مَتَّى 24

١ 1 ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ وَمَضَى مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ لِكَيْ يُرُوهُ أَبْنِيَةَ ٱلْهَيْكَلِ.

អនន្តរំ យីឝុ រ្យទា មន្ទិរាទ៑ ពហិ រ្គច្ឆតិ, តទានីំ ឝិឞ្យាស្តំ មន្ទិរនិម៌្មាណំ ទឝ៌យិតុមាគតាះ។

٢ 2 فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَمَا تَنْظُرُونَ جَمِيعَ هَذِهِ؟ اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَا يُتْرَكُ هَهُنَا حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ!».

តតោ យីឝុស្តានុវាច, យូយំ កិមេតានិ ន បឝ្យថ? យុឞ្មានហំ សត្យំ វទាមិ, ឯតន្និចយនស្យ បាឞាណៃកមប្យន្យបាឞាណេបរិ ន ស្ថាស្យតិ សវ៌្វាណិ ភូមិសាត៑ ការិឞ្យន្តេ។

٣ 3 وَفِيمَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ ٱلتَّلَامِيذُ عَلَى ٱنْفِرَادٍ قَائِلِينَ: «قُلْ لَنَا مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ وَمَا هِيَ عَلَامَةُ مَجِيئِكَ وَٱنْقِضَاءِ ٱلدَّهْرِ؟». (aiōn g165)

អនន្តរំ តស្មិន៑ ជៃតុនបវ៌្វតោបរិ សមុបវិឞ្ដេ ឝិឞ្យាស្តស្យ សមីបមាគត្យ គុប្តំ បប្រច្ឆុះ, ឯតា ឃដនាះ កទា ភវិឞ្យន្តិ? ភវត អាគមនស្យ យុគាន្តស្យ ច កិំ លក្ឞ្ម? តទស្មាន៑ វទតុ។ (aiōn g165)

٤ 4 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «ٱنْظُرُوا! لَا يُضِلَّكُمْ أَحَدٌ.

តទានីំ យីឝុស្តានវោចត៑, អវធទ្វ្វំ, កោបិ យុឞ្មាន៑ ន ភ្រមយេត៑។

٥ 5 فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: أَنَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ! وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ.

ពហវោ មម នាម គ្ឫហ្លន្ត អាគមិឞ្យន្តិ, ខ្រីឞ្ដោៜហមេវេតិ វាចំ វទន្តោ ពហូន៑ ភ្រមយិឞ្យន្តិ។

٦ 6 وَسَوْفَ تَسْمَعُونَ بِحُرُوبٍ وَأَخْبَارِ حُرُوبٍ. اُنْظُرُوا، لَا تَرْتَاعُوا. لِأَنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ تَكُونَ هَذِهِ كُلُّهَا، وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْمُنْتَهَى بَعْدُ.

យូយញ្ច សំគ្រាមស្យ រណស្យ ចាឌម្ពរំ ឝ្រោឞ្យថ, អវធទ្វ្វំ តេន ចញ្ចលា មា ភវត, ឯតាន្យវឝ្យំ ឃដិឞ្យន្តេ, កិន្តុ តទា យុគាន្តោ នហិ។

٧ 7 لِأَنَّهُ تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، وَتَكُونُ مَجَاعَاتٌ وَأَوْبِئَةٌ وَزَلَازِلُ فِي أَمَاكِنَ.

អបរំ ទេឝស្យ វិបក្ឞោ ទេឝោ រាជ្យស្យ វិបក្ឞោ រាជ្យំ ភវិឞ្យតិ, ស្ថានេ ស្ថានេ ច ទុព៌្ហិក្ឞំ មហាមារី ភូកម្បឝ្ច ភវិឞ្យន្តិ,

٨ 8 وَلَكِنَّ هَذِهِ كُلَّهَا مُبْتَدَأُ ٱلْأَوْجَاعِ.

ឯតានិ ទុះខោបក្រមាះ។

٩ 9 حِينَئِذٍ يُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى ضِيقٍ وَيَقْتُلُونَكُمْ، وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنْ جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ لِأَجْلِ ٱسْمِي.

