھْوے سِںہاسَنیشُوپَوِشْیَ چیسْراییلِییاناں دْوادَشَوَںشاناں وِچارَں کَرِشْیَدھْوے۔
31 Տէրը ըսաւ. «Սիմո՛ն, Սիմո՛ն, ահա՛ Սատանան շատ ուզեց խարբալել ձեզ ցորենի պէս:
اَپَرَں پْرَبھُرُواچَ، ہے شِمونْ پَشْیَ تِتَاُنا دھانْیانِیوَ یُشْمانْ شَیتانْ چالَیِتُمْ اَیچّھَتْ،
32 Բայց ես աղերսեցի քեզի համար, որպէսզի հաւատքդ չպակսի. եւ դուն երբ դարձի գաս՝ եղբայրնե՛րդ ալ ամրացուր»:
کِنْتُ تَوَ وِشْواسَسْیَ لوپو یَتھا نَ بھَوَتِ ایتَتْ تْوَدَرْتھَں پْرارْتھِتَں مَیا، تْوَنْمَنَسِ پَرِوَرْتِّتے چَ بھْراترِناں مَناںسِ سْتھِرِیکُرُ۔
33 Իսկ ինք ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, ես պատրաստ եմ քեզի հետ թէ՛ բանտ երթալու, թէ՛ մեռնելու»:
تَدا سووَدَتْ، ہے پْرَبھوہَں تْوَیا سارْدّھَں کاراں مرِتِنْچَ یاتُں مَجِّتوسْمِ۔
34 Ան ալ ըսաւ. «Պետրո՛ս, կը յայտարարեմ քեզի. “Այսօր աքաղաղը պիտի չկանչէ, մինչեւ որ դուն երե՛ք անգամ ուրանաս՝ թէ զիս կը ճանչնաս”»:
تَتَح سَ اُواچَ، ہے پِتَرَ تْواں وَدامِ، اَدْیَ کُکُّٹَرَواتْ پُورْوَّں تْوَں مَتْپَرِچَیَں وارَتْرَیَمْ اَپَہْووشْیَسے۔
35 Նաեւ ըսաւ անոնց. «Երբ ղրկեցի ձեզ առանց քսակի, պարկի ու կօշիկներու, որեւէ բան պակսեցա՞ւ ձեզի»:
اَپَرَں سَ پَپْرَچّھَ، یَدا مُدْراسَمْپُٹَں کھادْیَپاتْرَں پادُکانْچَ وِنا یُشْمانْ پْراہِنَوَں تَدا یُشْماکَں کَسْیاپِ نْیُونَتاسِیتْ؟ تے پْروچُح کَسْیاپِ نَ۔
36 Անոնք ալ ըսին. «Ո՛չ մէկ բան»: Յետոյ ըսաւ. «Բայց հիմա՝ ա՛ն որ քսակ ունի՝ թող առնէ զայն, նմանապէս պարկը. եւ ա՛ն որ սուր չունի, թող ծախէ իր հանդերձը ու սուր մը գնէ իրեն:
تَدا سووَدَتْ کِنْتْوِدانِیں مُدْراسَمْپُٹَں کھادْیَپاتْرَں وا یَسْیاسْتِ تینَ تَدْگْرَہِیتَوْیَں، یَسْیَ چَ کرِپانو ناسْتِ تینَ سْوَوَسْتْرَں وِکْرِییَ سَ کْریتَوْیَح۔
37 Քանի որ կը յայտարարեմ ձեզի թէ պէտք է որ սա՛ գրուածն ալ կատարուի իմ վրաս. “Անօրէններու հետ սեպուեցաւ”. որովհետեւ աւարտելու վրայ են ինծի վերաբերող բաները»:
یَتو یُشْمانَہَں وَدامِ، اَپَرادھِجَنَیح سارْدّھَں گَنِتَح سَ بھَوِشْیَتِ۔ اِدَں یَچّھاسْتْرِییَں وَچَنَں لِکھِتَمَسْتِ تَنْمَیِ پھَلِشْیَتِ یَتو مَمَ سَمْبَنْدھِییَں سَرْوَّں سیتْسْیَتِ۔
38 Անոնք ալ ըսին. «Տէ՛ր, ահա՛ հոս երկու սուր կայ»: Ան ալ ըսաւ անոնց. «Կը բաւէ»:
تَدا تے پْروچُح پْرَبھو پَشْیَ اِمَو کرِپانَو۔ تَتَح سووَدَدْ ایتَو یَتھیشْٹَو۔
39 Յետոյ դուրս ելլելով՝ իր սովորութեան համաձայն գնաց Ձիթենիներու լեռը. աշակերտներն ալ հետեւեցան իրեն:
اَتھَ سَ تَسْمادْوَہِ رْگَتْوا سْواچارانُسارینَ جَیتُنَنامادْرِں جَگامَ شِشْیاشْچَ تَتْپَشْچادْ یَیُح۔
40 Երբ հասաւ այդ տեղը՝ ըսաւ անոնց. «Աղօթեցէ՛ք՝ որպէսզի փորձութեան մէջ չմտնէք»:
تَتْروپَسْتھایَ سَ تانُواچَ، یَتھا پَرِیکْشایاں نَ پَتَتھَ تَدَرْتھَں پْرارْتھَیَدھْوَں۔
41 Ապա մեկուսացաւ անոնցմէ՝ քարընկէցի մը չափ, ու ծնրադրելով՝ կ՚աղօթէր
پَشْچاتْ سَ تَسْمادْ ایکَشَرَکْشیپادْ بَہِ رْگَتْوا جانُنِی پاتَیِتْوا ایتَتْ پْرارْتھَیانْچَکْرے،
42 եւ կ՚ըսէր. «Հա՛յր, եթէ փափաքիս՝ հեռացո՛ւր այս բաժակը ինձմէ. բայց ո՛չ թէ ի՛մ կամքս՝ հապա քո՛ւկդ թող ըլլայ»:
ہے پِتَ رْیَدِ بھَوانْ سَمَّنْیَتے تَرْہِ کَںسَمینَں مَمانْتِکادْ دُورَیَ کِنْتُ مَدِچّھانُرُوپَں نَ تْوَدِچّھانُرُوپَں بھَوَتُ۔
43 Երկինքէն հրեշտակ մը երեւցաւ իրեն, ու կը զօրացնէր զինք: Ճգնաժամի մէջ ըլլալով՝ աւելի՛ ջերմեռանդութեամբ կ՚աղօթէր,
تَدا تَسْمَے شَکْتِں داتُں سْوَرْگِییَدُوتو دَرْشَنَں دَدَو۔
44 եւ իր քրտինքը՝ գետին ինկող արիւնի մեծ կաթիլներու պէս էր:
پَشْچاتْ سوتْیَنْتَں یاتَنَیا وْیاکُلو بھُوتْوا پُنَرْدرِڈھَں پْرارْتھَیانْچَکْرے، تَسْمادْ برِہَچّھونِتَبِنْدَوَ اِوَ تَسْیَ سْویدَبِنْدَوَح پرِتھِوْیاں پَتِتُماریبھِرے۔
45 Աղօթքէն կանգնելով՝ եկաւ աշակերտներուն քով, ու գտաւ զանոնք՝ տրտմութենէն քնացած:
اَتھَ پْرارْتھَناتَ اُتّھایَ شِشْیاناں سَمِیپَمیتْیَ تانْ مَنودُحکھِنو نِدْرِتانْ درِشْٹْواوَدَتْ
46 Ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ կը քնանաք. կանգնեցէ՛ք եւ աղօթեցէ՛ք, որպէսզի չմտնէք փորձութեան մէջ»:
کُتو نِدْراتھَ؟ پَرِیکْشایامْ اَپَتَنارْتھَں پْرَرْتھَیَدھْوَں۔
47 Երբ դեռ կը խօսէր, ահա՛ բազմութիւն մը եկաւ. Յուդա կոչուածն ալ՝ տասներկուքէն մէկը՝ կ՚երթար անոր առջեւէն, ու մօտեցաւ Յիսուսի՝ որպէսզի համբուրէ զայն:
ایتَتْکَتھایاح کَتھَنَکالے دْوادَشَشِشْیاناں مَدھْیے گَنِتو یِہُوداناما جَنَتاسَہِتَسْتیشامْ اَگْرے چَلِتْوا یِیشوشْچُمْبَنارْتھَں تَدَنْتِکَمْ آیَیَو۔
48 Յիսուս ըսաւ անոր. «Յուդա՛, համբուրելո՞վ կը մատնես մարդու Որդին»:
تَدا یِیشُرُواچَ، ہے یِہُودا کِں چُمْبَنینَ مَنُشْیَپُتْرَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیَسِ؟
49 Երբ անոր շուրջը եղողները տեսան ինչ որ պիտի ըլլար, ըսին անոր. «Տէ՛ր, զարնե՞նք սուրով»:
تَدا یَدْیَدْ گھَٹِشْیَتے تَدَنُمایَ سَنْگِبھِرُکْتَں، ہے پْرَبھو وَیَں کِ کھَنْگینَ گھاتَیِشْیامَح؟
50 Եւ անոնցմէ մէկը զարկաւ քահանայապետին ծառային, ու խլեց անոր աջ ականջը:
تَتَ ایکَح کَرَوالیناہَتْیَ پْرَدھانَیاجَکَسْیَ داسَسْیَ دَکْشِنَں کَرْنَں چِچّھیدَ۔
51 Յիսուս ըսաւ. «Թոյլատրեցէ՛ք մինչեւ այդ տեղը»: Եւ դպաւ անոր ականջին ու բժշկեց զայն:
اَدھُونا نِوَرْتَّسْوَ اِتْیُکْتْوا یِیشُسْتَسْیَ شْرُتِں سْپرِشْٹْوا سْوَسْیَں چَکارَ۔
52 Յիսուս ըսաւ իրեն եկած քահանայապետներուն, տաճարին մեծաւորներուն եւ երէցներուն. «Իբր թէ աւազակի՞ դէմ եկաք՝ սուրերով ու բիրերով:
