ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
| اَنَنْتَرَں تْرُتِییَدِوَسے گالِیلْ پْرَدیشِیے کانّانامْنِ نَگَرے وِواہَ آسِیتْ تَتْرَ چَ یِیشورْماتا تِشْٹھَتْ۔ |
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
| تَسْمَے وِواہایَ یِیشُسْتَسْیَ شِشْیاشْچَ نِمَنْتْرِتا آسَنْ۔ |
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
| تَدَنَنْتَرَں دْراکْشارَسَسْیَ نْیُونَتْوادْ یِیشورْماتا تَمَوَدَتْ ایتیشاں دْراکْشارَسو ناسْتِ۔ |
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
| تَدا سَ تامَووچَتْ ہے نارِ مَیا سَہَ تَوَ کِں کارْیَّں؟ مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نوپَتِشْٹھَتِ۔ |
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
| تَتَسْتَسْیَ ماتا داسانَووچَدْ اَیَں یَدْ وَدَتِ تَدیوَ کُرُتَ۔ |
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
| تَسْمِنْ سْتھانے یِہُودِییاناں شُچِتْوَکَرَنَوْیَوَہارانُساریناڈھَکَیکَجَلَدھَرانِ پاشانَمَیانِ شَڈْورِہَتْپاتْرانِآسَنْ۔ |
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
| تَدا یِیشُسْتانْ سَرْوَّکَلَشانْ جَلَیح پُورَیِتُں تاناجْناپَیَتْ، تَتَسْتے سَرْوّانْ کُمْبھاناکَرْنَں جَلَیح پَرْیَّپُورَیَنْ۔ |
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
| اَتھَ تیبھْیَح کِنْچِدُتّارْیَّ بھوجْیادھِپاتیحسَمِیپَں نیتُں سَ تانادِشَتْ، تے تَدَنَیَنْ۔ |
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
| اَپَرَنْچَ تَجَّلَں کَتھَں دْراکْشارَسوبھَوَتْ تَجَّلَواہَکاداسا جْناتُں شَکْتاح کِنْتُ تَدْبھوجْیادھِپو جْناتُں ناشَکْنوتْ تَدَوَلِہْیَ وَرَں سَںمْبودْیاوَدَتَ، |
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
| لوکاح پْرَتھَمَں اُتَّمَدْراکْشارَسَں دَدَتِ تَشُ یَتھیشْٹَں پِتَوَتْسُ تَسْما کِنْچِدَنُتَّمَنْچَ دَدَتِ کِنْتُ تْوَمِدانِیں یاوَتْ اُتَّمَدْراکْشارَسَں سْتھاپَیَسِ۔ |
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
| اِتّھَں یِیشُرْگالِیلَپْرَدیشے آشْچَرْیَّکارْمَّ پْرارَمْبھَ نِجَمَہِمانَں پْراکاشَیَتْ تَتَح شِشْیاسْتَسْمِنْ وْیَشْوَسَنْ۔ |
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
| تَتَح پَرَمْ سَ نِجَماتْرُبھْراتْرُسْشِشْیَیح سارْدّھں کَپھَرْناہُومَمْ آگَمَتْ کِنْتُ تَتْرَ بَہُودِنانِ آتِشْٹھَتْ۔ |
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
| تَدَنَنْتَرَں یِہُودِیاناں نِسْتاروتْسَوے نِکَٹَماگَتے یِیشُ رْیِرُوشالَمْ نَگَرَمْ آگَچّھَتْ۔ |
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
| تَتو مَنْدِرَسْیَ مَدھْیے گومیشَپاراوَتَوِکْرَیِنو وانِجَکْشْچوپَوِشْٹانْ وِلوکْیَ |
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
| رَجُّبھِح کَشاں نِرْمّایَ سَرْوَّگومیشادِبھِح سارْدّھَں تانْ مَنْدِرادْ دُورِیکرِتَوانْ۔ |
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
| وَنِجاں مُدْرادِ وِکِیرْیَّ آسَنانِ نْیُوبْجِیکرِتْیَ پاراوَتَوِکْرَیِبھْیوکَتھَیَدْ اَسْماتْ سْتھاناتْ سَرْوانْییتانِ نَیَتَ، مَمَ پِتُگرِہَں وانِجْیَگرِہَں ما کارْشْٹَ۔ |
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
| تَسْماتْ تَنْمَنْدِرارْتھَ اُدْیوگو یَسْتُ سَ گْرَسَتِیوَ مامْ۔ اِماں شاسْتْرِییَلِپِں شِشْیاحسَمَسْمَرَنْ۔ |
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
| تَتَح پَرَمْ یِہُودِییَلوکا یِیشِمَوَدَنْ تَوَمِدرِشَکَرْمَّکَرَناتْ کِں چِہْنَمَسْمانْ دَرْشَیَسِ؟ |
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
| تَتو یِیشُسْتانَووچَدْ یُشْمابھِرے تَسْمِنْ مَنْدِرے ناشِتے دِنَتْرَیَمَدھْیےہَں تَدْ اُتّھاپَیِشْیامِ۔ |
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
| تَدا یِہُودِیا وْیاہارْشُح، ایتَسْیَ مَنْدِرَسَ نِرْمّانینَ شَٹْچَتْوارِںشَدْ وَتْسَرا گَتاح، تْوَں کِں دِنَتْرَیَمَدھْیے تَدْ اُتّھاپَیِشْیَسِ؟ |
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
| کِنْتُ سَ نِجَدیہَرُوپَمَنْدِرے کَتھامِماں کَتھِتَوانْ۔ |
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
| سَ یَدیتادرِشَں گَدِتَوانْ تَچّھِشْیاح شْمَشاناتْ تَدِییوتّھانے سَتِ سْمرِتْوا دھَرْمَّگْرَنْتھے یِیشُنوکْتَکَتھایاں چَ وْیَشْوَسِشُح۔ |
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
| اَنَنْتَرَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَسَمَیے یِرُوشالَمْ نَگَرے تَتْکْرُتاشْچَرْیَّکَرْمّانِ وِلوکْیَ بَہُبھِسْتَسْیَ نامَنِ وِشْوَسِتَں۔ |
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
| کِنْتُ سَ تیشاں کَریشُ سْوَں نَ سَمَرْپَیَتْ، یَتَح سَ سَرْوّانَوَیتْ۔ |
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
| سَ مانَویشُ کَسْیَچِتْ پْرَمانَں ناپیکْشَتَ یَتو مَنُجاناں مَدھْیے یَدْیَدَسْتِ تَتَّتْ سوجاناتْ۔ |