តទានីំ លោកា ទុះខំ ភោជយិតុំ យុឞ្មាន៑ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យន្តិ ហនិឞ្យន្តិ ច, តថា មម នាមការណាទ៑ យូយំ សវ៌្វទេឝីយមនុជានាំ សមីបេ ឃ្ឫណាហ៌ា ភវិឞ្យថ។

١٠ 10 وَحِينَئِذٍ يَعْثُرُ كَثِيرُونَ وَيُسَلِّمُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا وَيُبْغِضُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا.

ពហុឞុ វិឃ្នំ ប្រាប្តវត្សុ បរស្បរម៑ ឫតីយាំ ក្ឫតវត្សុ ច ឯកោៜបរំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ។

١١ 11 وَيَقُومُ أَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ كَثِيرُونَ وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ.

តថា ពហវោ ម្ឫឞាភវិឞ្យទ្វាទិន ឧបស្ថាយ ពហូន៑ ភ្រមយិឞ្យន្តិ។

١٢ 12 وَلِكَثْرَةِ ٱلْإِثْمِ تَبْرُدُ مَحَبَّةُ ٱلْكَثِيرِينَ.

ទុឞ្កម៌្មណាំ ពាហុល្យាញ្ច ពហូនាំ ប្រេម ឝីតលំ ភវិឞ្យតិ។

١٣ 13 وَلَكِنِ ٱلَّذِي يَصْبِرُ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى فَهَذَا يَخْلُصُ.

កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ឝេឞំ យាវទ៑ ធៃយ៌្យមាឝ្រយតេ, សឯវ បរិត្រាយិឞ្យតេ។

١٤ 14 وَيُكْرَزُ بِبِشَارَةِ ٱلْمَلَكُوتِ هَذِهِ فِي كُلِّ ٱلْمَسْكُونَةِ شَهَادَةً لِجَمِيعِ ٱلْأُمَمِ. ثُمَّ يَأْتِي ٱلْمُنْتَهَى.

អបរំ សវ៌្វទេឝីយលោកាន៑ ប្រតិមាក្ឞី ភវិតុំ រាជស្យ ឝុភសមាចារះ សវ៌្វជគតិ ប្រចារិឞ្យតេ, ឯតាទ្ឫឝិ សតិ យុគាន្ត ឧបស្ថាស្យតិ។

١٥ 15 «فَمَتَى نَظَرْتُمْ «رِجْسَةَ ٱلْخَرَابِ» ٱلَّتِي قَالَ عَنْهَا دَانِيآلُ ٱلنَّبِيُّ قَائِمَةً فِي ٱلْمَكَانِ ٱلْمُقَدَّسِ - لِيَفْهَمِ ٱلْقَارِئُ -

អតោ យត៑ សវ៌្វនាឝក្ឫទ្ឃ្ឫណាហ៌ំ វស្តុ ទានិយេល្ភវិឞ្យទ្វទិនា ប្រោក្តំ តទ៑ យទា បុណ្យស្ថានេ ស្ថាបិតំ ទ្រក្ឞ្យថ, (យះ បឋតិ, ស ពុធ្យតាំ)

١٦ 16 فَحِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ،

តទានីំ យេ យិហូទីយទេឝេ តិឞ្ឋន្តិ, តេ បវ៌្វតេឞុ បលាយន្តាំ។

١٧ 17 وَٱلَّذِي عَلَى ٱلسَّطْحِ فَلَا يَنْزِلْ لِيَأْخُذَ مِنْ بَيْتِهِ شَيْئًا،

យះ កឝ្ចិទ៑ គ្ឫហប្ឫឞ្ឋេ តិឞ្ឋតិ, ស គ្ឫហាត៑ កិមបិ វស្ត្វានេតុម៑ អធេ នាវរោហេត៑។

١٨ 18 وَٱلَّذِي فِي ٱلْحَقْلِ فَلَا يَرْجِعْ إِلَى وَرَائِهِ لِيَأْخُذَ ثِيَابَهُ.

យឝ្ច ក្ឞេត្រេ តិឞ្ឋតិ, សោបិ វស្ត្រមានេតុំ បរាវ្ឫត្យ ន យាយាត៑។

١٩ 19 وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ!