پَشْچادْ یِیشُح سَمِیپَسْتھانْ پْرَدھانَیاجَکانْ مَنْدِرَسْیَ سیناپَتِینْ پْراچِیناںشْچَ جَگادَ، یُویَں کرِپانانْ یَشْٹِیںشْچَ گرِہِیتْوا ماں کِں چورَں دھَرْتُّمایاتاح؟
53 Ամէ՛ն օր ձեզի հետ էի՝ տաճարին մէջ, եւ ձեռք չերկարեցիք իմ վրաս. բայց ասիկա՛ է ձեր ժամն ու խաւարին իշխանութիւնը»:
یَداہَں یُشْمابھِح سَہَ پْرَتِدِنَں مَنْدِرےتِشْٹھَں تَدا ماں دھَرْتَّں نَ پْرَورِتّاح، کِنْتْوِدانِیں یُشْماکَں سَمَیونْدھَکارَسْیَ چادھِپَتْیَمَسْتِ۔
54 Բռնելով զայն՝ տարին եւ մտցուցին քահանայապետին տունը. Պետրոս ալ կը հետեւէր անոր հեռուէն:
اَتھَ تے تَں دھرِتْوا مَہایاجَکَسْیَ نِویشَنَں نِنْیُح۔ تَتَح پِتَرو دُورے دُورے پَشْچادِتْوا
55 Երբ կրակ վառեցին գաւիթին մէջտեղը ու նստան միասին, Պետրոս ալ նստաւ անոնց մէջ:
برِہَتْکوشْٹھَسْیَ مَدھْیے یَتْراگْنِں جْوالَیِتْوا لوکاح سَمیتْیوپَوِشْٹاسْتَتْرَ تَیح سارْدّھَمْ اُپَوِویشَ۔
56 Աղախին մը տեսնելով զայն՝ որ նստած էր կրակին քով, ակնապիշ նայեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Ասիկա՛ ալ անոր հետ էր»:
اَتھَ وَہْنِسَنِّدھَو سَمُپَویشَکالے کاچِدّاسِی مَنو نِوِشْیَ تَں نِرِیکْشْیاوَدَتْ پُمانَیَں تَسْیَ سَنْگےسْتھاتْ۔
57 Բայց Պետրոս ուրացաւ զայն՝ ըսելով. «Կի՛ն, չեմ ճանչնար զայն»:
کِنْتُ سَ تَدْ اَپَہْنُتْیاوادِیتْ ہے نارِ تَمَہَں نَ پَرِچِنومِ۔
58 Կարճ պահէ մը ետք՝ ուրի՛շ մը տեսաւ զինք եւ ըսաւ. «Դո՛ւն ալ անոնցմէ ես»: Պետրոս ըսաւ. «Մա՛րդ, ես անոնցմէ չեմ»:
کْشَنانْتَرےنْیَجَنَسْتَں درِشْٹْوابْرَوِیتْ تْوَمَپِ تیشاں نِکَرَسْیَیکَجَنوسِ۔ پِتَرَح پْرَتْیُواچَ ہے نَرَ ناہَمَسْمِ۔
59 Գրեթէ ժամ մը ետք՝ ուրիշ մըն ալ կը պնդէր ու կ՚ըսէր. «Ճշմարտապէս ասիկա՛ ալ անոր հետ էր, որովհետեւ Գալիլեացի է»:
تَتَح سارْدّھَدَنْڈَدْوَیاتْ پَرَں پُنَرَنْیو جَنو نِشْچِتْیَ بَبھاشے، ایشَ تَسْیَ سَنْگِیتِ سَتْیَں یَتویَں گالِیلِییو لوکَح۔
60 Բայց Պետրոս ըսաւ. «Մա՛րդ, չեմ գիտեր ի՛նչ կը խօսիս»: Անմի՛ջապէս, մինչ ինք դեռ կը խօսէր, աքաղաղը կանչեց:
تَدا پِتَرَ اُواچَ ہے نَرَ تْوَں یَدْ وَدَمِ تَدَہَں بودّھُں نَ شَکْنومِ، اِتِ واکْیے کَتھِتَماتْرے کُکُّٹو رُراوَ۔
61 Տէրը դարձաւ ու նայեցաւ Պետրոսի: Պետրոս ալ մտաբերեց Տէրոջ խօսքը, որ ըսեր էր իրեն. «Դեռ աքաղաղը չկանչած՝ երե՛ք անգամ պիտի ուրանաս զիս»:
تَدا پْرَبھُنا وْیادھُٹْیَ پِتَرے نِرِیکْشِتے کرِکَواکُرَواتْ پُورْوَّں ماں تْرِرَپَہْنوشْیَسے اِتِ پُورْوّوکْتَں تَسْیَ واکْیَں پِتَرَح سْمرِتْوا
62 Պետրոս դուրս ելլելով՝ դառնապէս լացաւ:
بَہِرْگَتْوا مَہاکھیدینَ چَکْرَنْدَ۔
63 Այն մարդիկը՝ որ բռնած էին Յիսուսը, կը ծաղրէին զայն ու կը ծեծէին.
