رُوما 13

١ 1 لِتَخْضَعْ كُلُّ نَفْسٍ لِلسَّلَاطِينِ ٱلْفَائِقَةِ، لِأَنَّهُ لَيْسَ سُلْطَانٌ إِلَّا مِنَ ٱللهِ، وَٱلسَّلَاطِينُ ٱلْكَائِنَةُ هِيَ مُرَتَّبَةٌ مِنَ ٱللهِ،

យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកជនះ ឝាសនបទស្យ និឃ្នោ ភវតុ យតោ យានិ ឝាសនបទានិ សន្តិ តានិ សវ៌្វាណីឝ្វរេណ ស្ថាបិតានិ; ឦឝ្វរំ វិនា បទស្ថាបនំ ន ភវតិ។

٢ 2 حَتَّى إِنَّ مَنْ يُقَاوِمُ ٱلسُّلْطَانَ يُقَاوِمُ تَرْتِيبَ ٱللهِ، وَٱلْمُقَاوِمُونَ سَيَأْخُذُونَ لِأَنْفُسِهِمْ دَيْنُونَةً.

ឥតិ ហេតោះ ឝាសនបទស្យ យត៑ ប្រាតិកូល្យំ តទ៑ ឦឝ្វរីយនិរូបណស្យ ប្រាតិកូល្យមេវ; អបរំ យេ ប្រាតិកូល្យម៑ អាចរន្តិ តេ ស្វេឞាំ សមុចិតំ ទណ្ឌំ ស្វយមេវ ឃដយន្តេ។

٣ 3 فَإِنَّ ٱلْحُكَّامَ لَيْسُوا خَوْفًا لِلْأَعْمَالِ ٱلصَّالِحَةِ بَلْ لِلشِّرِّيرَةِ. أَفَتُرِيدُ أَنْ لَا تَخَافَ ٱلسُّلْطَانَ؟ ٱفْعَلِ ٱلصَّلَاحَ فَيَكُونَ لَكَ مَدْحٌ مِنْهُ،

ឝាស្តា សទាចារិណាំ ភយប្រទោ នហិ ទុរាចារិណាមេវ ភយប្រទោ ភវតិ; ត្វំ កិំ តស្មាន៑ និព៌្ហយោ ភវិតុម៑ ឥច្ឆសិ? តហ៌ិ សត្កម៌្មាចរ, តស្មាទ៑ យឝោ លប្ស្យសេ,

٤ 4 لِأَنَّهُ خَادِمُ ٱللهِ لِلصَّلَاحِ! وَلَكِنْ إِنْ فَعَلْتَ ٱلشَّرَّ فَخَفْ، لِأَنَّهُ لَا يَحْمِلُ ٱلسَّيْفَ عَبَثًا، إِذْ هُوَ خَادِمُ ٱللهِ، مُنْتَقِمٌ لِلْغَضَبِ مِنَ ٱلَّذِي يَفْعَلُ ٱلشَّرَّ.

យតស្តវ សទាចរណាយ ស ឦឝ្វរស្យ ភ្ឫត្យោៜស្តិ។ កិន្តុ យទិ កុកម៌្មាចរសិ តហ៌ិ ត្វំ ឝង្កស្វ យតះ ស និរត៌្ហកំ ខង្គំ ន ធារយតិ; កុកម៌្មាចារិណំ សមុចិតំ ទណ្ឌយិតុម៑ ស ឦឝ្វរស្យ ទណ្ឌទភ្ឫត្យ ឯវ។

٥ 5 لِذَلِكَ يَلْزَمُ أَنْ يُخْضَعَ لَهُ، لَيْسَ بِسَبَبِ ٱلْغَضَبِ فَقَطْ، بَلْ أَيْضًا بِسَبَبِ ٱلضَّمِيرِ.

អតឯវ កេវលទណ្ឌភយាន្នហិ កិន្តុ សទសទ្ពោធាទបិ តស្យ វឝ្យេន ភវិតវ្យំ។

٦ 6 فَإِنَّكُمْ لِأَجْلِ هَذَا تُوفُونَ ٱلْجِزْيَةَ أَيْضًا، إِذْ هُمْ خُدَّامُ ٱللهِ مُوَاظِبُونَ عَلَى ذَلِكَ بِعَيْنِهِ.

ឯតស្មាទ៑ យុឞ្មាកំ រាជករទានមប្យុចិតំ យស្មាទ៑ យេ ករំ គ្ឫហ្លន្តិ ត ឦឝ្វរស្យ កិង្ករា ភូត្វា សតតម៑ ឯតស្មិន៑ កម៌្មណិ និវិឞ្ដាស្តិឞ្ឋន្តិ។

٧ 7 فَأَعْطُوا ٱلْجَمِيعَ حُقُوقَهُمُ: ٱلْجِزْيَةَ لِمَنْ لَهُ ٱلْجِزْيَةُ. ٱلْجِبَايَةَ لِمَنْ لَهُ ٱلْجِبَايَةُ. وَٱلْخَوْفَ لِمَنْ لَهُ ٱلْخَوْفُ. وَٱلْإِكْرَامَ لِمَنْ لَهُ ٱلْإِكْرَامُ.

