مَتَّى 25

١ 1 «حِينَئِذٍ يُشْبِهُ مَلَكُوتُ ٱلسَّمَاوَاتِ عَشْرَ عَذَارَى، أَخَذْنَ مَصَابِيحَهُنَّ وَخَرَجْنَ لِلِقَاءِ ٱلْعَرِيسِ.

យា ទឝ កន្យាះ ប្រទីបាន៑ គ្ឫហ្លត្យោ វរំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុំ ពហិរិតាះ, តាភិស្តទា ស្វគ៌ីយរាជ្យស្យ សាទ្ឫឝ្យំ ភវិឞ្យតិ។

٢ 2 وَكَانَ خَمْسٌ مِنْهُنَّ حَكِيمَاتٍ، وَخَمْسٌ جَاهِلَاتٍ.

តាសាំ កន្យានាំ មធ្យេ បញ្ច សុធិយះ បញ្ច ទុទ៌្ហិយ អាសន៑។

٣ 3 أَمَّا ٱلْجَاهِلَاتُ فَأَخَذْنَ مَصَابِيحَهُنَّ وَلَمْ يَأْخُذْنَ مَعَهُنَّ زَيْتًا،

យា ទុទ៌្ហិយស្តាះ ប្រទីបាន៑ សង្គេ គ្ឫហីត្វា តៃលំ ន ជគ្ឫហុះ,

٤ 4 وَأَمَّا ٱلْحَكِيمَاتُ فَأَخَذْنَ زَيْتًا فِي آنِيَتِهِنَّ مَعَ مَصَابِيحِهِنَّ.

កិន្តុ សុធិយះ ប្រទីបាន៑ បាត្រេណ តៃលញ្ច ជគ្ឫហុះ។

٥ 5 وَفِيمَا أَبْطَأَ ٱلْعَرِيسُ نَعَسْنَ جَمِيعُهُنَّ وَنِمْنَ.

អនន្តរំ វរេ វិលម្ពិតេ តាះ សវ៌្វា និទ្រាវិឞ្ដា និទ្រាំ ជគ្មុះ។

٦ 6 فَفِي نِصْفِ ٱللَّيْلِ صَارَ صُرَاخٌ: هُوَذَا ٱلْعَرِيسُ مُقْبِلٌ، فَٱخْرُجْنَ لِلِقَائِهِ!

អនន្តរម៑ អទ៌្ធរាត្រេ បឝ្យត វរ អាគច្ឆតិ, តំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុំ ពហិយ៌ាតេតិ ជនរវាត្

٧ 7 فَقَامَتْ جَمِيعُ أُولَئِكَ ٱلْعَذَارَى وَأَصْلَحْنَ مَصَابِيحَهُنَّ.

តាះ សវ៌្វាះ កន្យា ឧត្ថាយ ប្រទីបាន៑ អាសាទយិតុំ អារភន្ត។

٨ 8 فَقَالَتِ ٱلْجَاهِلَاتُ لِلْحَكِيمَاتِ: أَعْطِينَنَا مِنْ زَيْتِكُنَّ فَإِنَّ مَصَابِيحَنَا تَنْطَفِئُ.

តតោ ទុទ៌្ហិយះ សុធិយ ឩចុះ, កិញ្ចិត៑ តៃលំ ទត្ត, ប្រទីបា អស្មាកំ និវ៌្វាណាះ។

٩ 9 فَأَجَابَتِ ٱلْحَكِيمَاتُ قَائِلاتٍ: لَعَلَّهُ لَا يَكْفِي لَنَا وَلَكُنَّ، بَلِ ٱذْهَبْنَ إِلَى ٱلْبَاعَةِ وَٱبْتَعْنَ لَكُنَّ.

កិន្តុ សុធិយះ ប្រត្យវទន៑, ទត្តេ យុឞ្មានស្មាំឝ្ច ប្រតិ តៃលំ ន្យូនីភវេត៑, តស្មាទ៑ វិក្រេត្ឫណាំ សមីបំ គត្វា ស្វាត៌្ហំ តៃលំ ក្រីណីត។

١٠ 10 وَفِيمَا هُنَّ ذَاهِبَاتٌ لِيَبْتَعْنَ جَاءَ ٱلْعَرِيسُ، وَٱلْمُسْتَعِدَّاتُ دَخَلْنَ مَعَهُ إِلَى ٱلْعُرْسِ، وَأُغْلِقَ ٱلْبَابُ.

