< لُوقا 18 >
وَقَالَ لَهُمْ أَيْضًا مَثَلًا فِي أَنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يُصَلَّى كُلَّ حِينٍ وَلَا يُمَلَّ، | ١ 1 |
ବାଙ୍ଗି ନଃହେଳି ସଃବୁବଃଳ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତାର୍ ଜେ ଲଳା, ଇ କଃତା ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଗଟ୍ କଃତା କୟ୍ ବୁଜାୟ୍ଲା,
قَائِلًا: «كَانَ فِي مَدِينَةٍ قَاضٍ لَا يَخَافُ ٱللهَ وَلَا يَهَابُ إِنْسَانًا. | ٢ 2 |
“ଗଟ୍ ଗଃଳେ ଗଟ୍ ବିଚାର୍କଃରୁ ରିଲା, ସେ ଇସ୍ୱର୍କେ ନଃଡିର୍ତି ରିଲା କି ଲକ୍ମଃନ୍କେ ହେଁ ନଃମାନ୍ତି ରିଲା ।
وَكَانَ فِي تِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ أَرْمَلَةٌ. وَكَانَتْ تَأْتِي إِلَيْهِ قَائِلَةً: أَنْصِفْنِي مِنْ خَصْمِي! | ٣ 3 |
ସେ ଗଃଳେ ଗଟେକ୍ ରାଣ୍ଡି ରିଲି, ସେ ରାଣ୍ଡି ତର୍କେ ତର୍ ତାର୍ ହାକ୍ ଜାୟ୍କଃରି କଃଉତିରିଲି, ମର୍ ସଃତ୍ରୁର୍ ଅନ୍ୟାୟ୍ର୍ ବିଚାର୍ କଃରି ମକେ ନ୍ୟାୟ୍ ଦେ ।
وَكَانَ لَا يَشَاءُ إِلَى زَمَانٍ. وَلَكِنْ بَعْدَ ذَلِكَ قَالَ فِي نَفْسِهِ: وَإِنْ كُنْتُ لَا أَخَافُ ٱللهَ وَلَا أَهَابُ إِنْسَانًا، | ٤ 4 |
ଆର୍ ସେ ବିଚାର୍କଃରୁ ମାନାୟ୍ ସେ ରାଣ୍ଡିକେ ଉହ୍କାର୍ କଃରୁକେ ରାଜି ଅଃଉଁକେ ନଃଚ୍ତିରିଲା; ମଃତର୍ ହଃଚେ ସେ ମଃନେ ମଃନେ କୟ୍ଲା, ‘ଜଦି ମୁଁୟ୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ନଃଡିରୁଲେ କି ନଃର୍ମଃନ୍କେ ମାନ୍ତି ନଃକେରୁଲେ,
فَإِنِّي لِأَجْلِ أَنَّ هَذِهِ ٱلْأَرْمَلَةَ تُزْعِجُنِي، أُنْصِفُهَا، لِئَلَّا تَأْتِيَ دَائِمًا فَتَقْمَعَنِي!». | ٥ 5 |
ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ଇ ରାଣ୍ଡି ମକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁଲି ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁଁୟ୍ ତାର୍ ସଃତ୍ରୁର୍ ବିଚାର୍ କଃରି ତାକ୍ ନ୍ୟାୟ୍ ଅଃଦିକାର୍ ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍; ନୟ୍ଲେକ୍ ସେ ସଃବୁବଃଳ୍ ଆସି ମକ୍ ବିସାଉଁକ୍ ନଃଦେୟ୍ ।’”
وَقَالَ ٱلرَّبُّ: «ٱسْمَعُوا مَا يَقُولُ قَاضِي ٱلظُّلْمِ. | ٦ 6 |
ସେତାକ୍ ମାପ୍ରୁ କୟ୍ଲା, “ଇ ଅଃନ୍ୟାୟ୍ ବିଚାର୍କଃରୁ କାୟ୍ରି କଃଉଁଲା ସେରି ସୁଣା ।
أَفَلَا يُنْصِفُ ٱللهُ مُخْتَارِيهِ، ٱلصَّارِخِينَ إِلَيْهِ نَهَارًا وَلَيْلًا، وَهُوَ مُتَمَهِّلٌ عَلَيْهِمْ؟ | ٧ 7 |
ତଃବେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଜୁୟ୍ ବାଚ୍ଲାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଦିନ୍ରାତି ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଉହ୍କାର୍ ହାଉଁକେ ତାକେ କୁଦ୍ତିରେତି, ତଃବେ ସେ କି ସେମଃନ୍କେ କଃଲା ନ୍ୟାୟ୍ ବିଚାର୍ ନଃକେରେ?
أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُنْصِفُهُمْ سَرِيعًا! وَلَكِنْ مَتَى جَاءَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ، أَلَعَلَّهُ يَجِدُ ٱلْإِيمَانَ عَلَى ٱلْأَرْضِ؟». | ٨ 8 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ସେ ବେଗି ସେମଃନ୍କେ ଅୟ୍ରିଲାର୍ ନ୍ୟାୟ୍ ବିଚାର୍ କଃରେଦ୍, ମଃତର୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଆସି ହୁର୍ତିବିଏ କାୟ୍ରି ବିସ୍ୱାସ୍ ଦଃକେଦ୍?”
وَقَالَ لِقَوْمٍ وَاثِقِينَ بِأَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ أَبْرَارٌ، وَيَحْتَقِرُونَ ٱلْآخَرِينَ هَذَا ٱلْمَثَلَ: | ٩ 9 |
ନିଜ୍ ନିଜ୍କେ ଦଃର୍ମିଲକ୍ ବଃଲି ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ ଆସ୍ର କଃରି ସଃବ୍କେ ହିନ୍ମାନ୍ କଃର୍ତିରିଲା କଃତି ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଜିସୁ ଇ କଃତା ହେଁ କୟ୍ଲା,
«إِنْسَانَانِ صَعِدَا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ لِيُصَلِّيَا، وَاحِدٌ فَرِّيسِيٌّ وَٱلْآخَرُ عَشَّارٌ. | ١٠ 10 |
“ଦୁୟ୍ ଲକ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରୁକେ ମନ୍ଦିରେ ଗଃଲାୟ୍, ଗଟେକ୍ ପାରୁସି ଆର୍ ଗଟ୍ଲକ୍ ରିବ୍ନି ।”
أَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّ فَوَقَفَ يُصَلِّي فِي نَفْسِهِ هَكَذَا: اَللَّهُمَّ أَنَا أَشْكُرُكَ أَنِّي لَسْتُ مِثْلَ بَاقِي ٱلنَّاسِ ٱلْخَاطِفِينَ ٱلظَّالِمِينَ ٱلزُّنَاةِ، وَلَا مِثْلَ هَذَا ٱلْعَشَّارِ. | ١١ 11 |
“ପାରୁସି ଟିଆଅୟ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚଃମେ ଇ ରଃକମ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲା, ଏ ଇସ୍ୱର୍ ମୁଁୟ୍ ତର୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁଣ୍ କଃତା କଃଉଁଲେ ଜେ, ମୁଁୟ୍ ବିନ୍ ସଃବୁ ଲକାର୍ ହର୍ ଅଃଦଃର୍ମି, ହଃଟ୍କାର୍, ଦାରିକାମ୍ କଃର୍ତା ଲକ୍ କି ଇ ରିବ୍ନି ହର୍ ହେଁ ନାୟ୍;
أَصُومُ مَرَّتَيْنِ فِي ٱلْأُسْبُوعِ، وَأُعَشِّرُ كُلَّ مَا أَقْتَنِيهِ. | ١٢ 12 |
ମୁଁୟ୍ ଆଟ୍ଦିନ୍କେ ଦୁୟ୍ ତର୍ ଉହାସ୍ କଃରୁଲେ, ଆର୍ ମୁଁୟ୍ ମର୍ ସଃବୁ ଆଉଣିର୍ ଦଃସ୍ବାଗାର୍ ବାଗେକ୍ ଦେଉଁଲେ ।”
وَأَمَّا ٱلْعَشَّارُ فَوَقَفَ مِنْ بَعِيدٍ، لَا يَشَاءُ أَنْ يَرْفَعَ عَيْنَيْهِ نَحْوَ ٱلسَّمَاءِ، بَلْ قَرَعَ عَلَى صَدْرِهِ قَائِلًا: ٱللهُمَّ ٱرْحَمْنِي، أَنَا ٱلْخَاطِئَ. | ١٣ 13 |
“ମଃତର୍ ରିବ୍ନି ଦୁରିକ୍ ଟିଆ ଅୟ୍ ସଃର୍ଗ୍ହାକ୍ ଦଃକୁକ୍ ହେଁ ସାସ୍ ନଃକେଲା, ମଃତର୍ ତାର୍ ବୁକେ ମାରିଅୟ୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, ଏ ଇସ୍ୱର୍, ମୁଁୟ୍ ହାହି ମକ୍ ଦଃୟା କଃର୍ ।
أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ هَذَا نَزَلَ إِلَى بَيْتِهِ مُبَرَّرًا دُونَ ذَاكَ، لِأَنَّ كُلَّ مَنْ يَرْفَعُ نَفْسَهُ يَتَّضِعُ، وَمَنْ يَضَعُ نَفْسَهُ يَرْتَفِعُ». | ١٤ 14 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ପାରୁସି ନଃୟ୍ ମଃତର୍ ରିବ୍ନି ମାପ୍ରୁର୍ ଆକାୟ୍ ଦଃର୍ମି ଗଃଣାଅୟ୍ଲା ଲକ୍ ବଃଲି ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃରେ ଗଃଲା; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ଲକ୍ ଅଃହ୍ଣାକ୍ ବଃଡ୍ ବଃଲି ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ତାକ୍ ମାପ୍ରୁ ସାନ୍ କଃରେଦ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ଲକ୍ ନିଜ୍କେ ସାନ୍ କଃରେଦ୍, ତାକ୍ ମାପ୍ରୁ ବଃଡ୍ କଃରେଦ୍ ।”
فَقَدَّمُوا إِلَيْهِ ٱلْأَطْفَالَ أَيْضًا لِيَلْمِسَهُمْ، فَلَمَّا رَآهُمُ ٱلتَّلَامِيذُ ٱنْتَهَرُوهُمْ. | ١٥ 15 |
ଜିସୁ ଜଃନ୍କଃରି ସାନ୍ ସାନ୍ ହିଲାମଃନ୍କେ ଚୁୟ୍ଦ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ କଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାକାର୍ ହିଲାମଃନ୍କେ ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆଣୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍; ମଃତର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ସେରି ଦଃକି ହିଲାମଃନ୍କେ ଆଣା ନାୟ୍ ବଃଲି ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଦଃକା ଦିଲାୟ୍ ।
أَمَّا يَسُوعُ فَدَعَاهُمْ وَقَالَ: «دَعُوا ٱلْأَوْلَادَ يَأْتُونَ إِلَيَّ وَلَا تَمْنَعُوهُمْ، لِأَنَّ لِمِثْلِ هَؤُلَاءِ مَلَكُوتَ ٱللهِ. | ١٦ 16 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ତାର୍ ଚଃମେ କୁଦିକଃରି କୟ୍ଲା, “ସାନ୍ ହିଲାମଃନ୍କେ ମର୍ ହାକ୍ ଆସୁକ୍ ଦିଆସ୍ ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ମଃନା କଃରା ନାୟ୍; ବଃଲେକ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜ୍ ଇ ରଃକମ୍ ହିଲାମଃନାର୍ ।
اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: مَنْ لَا يَقْبَلُ مَلَكُوتَ ٱللهِ مِثْلَ وَلَدٍ فَلَنْ يَدْخُلَهُ». | ١٧ 17 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍ଲକ୍ ସାନ୍ହିଲା ହର୍ ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜ୍କେ ନଃଦେରେ, ତଃବେ ସେ କଃବେ ହେଁ ସେତି ହୁରୁକ୍ ନାହାରେ ।”
وَسَأَلَهُ رَئِيسٌ قَائِلًا: «أَيُّهَا ٱلْمُعَلِّمُ ٱلصَّالِحُ، مَاذَا أَعْمَلُ لِأَرِثَ ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ؟» (aiōnios ) | ١٨ 18 |
ଗଟ୍ ଜିହୁଦିମଃନାର୍ ମୁଳିକା ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲା, “ଏ ସଃତ୍ ଗୁରୁ, ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନାର୍ ଅଃଦିକାରି ଅଃଉଁକେ ମୁଁୟ୍ କାୟ୍ରି କଃରିନ୍ଦ୍?” (aiōnios )
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِمَاذَا تَدْعُونِي صَالِحًا؟ لَيْسَ أَحَدٌ صَالِحًا إِلَّا وَاحِدٌ وَهُوَ ٱللهُ. | ١٩ 19 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତୁୟ୍ ମକ୍ ସଃତ୍ ବଃଲି କାୟ୍ତାକ୍ କଃଉଁଲିସ୍? ଏକ୍ଲାକେ ଚାଡି, ବଃଲେକ୍, ଇସ୍ୱର୍କେ ଚାଡି ସଃତ୍ କେ ହେଁ ନାୟ୍ ।
