< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 26 >

1 Այն ատեն Ագրիպպաս ըսաւ Պօղոսի. «Արտօնուած է քեզի՝ խօսիլ դուն քեզի համար»: Պօղոս ալ՝ երկարելով ձեռքը՝ ջատագովեց ինքզինք.
تَتَ آگْرِپَّح پَولَمْ اَوادِیتْ، نِجاں کَتھاں کَتھَیِتُں تُبھْیَمْ اَنُمَتِ رْدِییَتے۔ تَسْماتْ پَولَح کَرَں پْرَسارْیَّ سْوَسْمِنْ اُتَّرَمْ اَوادِیتْ۔
2 «Ագրիպպա՛ս թագաւոր, ես երանելի կը համարեմ զիս, որ այսօր քու առջեւդ պիտի ջատագովեմ զիս՝ Հրեաներուն ինծի դէմ ըրած բոլոր ամբաստանութիւններուն համար.
ہے آگْرِپَّراجَ یَتْکارَنادَہَں یِہُودِییَیرَپَوادِتو بھَوَں تَسْیَ ورِتّانْتَمْ اَدْیَ بھَوَتَح ساکْشانْ نِویدَیِتُمَنُمَتوہَمْ اِدَں سْوِییَں پَرَمَں بھاگْیَں مَنْیے؛
3 մա՛նաւանդ որ դուն լաւ գիտես Հրեաներուն բոլոր սովորութիւններն ու հարցերը: Ուստի կ՚աղերսե՛մ որ համբերատարութեամբ մտիկ ընես ինծի:
یَتو یِہُودِییَلوکاناں مَدھْیے یا یا رِیتِح سُوکْشْمَوِچاراشْچَ سَنْتِ تیشُ بھَوانْ وِجْنَتَمَح؛ اَتَایوَ پْرارْتھَیے دھَیرْیَّمَوَلَمْبْیَ مَمَ نِویدَنَں شرِنوتُ۔
4 Բոլոր Հրեաները տեղեակ են իմ կենցաղիս՝ պատանութենէս ի վեր, սկիզբէն Երուսաղէմ՝ իմ ազգիս մէջ ըլլալուս համար.
اَہَں یِرُوشالَمْنَگَرے سْوَدیشِییَلوکاناں مَدھْیے تِشْٹھَنْ آ یَووَنَکالادْ یَدْرُوپَمْ آچَرِتَوانْ تَدْ یِہُودِییَلوکاح سَرْوّے وِدَنْتِ۔
5 անոնք սկիզբէն ի վեր կը ճանչնան զիս, (եթէ ուզեն վկայել, ) գիտնալով թէ ապրած եմ մեր կրօնին ամենէն խիստ աղանդին համաձայն՝ իբր Փարիսեցի:
اَسْماکَں سَرْوّیبھْیَح شُدّھَتَمَں یَتْ پھِرُوشِییَمَتَں تَدَوَلَمْبِی بھُوتْواہَں کالَں یاپِتَوانْ یے جَنا آ بالْیَکالانْ ماں جانانْتِ تے ایتادرِشَں ساکْشْیَں یَدِ دَداتِ تَرْہِ داتُں شَکْنُوَنْتِ۔
6 Եւ հիմա դատարան ներկայացած եմ ու կը դատուիմ՝ Աստուծմէ մեր հայրերուն եղած խոստումի յոյսին համար,
کِنْتُ ہے آگْرِپَّراجَ اِیشْوَروسْماکَں پُورْوَّپُرُشاناں نِکَٹے یَدْ اَنْگِیکرِتَوانْ تَسْیَ پْرَتْیاشاہیتورَہَمْ اِدانِیں وِچارَسْتھانے دَنْڈایَمانوسْمِ۔
7 որուն կը յուսան հասնիլ մեր տասներկու տոհմերը՝ ջերմեռանդութեամբ պաշտելով Աստուած գիշեր ու ցերեկ: Ես կ՚ամբաստանուիմ Հրեաներէն այս յոյսին համար, Ագրիպպա՛ս թագաւոր:
تَسْیانْگِیکارَسْیَ پھَلَں پْراپْتُمْ اَسْماکَں دْوادَشَوَںشا دِوانِشَں مَہایَتْنادْ اِیشْوَرَسیوَنَں کرِتْوا یاں پْرَتْیاشاں کُرْوَّنْتِ تَسْیاح پْرَتْیاشایا ہیتورَہَں یِہُودِییَیرَپَوادِتوبھَوَمْ۔
8 Ինչո՞ւ անհաւատալի կը թուի ձեզի՝ թէ Աստուած կը յարուցանէ մեռելները:
اِیشْوَرو مرِتانْ اُتّھاپَیِشْیَتِیتِ واکْیَں یُشْماکَں نِکَٹےسَمْبھَوَں کُتو بھَویتْ؟
9 Ես ինքս ալ կը կարծէի թէ շատ բաներ պէտք էր ընել Յիսուս Նազովրեցիի անունին դէմ.