តទានីំ គព៌្ហិណីស្តន្យបាយយិត្រីណាំ ទុគ៌តិ រ្ភវិឞ្យតិ។

٢٠ 20 وَصَلُّوا لِكَيْ لَا يَكُونَ هَرَبُكُمْ فِي شِتَاءٍ وَلَا فِي سَبْتٍ،

អតោ យឞ្មាកំ បលាយនំ ឝីតកាលេ វិឝ្រាមវារេ វា យន្ន ភវេត៑, តទត៌្ហំ ប្រាត៌្ហយធ្វម៑។

٢١ 21 لِأَنَّهُ يَكُونُ حِينَئِذٍ ضِيقٌ عَظِيمٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهُ مُنْذُ ٱبْتِدَاءِ ٱلْعَالَمِ إِلَى ٱلْآنَ وَلَنْ يَكُونَ.

អា ជគទារម្ភាទ៑ ឯតត្កាលបយ៌្យនន្តំ យាទ្ឫឝះ កទាបិ នាភវត៑ ន ច ភវិឞ្យតិ តាទ្ឫឝោ មហាក្លេឝស្តទានីម៑ ឧបស្ថាស្យតិ។

٢٢ 22 وَلَوْ لَمْ تُقَصَّرْ تِلْكَ ٱلْأَيَّامُ لَمْ يَخْلُصْ جَسَدٌ. وَلَكِنْ لِأَجْلِ ٱلْمُخْتَارِينَ تُقَصَّرُ تِلْكَ ٱلْأَيَّامُ.

តស្យ ក្លេឝស្យ សមយោ យទិ ហ្ស្វោ ន ក្រិយេត, តហ៌ិ កស្យាបិ ប្រាណិនោ រក្ឞណំ ភវិតុំ ន ឝក្នុយាត៑, កិន្តុ មនោនីតមនុជានាំ ក្ឫតេ ស កាលោ ហ្ស្វីករិឞ្យតេ។

٢٣ 23 حِينَئِذٍ إِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ: هُوَذَا ٱلْمَسِيحُ هُنَا! أَوْ: هُنَاكَ! فَلَا تُصَدِّقُوا.

អបរញ្ច បឝ្យត, ខ្រីឞ្ដោៜត្រ វិទ្យតេ, វា តត្រ វិទ្យតេ, តទានីំ យទី កឝ្ចិទ៑ យុឞ្មាន ឥតិ វាក្យំ វទតិ, តថាបិ តត៑ ន ប្រតីត៑។

٢٤ 24 لِأَنَّهُ سَيَقُومُ مُسَحَاءُ كَذَبَةٌ وَأَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ وَيُعْطُونَ آيَاتٍ عَظِيمَةً وَعَجَائِبَ، حَتَّى يُضِلُّوا لَوْ أَمْكَنَ ٱلْمُخْتَارِينَ أَيْضًا.

យតោ ភាក្តខ្រីឞ្ដា ភាក្តភវិឞ្យទ្វាទិនឝ្ច ឧបស្ថាយ យានិ មហន្តិ លក្ឞ្មាណិ ចិត្រកម៌្មាណិ ច ប្រកាឝយិឞ្យន្តិ, តៃ រ្យទិ សម្ភវេត៑ តហ៌ិ មនោនីតមានវា អបិ ភ្រាមិឞ្យន្តេ។

٢٥ 25 هَا أَنَا قَدْ سَبَقْتُ وَأَخْبَرْتُكُمْ.

បឝ្យត, ឃដនាតះ បូវ៌្វំ យុឞ្មាន៑ វាត៌្តាម៑ អវាទិឞម៑។

٢٦ 26 فَإِنْ قَالُوا لَكُمْ: هَا هُوَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ! فَلَا تَخْرُجُوا. هَا هُوَ فِي ٱلْمَخَادِعِ! فَلَا تُصَدِّقُوا.

អតះ បឝ្យត, ស ប្រាន្តរេ វិទ្យត ឥតិ វាក្យេ កេនចិត៑ កថិតេបិ ពហិ រ្មា គច្ឆត, វា បឝ្យត, សោន្តះបុរេ វិទ្យតេ, ឯតទ្វាក្យ ឧក្តេបិ មា ប្រតីត។

٢٧ 27 لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْبَرْقَ يَخْرُجُ مِنَ ٱلْمَشَارِقِ وَيَظْهَرُ إِلَى ٱلْمَغَارِبِ، هَكَذَا يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ.