أَنْتَ تَعْرِفُ ٱلْوَصَايَا: لَا تَزْنِ. لَا تَقْتُلْ. لَا تَسْرِقْ. لَا تَشْهَدْ بِٱلزُّورِ. أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ». | ٢٠ 20 |
ମାପ୍ରୁର୍ ବିଦି ସଃବୁ ତ ତକେ ଜାଣା, ଦାରି କଃରା ନାୟ୍, ନଃର୍ ଅଃତ୍ୟା କଃରା ନାୟ୍, ଚର୍ କଃରା ନାୟ୍, ଲକାର୍ ବିରଦେ ମିଚ୍ ସାକି ଦିଆସ୍ ନାୟ୍, ଆର୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଆୟାଉବାକ୍ ଆର୍ଦ୍ନା କଃରା ।”
فَقَالَ: «هَذِهِ كُلُّهَا حَفِظْتُهَا مُنْذُ حَدَاثَتِي». | ٢١ 21 |
ସେମାନାୟ୍ କୟ୍ଲା, “ଇସଃବୁ ମୁଁୟ୍ ବେଣ୍ଡ୍ୟାବଃଳ୍ହୁଣି ମାନି କଃରି ଆସିଆଚି ।”
فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ ذَلِكَ قَالَ لَهُ: «يُعْوِزُكَ أَيْضًا شَيْءٌ: بِعْ كُلَّ مَا لَكَ وَوَزِّعْ عَلَى ٱلْفُقَرَاءِ، فَيَكُونَ لَكَ كَنْزٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَتَعَالَ ٱتْبَعْنِي». | ٢٢ 22 |
ଜିସୁ ଇରି ସୁଣି ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତର୍ ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ କାମ୍ କଃରୁକେ ବାକି ଆଚେ; ତୁୟ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ସଃର୍ନେ ଦଃନ୍ବିତ୍ ବିକିକଃରି ଗଃରିବ୍ମଃନ୍କେ ବାଟିଦେସ୍ ଆର୍ ତୁୟ୍ ସଃର୍ଗେ ଦଃନ୍ ହାଉସି; ଆରେକ୍ ମର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଆଉ ।”
فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِكَ حَزِنَ، لِأَنَّهُ كَانَ غَنِيًّا جِدًّا. | ٢٣ 23 |
ମଃତର୍ ସେ ଇସଃବୁ କଃତା ସୁଣିକଃରି ବଃଡେ ଦୁକ୍ ଅୟ୍ଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ ବଃଡେ ମାଜନ୍ ରିଲା ।
فَلَمَّا رَآهُ يَسُوعُ قَدْ حَزِنَ، قَالَ: «مَا أَعْسَرَ دُخُولَ ذَوِي ٱلْأَمْوَالِ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ! | ٢٤ 24 |
ସେତାକ୍ ସେ ଦୁକ୍ ଅୟ୍ଲାର୍ ଦଃକି ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଦଃନ୍ ଆଚେ ସେମଃନ୍ କଃଡେ କଃସ୍ଟେ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜେ ଜାତି ।
لِأَنَّ دُخُولَ جَمَلٍ مِنْ ثَقْبِ إِبْرَةٍ أَيْسَرُ مِنْ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ!». | ٢٥ 25 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଗଟ୍ ମାଜନ୍ ଲକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜେ ଜାତା ବାଟା, ସୁତ୍ଲିର୍ କାଣାବାଟ୍ ଅୟ୍ ଉଟ୍ ଚିଙ୍ଗୁଳ୍ତାର୍ ଉସାସ୍ ।”
فَقَالَ ٱلَّذِينَ سَمِعُوا: «فَمَنْ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَخْلُصَ؟» | ٢٦ 26 |
ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଇସଃବୁ କଃତା ସୁଣ୍ଲାୟ୍, ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତଃବେ କେ ମୁକ୍ତି ଅଃଉଁ ହାରେ?”
