أعمال 1
| اَلْكَلَامُ ٱلْأَوَّلُ أَنْشَأْتُهُ يَا ثَاوُفِيلُسُ، عَنْ جَمِيعِ مَا ٱبْتَدَأَ يَسُوعُ يَفْعَلُهُ وَيُعَلِّمُ بِهِ، | ١ 1 |
ហេ ថិយផិល, យីឝុះ ស្វមនោនីតាន៑ ប្រេរិតាន៑ បវិត្រេណាត្មនា សមាទិឝ្យ យស្មិន៑ ទិនេ ស្វគ៌មារោហត៑ យាំ យាំ ក្រិយាមករោត៑ យទ្យទ៑ ឧបាទិឝច្ច តានិ សវ៌្វាណិ បូវ៌្វំ មយា លិខិតានិ។
| إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي ٱرْتَفَعَ فِيهِ، بَعْدَ مَا أَوْصَى بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ ٱلرُّسُلَ ٱلَّذِينَ ٱخْتَارَهُمْ. | ٢ 2 |
ស ស្វនិធនទុះខភោគាត៑ បរម៑ អនេកប្រត្យយក្ឞប្រមាណៅះ ស្វំ សជីវំ ទឝ៌យិត្វា
| اَلَّذِينَ أَرَاهُمْ أَيْضًا نَفْسَهُ حَيًّا بِبَرَاهِينَ كَثِيرَةٍ، بَعْدَ مَا تَأَلَّمَ، وَهُوَ يَظْهَرُ لَهُمْ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، وَيَتَكَلَّمُ عَنِ ٱلْأُمُورِ ٱلْمُخْتَصَّةِ بِمَلَكُوتِ ٱللهِ. | ٣ 3 |
ចត្វារិំឝទ្ទិនានិ យាវត៑ តេភ្យះ ប្រេរិតេភ្យោ ទឝ៌នំ ទត្ត្វេឝ្វរីយរាជ្យស្យ វណ៌នម អករោត៑។
| وَفِيمَا هُوَ مُجْتَمِعٌ مَعَهُمْ أَوْصَاهُمْ أَنْ لَا يَبْرَحُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، بَلْ يَنْتَظِرُوا «مَوْعِدَ ٱلْآبِ ٱلَّذِي سَمِعْتُمُوهُ مِنِّي، | ٤ 4 |
អនន្តរំ តេឞាំ សភាំ ក្ឫត្វា ឥត្យាជ្ញាបយត៑, យូយំ យិរូឝាលមោៜន្យត្រ គមនមក្ឫត្វា យស្តិន៑ បិត្រាង្គីក្ឫតេ មម វទនាត៑ កថា អឝ្ឫណុត តត្ប្រាប្តិម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋត។
| لِأَنَّ يُوحَنَّا عَمَّدَ بِٱلْمَاءِ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَسَتَتَعَمَّدُونَ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، لَيْسَ بَعْدَ هَذِهِ ٱلْأَيَّامِ بِكَثِيرٍ». | ٥ 5 |
យោហន៑ ជលេ មជ្ជិតាវាន៑ កិន្ត្វល្បទិនមធ្យេ យូយំ បវិត្រ អាត្មនិ មជ្ជិតា ភវិឞ្យថ។
| أَمَّا هُمُ ٱلْمُجْتَمِعُونَ فَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَارَبُّ، هَلْ فِي هَذَا ٱلْوَقْتِ تَرُدُّ ٱلْمُلْكَ إِلَى إِسْرَائِيلَ؟». | ٦ 6 |
បឝ្ចាត៑ តេ សវ៌្វេ មិលិត្វា តម៑ អប្ឫច្ឆន៑ ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កិមិទានីំ បុនរបិ រាជ្យម៑ ឥស្រាយេលីយលោកានាំ ករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ?