តទា តាសុ ក្រេតុំ គតាសុ វរ អាជគាម, តតោ យាះ សជ្ជិតា អាសន៑, តាស្តេន សាកំ វិវាហីយំ វេឝ្ម ប្រវិវិឝុះ។

١١ 11 أَخِيرًا جَاءَتْ بَقِيَّةُ ٱلْعَذَارَى أَيْضًا قَائِلَاتٍ: يا سَيِّدُ، يا سَيِّدُ، ٱفْتَحْ لَنَا!

អនន្តរំ ទ្វារេ រុទ្ធេ អបរាះ កន្យា អាគត្យ ជគទុះ, ហេ ប្រភោ, ហេ ប្រភោ, អស្មាន៑ ប្រតិ ទ្វារំ មោចយ។

١٢ 12 فَأَجَابَ وَقَالَ: ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُنَّ: إِنِّي مَا أَعْرِفُكُنَّ.

កិន្តុ ស ឧក្តវាន៑, តថ្យំ វទាមិ, យុឞ្មានហំ ន វេទ្មិ។

١٣ 13 فَٱسْهَرُوا إِذًا لِأَنَّكُمْ لَا تَعْرِفُونَ ٱلْيَوْمَ وَلَا ٱلسَّاعَةَ ٱلَّتِي يَأْتِي فِيهَا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ.

អតោ ជាគ្រតះ សន្តស្តិឞ្ឋត, មនុជសុតះ កស្មិន៑ ទិនេ កស្មិន៑ ទណ្ឌេ វាគមិឞ្យតិ, តទ៑ យុឞ្មាភិ រ្ន ជ្ញាយតេ។

١٤ 14 «وَكَأَنَّمَا إِنْسَانٌ مُسَافِرٌ دَعَا عَبِيدَهُ وَسَلَّمَهُمْ أَمْوَالَهُ،

អបរំ ស ឯតាទ្ឫឝះ កស្យចិត៑ បុំសស្តុល្យះ, យោ ទូរទេឝំ ប្រតិ យាត្រាកាលេ និជទាសាន៑ អាហូយ តេឞាំ ស្វស្វសាមត៌្ហ្យានុរូបម្

١٥ 15 فَأَعْطَى وَاحِدًا خَمْسَ وَزَنَاتٍ، وَآخَرَ وَزْنَتَيْنِ، وَآخَرَ وَزْنَةً. كُلَّ وَاحِدٍ عَلَى قَدْرِ طَاقَتِهِ. وَسَافَرَ لِلْوَقْتِ.

ឯកស្មិន៑ មុទ្រាណាំ បញ្ច បោដលិកាះ អន្យស្មិំឝ្ច ទ្វេ បោដលិកេ អបរស្មិំឝ្ច បោដលិកៃកាម៑ ឥត្ថំ ប្រតិជនំ សមប៌្យ ស្វយំ ប្រវាសំ គតវាន៑។

١٦ 16 فَمَضَى ٱلَّذِي أَخَذَ ٱلْخَمْسَ وَزَنَاتٍ وَتَاجَرَ بِهَا، فَرَبِحَ خَمْسَ وَزَنَاتٍ أُخَرَ.

អនន្តរំ យោ ទាសះ បញ្ច បោដលិកាះ លព្ធវាន៑, ស គត្វា វាណិជ្យំ វិធាយ តា ទ្វិគុណីចការ។

١٧ 17 وَهَكَذَا ٱلَّذِي أَخَذَ ٱلْوَزْنَتَيْنِ، رَبِحَ أَيْضًا وَزْنَتَيْنِ أُخْرَيَيْنِ.

យឝ្ច ទាសោ ទ្វេ បោដលិកេ អលភត, សោបិ តា មុទ្រា ទ្វិគុណីចការ។

١٨ 18 وَأَمَّا ٱلَّذِي أَخَذَ ٱلْوَزْنَةَ فَمَضَى وَحَفَرَ فِي ٱلْأَرْضِ وَأَخْفَى فِضَّةَ سَيِّدِهِ.

កិន្តុ យោ ទាស ឯកាំ បោដលិកាំ លព្ធវាន៑, ស គត្វា ភូមិំ ខនិត្វា តន្មធ្យេ និជប្រភោស្តា មុទ្រា គោបយាញ្ចការ។

١٩ 19 وَبَعْدَ زَمَانٍ طَوِيلٍ أَتَى سَيِّدُ أُولَئِكَ ٱلْعَبِيدِ وَحَاسَبَهُمْ.

