أعمال 3
| وَصَعِدَ بُطْرُسُ وَيُوحَنَّا مَعًا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ فِي سَاعَةِ ٱلصَّلَاةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ١ 1 |
ତୃତୀଯଯାମୱେଲାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ପ୍ରାର୍ଥନାଯାଃ ସମଯେ ପିତରଯୋହନୌ ସମ୍ଭୂଯ ମନ୍ଦିରଂ ଗଚ୍ଛତଃ|
| وَكَانَ رَجُلٌ أَعْرَجُ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ يُحْمَلُ، كَانُوا يَضَعُونَهُ كُلَّ يَوْمٍ عِنْدَ بَابِ ٱلْهَيْكَلِ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ «ٱلْجَمِيلُ» لِيَسْأَلَ صَدَقَةً مِنَ ٱلَّذِينَ يَدْخُلُونَ ٱلْهَيْكَلَ. | ٢ 2 |
ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ ମନ୍ଦିରପ୍ରୱେଶକାନାଂ ସମୀପେ ଭିକ୍ଷାରଣାର୍ଥଂ ଯଂ ଜନ୍ମଖଞ୍ଜମାନୁଷଂ ଲୋକା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସୁନ୍ଦରନାମ୍ନି ଦ୍ୱାରେ ପ୍ରତିଦିନମ୍ ଅସ୍ଥାପଯନ୍ ତଂ ୱହନ୍ତସ୍ତଦ୍ୱାରଂ ଆନଯନ୍|
| فَهَذَا لَمَّا رَأَى بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا مُزْمِعَيْنِ أَنْ يَدْخُلَا ٱلْهَيْكَلَ، سَأَلَ لِيَأْخُذَ صَدَقَةً. | ٣ 3 |
ତଦା ପିତରଯୋହନୌ ମନ୍ତିରଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଉଦ୍ୟତୌ ୱିଲୋକ୍ୟ ସ ଖଞ୍ଜସ୍ତୌ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଭିକ୍ଷିତୱାନ୍|
| فَتَفَرَّسَ فِيهِ بُطْرُسُ مَعَ يُوحَنَّا، وَقَالَ: «ٱنْظُرْ إِلَيْنَا!». | ٤ 4 |
ତସ୍ମାଦ୍ ଯୋହନା ସହିତଃ ପିତରସ୍ତମ୍ ଅନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟ୍ୟା ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍ ଆୱାଂ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୁରୁ|
| فَلَاحَظَهُمَا مُنْتَظِرًا أَنْ يَأْخُذَ مِنْهُمَا شَيْئًا. | ٥ 5 |
ତତଃ ସ କିଞ୍ଚିତ୍ ପ୍ରାପ୍ତ୍ୟାଶଯା ତୌ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତୱାନ୍|
| فَقَالَ بُطْرُسُ: «لَيْسَ لِي فِضَّةٌ وَلَا ذَهَبٌ، وَلَكِنِ ٱلَّذِي لِي فَإِيَّاهُ أُعْطِيكَ: بِٱسْمِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱلنَّاصِرِيِّ قُمْ وَٱمْشِ!». | ٦ 6 |
ତଦା ପିତରୋ ଗଦିତୱାନ୍ ମମ ନିକଟେ ସ୍ୱର୍ଣରୂପ୍ୟାଦି କିମପି ନାସ୍ତି କିନ୍ତୁ ଯଦାସ୍ତେ ତଦ୍ ଦଦାମି ନାସରତୀଯସ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନା ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଗମନାଗମନେ କୁରୁ|
| وَأَمْسَكَهُ بِيَدِهِ ٱلْيُمْنَى وَأَقَامَهُ، فَفِي ٱلْحَالِ تَشَدَّدَتْ رِجْلَاهُ وَكَعْبَاهُ، | ٧ 7 |
ତତଃ ପରଂ ସ ତସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣକରଂ ଧୃତ୍ୱା ତମ୍ ଉଦତୋଲଯତ୍; ତେନ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ପାଦଗୁଲ୍ଫଯୋଃ ସବଲତ୍ୱାତ୍ ସ ଉଲ୍ଲମ୍ଫ୍ୟ ପ୍ରୋତ୍ଥାଯ ଗମନାଗମନେ ଽକରୋତ୍|