| فَقَالَ لَهُمْ: «لَيْسَ لَكُمْ أَنْ تَعْرِفُوا ٱلْأَزْمِنَةَ وَٱلْأَوْقَاتَ ٱلَّتِي جَعَلَهَا ٱلْآبُ فِي سُلْطَانِهِ، | ٧ 7 |
តតះ សោវទត៑ យាន៑ សវ៌្វាន៑ កាលាន៑ សមយាំឝ្ច បិតា ស្វវឝេៜស្ថាបយត៑ តាន៑ ជ្ញាត្ឫំ យុឞ្មាកម៑ អធិការោ ន ជាយតេ។
| لَكِنَّكُمْ سَتَنَالُونَ قُوَّةً مَتَى حَلَّ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ عَلَيْكُمْ، وَتَكُونُونَ لِي شُهُودًا فِي أُورُشَلِيمَ وَفِي كُلِّ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَٱلسَّامِرَةِ وَإِلَى أَقْصَى ٱلْأَرْضِ». | ٨ 8 |
កិន្តុ យុឞ្មាសុ បវិត្រស្យាត្មន អាវិព៌្ហាវេ សតិ យូយំ ឝក្តិំ ប្រាប្យ យិរូឝាលមិ សមស្តយិហូទាឝោមិរោណទេឝយោះ ប្ឫថិវ្យាះ សីមាំ យាវទ៑ យាវន្តោ ទេឝាស្តេឞុ យវ៌្វេឞុ ច មយិ សាក្ឞ្យំ ទាស្យថ។
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا ٱرْتَفَعَ وَهُمْ يَنْظُرُونَ. وَأَخَذَتْهُ سَحَابَةٌ عَنْ أَعْيُنِهِمْ. | ٩ 9 |
ឥតិ វាក្យមុក្ត្វា ស តេឞាំ សមក្ឞំ ស្វគ៌ំ នីតោៜភវត៑, តតោ មេឃមារុហ្យ តេឞាំ ទ្ឫឞ្ដេរគោចរោៜភវត៑។
| وَفِيمَا كَانُوا يَشْخَصُونَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ وَهُوَ مُنْطَلِقٌ، إِذَا رَجُلَانِ قَدْ وَقَفَا بِهِمْ بِلِبَاسٍ أَبْيَضَ، | ١٠ 10 |
យស្មិន៑ សមយេ តេ វិហាយសំ ប្រត្យនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា តស្យ តាទ្ឫឝម៑ ឩទ៌្វ្វគមនម៑ អបឝ្យន៑ តស្មិន្នេវ សមយេ ឝុក្លវស្ត្រៅ ទ្វៅ ជនៅ តេឞាំ សន្និធៅ ទណ្ឌាយមានៅ កថិតវន្តៅ,
| وَقَالَا: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْجَلِيلِيُّونَ، مَا بَالُكُمْ وَاقِفِينَ تَنْظُرُونَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ؟ إِنَّ يَسُوعَ هَذَا ٱلَّذِي ٱرْتَفَعَ عَنْكُمْ إِلَى ٱلسَّمَاءِ سَيَأْتِي هَكَذَا كَمَا رَأَيْتُمُوهُ مُنْطَلِقًا إِلَى ٱلسَّمَاءِ». | ١١ 11 |
ហេ គាលីលីយលោកា យូយំ កិមត៌្ហំ គគណំ ប្រតិ និរីក្ឞ្យ ទណ្ឌាយមានាស្តិឞ្ឋថ? យុឞ្មាកំ សមីបាត៑ ស្វគ៌ំ នីតោ យោ យីឝុស្តំ យូយំ យថា ស្វគ៌ម៑ អារោហន្តម៑ អទឝ៌ម៑ តថា ស បុនឝ្ចាគមិឞ្យតិ។
| حِينَئِذٍ رَجَعُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ مِنَ ٱلْجَبَلِ ٱلَّذِي يُدْعَى جَبَلَ ٱلزَّيْتُونِ، ٱلَّذِي هُوَ بِٱلْقُرْبِ مِنْ أُورُشَلِيمَ عَلَى سَفَرِ سَبْتٍ. | ١٢ 12 |
តតះ បរំ តេ ជៃតុននាម្នះ បវ៌្វតាទ៑ វិឝ្រាមវារស្យ បថះ បរិមាណម៑ អត៌្ហាត៑ ប្រាយេណាទ៌្ធក្រោឝំ ទុរស្ថំ យិរូឝាលម្នគរំ បរាវ្ឫត្យាគច្ឆន៑។