តទនន្តរំ ពហុតិថេ កាលេ គតេ តេឞាំ ទាសានាំ ប្រភុរាគត្យ តៃទ៌ាសៃះ សមំ គណយាញ្ចការ។

٢٠ 20 فَجَاءَ ٱلَّذِي أَخَذَ ٱلْخَمْسَ وَزَنَاتٍ وَقَدَّمَ خَمْسَ وَزَنَاتٍ أُخَرَ قَائِلًا: يا سَيِّدُ، خَمْسَ وَزَنَاتٍ سَلَّمْتَنِي. هُوَذَا خَمْسُ وَزَنَاتٍ أُخَرُ رَبِحْتُهَا فَوْقَهَا.

តទានីំ យះ បញ្ច បោដលិកាះ ប្រាប្តវាន៑ ស តា ទ្វិគុណីក្ឫតមុទ្រា អានីយ ជគាទ; ហេ ប្រភោ, ភវតា មយិ បញ្ច បោដលិកាះ សមប៌ិតាះ, បឝ្យតុ, តា មយា ទ្វិគុណីក្ឫតាះ។

٢١ 21 فَقَالَ لَهُ سَيِّدُهُ: نِعِمَّا أَيُّهَا ٱلْعَبْدُ ٱلصَّالِحُ وَٱلْأَمِينُ! كُنْتَ أَمِينًا فِي ٱلْقَلِيلِ فَأُقِيمُكَ عَلَى ٱلْكَثِيرِ. اُدْخُلْ إِلَى فَرَحِ سَيِّدِكَ.

តទានីំ តស្យ ប្រភុស្តមុវាច, ហេ ឧត្តម វិឝ្វាស្យ ទាស, ត្វំ ធន្យោសិ, ស្តោកេន វិឝ្វាស្យោ ជាតះ, តស្មាត៑ ត្វាំ ពហុវិត្តាធិបំ ករោមិ, ត្វំ ស្វប្រភោះ សុខស្យ ភាគី ភវ។

٢٢ 22 ثُمَّ جَاءَ ٱلَّذِي أَخَذَ ٱلْوَزْنَتَيْنِ وَقَالَ: يا سَيِّدُ، وَزْنَتَيْنِ سَلَّمْتَنِي. هُوَذَا وَزْنَتَانِ أُخْرَيَانِ رَبِحْتُهُمَا فَوْقَهُمَا.

តតោ យេន ទ្វេ បោដលិកេ លព្ធេ សោប្យាគត្យ ជគាទ, ហេ ប្រភោ, ភវតា មយិ ទ្វេ បោដលិកេ សមប៌ិតេ, បឝ្យតុ តេ មយា ទ្វិគុណីក្ឫតេ។

٢٣ 23 قَالَ لَهُ سَيِّدُهُ: نِعِمَّا أَيُّهَا ٱلْعَبْدُ ٱلصَّالِحُ ٱلْأَمِينُ! كُنْتَ أَمِينًا فِي ٱلْقَلِيلِ فَأُقِيمُكَ عَلَى ٱلْكَثِيرِ. اُدْخُلْ إِلَى فَرَحِ سَيِّدِكَ.

តេន តស្យ ប្រភុស្តមវោចត៑, ហេ ឧត្តម វិឝ្វាស្យ ទាស, ត្វំ ធន្យោសិ, ស្តោកេន វិឝ្វាស្យោ ជាតះ, តស្មាត៑ ត្វាំ ពហុទ្រវិណាធិបំ ករោមិ, ត្វំ និជប្រភោះ សុខស្យ ភាគី ភវ។

٢٤ 24 ثُمَّ جَاءَ أَيْضًا ٱلَّذِي أَخَذَ ٱلْوَزْنَةَ ٱلْوَاحِدَةَ وَقَالَ: يا سَيِّدُ، عَرَفْتُ أَنَّكَ إِنْسَانٌ قَاسٍ، تَحْصُدُ حَيْثُ لَمْ تَزْرَعْ، وَتَجْمَعُ مِنْ حَيْثُ لَمْ تَبْذُرْ.