تَدا یَے رْیِیشُرْدھرِتَسْتے تَمُپَہَسْیَ پْرَہَرْتُّماریبھِرے۔
64 Ծածկելով անոր աչքերը՝ կը զարնէին անոր երեսին եւ կը հարցնէին իրեն. «Մարգարէացի՛ր. ո՞վ է ա՛ն՝ որ զարկաւ քեզի»:
وَسْتْرینَ تَسْیَ درِشَو بَدّھوا کَپولے چَپیٹاگھاتَں کرِتْوا پَپْرَچّھُح، کَسْتے کَپولے چَپیٹاگھاتَں کرِتَوانَ؟ گَنَیِتْوا تَدْ وَدَ۔
65 Ուրիշ շատ բաներ ալ կ՚ըսէին անոր դէմ՝ հայհոյելով:
تَدَنْیَتْ تَدْوِرُدّھَں بَہُنِنْداواکْیَں وَکْتُماریبھِرے۔
66 Երբ առտու եղաւ՝ ժողովուրդին երէցներու ժողովը, քահանայապետներն ու դպիրները հաւաքուեցան, տարին զայն իրենց ատեանին առջեւ եւ ըսին. «Եթէ Քրիստոսը դո՛ւն ես, ըսէ՛ մեզի»:
اَتھَ پْرَبھاتے سَتِ لوکَپْرانْچَح پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ سَبھاں کرِتْوا مَدھْییسَبھَں یِیشُمانِییَ پَپْرَچّھُح، تْوَمْ اَبھِشِکَتوسِ نَ واسْمانْ وَدَ۔
67 Ըսաւ անոնց. «Եթէ ըսեմ ալ ձեզի՝ պիտի չհաւատաք.
سَ پْرَتْیُواچَ، مَیا تَسْمِنُّکْتےپِ یُویَں نَ وِشْوَسِشْیَتھَ۔
68 ու եթէ հարցնեմ ձեզի բան մը՝ պիտի չպատասխանէք ինծի, ո՛չ ալ պիտի արձակէք զիս:
کَسْمِںشْچِدْواکْیے یُشْمانْ پرِشْٹےپِ ماں نَ تَدُتَّرَں وَکْشْیَتھَ نَ ماں تْیَکْشْیَتھَ چَ۔
69 Ասկէ ետք՝ մարդու Որդին պիտի բազմի Աստուծոյ զօրութեան աջ կողմը»:
کِنْتْوِتَح پَرَں مَنُجَسُتَح سَرْوَّشَکْتِمَتَ اِیشْوَرَسْیَ دَکْشِنے پارْشْوے سَمُپَویکْشْیَتِ۔
70 Բոլորը ըսին. «Ուրեմն դուն Աստուծոյ Որդի՞ն ես»: Ինք ալ ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք կ՚ըսէք թէ ես եմ»:
تَتَسْتے پَپْرَچّھُح، رْتِہَ تْوَمِیشْوَرَسْیَ پُتْرَح؟ سَ کَتھَیاماسَ، یُویَں یَتھارْتھَں وَدَتھَ سَ ایواہَں۔
71 Եւ անոնք ըսին. «Ա՛լ ի՞նչ պէտք ունինք վկայութեան, որովհետեւ մենք իսկ լսեցինք անոր բերանէն»:
تَدا تے سَرْوّے کَتھَیاماسُح، رْتِہَ ساکْشْیےنْسَسْمِنْ اَسْماکَں کِں پْرَیوجَنَں؟ اَسْیَ سْوَمُکھادیوَ ساکْشْیَں پْراپْتَمْ۔

< ՂՈԻԿԱՍ 22 >