| فَوَثَبَ وَوَقَفَ وَصَارَ يَمْشِي، وَدَخَلَ مَعَهُمَا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ وَهُوَ يَمْشِي وَيَطْفُرُ وَيُسَبِّحُ ٱللهَ. | ٨ 8 |
ତତୋ ଗମନାଗମନେ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଉଲ୍ଲମ୍ଫନ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦନ୍ ତାଭ୍ୟାଂ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମନ୍ଦିରଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍|
| وَأَبْصَرَهُ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ وَهُوَ يَمْشِي وَيُسَبِّحُ ٱللهَ. | ٩ 9 |
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାସ୍ତଂ ଗମନାଗମନେ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତମ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦନ୍ତଞ୍ଚ ୱିଲୋକ୍ୟ
| وَعَرَفُوهُ أَنَّهُ هُوَ ٱلَّذِي كَانَ يَجْلِسُ لِأَجْلِ ٱلصَّدَقَةِ عَلَى بَابِ ٱلْهَيْكَلِ ٱلْجَمِيلِ، فَٱمْتَلَأُوا دَهْشَةً وَحَيْرَةً مِمَّا حَدَثَ لَهُ. | ١٠ 10 |
ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସୁନ୍ଦରେ ଦ୍ୱାରେ ଯ ଉପୱିଶ୍ୟ ଭିକ୍ଷିତୱାନ୍ ସଏୱାଯମ୍ ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତଂ ପ୍ରତି ତଯା ଘଟନଯା ଚମତ୍କୃତା ୱିସ୍ମଯାପନ୍ନାଶ୍ଚାଭୱନ୍|
| وَبَيْنَمَا كَانَ ٱلرَّجُلُ ٱلْأَعْرَجُ ٱلَّذِي شُفِيَ مُتَمَسِّكًا بِبُطْرُسَ وَيُوحَنَّا، تَرَاكَضَ إِلَيْهِمْ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ إِلَى ٱلرِّوَاقِ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ «رِوَاقُ سُلَيْمَانَ» وَهُمْ مُنْدَهِشُونَ. | ١١ 11 |
ଯଃ ଖଞ୍ଜଃ ସ୍ୱସ୍ଥୋଭୱତ୍ ତେନ ପିତରଯୋହନୋଃ କରଯୋର୍ଧ୍ଟତଯୋଃ ସତୋଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ସନ୍ନିଧିମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍|
| فَلَمَّا رَأَى بُطْرُسُ ذَلِكَ أَجَابَ ٱلشَّعْبَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِسْرَائِيلِيُّونَ، مَا بَالُكُمْ تَتَعَجَّبُونَ مِنْ هَذَا؟ وَلِمَاذَا تَشْخَصُونَ إِلَيْنَا، كَأَنَّنَا بِقُوَّتِنَا أَوْ تَقْوَانَا قَدْ جَعَلْنَا هَذَا يَمْشِي؟ | ١٢ 12 |
ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ପିତରସ୍ତେଭ୍ୟୋଽକଥଯତ୍, ହେ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକା ଯୂଯଂ କୁତୋ ଽନେନାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମନ୍ୟଧ୍ୱେ? ଆୱାଂ ନିଜଶକ୍ତ୍ୟା ଯଦ୍ୱା ନିଜପୁଣ୍ୟେନ ଖଞ୍ଜମନୁଷ୍ୟମେନଂ ଗମିତୱନ୍ତାୱିତି ଚିନ୍ତଯିତ୍ୱା ଆୱାଂ ପ୍ରତି କୁତୋଽନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟିଂ କୁରୁଥ?