فَقَالَ: «غَيْرُ ٱلْمُسْتَطَاعِ عِنْدَ ٱلنَّاسِ مُسْتَطَاعٌ عِنْدَ ٱللهِ». | ٢٧ 27 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଜାୟ୍ରି ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ଆତେ ନାୟ୍, ସେରି ଇସ୍ୱରାର୍ ତଃୟ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
فَقَالَ بُطْرُسُ: «هَا نَحْنُ قَدْ تَرَكْنَا كُلَّ شَيْءٍ وَتَبِعْنَاكَ». | ٢٨ 28 |
ସେତାକ୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ଦୁକ୍, ଅଃମିମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ସଃର୍ନେ ଦଃନ୍ବିତ୍ ଚାଡିକଃରି ତର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଆୟ୍ଲୁ ଆଚୁ ।”
فَقَالَ لَهُمُ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ لَيْسَ أَحَدٌ تَرَكَ بَيْتًا أَوْ وَالِدَيْنِ أَوْ إِخْوَةً أَوِ ٱمْرَأَةً أَوْ أَوْلَادًا مِنْ أَجْلِ مَلَكُوتِ ٱللهِ، | ٢٩ 29 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃରି କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ ଗିନେ ଗଃର୍ କି ଡକୁର୍ସିକେ, ବାୟ୍ କି ଉବାଆୟା କି ହିଲାଟକି ଚାଡି ଆଚ୍ତି,
إِلَّا وَيَأْخُذُ فِي هَذَا ٱلزَّمَانِ أَضْعَافًا كَثِيرَةً، وَفِي ٱلدَّهْرِ ٱلْآتِي ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ». (aiōn , aiōnios ) | ٣٠ 30 |
ଇ ହୁରେ ବୁତେକ୍ଗୁଣ୍ ଆର୍ ସେ ଜୁଗେ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ନଃହାୟ୍, ଇବାନ୍ୟା ଲକ୍ କେହେଁ ନାୟ୍ ।” (aiōn , aiōnios )
وَأَخَذَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ وَقَالَ لَهُمْ: «هَا نَحْنُ صَاعِدُونَ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَسَيَتِمُّ كُلُّ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ بِٱلْأَنْبِيَاءِ عَنِ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ، | ٣١ 31 |
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ବାରଗଟ୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଅଃଲ୍ଗା କଃରି ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଦଃକା ଅଃମିମଃନ୍ ଜିରୁସାଲମେ ଜଃଉଁଲୁ, ଆର୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିର୍ କଃତା ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଲେକି ଆଚ୍ତି, ସେରିସଃବୁ ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ଦ୍;
لِأَنَّهُ يُسَلَّمُ إِلَى ٱلْأُمَمِ، وَيُسْتَهْزَأُ بِهِ، وَيُشْتَمُ وَيُتْفَلُ عَلَيْهِ، | ٣٢ 32 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ ଅଜିଉଦିମଃନାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଅୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ଟାହ୍ରା କଃର୍ତି, ତାକ୍ ଇନସ୍ତା କଃରି ତାର୍ ଉହ୍ରେ ଲାଳ୍ ତୁକ୍ତି ।
وَيَجْلِدُونَهُ، وَيَقْتُلُونَهُ، وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ يَقُومُ». | ٣٣ 33 |
ତାକେ ସାଟ୍ଣି ସଃଙ୍ଗ୍ ମାଡ୍ମାରି ମଃର୍ନେ ମାର୍ତି; ମଃତର୍ ସେ ତିନି ଦିନାର୍ ତଃଳେ ଜିବନ୍ ହାୟ୍ ଉଟେଦ୍ ।”
وَأَمَّا هُمْ فَلَمْ يَفْهَمُوا مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا، وَكَانَ هَذَا ٱلْأَمْرُ مُخْفًى عَنْهُمْ، وَلَمْ يَعْلَمُوا مَا قِيلَ. | ٣٤ 34 |
