يوحنَّا 14

١ 1 «لَا تَضْطَرِبْ قُلُوبُكُمْ. أَنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِٱللهِ فَآمِنُوا بِي.

មនោទុះខិនោ មា ភូត; ឦឝ្វរេ វិឝ្វសិត មយិ ច វិឝ្វសិត។

٢ 2 فِي بَيْتِ أَبِي مَنَازِلُ كَثِيرَةٌ، وَإِلَّا فَإِنِّي كُنْتُ قَدْ قُلْتُ لَكُمْ. أَنَا أَمْضِي لِأُعِدَّ لَكُمْ مَكَانًا،

មម បិតុ គ្ឫហេ ពហូនិ វាសស្ថានិ សន្តិ នោ ចេត៑ បូវ៌្វំ យុឞ្មាន៑ អជ្ញាបយិឞ្យំ យុឞ្មទត៌្ហំ ស្ថានំ សជ្ជយិតុំ គច្ឆាមិ។

٣ 3 وَإِنْ مَضَيْتُ وَأَعْدَدْتُ لَكُمْ مَكَانًا آتِي أَيْضًا وَآخُذُكُمْ إِلَيَّ، حَتَّى حَيْثُ أَكُونُ أَنَا تَكُونُونَ أَنْتُمْ أَيْضًا،

យទិ គត្វាហំ យុឞ្មន្និមិត្តំ ស្ថានំ សជ្ជយាមិ តហ៌ិ បនរាគត្យ យុឞ្មាន៑ ស្វសមីបំ នេឞ្យាមិ, តតោ យត្រាហំ តិឞ្ឋាមិ តត្រ យូយមបិ ស្ថាស្យថ។

٤ 4 وَتَعْلَمُونَ حَيْثُ أَنَا أَذْهَبُ وَتَعْلَمُونَ ٱلطَّرِيقَ».

អហំ យត្ស្ថានំ ព្រជាមិ តត្ស្ថានំ យូយំ ជានីថ តស្យ បន្ថានមបិ ជានីថ។

٥ 5 قَالَ لَهُ تُومَا: «يَا سَيِّدُ، لَسْنَا نَعْلَمُ أَيْنَ تَذْهَبُ، فَكَيْفَ نَقْدِرُ أَنْ نَعْرِفَ ٱلطَّرِيقَ؟».

តទា ថោមា អវទត៑, ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កុត្រ យាតិ តទ្វយំ ន ជានីមះ, តហ៌ិ កថំ បន្ថានំ ជ្ញាតុំ ឝក្នុមះ?

٦ 6 قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ ٱلطَّرِيقُ وَٱلْحَقُّ وَٱلْحَيَاةُ. لَيْسَ أَحَدٌ يَأْتِي إِلَى ٱلْآبِ إِلَّا بِي.

យីឝុរកថយទ៑ អហមេវ សត្យជីវនរូបបថោ មយា ន គន្តា កោបិ បិតុះ សមីបំ គន្តុំ ន ឝក្នោតិ។

٧ 7 لَوْ كُنْتُمْ قَدْ عَرَفْتُمُونِي لَعَرَفْتُمْ أَبِي أَيْضًا. وَمِنَ ٱلْآنَ تَعْرِفُونَهُ وَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ».

យទិ មាម៑ អជ្ញាស្យត តហ៌ិ មម បិតរមប្យជ្ញាស្យត កិន្ត្វធុនាតស្តំ ជានីថ បឝ្យថ ច។

٨ 8 قَالَ لَهُ فِيلُبُّسُ: «يَا سَيِّدُ، أَرِنَا ٱلْآبَ وَكَفَانَا».

តទា ផិលិបះ កថិតវាន៑, ហេ ប្រភោ បិតរំ ទឝ៌យ តស្មាទស្មាកំ យថេឞ្ដំ ភវិឞ្យតិ។

٩ 9 قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنَا مَعَكُمْ زَمَانًا هَذِهِ مُدَّتُهُ وَلَمْ تَعْرِفْنِي يَا فِيلُبُّسُ! اَلَّذِي رَآنِي فَقَدْ رَأَى ٱلْآبَ، فَكَيْفَ تَقُولُ أَنْتَ: أَرِنَا ٱلْآبَ؟

តតោ យីឝុះ ប្រត្យាវាទីត៑, ហេ ផិលិប យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ ឯតាវទ្ទិនានិ ស្ថិតមបិ មាំ កិំ ន ប្រត្យភិជានាសិ? យោ ជនោ មាម៑ អបឝ្យត៑ ស បិតរមប្យបឝ្យត៑ តហ៌ិ បិតរម៑ អស្មាន៑ ទឝ៌យេតិ កថាំ កថំ កថយសិ?