អនន្តរំ យ ឯកាំ បោដលិកាំ លព្ធវាន៑, ស ឯត្យ កថិតវាន៑, ហេ ប្រភោ, ត្វាំ កឋិននរំ ជ្ញាតវាន៑, ត្វយា យត្រ នោប្តំ, តត្រៃវ ក្ឫត្យតេ, យត្រ ច ន កីណ៌ំ, តត្រៃវ សំគ្ឫហ្យតេ។

٢٥ 25 فَخِفْتُ وَمَضَيْتُ وَأَخْفَيْتُ وَزْنَتَكَ فِي ٱلْأَرْضِ. هُوَذَا ٱلَّذِي لَكَ.

អតោហំ សឝង្កះ សន៑ គត្វា តវ មុទ្រា ភូមធ្យេ សំគោប្យ ស្ថាបិតវាន៑, បឝ្យ, តវ យត៑ តទេវ គ្ឫហាណ។

٢٦ 26 فَأَجَابَ سَيِّدُهُ وَقَالَ لَهُ: أَيُّهَا ٱلْعَبْدُ ٱلشِّرِّيرُ وَٱلْكَسْلَانُ، عَرَفْتَ أَنِّي أَحْصُدُ حَيْثُ لَمْ أَزْرَعْ، وَأَجْمَعُ مِنْ حَيْثُ لَمْ أَبْذُرْ،

តទា តស្យ ប្រភុះ ប្រត្យវទត៑ រេ ទុឞ្ដាលស ទាស, យត្រាហំ ន វបាមិ, តត្រ ឆិនទ្មិ, យត្រ ច ន កិរាមិ, តត្រេវ សំគ្ឫហ្លាមីតិ ចេទជានាស្តហ៌ិ

٢٧ 27 فَكَانَ يَنْبَغِي أَنْ تَضَعَ فِضَّتِي عِنْدَ ٱلصَّيَارِفَةِ، فَعِنْدَ مَجِيئِي كُنْتُ آخُذُ ٱلَّذِي لِي مَعَ رِبًا.

វណិក្ឞុ មម វិត្តាប៌ណំ តវោចិតមាសីត៑, យេនាហមាគត្យ វ្ឫទ្វ្យា សាកំ មូលមុទ្រាះ ប្រាប្ស្យម៑។

٢٨ 28 فَخُذُوا مِنْهُ ٱلْوَزْنَةَ وَأَعْطُوهَا لِلَّذِي لَهُ ٱلْعَشْرُ وَزَنَاتٍ.

អតោស្មាត៑ តាំ បោដលិកាម៑ អាទាយ យស្យ ទឝ បោដលិកាះ សន្តិ តស្មិន្នប៌យត។

٢٩ 29 لِأَنَّ كُلَّ مَنْ لَهُ يُعْطَى فَيَزْدَادُ، وَمَنْ لَيْسَ لَهُ فَٱلَّذِي عِنْدَهُ يُؤْخَذُ مِنْهُ.

យេន វទ៌្វ្យតេ តស្មិន្នៃវាប៌ិឞ្យតេ, តស្យៃវ ច ពាហុល្យំ ភវិឞ្យតិ, កិន្តុ យេន ន វទ៌្វ្យតេ, តស្យាន្តិកេ យត៑ កិញ្ចន តិឞ្ឋតិ, តទបិ បុនន៌េឞ្យតេ។

٣٠ 30 وَٱلْعَبْدُ ٱلْبَطَّالُ ٱطْرَحُوهُ إِلَى ٱلظُّلْمَةِ ٱلْخَارِجِيَّةِ، هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ.

អបរំ យូយំ តមកម៌្មណ្យំ ទាសំ នីត្វា យត្រ ស្ថានេ ក្រន្ទនំ ទន្តឃឞ៌ណញ្ច វិទ្យេតេ, តស្មិន៑ ពហិព៌្ហូតតមសិ និក្ឞិបត។

٣١ 31 «وَمَتَى جَاءَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ فِي مَجْدِهِ وَجَمِيعُ ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلْقِدِّيسِينَ مَعَهُ، فَحِينَئِذٍ يَجْلِسُ عَلَى كُرْسِيِّ مَجْدِهِ.

