ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 25

1 Երբ Փեստոս հասաւ իր իշխանութեան գաւառը, երեք օր ետք բարձրացաւ Կեսարիայէն Երուսաղէմ:

اَنَنْتَرَں پھِیشْٹو نِجَراجْیَمْ آگَتْیَ دِنَتْرَیاتْ پَرَں کَیسَرِیاتو یِرُوشالَمْنَگَرَمْ آگَمَتْ۔

2 Քահանայապետն ու Հրեաներուն գլխաւորներն ալ յայտնեցին անոր իրենց ամբաստանութիւնը՝ Պօղոսի դէմ,

تَدا مَہایاجَکو یِہُودِییاناں پْرَدھانَلوکاشْچَ تَسْیَ سَمَکْشَں پَولَمْ اَپاوَدَنْتَ۔

3 եւ աղաչեցին իրեն ու շնորհք խնդրեցին անոր դէմ՝ որ Երուսաղէմ կանչէ զայն. մինչ իրենք դարան կը պատրաստէին՝ ճամբան սպաննելու համար զայն:

بھَوانْ تَں یِرُوشالَمَمْ آنیتُمْ آجْناپَیَتْوِتِ وِنِییَ تے تَسْمادْ اَنُگْرَہَں وانْچھِتَوَنْتَح۔

4 Սակայն Փեստոս պատասխանեց թէ Պօղոս պահուելու էր Կեսարիա, եւ թէ ինք շուտով պիտի մեկնէր հոն:

یَتَح پَتھِمَدھْیے گوپَنینَ پَولَں ہَنْتُں تَے رْگھاتَکا نِیُکْتاح۔ پھِیشْٹَ اُتَّرَں دَتَّوانْ پَولَح کَیسَرِیایاں سْتھاسْیَتِ پُنَرَلْپَدِناتْ پَرَمْ اَہَں تَتْرَ یاسْیامِ۔

5 Ուստի ըսաւ. «Ձեզմէ անոնք որ կարող են՝ թող իջնեն ինծի հետ, ու եթէ յանցանք մը կայ այդ մարդուն վրայ՝ թող ամբաստանեն զինք»:

تَتَسْتَسْیَ مانُشَسْیَ یَدِ کَشْچِدْ اَپَرادھَسْتِشْٹھَتِ تَرْہِ یُشْماکَں یے شَکْنُوَنْتِ تے مَیا سَہَ تَتْرَ گَتْوا تَمَپَوَدَنْتُ سَ ایتاں کَتھاں کَتھِتَوانْ۔

6 Հոն ութ կամ տասը օրէ աւելի չկեցաւ՝՝, յետոյ իջաւ Կեսարիա. հետեւեալ օրը դատարանը բազմեցաւ եւ հրամայեց որ բերեն Պօղոսը:

دَشَدِوَسیبھْیودھِکَں وِلَمْبْیَ پھِیشْٹَسْتَسْماتْ کَیسَرِیانَگَرَں گَتْوا پَرَسْمِنْ دِوَسے وِچاراسَنَ اُپَدِشْیَ پَولَمْ آنیتُمْ آجْناپَیَتْ۔

7 Երբ ան եկաւ, Երուսաղէմէն իջնող Հրեաները անոր շուրջը կայնեցան ու Պօղոսի վրայ բարդեցին բազմաթիւ եւ ծանր ամբաստանութիւններ, որ չէին կրնար ապացուցանել:

پَولے سَمُپَسْتھِتے سَتِ یِرُوشالَمْنَگَرادْ آگَتا یِہُودِییَلوکاسْتَں چَتُرْدِشِ سَںویشْٹْیَ تَسْیَ وِرُدّھَں بَہُونْ مَہادوشانْ اُتّھاپِتَوَنْتَح کِنْتُ تیشاں کِمَپِ پْرَمانَں داتُں نَ شَکْنُوَنْتَح۔

8 Արդարեւ Պօղոս կը ջատագովէր ինքզինք՝ ըսելով. «Ես ո՛չ Հրեաներու Օրէնքին, ո՛չ տաճարին, ո՛չ ալ կայսրին դէմ մեղանչած եմ»:

تَتَح پَولَح سْوَسْمِنْ اُتَّرَمِدَمْ اُدِتَوانْ، یِہُودِییاناں وْیَوَسْتھایا مَنْدِرَسْیَ کَیسَرَسْیَ وا پْرَتِکُولَں کِمَپِ کَرْمَّ ناہَں کرِتَوانْ۔