١٠ 10 أَلَسْتَ تُؤْمِنُ أَنِّي أَنَا فِي ٱلْآبِ وَٱلْآبَ فِيَّ؟ ٱلْكَلَامُ ٱلَّذِي أُكَلِّمُكُمْ بِهِ لَسْتُ أَتَكَلَّمُ بِهِ مِنْ نَفْسِي، لَكِنَّ ٱلْآبَ ٱلْحَالَّ فِيَّ هُوَ يَعْمَلُ ٱلْأَعْمَالَ.

អហំ បិតរិ តិឞ្ឋាមិ បិតា មយិ តិឞ្ឋតីតិ កិំ ត្វំ ន ប្រត្យឞិ? អហំ យទ្វាក្យំ វទាមិ តត៑ ស្វតោ ន វទាមិ កិន្តុ យះ បិតា មយិ វិរាជតេ ស ឯវ សវ៌្វកម៌្មាណិ ករាតិ។

١١ 11 صَدِّقُونِي أَنِّي فِي ٱلْآبِ وَٱلْآبَ فِيَّ، وَإِلَّا فَصَدِّقُونِي لِسَبَبِ ٱلْأَعْمَالِ نَفْسِهَا.

អតឯវ បិតយ៌្យហំ តិឞ្ឋាមិ បិតា ច មយិ តិឞ្ឋតិ មមាស្យាំ កថាយាំ ប្រត្យយំ កុរុត, នោ ចេត៑ កម៌្មហេតោះ ប្រត្យយំ កុរុត។

١٢ 12 اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: مَنْ يُؤْمِنُ بِي فَٱلْأَعْمَالُ ٱلَّتِي أَنَا أَعْمَلُهَا يَعْمَلُهَا هُوَ أَيْضًا، وَيَعْمَلُ أَعْظَمَ مِنْهَا، لِأَنِّي مَاضٍ إِلَى أَبِي.

អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ, យោ ជនោ មយិ វិឝ្វសិតិ សោហមិវ កម៌្មាណិ ករិឞ្យតិ វរំ តតោបិ មហាកម៌្មាណិ ករិឞ្យតិ យតោ ហេតោរហំ បិតុះ សមីបំ គច្ឆាមិ។

١٣ 13 وَمَهْمَا سَأَلْتُمْ بِٱسْمِي فَذَلِكَ أَفْعَلُهُ لِيَتَمَجَّدَ ٱلْآبُ بِٱلِٱبْنِ.

យថា បុត្រេណ បិតុ រ្មហិមា ប្រកាឝតេ តទត៌្ហំ មម នាម ប្រោច្យ យត៑ ប្រាត៌្ហយិឞ្យធ្វេ តត៑ សផលំ ករិឞ្យាមិ។

١٤ 14 إِنْ سَأَلْتُمْ شَيْئًا بِٱسْمِي فَإِنِّي أَفْعَلُهُ.

យទិ មម នាម្នា យត៑ កិញ្ចិទ៑ យាចធ្វេ តហ៌ិ តទហំ សាធយិឞ្យាមិ។

١٥ 15 «إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي فَٱحْفَظُوا وَصَايَايَ،

យទិ មយិ ប្រីយធ្វេ តហ៌ិ មមាជ្ញាះ សមាចរត។

١٦ 16 وَأَنَا أَطْلُبُ مِنَ ٱلْآبِ فَيُعْطِيكُمْ مُعَزِّيًا آخَرَ لِيَمْكُثَ مَعَكُمْ إِلَى ٱلْأَبَدِ، (aiōn g165)

តតោ មយា បិតុះ សមីបេ ប្រាត៌្ហិតេ បិតា និរន្តរំ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ ស្ថាតុម៑ ឥតរមេកំ សហាយម៑ អត៌្ហាត៑ សត្យមយម៑ អាត្មានំ យុឞ្មាកំ និកដំ ប្រេឞយិឞ្យតិ។ (aiōn g165)

١٧ 17 رُوحُ ٱلْحَقِّ ٱلَّذِي لَا يَسْتَطِيعُ ٱلْعَالَمُ أَنْ يَقْبَلَهُ، لِأَنَّهُ لَا يَرَاهُ وَلَا يَعْرِفُهُ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَعْرِفُونَهُ لِأَنَّهُ مَاكِثٌ مَعَكُمْ وَيَكُونُ فِيكُمْ.