ମଃତର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଇସଃବୁ କଃତା ମୁଳ୍କେ ବୁଜୁ ନଃହାର୍ଲାୟ୍; ଇ କଃତା ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଲୁକ୍ଣେ ରିଲି, ଆର୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି କଃଉଆ ଅଃଉତି ରିଲି, ସେସଃବୁ ସେମଃନ୍ ବୁଜୁ ନଃହାର୍ତିରିଲାୟ୍ ।
وَلَمَّا ٱقْتَرَبَ مِنْ أَرِيحَا كَانَ أَعْمَى جَالِسًا علَى ٱلطَّرِيقِ يَسْتَعْطِي. | ٣٥ 35 |
ଜିସୁ ଜିରିହର୍ ଲଃଗେ ଅଃଉତି ରିଲା ବଃଳ୍ ଗଟେକ୍ କାଣା ମାନାୟ୍ ବାଟ୍ଲଃଗେ ବଃସିକଃରି ବିକ୍ ମାଗ୍ତିରିଲା ।
فَلَمَّا سَمِعَ ٱلْجَمْعَ مُجْتَازًا سَأَلَ: «مَا عَسَى أَنْ يَكُونَ هَذَا؟». | ٣٦ 36 |
ସେ କାଣା ଲକ୍ମଃନ୍ଦା ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ ଜାତାର୍ ସୁଣିକଃରି, “କଃତା କାୟ୍ରି?” ବଃଲି ହଃଚାରୁକ୍ ଦଃର୍ଲା ।
فَأَخْبَرُوهُ أَنَّ يَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيَّ مُجْتَازٌ. | ٣٧ 37 |
ଲକ୍ମଃନ୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ନାଜରିତ୍ ଜିସୁ ଇ ବାଟ୍ ଅୟ୍ ଜଃଉଁଲା ।”
فَصَرَخَ قَائِلًا: «يَا يَسُوعُ ٱبْنَ دَاوُدَ، ٱرْحَمْنِي!». | ٣٨ 38 |
ସେତାକ୍ କାଣା ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡେ ଅୟ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି ଜିସୁ ମକ୍ ଦଃୟା କଃର୍ ।”
فَٱنْتَهَرَهُ ٱلْمُتَقَدِّمُونَ لِيَسْكُتَ، أَمَّا هُوَ فَصَرَخَ أَكْثَرَ كَثِيرًا: «يَا ٱبْنَ دَاوُدَ، ٱرْحَمْنِي!». | ٣٩ 39 |
ମଃତର୍ ଆଗାଳି ଜାତିରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ତାକ୍ ତୁନ୍ ହାଳୁକ୍ ଦଃକା ଦେଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ସେ ଆରେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା “ଏ ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି, ମକ୍ ଦଃୟା କଃର୍ ।”
فَوَقَفَ يَسُوعُ وَأَمَرَ أَنْ يُقَدَّمَ إِلَيْهِ. وَلَمَّا ٱقْتَرَبَ سَأَلَهُ | ٤٠ 40 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ସେତି ତେବିକଃରି ତାକେ ମର୍ ହାକ୍ ଆଣା ବଃଲି କୟ୍ଲା; ଆରେକ୍ ସେ ଚଃମେ ହଚ୍ଲାକ୍, ଜିସୁ ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲା,
قَائِلًا: «مَاذَا تُرِيدُ أَنْ أَفْعَلَ بِكَ؟». فَقَالَ: «يَاسَيِّدُ، أَنْ أُبْصِرَ!». | ٤١ 41 |
“ମୁଁୟ୍ ତର୍ ଗିନେ କାୟ୍ରି କଃରିନ୍ଦ୍ ବଃଲି ତୁୟ୍ ମଃନ୍ କଃରୁଲିସ୍?” ସେ କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ ମୁଁୟ୍ ଜଃନ୍କଃରିକି ଆରେକ୍ ଦଃକୁକ୍ ହାରିନ୍ଦ୍ ।”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَبْصِرْ. إِيمَانُكَ قَدْ شَفَاكَ». | ٤٢ 42 |
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ଦଃକ୍! ତର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ତକେ ଉଜ୍ କଃରିଆଚେ ।”
وَفِي ٱلْحَالِ أَبْصَرَ، وَتَبِعَهُ وَهُوَ يُمَجِّدُ ٱللهَ. وَجَمِيعُ ٱلشَّعْبِ إِذْ رَأَوْا سَبَّحُوا ٱللهَ. | ٤٣ 43 |
ସେଦାହ୍ରେ ସେ ଆକି ହାୟ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗୁଣ୍ କଃତା କୟ୍ କୟ୍ କଃରି ଜିସୁର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଜଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା ଆର୍ ସଃବୁଲକ୍ ସେରି ଦଃକିକଃରି ମାପ୍ରୁର୍ ଗୁଣ୍ଗିତ୍ କୟ୍ଲାୟ୍ ।