យទា មនុជសុតះ បវិត្រទូតាន៑ សង្គិនះ ក្ឫត្វា និជប្រភាវេនាគត្យ និជតេជោមយេ សិំហាសនេ និវេក្ឞ្យតិ,

٣٢ 32 وَيَجْتَمِعُ أَمَامَهُ جَمِيعُ ٱلشُّعُوبِ، فَيُمَيِّزُ بَعْضَهُمْ مِنْ بَعْضٍ كَمَا يُمَيِّزُ ٱلرَّاعِي ٱلْخِرَافَ مِنَ ٱلْجِدَاءِ،

តទា តត្សម្មុខេ សវ៌្វជាតីយា ជនា សំមេលិឞ្យន្តិ។ តតោ មេឞបាលកោ យថា ឆាគេភ្យោៜវីន៑ ប្ឫថក៑ ករោតិ តថា សោប្យេកស្មាទន្យម៑ ឥត្ថំ តាន៑ ប្ឫថក ក្ឫត្វាវីន្

٣٣ 33 فَيُقِيمُ ٱلْخِرَافَ عَنْ يَمِينِهِ وَٱلْجِدَاءَ عَنِ ٱلْيَسَارِ.

ទក្ឞិណេ ឆាគាំឝ្ច វាមេ ស្ថាបយិឞ្យតិ។

٣٤ 34 ثُمَّ يَقُولُ ٱلْمَلِكُ لِلَّذِينَ عَنْ يَمِينِهِ: تَعَالَوْا يا مُبَارَكِي أَبِي، رِثُوا ٱلْمَلَكُوتَ ٱلْمُعَدَّ لَكُمْ مُنْذُ تَأْسِيسِ ٱلْعَالَمِ.

តតះ បរំ រាជា ទក្ឞិណស្ថិតាន៑ មានវាន៑ វទិឞ្យតិ, អាគច្ឆត មត្តាតស្យានុគ្រហភាជនានិ, យុឞ្មត្ក្ឫត អា ជគទារម្ភត៑ យទ៑ រាជ្យម៑ អាសាទិតំ តទធិកុរុត។

٣٥ 35 لِأَنِّي جُعْتُ فَأَطْعَمْتُمُونِي. عَطِشْتُ فَسَقَيْتُمُونِي. كُنْتُ غَرِيبًا فَآوَيْتُمُونِي.

យតោ ពុភុក្ឞិតាយ មហ្យំ ភោជ្យម៑ អទត្ត, បិបាសិតាយ បេយមទត្ត, វិទេឝិនំ មាំ ស្វស្ថានមនយត,

٣٦ 36 عُرْيَانًا فَكَسَوْتُمُونِي. مَرِيضًا فَزُرْتُمُونِي. مَحْبُوسًا فَأَتَيْتُمْ إِلَيَّ.

វស្ត្រហីនំ មាំ វសនំ បយ៌្យធាបយត, បីឌីតំ មាំ ទ្រឞ្ដុមាគច្ឆត, ការាស្ថញ្ច មាំ វីក្ឞិតុម អាគច្ឆត។

٣٧ 37 فَيُجِيبُهُ ٱلْأَبْرَارُ حِينَئِذٍ قَائِلِينَ: يَارَبُّ، مَتَى رَأَيْنَاكَ جَائِعًا فَأَطْعَمْنَاكَ، أَوْ عَطْشَانًا فَسَقَيْنَاكَ؟

តទា ធាម៌្មិកាះ ប្រតិវទិឞ្យន្តិ, ហេ ប្រភោ, កទា ត្វាំ ក្ឞុធិតំ វីក្ឞ្យ វយមភោជយាម? វា បិបាសិតំ វីក្ឞ្យ អបាយយាម?

٣٨ 38 وَمَتَى رَأَيْنَاكَ غَرِيبًا فَآوَيْنَاكَ، أَوْ عُرْيَانًا فَكَسَوْنَاكَ؟

កទា វា ត្វាំ វិទេឝិនំ វិលោក្យ ស្វស្ថានមនយាម? កទា វា ត្វាំ នគ្នំ វីក្ឞ្យ វសនំ បយ៌្យធាបយាម?

٣٩ 39 وَمَتَى رَأَيْنَاكَ مَرِيضًا أَوْ مَحْبُوسًا فَأَتَيْنَا إِلَيْكَ؟

កទា វា ត្វាំ បីឌិតំ ការាស្ថញ្ច វីក្ឞ្យ ត្វទន្តិកមគច្ឆាម?