យតោ យថា វិទ្យុត៑ បូវ៌្វទិឝោ និគ៌ត្យ បឝ្ចិមទិឝំ យាវត៑ ប្រកាឝតេ, តថា មានុឞបុត្រស្យាប្យាគមនំ ភវិឞ្យតិ។

٢٨ 28 لِأَنَّهُ حَيْثُمَا تَكُنِ ٱلْجُثَّةُ، فَهُنَاكَ تَجْتَمِعُ ٱلنُّسُورُ.

យត្រ ឝវស្តិឞ្ឋតិ, តត្រេវ គ្ឫធ្រា មិលន្តិ។

٢٩ 29 «وَلِلْوَقْتِ بَعْدَ ضِيقِ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ تُظْلِمُ ٱلشَّمْسُ، وَٱلْقَمَرُ لَا يُعْطِي ضَوْءَهُ، وَٱلنُّجُومُ تَسْقُطُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، وَقُوَّاتُ ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ.

អបរំ តស្យ ក្លេឝសមយស្យាវ្យវហិតបរត្រ សូយ៌្យស្យ តេជោ លោប្ស្យតេ, ចន្ទ្រមា ជ្យោស្នាំ ន ករិឞ្យតិ, នភសោ នក្ឞត្រាណិ បតិឞ្យន្តិ, គគណីយា គ្រហាឝ្ច វិចលិឞ្យន្តិ។

٣٠ 30 وَحِينَئِذٍ تَظْهَرُ عَلَامَةُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ فِي ٱلسَّمَاءِ. وَحِينَئِذٍ تَنُوحُ جَمِيعُ قَبَائِلِ ٱلْأَرْضِ، وَيُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا عَلَى سَحَابِ ٱلسَّمَاءِ بِقُوَّةٍ وَمَجْدٍ كَثِيرٍ.

តទានីម៑ អាកាឝមធ្យេ មនុជសុតស្យ លក្ឞ្ម ទឝ៌ិឞ្យតេ, តតោ និជបរាក្រមេណ មហាតេជសា ច មេឃារូឍំ មនុជសុតំ នភសាគច្ឆន្តំ វិលោក្យ ប្ឫថិវ្យាះ សវ៌្វវំឝីយា វិលបិឞ្យន្តិ។

٣١ 31 فَيُرْسِلُ مَلَائِكَتَهُ بِبُوقٍ عَظِيمِ ٱلصَّوْتِ، فَيَجْمَعُونَ مُخْتَارِيهِ مِنَ ٱلْأَرْبَعِ ٱلرِّيَاحِ، مِنْ أَقْصَاءِ ٱلسَّمَاوَاتِ إِلَى أَقْصَائِهَا.

តទានីំ ស មហាឝព្ទាយមានតូយ៌្យា វាទកាន៑ និជទូតាន៑ ប្រហេឞ្យតិ, តេ វ្យោម្ន ឯកសីមាតោៜបរសីមាំ យាវត៑ ចតុទ៌ិឝស្តស្យ មនោនីតជនាន៑ អានីយ មេលយិឞ្យន្តិ។

٣٢ 32 فَمِنْ شَجَرَةِ ٱلتِّينِ تَعَلَّمُوا ٱلْمَثَلَ: مَتَى صَارَ غُصْنُهَا رَخْصًا وَأَخْرَجَتْ أَوْرَاقَهَا، تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَرِيبٌ.

ឧឌុម្ពរបាទបស្យ ទ្ឫឞ្ដាន្តំ ឝិក្ឞធ្វំ; យទា តស្យ នវីនាះ ឝាខា ជាយន្តេ, បល្លវាទិឝ្ច និគ៌ច្ឆតិ, តទា និទាឃកាលះ សវិធោ ភវតីតិ យូយំ ជានីថ;

٣٣ 33 هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذَا كُلَّهُ فَٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَرِيبٌ عَلَى ٱلْأَبْوَابِ.