ឯតជ្ជគតោ លោកាស្តំ គ្រហីតុំ ន ឝក្នុវន្តិ យតស្តេ តំ នាបឝ្យន៑ នាជនំឝ្ច កិន្តុ យូយំ ជានីថ យតោ ហេតោះ ស យុឞ្មាកមន្ត រ្និវសតិ យុឞ្មាកំ មធ្យេ ស្ថាស្យតិ ច។

١٨ 18 لَا أَتْرُكُكُمْ يَتَامَى. إِنِّي آتِي إِلَيْكُمْ.

អហំ យុឞ្មាន៑ អនាថាន៑ ក្ឫត្វា ន យាស្យាមិ បុនរបិ យុឞ្មាកំ សមីបម៑ អាគមិឞ្យាមិ។

١٩ 19 بَعْدَ قَلِيلٍ لَا يَرَانِي ٱلْعَالَمُ أَيْضًا، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَرَوْنَنِي. إِنِّي أَنَا حَيٌّ فَأَنْتُمْ سَتَحْيَوْنَ.

កិយត្កាលរត៑ បរម៑ អស្យ ជគតោ លោកា មាំ បុន រ្ន ទ្រក្ឞ្យន្តិ កិន្តុ យូយំ ទ្រក្ឞ្យថ; អហំ ជីវិឞ្យាមិ តស្មាត៑ ការណាទ៑ យូយមបិ ជីវិឞ្យថ។

٢٠ 20 فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ تَعْلَمُونَ أَنِّي أَنَا فِي أَبِي، وَأَنْتُمْ فِيَّ، وَأَنَا فِيكُمْ.

បិតយ៌្យហមស្មិ មយិ ច យូយំ ស្ថ, តថាហំ យុឞ្មាស្វស្មិ តទបិ តទា ជ្ញាស្យថ។

٢١ 21 اَلَّذِي عِنْدَهُ وَصَايَايَ وَيَحْفَظُهَا فَهُوَ ٱلَّذِي يُحِبُّنِي، وَٱلَّذِي يُحِبُّنِي يُحِبُّهُ أَبِي، وَأَنَا أُحِبُّهُ، وَأُظْهِرُ لَهُ ذَاتِي».

យោ ជនោ មមាជ្ញា គ្ឫហីត្វា តា អាចរតិ សឯវ មយិ ប្រីយតេ; យោ ជនឝ្ច មយិ ប្រីយតេ សឯវ មម បិតុះ ប្រិយបាត្រំ ភវិឞ្យតិ, តថាហមបិ តស្មិន៑ ប្រីត្វា តស្មៃ ស្វំ ប្រកាឝយិឞ្យាមិ។

٢٢ 22 قَالَ لَهُ يَهُوذَا لَيْسَ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيَّ: «يَا سَيِّدُ، مَاذَا حَدَثَ حَتَّى إِنَّكَ مُزْمِعٌ أَنْ تُظْهِرَ ذَاتَكَ لَنَا وَلَيْسَ لِلْعَالَمِ؟».

តទា ឦឞ្ករិយោតីយាទ៑ អន្យោ យិហូទាស្តមវទត៑, ហេ ប្រភោ ភវាន៑ ជគតោ លោកានាំ សន្និធៅ ប្រកាឝិតោ ន ភូត្វាស្មាកំ សន្និធៅ កុតះ ប្រកាឝិតោ ភវិឞ្យតិ?

٢٣ 23 أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «إِنْ أَحَبَّنِي أَحَدٌ يَحْفَظْ كَلَامِي، وَيُحِبُّهُ أَبِي، وَإِلَيْهِ نَأْتِي، وَعِنْدَهُ نَصْنَعُ مَنْزِلًا.

តតោ យីឝុះ ប្រត្យុទិតវាន៑, យោ ជនោ មយិ ប្រីយតេ ស មមាជ្ញា អបិ គ្ឫហ្លាតិ, តេន មម បិតាបិ តស្មិន៑ ប្រេឞ្យតេ, អាវាញ្ច តន្និកដមាគត្យ តេន សហ និវត្ស្យាវះ។

٢٤ 24 اَلَّذِي لَا يُحِبُّنِي لَا يَحْفَظُ كَلَامِي. وَٱلْكَلَامُ ٱلَّذِي تَسْمَعُونَهُ لَيْسَ لِي بَلْ لِلْآبِ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي.

យោ ជនោ មយិ ន ប្រីយតេ ស មម កថា អបិ ន គ្ឫហ្លាតិ បុនឝ្ច យាមិមាំ កថាំ យូយំ ឝ្ឫណុថ សា កថា កេវលស្យ មម ន កិន្តុ មម ប្រេរកោ យះ បិតា តស្យាបិ កថា។

٢٥ 25 بِهَذَا كَلَّمْتُكُمْ وَأَنَا عِنْدَكُمْ.