ناسَرَتِییَیِیشو رْنامْنو وِرُدّھَں ناناپْرَکارَپْرَتِکُولاچَرَنَمْ اُچِتَمْ اِتْیَہَں مَنَسِ یَتھارْتھَں وِجْنایَ
10 եւ ըրի ալ Երուսաղէմի մէջ, ու քահանայապետներէն իրաւասութիւն ստացած՝ բանտարկեցի սուրբերէն շատերը, եւ հաւանութիւն տուի անոնց մեռցուած ատենը:
یِرُوشالَمَنَگَرے تَدَکَرَوَں پھَلَتَح پْرَدھانَیاجَکَسْیَ نِکَٹاتْ کْشَمَتاں پْراپْیَ بَہُونْ پَوِتْرَلوکانْ کارایاں بَدّھَوانْ وِشیشَتَسْتیشاں ہَنَنَسَمَیے تیشاں وِرُدّھاں نِجاں سَمَّتِں پْرَکاشِتَوانْ۔
11 Բոլոր ժողովարաններուն մէջ յաճախ պատժելով զանոնք՝ կը հարկադրէի որ հայհոյեն, եւ սաստիկ խելագարած անոնց դէմ՝ կը հալածէի զանոնք մինչեւ անգամ օտար քաղաքներու մէջ»:
وارَں وارَں بھَجَنَبھَوَنیشُ تیبھْیو دَنْڈَں پْرَدَتَّوانْ بَلاتْ تَں دھَرْمَّں نِنْدَیِتَواںشْچَ پُنَشْچَ تانْ پْرَتِ مَہاکْرودھادْ اُنْمَتَّح سَنْ وِدیشِییَنَگَرانِ یاوَتْ تانْ تاڈِتَوانْ۔
12 «Այսպէս, երբ Դամասկոս ալ կ՚երթայի՝ քահանայապետներուն իրաւասութեամբ ու հրահանգով,
اِتّھَں پْرَدھانَیاجَکَسْیَ سَمِیپاتْ شَکْتِمْ آجْناپَتْرَنْچَ لَبْدھْوا دَمّیشَکْنَگَرَں گَتَوانْ۔
13 կէսօրին, ո՛վ թագաւոր, ճամբան տեսայ արեւէն աւելի պայծառ լոյս մը՝ որ երկինքէն փայլեցաւ իմ շուրջս, նաեւ ինծի հետ գացողներուն շուրջը:
تَداہَں ہے راجَنْ مارْگَمَدھْیے مَدھْیاہْنَکالے مَمَ مَدِییَسَنْگِناں لوکانانْچَ چَتَسرِشُ دِکْشُ گَگَناتْ پْرَکاشَماناں بھاسْکَرَتوپِ تیجَسْوَتِیں دِیپْتِں درِشْٹَوانْ۔
14 Երբ մենք բոլորս գետին ինկանք, լսեցի ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր ինծի եբրայական բարբառով. “Սաւո՛ւղ, Սաւո՛ւղ, ինչո՞ւ կը հալածես զիս. տաժանելի է քեզի՝ աքացել խթանի դէմ”:
تَسْمادْ اَسْماسُ سَرْوّیشُ بھُومَو پَتِتیشُ سَتْسُ ہے شَولَ ہَے شَولَ کُتو ماں تاڈَیَسِ؟ کَنْٹَکاناں مُکھے پاداہَنَنَں تَوَ دُحسادھْیَمْ اِبْرِییَبھاشَیا گَدِتَ ایتادرِشَ ایکَح شَبْدو مَیا شْرُتَح۔
15 Ես ալ ըսի. “Դուն ո՞վ ես, Տէ՛ր”: Եւ ան ըսաւ. “Ես Յիսուսն եմ, որ դուն կը հալածես:
تَداہَں پرِشْٹَوانْ ہے پْرَبھو کو بھَوانْ؟ تَتَح سَ کَتھِتَوانْ یَں یِیشُں تْوَں تاڈَیَسِ سوہَں،
16 Բայց կանգնէ՛ ու կեցի՛ր ոտքերուդ վրայ. որովհետեւ երեւցայ քեզի՝ որպէսզի կարգեմ քեզ սպասաւոր եւ վկայ թէ՛ այն բաներուն՝ որ տեսար, թէ՛ ալ այն բաներուն՝ որոնցմով պիտի երեւնամ քեզի:
کِنْتُ سَمُتِّشْٹھَ تْوَں یَدْ درِشْٹَوانْ اِتَح پُنَنْچَ یَدْیَتْ تْواں دَرْشَیِشْیامِ تیشاں سَرْوّیشاں کارْیّاناں تْواں ساکْشِنَں مَمَ سیوَکَنْچَ کَرْتُّمْ دَرْشَنَمْ اَدامْ۔
17 Պիտի ազատեմ քեզ այդ ժողովուրդէն ու հեթանոսներէն, որոնց հիմա կը ղրկեմ քեզ՝