តទ្វទ៑ ឯតា ឃដនា ទ្ឫឞ្ដ្វា ស សមយោ ទ្វារ ឧបាស្ថាទ៑ ឥតិ ជានីត។

٣٤ 34 اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ هَذَا كُلُّهُ.

យុឞ្មានហំ តថ្យំ វទាមិ, ឥទានីន្តនជនានាំ គមនាត៑ បូវ៌្វមេវ តានិ សវ៌្វាណិ ឃដិឞ្យន្តេ។

٣٥ 35 اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ وَلَكِنَّ كَلَامِي لَا يَزُولُ.

នភោមេទិន្យោ រ្លុប្តយោរបិ មម វាក៑ កទាបិ ន លោប្ស្យតេ។

٣٦ 36 «وَأَمَّا ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ وَتِلْكَ ٱلسَّاعَةُ فَلَا يَعْلَمُ بِهِمَا أَحَدٌ، وَلَا مَلَائِكَةُ ٱلسَّمَاوَاتِ، إِلَّا أَبِي وَحْدَهُ.

អបរំ មម តាតំ វិនា មានុឞះ ស្វគ៌ស្ថោ ទូតោ វា កោបិ តទ្ទិនំ តទ្ទណ្ឌញ្ច ន ជ្ញាបយតិ។

٣٧ 37 وَكَمَا كَانَتْ أَيَّامُ نُوحٍ كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ.

អបរំ នោហេ វិទ្យមានេ យាទ្ឫឝមភវត៑ តាទ្ឫឝំ មនុជសុតស្យាគមនកាលេបិ ភវិឞ្យតិ។

٣٨ 38 لِأَنَّهُ كَمَا كَانُوا فِي ٱلْأَيَّامِ ٱلَّتِي قَبْلَ ٱلطُّوفَانِ يَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ وَيَتَزَوَّجُونَ وَيُزَوِّجُونَ، إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي دَخَلَ فِيهِ نُوحٌ ٱلْفُلْكَ،

ផលតោ ជលាប្លាវនាត៑ បូវ៌្វំ យទ្ទិនំ យាវត៑ នោហះ បោតំ នារោហត៑, តាវត្កាលំ យថា មនុឞ្យា ភោជនេ បានេ វិវហនេ វិវាហនេ ច ប្រវ្ឫត្តា អាសន៑;

٣٩ 39 وَلَمْ يَعْلَمُوا حَتَّى جَاءَ ٱلطُّوفَانُ وَأَخَذَ ٱلْجَمِيعَ، كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ.

អបរម៑ អាប្លាវិតោយមាគត្យ យាវត៑ សកលមនុជាន៑ ប្លាវយិត្វា នានយត៑, តាវត៑ តេ យថា ន វិទាមាសុះ, តថា មនុជសុតាគមនេបិ ភវិឞ្យតិ។

٤٠ 40 حِينَئِذٍ يَكُونُ ٱثْنَانِ فِي ٱلْحَقْلِ، يُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدُ وَيُتْرَكُ ٱلْآخَرُ.

តទា ក្ឞេត្រស្ថិតយោទ៌្វយោរេកោ ធារិឞ្យតេ, អបរស្ត្យាជិឞ្យតេ។

٤١ 41 اِثْنَتَانِ تَطْحَنَانِ عَلَى ٱلرَّحَى، تُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدَةُ وَتُتْرَكُ ٱلْأُخْرَى.

តថា បេឞណ្យា បិំឞត្យោរុភយោ រ្យោឞិតោរេកា ធារិឞ្យតេៜបរា ត្យាជិឞ្យតេ។

٤٢ 42 «اِسْهَرُوا إِذًا لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ فِي أَيَّةِ سَاعَةٍ يَأْتِي رَبُّكُمْ.

យុឞ្មាកំ ប្រភុះ កស្មិន៑ ទណ្ឌ អាគមិឞ្យតិ, តទ៑ យុឞ្មាភិ រ្នាវគម្យតេ, តស្មាត៑ ជាគ្រតះ សន្តស្តិឞ្ឋត។

٤٣ 43 وَٱعْلَمُوا هَذَا: أَنَّهُ لَوْ عَرَفَ رَبُّ ٱلْبَيْتِ فِي أَيِّ هَزِيعٍ يَأْتِي ٱلسَّارِقُ، لَسَهِرَ وَلَمْ يَدَعْ بَيْتَهُ يُنْقَبُ.