ឥទានីំ យុឞ្មាកំ និកដេ វិទ្យមានោហម៑ ឯតាះ សកលាះ កថាះ កថយាមិ។

٢٦ 26 وَأَمَّا ٱلْمُعَزِّي، ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ، ٱلَّذِي سَيُرْسِلُهُ ٱلْآبُ بِٱسْمِي، فَهُوَ يُعَلِّمُكُمْ كُلَّ شَيْءٍ، وَيُذَكِّرُكُمْ بِكُلِّ مَا قُلْتُهُ لَكُمْ.

កិន្ត្វិតះ បរំ បិត្រា យះ សហាយោៜរ្ថាត៑ បវិត្រ អាត្មា មម នាម្និ ប្រេរយិឞ្យតិ ស សវ៌្វំ ឝិក្ឞយិត្វា មយោក្តាះ សមស្តាះ កថា យុឞ្មាន៑ ស្មារយិឞ្យតិ។

٢٧ 27 «سَلَامًا أَتْرُكُ لَكُمْ. سَلَامِي أُعْطِيكُمْ. لَيْسَ كَمَا يُعْطِي ٱلْعَالَمُ أُعْطِيكُمْ أَنَا. لَا تَضْطَرِبْ قُلُوبُكُمْ وَلَا تَرْهَبْ.

អហំ យុឞ្មាកំ និកដេ ឝាន្តិំ ស្ថាបយិត្វា យាមិ, និជាំ ឝាន្តិំ យុឞ្មភ្យំ ទទាមិ, ជគតោ លោកា យថា ទទាតិ តថាហំ ន ទទាមិ; យុឞ្មាកម៑ អន្តះករណានិ ទុះខិតានិ ភីតានិ ច ន ភវន្តុ។

٢٨ 28 سَمِعْتُمْ أَنِّي قُلْتُ لَكُمْ: أَنَا أَذْهَبُ ثُمَّ آتِي إِلَيْكُمْ. لَوْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي لَكُنْتُمْ تَفْرَحُونَ لِأَنِّي قُلْتُ أَمْضِي إِلَى ٱلْآبِ، لِأَنَّ أَبِي أَعْظَمُ مِنِّي.

អហំ គត្វា បុនរបិ យុឞ្មាកំ សមីបម៑ អាគមិឞ្យាមិ មយោក្តំ វាក្យមិទំ យូយម៑ អឝ្រៅឞ្ដ; យទិ មយ្យប្រេឞ្យធ្វំ តហ៌្យហំ បិតុះ សមីបំ គច្ឆាមិ មមាស្យាំ កថាយាំ យូយម៑ អហ្លាទិឞ្យធ្វំ យតោ មម បិតា មត្តោបិ មហាន៑។

٢٩ 29 وَقُلْتُ لَكُمُ ٱلْآنَ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ، حَتَّى مَتَى كَانَ تُؤْمِنُونَ.

តស្យា ឃដនាយាះ សមយេ យថា យុឞ្មាកំ ឝ្រទ្ធា ជាយតេ តទត៌្ហម៑ អហំ តស្យា ឃដនាយាះ បូវ៌្វម៑ ឥទានីំ យុឞ្មាន៑ ឯតាំ វាត៌្តាំ វទាមិ។

٣٠ 30 لَا أَتَكَلَّمُ أَيْضًا مَعَكُمْ كَثِيرًا، لِأَنَّ رَئِيسَ هَذَا ٱلْعَالَمِ يَأْتِي وَلَيْسَ لَهُ فِيَّ شَيْءٌ.

ឥតះ បរំ យុឞ្មាភិះ សហ មម ពហវ អាលាបា ន ភវិឞ្យន្តិ យតះ ការណាទ៑ ឯតស្យ ជគតះ បតិរាគច្ឆតិ កិន្តុ មយា សហ តស្យ កោបិ សម្ពន្ធោ នាស្តិ។

٣١ 31 وَلَكِنْ لِيَفْهَمَ ٱلْعَالَمُ أَنِّي أُحِبُّ ٱلْآبَ، وَكَمَا أَوْصَانِي ٱلْآبُ هَكَذَا أَفْعَلُ. قُومُوا نَنْطَلِقْ مِنْ هَهُنَا.

អហំ បិតរិ ប្រេម ករោមិ តថា បិតុ រ្វិធិវត៑ កម៌្មាណិ ករោមីតិ យេន ជគតោ លោកា ជានន្តិ តទត៌្ហម៑ ឧត្តិឞ្ឋត វយំ ស្ថានាទស្មាទ៑ គច្ឆាម។

Jesus Preaches to the Multitude