| وَلَمَّا دَخَلُوا صَعِدُوا إِلَى ٱلْعِلِّيَّةِ ٱلَّتِي كَانُوا يُقِيمُونَ فِيهَا: بُطْرُسُ وَيَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا وَأَنْدَرَاوُسُ وَفِيلُبُّسُ وَتُومَا وَبَرْثُولَمَاوُسُ وَمَتَّى وَيَعْقُوبُ بْنُ حَلْفَى وَسِمْعَانُ ٱلْغَيُورُ وَيَهُوذَا أَخُو يَعْقُوبَ. | ١٣ 13 |
នគរំ ប្រវិឝ្យ បិតរោ យាកូព៑ យោហន៑ អាន្ទ្រិយះ ផិលិបះ ថោមា ពត៌្ហជមយោ មថិរាល្ផីយបុត្រោ យាកូព៑ ឧទ្យោគា ឝិមោន៑ យាកូពោ ភ្រាតា យិហូទា ឯតេ សវ៌្វេ យត្រ ស្ថានេ ប្រវសន្តិ តស្មិន៑ ឧបរិតនប្រកោឞ្ឋេ ប្រាវិឝន៑។
| هَؤُلَاءِ كُلُّهُمْ كَانُوا يُواظِبُونَ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ عَلَى ٱلصَّلَاةِ وَٱلطِّلْبَةِ، مَعَ ٱلنِّسَاءِ، وَمَرْيَمَ أُمِّ يَسُوعَ، وَمَعَ إِخْوَتِهِ. | ١٤ 14 |
បឝ្ចាទ៑ ឥមេ កិយត្យះ ស្ត្រិយឝ្ច យីឝោ រ្មាតា មរិយម៑ តស្យ ភ្រាតរឝ្ចៃតេ សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូត សតតំ វិនយេន វិនយេន ប្រាត៌្ហយន្ត។
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ قَامَ بُطْرُسُ فِي وَسْطِ ٱلتَّلَامِيذِ، وَكَانَ عِدَّةُ أَسْمَاءٍ مَعًا نَحْوَ مِئَةٍ وَعِشْرِينَ. فَقَالَ: | ١٥ 15 |
តស្មិន៑ សមយេ តត្រ ស្ថានេ សាកល្យេន វិំឝត្យធិកឝតំ ឝិឞ្យា អាសន៑។ តតះ បិតរស្តេឞាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន៑ ឧក្តវាន្
| «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، كَانَ يَنْبَغِي أَنْ يَتِمَّ هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ ٱلَّذِي سَبَقَ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ فَقَالَهُ بِفَمِ دَاوُدَ، عَنْ يَهُوذَا ٱلَّذِي صَارَ دَلِيلًا لِلَّذِينَ قَبَضُوا عَلَى يَسُوعَ، | ١٦ 16 |
ហេ ភ្រាត្ឫគណ យីឝុធារិណាំ លោកានាំ បថទឝ៌កោ យោ យិហូទាស្តស្មិន៑ ទាយូទា បវិត្រ អាត្មា យាំ កថាំ កថយាមាស តស្យាះ ប្រត្យក្ឞីភវនស្យាវឝ្យកត្វម៑ អាសីត៑។
| إِذْ كَانَ مَعْدُودًا بَيْنَنَا وَصَارَ لَهُ نَصِيبٌ فِي هَذِهِ ٱلْخِدْمَةِ. | ١٧ 17 |
ស ជនោៜស្មាកំ មធ្យវត៌្តី សន៑ អស្យាះ សេវាយា អំឝម៑ អលភត។
| فَإِنَّ هَذَا ٱقْتَنَى حَقْلًا مِنْ أُجْرَةِ ٱلظُّلْمِ، وَإِذْ سَقَطَ عَلَى وَجْهِهِ ٱنْشَقَّ مِنَ ٱلْوَسْطِ، فَٱنْسَكَبَتْ أَحْشَاؤُهُ كُلُّهَا. | ١٨ 18 |
តទនន្តរំ កុកម៌្មណា លព្ធំ យន្មូល្យំ តេន ក្ឞេត្រមេកំ ក្រីតម៑ អបរំ តស្មិន៑ អធោមុខេ ភ្ឫមៅ បតិតេ សតិ តស្យោទរស្យ វិទីណ៌ត្វាត៑ សវ៌្វា នាឌ្យោ និរគច្ឆន៑។