| إِنَّ إِلَهَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ، إِلَهَ آبَائِنَا، مَجَّدَ فَتَاهُ يَسُوعَ، ٱلَّذِي أَسْلَمْتُمُوهُ أَنْتُمْ وَأَنْكَرْتُمُوهُ أَمَامَ وَجْهِ بِيلَاطُسَ، وَهُوَ حَاكِمٌ بِإِطْلَاقِهِ. | ١٣ 13 |
ଯଂ ଯୀଶୁଂ ଯୂଯଂ ପରକରେଷୁ ସମାର୍ପଯତ ତତୋ ଯଂ ପୀଲାତୋ ମୋଚଯିତୁମ୍ ଏଚ୍ଛତ୍ ତଥାପି ଯୂଯଂ ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷାନ୍ ନାଙ୍ଗୀକୃତୱନ୍ତ ଇବ୍ରାହୀମ ଇସ୍ହାକୋ ଯାକୂବଶ୍ଚେଶ୍ୱରୋଽର୍ଥାଦ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଣାମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ସ୍ୱପୁତ୍ରସ୍ୟ ତସ୍ୟ ଯୀଶୋ ର୍ମହିମାନଂ ପ୍ରାକାଶଯତ୍|
| وَلَكِنْ أَنْتُمْ أَنْكَرْتُمُ ٱلْقُدُّوسَ ٱلْبَارَّ، وَطَلَبْتُمْ أَنْ يُوهَبَ لَكُمْ رَجُلٌ قَاتِلٌ. | ١٤ 14 |
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ତଂ ପୱିତ୍ରଂ ଧାର୍ମ୍ମିକଂ ପୁମାଂସଂ ନାଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ହତ୍ୟାକାରିଣମେକଂ ସ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଦାତୁମ୍ ଅଯାଚଧ୍ୱଂ|
| وَرَئِيسُ ٱلْحَيَاةِ قَتَلْتُمُوهُ، ٱلَّذِي أَقَامَهُ ٱللهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، وَنَحْنُ شُهُودٌ لِذَلِكَ. | ١٥ 15 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ତଂ ଜୀୱନସ୍ୟାଧିପତିମ୍ ଅହତ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରଃ ଶ୍ମଶାନାତ୍ ତମ୍ ଉଦସ୍ଥାପଯତ ତତ୍ର ୱଯଂ ସାକ୍ଷିଣ ଆସ୍ମହେ|
| وَبِٱلْإِيمَانِ بِٱسْمِهِ، شَدَّدَ ٱسْمُهُ هَذَا ٱلَّذِي تَنْظُرُونَهُ وَتَعْرِفُونَهُ، وَٱلْإِيمَانُ ٱلَّذِي بِوَاسِطَتِهِ أَعْطَاهُ هَذِهِ ٱلصِّحَّةَ أَمَامَ جَمِيعِكُمْ. | ١٦ 16 |
ଇମଂ ଯଂ ମାନୁଷଂ ଯୂଯଂ ପଶ୍ୟଥ ପରିଚିନୁଥ ଚ ସ ତସ୍ୟ ନାମ୍ନି ୱିଶ୍ୱାସକରଣାତ୍ ଚଲନଶକ୍ତିଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍ ତସ୍ମିନ୍ ତସ୍ୟ ଯୋ ୱିଶ୍ୱାସଃ ସ ତଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ସମ୍ପୂର୍ଣରୂପେଣ ସ୍ୱସ୍ଥମ୍ ଅକାର୍ଷୀତ୍|
| «وَٱلْآنَ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، أَنَا أَعْلَمُ أَنَّكُمْ بِجَهَالَةٍ عَمِلْتُمْ، كَمَا رُؤَسَاؤُكُمْ أَيْضًا. | ١٧ 17 |
ହେ ଭ୍ରାତରୋ ଯୂଯଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅଧିପତଯଶ୍ଚ ଅଜ୍ଞାତ୍ୱା କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କୃତୱନ୍ତ ଇଦାନୀଂ ମମୈଷ ବୋଧୋ ଜାଯତେ|
| وَأَمَّا ٱللهُ فَمَا سَبَقَ وَأَنْبَأَ بِهِ بِأَفْوَاهِ جَمِيعِ أَنْبِيَائِهِ، أَنْ يَتَأَلَّمَ ٱلْمَسِيحُ، قَدْ تَمَّمَهُ هَكَذَا. | ١٨ 18 |
କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଦୁଃଖଭୋଗେ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ମୁଖେଭ୍ୟୋ ଯାଂ ଯାଂ କଥାଂ ପୂର୍ୱ୍ୱମକଥଯତ୍ ତାଃ କଥା ଇତ୍ଥଂ ସିଦ୍ଧା ଅକରୋତ୍|
| فَتُوبُوا وَٱرْجِعُوا لِتُمْحَى خَطَايَاكُمْ، لِكَيْ تَأْتِيَ أَوْقَاتُ ٱلْفَرَجِ مِنْ وَجْهِ ٱلرَّبِّ. | ١٩ 19 |
ଅତଃ ସ୍ୱେଷାଂ ପାପମୋଚନାର୍ଥଂ ଖେଦଂ କୃତ୍ୱା ମନାଂସି ପରିୱର୍ତ୍ତଯଧ୍ୱଂ, ତସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତେଃ ସମଯ ଉପସ୍ଥାସ୍ୟତି;
| وَيُرْسِلَ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ ٱلْمُبَشَّرَ بِهِ لَكُمْ قَبْلُ. | ٢٠ 20 |
ପୁନଶ୍ଚ ପୂର୍ୱ୍ୱକାଲମ୍ ଆରଭ୍ୟ ପ୍ରଚାରିତୋ ଯୋ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ତମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟତି|