អស្មាត៑ ករគ្រាហិណេ ករំ ទត្ត, តថា ឝុល្កគ្រាហិណេ ឝុល្កំ ទត្ត, អបរំ យស្មាទ៑ ភេតវ្យំ តស្មាទ៑ ពិភីត, យឝ្ច សមាទរណីយស្តំ សមាទ្រិយធ្វម៑; ឥត្ថំ យស្យ យត៑ ប្រាប្យំ តត៑ តស្មៃ ទត្ត។

٨ 8 لَا تَكُونُوا مَدْيُونِينَ لِأَحَدٍ بِشَيْءٍ إِلَّا بِأَنْ يُحِبَّ بَعْضُكُمْ بَعْضًا، لِأَنَّ مَنْ أَحَبَّ غَيْرَهُ فَقَدْ أَكْمَلَ ٱلنَّامُوسَ.

យុឞ្មាកំ បរស្បរំ ប្រេម វិនា ៜន្យត៑ កិមបិ ទេយម៑ ឫណំ ន ភវតុ, យតោ យះ បរស្មិន៑ ប្រេម ករោតិ តេន វ្យវស្ថា សិធ្យតិ។

٩ 9 لِأَنَّ «لَا تَزْنِ، لَا تَقْتُلْ، لَا تَسْرِقْ، لَا تَشْهَدْ بِٱلزُّورِ، لَا تَشْتَهِ»، وَإِنْ كَانَتْ وَصِيَّةً أُخْرَى، هِيَ مَجْمُوعَةٌ فِي هَذِهِ ٱلْكَلِمَةِ: «أَنْ تُحِبَّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ».

វស្តុតះ បរទារាន៑ មា គច្ឆ, នរហត្យាំ មា កាឞ៌ីះ, ចៃយ៌្យំ មា កាឞ៌ីះ, មិថ្យាសាក្ឞ្យំ មា ទេហិ, លោភំ មា កាឞ៌ីះ, ឯតាះ សវ៌្វា អាជ្ញា ឯតាភ្យោ ភិន្នា យា កាចិទ៑ អាជ្ញាស្តិ សាបិ ស្វសមីបវាសិនិ ស្វវត៑ ប្រេម កុវ៌្វិត្យនេន វចនេន វេទិតា។

١٠ 10 اَلْمَحَبَّةُ لَا تَصْنَعُ شَرًّا لِلْقَرِيبِ، فَٱلْمَحَبَّةُ هِيَ تَكْمِيلُ ٱلنَّامُوسِ.

យតះ ប្រេម សមីបវាសិនោៜឝុភំ ន ជនយតិ តស្មាត៑ ប្រេម្នា សវ៌្វា វ្យវស្ថា បាល្យតេ។

١١ 11 هَذَا وَإِنَّكُمْ عَارِفُونَ ٱلْوَقْتَ، أَنَّهَا ٱلْآنَ سَاعَةٌ لِنَسْتَيْقِظَ مِنَ ٱلنَّوْمِ، فَإِنَّ خَلَاصَنَا ٱلْآنَ أَقْرَبُ مِمَّا كَانَ حِينَ آمَنَّا.

ប្រត្យយីភវនកាលេៜស្មាកំ បរិត្រាណស្យ សាមីប្យាទ៑ ឥទានីំ តស្យ សាមីប្យម៑ អវ្យវហិតំ; អតះ សមយំ វិវិច្យាស្មាភិះ សាម្ប្រតម៑ អវឝ្យមេវ និទ្រាតោ ជាគត៌្តវ្យំ។

١٢ 12 قَدْ تَنَاهَى ٱللَّيْلُ وَتَقَارَبَ ٱلنَّهَارُ، فَلْنَخْلَعْ أَعْمَالَ ٱلظُّلْمَةِ وَنَلْبَسْ أَسْلِحَةَ ٱلنُّورِ.

ពហុតរា យាមិនី គតា ប្រភាតំ សន្និធិំ ប្រាប្តំ តស្មាត៑ តាមសីយាះ ក្រិយាះ បរិត្យជ្យាស្មាភិ រ្វាសរីយា សជ្ជា បរិធាតវ្យា។

١٣ 13 لِنَسْلُكْ بِلِيَاقَةٍ كَمَا فِي ٱلنَّهَارِ: لَا بِٱلْبَطَرِ وَٱلسُّكْرِ، لَا بِٱلْمَضَاجِعِ وَٱلْعَهَرِ، لَا بِٱلْخِصَامِ وَٱلْحَسَدِ.

អតោ ហេតោ រ្វយំ ទិវា វិហិតំ សទាចរណម៑ អាចរិឞ្យាមះ។ រង្គរសោ មត្តត្វំ លម្បដត្វំ កាមុកត្វំ វិវាទ ឦឞ៌្យា ចៃតានិ បរិត្យក្ឞ្យាមះ។

١٤ 14 بَلِ ٱلْبَسُوا ٱلرَّبَّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ، وَلَا تَصْنَعُوا تَدْبِيرًا لِلْجَسَدِ لِأَجْلِ ٱلشَّهَوَاتِ.

យូយំ ប្រភុយីឝុខ្រីឞ្ដរូបំ បរិច្ឆទំ បរិធទ្ធ្វំ សុខាភិលាឞបូរណាយ ឝារីរិកាចរណំ មាចរត។