| وَصَارَ ذَلِكَ مَعْلُومًا عِنْدَ جَمِيعِ سُكَّانِ أُورُشَلِيمَ، حَتَّى دُعِيَ ذَلِكَ ٱلْحَقْلُ فِي لُغَتِهِمْ «حَقَلْ دَمَا» أَيْ: حَقْلَ دَمٍ. | ١٩ 19 |
ឯតាំ កថាំ យិរូឝាលម្និវាសិនះ សវ៌្វេ លោកា វិទាន្តិ; តេឞាំ និជភាឞយា តត្ក្ឞេត្រញ្ច ហកល្ទាមា, អត៌្ហាត៑ រក្តក្ឞេត្រមិតិ វិខ្យាតមាស្តេ។
| لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ فِي سِفْرِ ٱلْمَزَامِيرِ: لِتَصِرْ دَارُهُ خَرَابًا وَلَا يَكُنْ فِيهَا سَاكِنٌ. وَلْيَأْخُذْ وَظِيفَتَهُ آخَرُ. | ٢٠ 20 |
អន្យច្ច, និកេតនំ តទីយន្តុ ឝុន្យមេវ ភវិឞ្យតិ។ តស្យ ទូឞ្យេ និវាសាត៌្ហំ កោបិ ស្ថាស្យតិ នៃវ ហិ។ អន្យ ឯវ ជនស្តស្យ បទំ សំប្រាប្ស្យតិ ធ្រុវំ។ ឥត្ថំ គីតបុស្តកេ លិខិតមាស្តេ។
| فَيَنْبَغِي أَنَّ ٱلرِّجَالَ ٱلَّذِينَ ٱجْتَمَعُوا مَعَنَا كُلَّ ٱلزَّمَانِ ٱلَّذِي فِيهِ دَخَلَ إِلَيْنَا ٱلرَّبُّ يَسُوعُ وَخَرَجَ، | ٢١ 21 |
អតោ យោហនោ មជ្ជនម៑ អារភ្យាស្មាកំ សមីបាត៑ ប្រភោ រ្យីឝោះ ស្វគ៌ារោហណទិនំ យាវត៑ សោស្មាកំ មធ្យេ យាវន្តិ ទិនានិ យាបិតវាន្
| مُنْذُ مَعْمُودِيَّةِ يُوحَنَّا إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي ٱرْتَفَعَ فِيهِ عَنَّا، يَصِيرُ وَاحِدٌ مِنْهُمْ شَاهِدًا مَعَنَا بِقِيَامَتِهِ». | ٢٢ 22 |
តាវន្តិ ទិនានិ យេ មានវា អស្មាភិះ សាទ៌្ធំ តិឞ្ឋន្តិ តេឞាម៑ ឯកេន ជនេនាស្មាភិះ សាទ៌្ធំ យីឝោរុត្ថានេ សាក្ឞិណា ភវិតវ្យំ។
| فَأَقَامُوا ٱثْنَيْنِ: يُوسُفَ ٱلَّذِي يُدْعَى بَارْسَابَا ٱلْمُلَقَّبَ يُوسْتُسَ، وَمَتِّيَاسَ. | ٢٣ 23 |
អតោ យស្យ រូឍិ រ្យុឞ្ដោ យំ ពឝ៌ព្ពេត្យុក្ត្វាហូយន្តិ ស យូឞផ៑ មតថិឝ្ច ទ្វាវេតៅ ប្ឫថក៑ ក្ឫត្វា ត ឦឝ្វរស្យ សន្និធៅ ប្រាយ៌្យ កថិតវន្តះ,
| وَصَلَّوْا قَائِلِينَ: «أَيُّهَا ٱلرَّبُّ ٱلْعَارِفُ قُلُوبَ ٱلْجَمِيعِ، عَيِّنْ أَنْتَ مِنْ هَذَيْنِ ٱلِٱثْنَيْنِ أَيًّا ٱخْتَرْتَهُ، | ٢٤ 24 |
ហេ សវ៌្វាន្តយ៌្យាមិន៑ បរមេឝ្វរ, យិហូទាះ សេវនប្រេរិតត្វបទច្យុតះ
| لِيَأْخُذَ قُرْعَةَ هَذِهِ ٱلْخِدْمَةِ وَٱلرِّسَالَةِ ٱلَّتِي تَعَدَّاهَا يَهُوذَا لِيَذْهَبَ إِلَى مَكَانِهِ». | ٢٥ 25 |
សន៑ និជស្ថានម៑ អគច្ឆត៑, តត្បទំ លព្ធុម៑ ឯនយោ រ្ជនយោ រ្មធ្យេ ភវតា កោៜភិរុចិតស្តទស្មាន៑ ទឝ៌្យតាំ។
| ثُمَّ أَلْقَوْا قُرْعَتَهُمْ، فَوَقَعَتِ ٱلْقُرْعَةُ عَلَى مَتِّيَاسَ، فَحُسِبَ مَعَ ٱلْأَحَدَ عَشَرَ رَسُولًا. | ٢٦ 26 |
តតោ គុដិកាបាដេ ក្ឫតេ មតថិន៌ិរចីយត តស្មាត៑ សោន្យេឞាម៑ ឯកាទឝានាំ ប្ររិតានាំ មធ្យេ គណិតោភវត៑។