កុត្រ យាមេ ស្តេន អាគមិឞ្យតីតិ ចេទ៑ គ្ឫហស្ថោ ជ្ញាតុម៑ អឝក្ឞ្យត៑, តហ៌ិ ជាគរិត្វា តំ សន្ធិំ កត៌្តិតុម៑ អវារយិឞ្យត៑ តទ៑ ជានីត។

٤٤ 44 لِذَلِكَ كُونُوا أَنْتُمْ أَيْضًا مُسْتَعِدِّينَ، لِأَنَّهُ فِي سَاعَةٍ لَا تَظُنُّونَ يَأْتِي ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ.

យុឞ្មាភិរវធីយតាំ, យតោ យុឞ្មាភិ រ្យត្រ ន ពុធ្យតេ, តត្រៃវ ទណ្ឌេ មនុជសុត អាយាស្យតិ។

٤٥ 45 فَمَنْ هُوَ ٱلْعَبْدُ ٱلْأَمِينُ ٱلْحَكِيمُ ٱلَّذِي أَقَامَهُ سَيِّدُهُ عَلَى خَدَمِهِ لِيُعْطِيَهُمُ ٱلطَّعَامَ فِي حِينِهِ؟

ប្រភុ រ្និជបរិវារាន៑ យថាកាលំ ភោជយិតុំ យំ ទាសម៑ អធ្យក្ឞីក្ឫត្យ ស្ថាបយតិ, តាទ្ឫឝោ វិឝ្វាស្យោ ធីមាន៑ ទាសះ កះ?

٤٦ 46 طُوبَى لِذَلِكَ ٱلْعَبْدِ ٱلَّذِي إِذَا جَاءَ سَيِّدُهُ يَجِدُهُ يَفْعَلُ هَكَذَا!

ប្រភុរាគត្យ យំ ទាសំ តថាចរន្តំ វីក្ឞតេ, សឯវ ធន្យះ។

٤٧ 47 اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُقِيمُهُ عَلَى جَمِيعِ أَمْوَالِهِ.

យុឞ្មានហំ សត្យំ វទាមិ, ស តំ និជសវ៌្វស្វស្យាធិបំ ករិឞ្យតិ។

٤٨ 48 وَلَكِنْ إِنْ قَالَ ذَلِكَ ٱلْعَبْدُ ٱلرَّدِيُّ فِي قَلْبِهِ: سَيِّدِي يُبْطِئُ قُدُومَهُ.

កិន្តុ ប្រភុរាគន្តុំ វិលម្ពត ឥតិ មនសិ ចិន្តយិត្វា យោ ទុឞ្ដោ ទាសោ

٤٩ 49 فَيَبْتَدِئُ يَضْرِبُ ٱلْعَبِيدَ رُفَقَاءَهُ وَيَأْكُلُ وَيَشْرَبُ مَعَ ٱلسُّكَارَى.

ៜបរទាសាន៑ ប្រហត៌្តុំ មត្តានាំ សង្គេ ភោក្តុំ បាតុញ្ច ប្រវត៌្តតេ,

٥٠ 50 يَأْتِي سَيِّدُ ذَلِكَ ٱلْعَبْدِ فِي يَوْمٍ لَا يَنْتَظِرُهُ وَفِي سَاعَةٍ لَا يَعْرِفُهَا،

ស ទាសោ យទា នាបេក្ឞតេ, យញ្ច ទណ្ឌំ ន ជានាតិ, តត្កាលឯវ តត្ប្រភុរុបស្ថាស្យតិ។

٥١ 51 فَيُقَطِّعُهُ وَيَجْعَلُ نَصِيبَهُ مَعَ ٱلْمُرَائِينَ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ.

តទា តំ ទណ្ឌយិត្វា យត្រ ស្ថានេ រោទនំ ទន្តឃឞ៌ណញ្ចាសាតេ, តត្រ កបដិភិះ សាកំ តទ្ទឝាំ និរូបយិឞ្យតិ។

Jesus Preaches to the Multitude