٤٠ 40 فَيُجِيبُ ٱلْمَلِكُ وَيَقُولُ لَهُمُ: ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: بِمَا أَنَّكُمْ فَعَلْتُمُوهُ بِأَحَدِ إِخْوَتِي هَؤُلَاءِ ٱلْأَصَاغِرِ، فَبِي فَعَلْتُمْ.

តទានីំ រាជា តាន៑ ប្រតិវទិឞ្យតិ, យុឞ្មានហំ សត្យំ វទាមិ, មមៃតេឞាំ ភ្រាត្ឫណាំ មធ្យេ កញ្ចនៃកំ ក្ឞុទ្រតមំ ប្រតិ យទ៑ អកុរុត, តន្មាំ ប្រត្យកុរុត។

٤١ 41 «ثُمَّ يَقُولُ أَيْضًا لِلَّذِينَ عَنِ ٱلْيَسَارِ: ٱذْهَبُوا عَنِّي يامَلَاعِينُ إِلَى ٱلنَّارِ ٱلْأَبَدِيَّةِ ٱلْمُعَدَّةِ لِإِبْلِيسَ وَمَلَائِكَتِهِ، (aiōnios g166)

បឝ្ចាត៑ ស វាមស្ថិតាន៑ ជនាន៑ វទិឞ្យតិ, រេ ឝាបគ្រស្តាះ សវ៌្វេ, ឝៃតានេ តស្យ ទូតេភ្យឝ្ច យោៜនន្តវហ្និរាសាទិត អាស្តេ, យូយំ មទន្តិកាត៑ តមគ្និំ គច្ឆត។ (aiōnios g166)

٤٢ 42 لِأَنِّي جُعْتُ فَلَمْ تُطْعِمُونِي. عَطِشْتُ فَلَمْ تَسْقُونِي.

យតោ ក្ឞុធិតាយ មហ្យមាហារំ នាទត្ត, បិបាសិតាយ មហ្យំ បេយំ នាទត្ត,

٤٣ 43 كُنْتُ غَرِيبًا فَلَمْ تَأْوُونِي. عُرْيَانًا فَلَمْ تَكْسُونِي. مَرِيضًا وَمَحْبُوسًا فَلَمْ تَزُورُونِي.

វិទេឝិនំ មាំ ស្វស្ថានំ នានយត, វសនហីនំ មាំ វសនំ ន បយ៌្យធាបយត, បីឌិតំ ការាស្ថញ្ច មាំ វីក្ឞិតុំ នាគច្ឆត។

٤٤ 44 حِينَئِذٍ يُجِيبُونَهُ هُمْ أَيْضًا قَائِلِينَ: يَارَبُّ، مَتَى رَأَيْنَاكَ جَائِعًا أَوْ عَطْشَانًا أَوْ غَرِيبًا أَوْ عُرْيَانًا أَوْ مَرِيضًا أَوْ مَحْبُوسًا وَلَمْ نَخْدِمْكَ؟

តទា តេ ប្រតិវទិឞ្យន្តិ, ហេ ប្រភោ, កទា ត្វាំ ក្ឞុធិតំ វា បិបាសិតំ វា វិទេឝិនំ វា នគ្នំ វា បីឌិតំ វា ការាស្ថំ វីក្ឞ្យ ត្វាំ នាសេវាមហិ?

٤٥ 45 فَيُجِيبُهُمْ قَائِلًا: ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: بِمَا أَنَّكُمْ لَمْ تَفْعَلُوهُ بِأَحَدِ هَؤُلَاءِ ٱلْأَصَاغِرِ، فَبِي لَمْ تَفْعَلُوا.

តទា ស តាន៑ វទិឞ្យតិ, តថ្យមហំ យុឞ្មាន៑ ព្រវីមិ, យុឞ្មាភិរេឞាំ កញ្ចន ក្ឞោទិឞ្ឋំ ប្រតិ យន្នាការិ, តន្មាំ ប្រត្យេវ នាការិ។

٤٦ 46 فَيَمْضِي هَؤُلَاءِ إِلَى عَذَابٍ أَبَدِيٍّ وَٱلْأَبْرَارُ إِلَى حَيَاةٍ أَبَدِيَّةٍ». (aiōnios g166)

បឝ្ចាទម្យនន្តឝាស្តិំ កិន្តុ ធាម៌្មិកា អនន្តាយុឞំ ភោក្តុំ យាស្យន្តិ។ (aiōnios g166)

Jesus Preaches to the Multitude