9 Բայց Փեստոս, ուզելով Հրեաներուն շնորհք ընել, պատասխանեց Պօղոսի. «Կ՚ուզե՞ս բարձրանալ Երուսաղէմ ու հոն դատուիլ իմ առջեւս՝ այդ բաներուն համար»:

کِنْتُ پھِیشْٹو یِہُودِییانْ سَنْتُشْٹانْ کَرْتُّمْ اَبھِلَشَنْ پَولَمْ اَبھاشَتَ تْوَں کِں یِرُوشالَمَں گَتْواسْمِنْ اَبھِیوگے مَمَ ساکْشادْ وِچارِتو بھَوِشْیَسِ؟

10 Պօղոս ալ ըսաւ. «Կայսրին դատարանը կայնած եմ, ուր պէտք է դատուիմ: Հրեաները անիրաւած չեմ, ինչպէս դուն ալ լաւ գիտես:

تَتَح پَولَ اُتَّرَں پْروکْتَوانْ، یَتْرَ مَمَ وِچارو بھَوِتُں یوگْیَح کَیسَرَسْیَ تَتْرَ وِچاراسَنَ ایوَ سَمُپَسْتھِتوسْمِ؛ اَہَں یِہُودِییاناں کامَپِ ہانِں ناکارْشَمْ اِتِ بھَوانْ یَتھارْتھَتو وِجاناتِ۔

11 Արդարեւ եթէ անիրաւած եմ կամ ըրած եմ մահուան արժանի բան մը, չեմ մերժեր մեռնիլ: Բայց եթէ իմ վրաս ո՛չ մէկը կայ այն բաներէն՝ որոնց համար ասոնք կ՚ամբաստանեն զիս, ո՛չ մէկը կրնայ յանձնել զիս ատոնց: Կայսրի՛ն կը բողոքեմ»:

کَنْچِدَپَرادھَں کِنْچَنَ وَدھارْہَں کَرْمَّ وا یَدْیَہَمْ اَکَرِشْیَں تَرْہِ پْرانَہَنَنَدَنْڈَمَپِ بھوکْتُمْ اُدْیَتوبھَوِشْیَں، کِنْتُ تے مَمَ سَمَپَوادَں کُرْوَّنْتِ سَ یَدِ کَلْپِتَماتْرو بھَوَتِ تَرْہِ تیشاں کَریشُ ماں سَمَرْپَیِتُں کَسْیاپْیَدھِکارو ناسْتِ، کَیسَرَسْیَ نِکَٹے مَمَ وِچارو بھَوَتُ۔

12 Այն ատեն Փեստոս՝ խօսակցելէ ետք խորհրդականներուն հետ՝ պատասխանեց. «Կայսրի՛ն բողոքեցիր. կայսրի՛ն պիտի երթաս»:

تَدا پھِیشْٹو مَنْتْرِبھِح سارْدّھَں سَںمَنْتْرْیَ پَولایَ کَتھِتَوانْ، کَیسَرَسْیَ نِکَٹے کِں تَوَ وِچارو بھَوِشْیَتِ؟ کَیسَرَسْیَ سَمِیپَں گَمِشْیَسِ۔

13 Քանի մը օր անցնելէ ետք, Ագրիպպաս թագաւորը եւ Բերինիկէ եկան Կեսարիա՝ բարեւելու Փեստոսը:

کِیَدِّنیبھْیَح پَرَمْ آگْرِپَّراجا بَرْنِیکِی چَ پھِیشْٹَں ساکْشاتْ کَرْتُّں کَیسَرِیانَگَرَمْ آگَتَوَنْتَو۔

14 Երբ շատ օրեր մնացին հոն, Փեստոս ներկայացուց թագաւորին Պօղոսի պարագան՝ ըսելով. «Հոս մարդ մը կայ՝ որ Փելիքս բանտարկուած ձգած է:

تَدا تَو بَہُدِنانِ تَتْرَ سْتھِتَو تَتَح پھِیشْٹَسْتَں راجانَں پَولَسْیَ کَتھاں وِجْناپْیَ کَتھَیِتُمْ آرَبھَتَ پَولَنامانَمْ ایکَں بَنْدِ پھِیلِکْشو بَدّھَں سَںسْتھاپْیَ گَتَوانْ۔