وِشیشَتو یِہُودِییَلوکیبھْیو بھِنَّجاتِیییبھْیَشْچَ تْواں مَنونِیتَں کرِتْوا تیشاں یَتھا پاپَموچَنَں بھَوَتِ
18 անոնց աչքերը բանալու, խաւարէն՝ լոյսի, եւ Սատանայի իշխանութենէն՝ Աստուծոյ դարձնելու, որպէսզի անոնք ստանան մեղքերու ներում, նաեւ ժառանգութիւն անոնց հետ՝ որ սրբացած են հաւատալով ինծի”»:
یَتھا تے مَیِ وِشْوَسْیَ پَوِتْرِیکرِتاناں مَدھْیے بھاگَں پْراپْنُوَنْتِ تَدَبھِپْرایینَ تیشاں جْنانَچَکْشُوںشِ پْرَسَنّانِ کَرْتُّں تَتھانْدھَکارادْ دِیپْتِں پْرَتِ شَیتانادھِکاراچَّ اِیشْوَرَں پْرَتِ مَتِیح پَراوَرْتَّیِتُں تیشاں سَمِیپَں تْواں پْریشْیامِ۔
19 «Ուստի, Ագրիպպա՛ս թագաւոր, ես անհնազանդ չեղայ այդ երկնային տեսիլքին:
ہے آگْرِپَّراجَ ایتادرِشَں سْوَرْگِییَپْرَتْیادیشَں اَگْراہْیَمْ اَکرِتْواہَں
20 Հապա՝ նախ Դամասկոս եղողներուն, յետոյ Երուսաղէմ, ամբողջ Հրէաստանի երկիրը ու հեթանոսներուն քարոզեցի որ ապաշխարեն, դառնան Աստուծոյ, եւ ապաշխարութեան արժանավայել գործեր կատարեն:
پْرَتھَمَتو دَمّیشَکْنَگَرے تَتو یِرُوشالَمِ سَرْوَّسْمِنْ یِہُودِییَدیشے اَنْییشُ دیشیشُ چَ یےنَ لوکا مَتِں پَراوَرْتّیَ اِیشْوَرَں پْرَتِ پَراوَرْتَّیَنْتے، مَنَحپَراوَرْتَّنَیوگْیانِ کَرْمّانِ چَ کُرْوَّنْتِ تادرِشَمْ اُپَدیشَں پْرَچارِتَوانْ۔
21 Այս պատճառով Հրեաները բռնեցին զիս տաճարին մէջ, ու կը ձգտէին սպաննել:
ایتَتْکارَنادْ یِہُودِییا مَدھْییمَنْدِرَں ماں دھرِتْوا ہَنْتُمْ اُدْیَتاح۔
22 Սակայն Աստուծմէ հասած օգնութեամբ՝ մինչեւ այսօր ողջ մնացի, պզտիկին թէ մեծին վկայելով, ոչինչ ըսելով այն բաներէն դուրս՝ որ մարգարէները եւ Մովսէս խօսեցան թէ պիտի ըլլային.
تَتھاپِ کھْرِیشْٹو دُحکھَں بھُکْتْوا سَرْوّیشاں پُورْوَّں شْمَشانادْ اُتّھایَ نِجَدیشِییاناں بھِنَّدیشِییانانْچَ سَمِیپے دِیپْتِں پْرَکاشَیِشْیَتِ
23 թէ Քրիստոս պիտի չարչարուէր, ի՛նք պիտի ըլլար առաջինը՝ որ մեռելներէն յարութիւն պիտի առնէր, ու լոյս պիտի քարոզէր ժողովուրդին եւ հեթանոսներուն»:
بھَوِشْیَدْوادِگَنو مُوساشْچَ بھاوِکارْیَّسْیَ یَدِدَں پْرَمانَمْ اَدَدُریتَدْ وِنانْیاں کَتھاں نَ کَتھَیِتْوا اِیشْوَرادْ اَنُگْرَہَں لَبْدھْوا مَہَتاں کْشُدْرانانْچَ سَرْوّیشاں سَمِیپے پْرَمانَں دَتّوادْیَ یاوَتْ تِشْٹھامِ۔
24 Մինչ ան այսպէս կը ջատագովէր ինքզինք, Փեստոս բարձրաձայն ըսաւ. «Կը ցնորի՛ս, Պօղո՛ս. շատ կարդացած ըլլալդ քեզ կը խելագարեցնէ»:
تَسْیَماں کَتھاں نِشَمْیَ پھِیشْٹَ اُچَّیح سْوَرینَ کَتھِتَوانْ ہے پَولَ تْوَمْ اُنْمَتّوسِ بَہُوِدْیابھْیاسینَ تْوَں ہَتَجْنانو جاتَح۔
25 Պօղոս ալ ըսաւ. «Ես չեմ խելագարիր, պատուակա՛ն Փեստոս, հապա կ՚ըսեմ ճշմարտութեան ու խոհեմութեան խօսքեր.