| ٱلَّذِي يَنْبَغِي أَنَّ ٱلسَّمَاءَ تَقْبَلُهُ، إِلَى أَزْمِنَةِ رَدِّ كُلِّ شَيْءٍ، ٱلَّتِي تَكَلَّمَ عَنْهَا ٱللهُ بِفَمِ جَمِيعِ أَنْبِيَائِهِ ٱلْقِدِّيسِينَ مُنْذُ ٱلدَّهْرِ. (aiōn g165) | ٢١ 21 |
କିନ୍ତୁ ଜଗତଃ ସୃଷ୍ଟିମାରଭ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୋ ନିଜପୱିତ୍ରଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଗଣୋନ ଯଥା କଥିତୱାନ୍ ତଦନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କାର୍ୟ୍ୟାଣାଂ ସିଦ୍ଧିପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ତେନ ସ୍ୱର୍ଗେ ୱାସଃ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ| (aiōn g165)
| فَإِنَّ مُوسَى قَالَ لِلْآبَاءِ: إِنَّ نَبِيًّا مِثْلِي سَيُقِيمُ لَكُمُ ٱلرَّبُّ إِلَهُكُمْ مِنْ إِخْوَتِكُمْ. لَهُ تَسْمَعُونَ فِي كُلِّ مَا يُكَلِّمُكُمْ بِهِ. | ٢٢ 22 |
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭ୍ରାତୃଗଣମଧ୍ୟାତ୍ ମତ୍ସଦୃଶଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱକ୍ତାରମ୍ ଉତ୍ପାଦଯିଷ୍ୟତି, ତତଃ ସ ଯତ୍ କିଞ୍ଚିତ୍ କଥଯିଷ୍ୟତି ତତ୍ର ଯୂଯଂ ମନାଂସି ନିଧଦ୍ଧ୍ୱଂ|
| وَيَكُونُ أَنَّ كُلَّ نَفْسٍ لَا تَسْمَعُ لِذَلِكَ ٱلنَّبِيِّ تُبَادُ مِنَ ٱلشَّعْبِ. | ٢٣ 23 |
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରାଣୀ ତସ୍ୟ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ କଥାଂ ନ ଗ୍ରହୀଷ୍ୟତି ସ ନିଜଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟାଦ୍ ଉଚ୍ଛେତ୍ସ୍ୟତେ," ଇମାଂ କଥାମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷେଭ୍ୟଃ କେୱଲୋ ମୂସାଃ କଥଯାମାସ ଇତି ନହି,
| وَجَمِيعُ ٱلْأَنْبِيَاءِ أَيْضًا مِنْ صَمُوئِيلَ فَمَا بَعْدَهُ، جَمِيعُ ٱلَّذِينَ تَكَلَّمُوا، سَبَقُوا وَأَنْبَأُوا بِهَذِهِ ٱلْأَيَّامِ. | ٢٤ 24 |
ଶିମୂଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନମ୍ ଆରଭ୍ୟ ଯାୱନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟମ୍ ଅକଥଯନ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱଏୱ ସମଯସ୍ୟୈତସ୍ୟ କଥାମ୍ ଅକଥଯନ୍|
| أَنْتُمْ أَبْنَاءُ ٱلْأَنْبِيَاءِ، وَٱلْعَهْدِ ٱلَّذِي عَاهَدَ بِهِ ٱللهُ آبَاءَنَا قَائِلًا لِإِبْراهِيمَ: وَبِنَسْلِكَ تَتَبَارَكُ جَمِيعُ قَبَائِلِ ٱلْأَرْضِ. | ٢٥ 25 |
ଯୂଯମପି ତେଷାଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ସନ୍ତାନାଃ, "ତୱ ୱଂଶୋଦ୍ଭୱପୁଂସା ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯା ଲୋକା ଆଶିଷଂ ପ୍ରାପ୍ତା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି", ଇବ୍ରାହୀମେ କଥାମେତାଂ କଥଯିତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରୋସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଂ ନିଯମଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍ ତସ୍ୟ ନିଯମସ୍ୟାଧିକାରିଣୋପି ଯୂଯଂ ଭୱଥ|
| إِلَيْكُمْ أَوَّلًا، إِذْ أَقَامَ ٱللهُ فَتَاهُ يَسُوعَ، أَرْسَلَهُ يُبَارِكُكُمْ بِرَدِّ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ عَنْ شُرُورِهِ». | ٢٦ 26 |
ଅତ ଈଶ୍ୱରୋ ନିଜପୁତ୍ରଂ ଯୀଶୁମ୍ ଉତ୍ଥାପ୍ୟ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସ୍ୱସ୍ୱପାପାତ୍ ପରାୱର୍ତ୍ତ୍ୟ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଆଶିଷଂ ଦାତୁଂ ପ୍ରଥମତସ୍ତଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