15 Երբ Երուսաղէմ գացի, քահանայապետներն ու Հրեաներուն երէցները յայտնեցին ինծի իրենց ամբաստանութիւնը, դատապարտութեան վճիռ խնդրելով անոր դէմ:

یِرُوشالَمِ مَمَ سْتھِتِکالے مَہایاجَکو یِہُودِییاناں پْراچِینَلوکاشْچَ تَمْ اَپودْیَ تَمْپْرَتِ دَنْڈاجْناں پْرارْتھَیَنْتَ۔

16 Անոնց պատասխանեցի թէ Հռոմայեցիներուն սովորութիւնը չէ մահուան մատնել մարդ մը, մինչեւ որ ամբաստանեալը իր դիմաց չունենայ ամբաստանողները, եւ պատեհութիւն չտրուի իրեն՝ ջատագովելու ինքզինք այդ յանցանքին դէմ:

تَتوہَمْ اِتْیُتَّرَمْ اَوَدَں یاوَدْ اَپودِتو جَنَح سْواپَوادَکانْ ساکْشاتْ کرِتْوا سْوَسْمِنْ یوپَرادھَ آروپِتَسْتَسْیَ پْرَتْیُتَّرَں داتُں سُیوگَں نَ پْراپْنوتِ، تاوَتْکالَں کَسْیاپِ مانُشَسْیَ پْرانَناشاجْناپَنَں رومِلوکاناں رِیتِ رْنَہِ۔

17 Ուստի երբ անոնք համախմբուեցան հոս, առանց որեւէ յետաձգումի՝ հետեւեալ օրը դատարանը բազմելով հրամայեցի որ բերեն մարդը:

تَتَسْتیشْوَتْراگَتیشُ پَرَسْمِنْ دِوَسےہَمْ اَوِلَمْبَں وِچاراسَنَ اُپَوِشْیَ تَں مانُشَمْ آنیتُمْ آجْناپَیَمْ۔

18 Անոր ամբաստանողներն ալ ներկայանալով՝ իմ ենթադրած ամբաստանութիւններէս ո՛չ մէկը յառաջ բերին.

تَدَنَنْتَرَں تَسْیاپَوادَکا اُپَسْتھایَ یادرِشَمْ اَہَں چِنْتِتَوانْ تادرِشَں کَنْچَنَ مَہاپَوادَں نوتّھاپْیَ

19 Հապա անոր հետ ունէին քանի մը հարցեր՝ իրենց կրօնին վերաբերեալ, ու Յիսուս անունով մեռածի մը մասին, որուն համար Պօղոս կը հաւաստէր թէ ողջ է:

سْویشاں مَتے تَتھا پَولو یَں سَجِیوَں وَدَتِ تَسْمِنْ یِیشُنامَنِ مرِتَجَنے چَ تَسْیَ وِرُدّھَں کَتھِتَوَنْتَح۔

20 Մինչ կը վարանէի այսպիսի հարցերու քննութեան համար, ըսի իրեն թէ կ՚ուզէ՛ր երթալ Երուսաղէմ եւ հո՛ն դատուիլ այս բաներուն համար:

تَتوہَں تادرِگْوِچارے سَںشَیانَح سَنْ کَتھِتَوانْ تْوَں یِرُوشالَمَں گَتْوا کِں تَتْرَ وِچارِتو بھَوِتُمْ اِچّھَسِ؟

21 Բայց երբ Պօղոս բողոքեց որ վերապահուի՝ Օգոստափառ կայսրին դիմաց ելլելու, հրամայեցի որ պահեն զինք՝ մինչեւ որ ղրկեմ կայսրին»:

تَدا پَولو مَہاراجَسْیَ نِکَٹے وِچارِتو بھَوِتُں پْرارْتھَیَتَ، تَسْمادْ یاوَتْکالَں تَں کَیسَرَسْیَ سَمِیپَں پْریشَیِتُں نَ شَکْنومِ تاوَتْکالَں تَمَتْرَ سْتھاپَیِتُمْ آدِشْٹَوانْ۔

22 Ագրիպպաս ըսաւ Փեստոսի. «Ե՛ս ալ կ՚ուզէի մտիկ ընել այդ մարդուն»: Ան ալ ըսաւ. «Վաղը մտիկ կ՚ընես»:

تَتَ آگْرِپَّح پھِیشْٹَمْ اُکْتَوانْ، اَہَمَپِ تَسْیَ مانُشَسْیَ کَتھاں شْروتُمْ اَبھِلَشامِ۔ تَدا پھِیشْٹو وْیاہَرَتْ شْوَسْتَدِییاں کَتھاں تْوَں شْروشْیَسِ۔

23 Հետեւեալ օրը, երբ Ագրիպպաս ու Բերինիկէ եկան մեծ հանդէսով եւ մտան ունկնդրութեան տեղը՝ հազարապետներուն ու քաղաքին պատուաւոր մարդոց հետ, Փեստոս հրամայեց որ Պօղոսը բերուի:

پَرَسْمِنْ دِوَسے آگْرِپّو بَرْنِیکِی چَ مَہاسَماگَمَں کرِتْوا پْرَدھانَواہِنِیپَتِبھِ رْنَگَرَسْتھَپْرَدھانَلوکَیشْچَ سَہَ مِلِتْوا راجَگرِہَماگَتْیَ سَمُپَسْتھِتَو تَدا پھِیشْٹَسْیاجْنَیا پَولَ آنِیتوبھَوَتْ۔

24 Փեստոս ըսաւ. «Ագրիպպա՛ս թագաւոր, եւ դո՛ւք ալ՝ բոլոր մարդիկ՝ որ մեզի հետ ներկայ էք, կը տեսնէ՛ք ասիկա՝ որուն մասին Հրեաներուն ամբողջ բազմութիւնը գանգատեցաւ ինծի Երուսաղէմի մէջ եւ հոս ալ, ու կը գոռային թէ “ա՛լ պէտք չէ որ ան ապրի”:

تَدا پھِیشْٹَح کَتھِتَوانْ ہے راجَنْ آگْرِپَّ ہے اُپَسْتھِتاح سَرْوّے لوکا یِرُوشالَمْنَگَرے یِہُودِییَلوکَسَمُوہو یَسْمِنْ مانُشے مَمَ سَمِیپے نِویدَنَں کرِتْوا پْروچَّیح کَتھامِماں کَتھِتَوانْ پُنَرَلْپَکالَمَپِ تَسْیَ جِیوَنَں نوچِتَں تَمیتَں مانُشَں پَشْیَتَ۔

25 Բայց ես ըմբռնեցի թէ ան մահուան արժանի ոչինչ ըրած է. եւ քանի որ ինք բողոքեց Օգոստափառ կայսր ին, որոշեցի որ ղրկեմ զայն:

کِنْتْویشَ جَنَح پْرانَناشَرْہَں کِمَپِ کَرْمَّ نَ کرِتَوانْ اِتْیَجاناں تَتھاپِ سَ مَہاراجَسْیَ سَنِّدھَو وِچارِتو بھَوِتُں پْرارْتھَیَتَ تَسْماتْ تَسْیَ سَمِیپَں تَں پْریشَیِتُں مَتِمَکَرَوَمْ۔

26 Անոր մասին ստոյգ բան մը չունիմ գրելու իմ տիրոջս. ուստի ներկայացուցի զայն ձեզի, եւ մա՛նաւանդ քեզի՛, Ագրիպպա՛ս թագաւոր, որպէսզի ունենամ գրելիք բան մը՝ հարցաքննելէ ետք.

کِنْتُ شْرِییُکْتَسْیَ سَمِیپَمْ ایتَسْمِنْ کِں لیکھَنِییَمْ اِتْیَسْیَ کَسْیَچِنْ نِرْنَیَسْیَ نَ جاتَتْوادْ ایتَسْیَ وِچارے سَتِ یَتھاہَں لیکھِتُں کِنْچَنَ نِشْچِتَں پْراپْنومِ تَدَرْتھَں یُشْماکَں سَمَکْشَں وِشیشَتو ہے آگْرِپَّراجَ بھَوَتَح سَمَکْشَمْ ایتَمْ آنَیے۔

27 որովհետեւ ինծի անտրամաբանական կը թուի ղրկել բանտարկեալ մը՝ առանց նաեւ մատնանշելու անոր վրայ բարդուած յանցանքները»:

یَتو بَنْدِپْریشَنَسَمَیے تَسْیابھِیوگَسْیَ کِنْچِدَلیکھَنَمْ اَہَمْ اَیُکْتَں جانامِ۔