سَ اُکْتَوانْ ہے مَہامَہِمَ پھِیشْٹَ ناہَمْ اُنْمَتَّح کِنْتُ سَتْیَں وِویچَنِییَنْچَ واکْیَں پْرَسْتَومِ۔
26 քանի որ թագաւորը գիտէ այս բաները, եւ անոր առջեւ ալ համարձակութեամբ կը խօսիմ: Արդարեւ համոզուած եմ թէ ասոնցմէ ոչինչ թաքուն մնացած է իրմէ, որովհետեւ այս բանը անկիւնի մը մէջ եղած չէ:
یَسْیَ ساکْشادْ اَکْشوبھَح سَنْ کَتھاں کَتھَیامِ سَ راجا تَدْورِتّانْتَں جاناتِ تَسْیَ سَمِیپے کِمَپِ گُپْتَں نیتِ مَیا نِشْچِتَں بُدھْیَتے یَتَسْتَدْ وِجَنے نَ کرِتَں۔
27 Մարգարէներուն կը հաւատա՞ս, Ագրիպպա՛ս թագաւոր: Գիտե՛մ թէ կը հաւատաս»:
ہے آگْرِپَّراجَ بھَوانْ کِں بھَوِشْیَدْوادِگَنوکْتانِ واکْیانِ پْرَتْییتِ؟ بھَوانْ پْرَتْییتِ تَدَہَں جانامِ۔
28 Ագրիպպաս ըսաւ Պօղոսի. «Քիչ մնաց որ համոզես զիս քրիստոնեայ ըլլալու»:
تَتَ آگْرِپَّح پَولَمْ اَبھِہِتَوانْ تْوَں پْرَورِتِّں جَنَیِتْوا پْرایینَ مامَپِ کھْرِیشْٹِییَں کَروشِ۔
29 Պօղոս ալ ըսաւ. «Աստուծմէ պիտի խնդրէի որ ո՛չ միայն դուն, այլ նաեւ բոլոր անոնք՝ որ այսօր կը լսեն զիս, բոլորովին ինծի պէս ըլլան, այս կապերէն զատ»:
تَتَح سووادِیتْ بھَوانْ یے یے لوکاشْچَ مَمَ کَتھامْ اَدْیَ شرِنْوَنْتِ پْرایینَ اِتِ نَہِ کِنْتْویتَتْ شرِنْکھَلَبَنْدھَنَں وِنا سَرْوَّتھا تے سَرْوّے مادرِشا بھَوَنْتْوِتِیشْوَسْیَ سَمِیپے پْرارْتھَیےہَمْ۔
30 Թագաւորը, կառավարիչը, Բերինիկէ, եւ անոնք՝ որ բազմած էին իրենց հետ՝ կանգնեցան.
ایتَسْیاں کَتھایاں کَتھِتایاں سَ راجا سودھِپَتِ رْبَرْنِیکِی سَبھاسْتھا لوکاشْچَ تَسْمادْ اُتّھایَ
31 ու երբ առանձնացան՝ իրարու հետ խօսակցեցան եւ ըսին. «Այս մարդը մահուան կամ կապերու արժանի ոչինչ կ՚ընէ»:
گوپَنے پَرَسْپَرَں وِوِچْیَ کَتھِتَوَنْتَ ایشَ جَنو بَنْدھَنارْہَں پْرانَہَنَنارْہَں وا کِمَپِ کَرْمَّ ناکَروتْ۔
32 Ագրիպպաս ալ ըսաւ Փեստոսի. «Կարելի էր արձակել այս մարդը, եթէ բողոքած չըլլար կայսրին»:
تَتَ آگْرِپَّح پھِیشْٹَمْ اَوَدَتْ، یَدْییشَ مانُشَح کَیسَرَسْیَ نِکَٹے وِچارِتو بھَوِتُں نَ پْرارْتھَیِشْیَتْ تَرْہِ مُکْتو بھَوِتُمْ اَشَکْشْیَتْ۔

< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 26 >