< أعمال 23 >
فَتَفَرَّسَ بُولُسُ فِي ٱلْمَجْمَعِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، إِنِّي بِكُلِّ ضَمِيرٍ صَالِحٍ قَدْ عِشْتُ لِلهِ إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ». | ١ 1 |
සභාසද්ලෝකාන් ප්රති පෞලෝ(අ)නන්යදෘෂ්ට්යා පශ්යන් අකථයත්, හේ භ්රාතෘගණා අද්ය යාවත් සරලේන සර්ව්වාන්තඃකරණේනේශ්වරස්ය සාක්ෂාද් ආචරාමි|
فَأَمَرَ حَنَانِيَّا رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ، ٱلْوَاقِفِينَ عِنْدَهُ أَنْ يَضْرِبُوهُ عَلَى فَمِهِ. | ٢ 2 |
අනේන හනානීයනාමා මහායාජකස්තං කපෝලේ චපේටේනාහන්තුං සමීපස්ථලෝකාන් ආදිෂ්ටවාන්|
حِينَئِذٍ قَالَ لَهُ بُولُسُ: «سَيَضْرِبُكَ ٱللهُ أَيُّهَا ٱلْحَائِطُ ٱلْمُبَيَّضُ! أَفَأَنْتَ جَالِسٌ تَحْكُمُ عَلَيَّ حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ، وَأَنْتَ تَأْمُرُ بِضَرْبِي مُخَالِفًا لِلنَّامُوسِ؟». | ٣ 3 |
තදා පෞලස්තමවදත්, හේ බහිෂ්පරිෂ්කෘත, ඊශ්වරස්ත්වාං ප්රහර්ත්තුම් උද්යතෝස්ති, යතෝ ව්යවස්ථානුසාරේණ විචාරයිතුම් උපවිශ්ය ව්යවස්ථාං ලඞ්ඝිත්වා මාං ප්රහර්ත්තුම් ආඥාපයසි|
فَقَالَ ٱلْوَاقِفُونَ: «أَتَشْتِمُ رَئِيسَ كَهَنَةِ ٱللهِ؟» | ٤ 4 |
තතෝ නිකටස්ථා ලෝකා අකථයන්, ත්වං කිම් ඊශ්වරස්ය මහායාජකං නින්දසි?
فَقَالَ بُولُسُ: «لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ أَنَّهُ رَئِيسُ كَهَنَةٍ، لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: رَئِيسُ شَعْبِكَ لَا تَقُلْ فِيهِ سُوءًا». | ٥ 5 |
තතඃ පෞලඃ ප්රතිභාෂිතවාන් හේ භ්රාතෘගණ මහායාජක ඒෂ ඉති න බුද්ධං මයා තදන්යච්ච ස්වලෝකානාම් අධිපතිං ප්රති දුර්ව්වාක්යං මා කථය, ඒතාදෘශී ලිපිරස්ති|
وَلَمَّا عَلِمَ بُولُسُ أَنَّ قِسْمًا مِنْهُمْ صَدُّوقِيُّونَ وَٱلْآخَرَ فَرِّيسِيُّونَ، صَرَخَ فِي ٱلْمَجْمَعِ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، أَنَا فَرِّيسِيٌّ ٱبْنُ فَرِّيسِيٍّ. عَلَى رَجَاءِ قِيَامَةِ ٱلْأَمْوَاتِ أَنَا أُحَاكَمُ». | ٦ 6 |
අනන්තරං පෞලස්තේෂාම් අර්ද්ධං සිදූකිලෝකා අර්ද්ධං ඵිරූශිලෝකා ඉති දෘෂ්ට්වා ප්රෝච්චෛඃ සභාස්ථලෝකාන් අවදත් හේ භ්රාතෘගණ අහං ඵිරූශිමතාවලම්බී ඵිරූශිනඃ සත්නානශ්ච, මෘතලෝකානාම් උත්ථානේ ප්රත්යාශාකරණාද් අහමපවාදිතෝස්මි|
وَلَمَّا قَالَ هَذَا حَدَثَتْ مُنَازَعَةٌ بَيْنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَٱلصَّدُّوقِيِّينَ، وَٱنْشَقَّتِ ٱلْجَمَاعَةُ، | ٧ 7 |
ඉති කථායාං කථිතායාං ඵිරූශිසිදූකිනෝඃ පරස්පරං භින්නවාක්යත්වාත් සභායා මධ්යේ ද්වෞ සංඝෞ ජාතෞ|
لِأَنَّ ٱلصَّدُّوقِيِّينَ يَقُولُونَ: إِنَّهُ لَيْسَ قِيَامَةٌ وَلَا مَلَاكٌ وَلَا رُوحٌ، وَأَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ فَيُقِرُّونَ بِكُلِّ ذَلِكَ. | ٨ 8 |
යතඃ සිදූකිලෝකා උත්ථානං ස්වර්ගීයදූතා ආත්මානශ්ච සර්ව්වේෂාම් ඒතේෂාං කමපි න මන්යන්තේ, කින්තු ඵිරූශිනඃ සර්ව්වම් අඞ්ගීකුර්ව්වන්ති|
فَحَدَثَ صِيَاحٌ عَظِيمٌ، وَنَهَضَ كَتَبَةُ قِسْمِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَطَفِقُوا يُخَاصِمُونَ قَائِلِينَ: «لَسْنَا نَجِدُ شَيْئًا رَدِيًّا فِي هَذَا ٱلْإِنْسَانِ! وَإِنْ كَانَ رُوحٌ أَوْ مَلَاكٌ قَدْ كَلَّمَهُ فَلَا نُحَارِبَنَّ ٱللهَ». | ٩ 9 |
තතඃ පරස්පරම් අතිශයකෝලාහලේ සමුපස්ථිතේ ඵිරූශිනාං පක්ෂීයාඃ සභාස්ථා අධ්යාපකාඃ ප්රතිපක්ෂා උත්තිෂ්ඨන්තෝ (අ)කථයන්, ඒතස්ය මානවස්ය කමපි දෝෂං න පශ්යාමඃ; යදි කශ්චිද් ආත්මා වා කශ්චිද් දූත ඒනං ප්රත්යාදිශත් තර්හි වයම් ඊශ්වරස්ය ප්රාතිකූල්යේන න යෝත්ස්යාමඃ|
وَلَمَّا حَدَثَتْ مُنَازَعَةٌ كَثِيرَةٌ ٱخْتَشَى ٱلْأَمِيرُ أَنْ يَفْسَخُوا بُولُسَ، فَأَمَرَ ٱلْعَسْكَرَ أَنْ يَنْزِلُوا وَيَخْتَطِفُوهُ مِنْ وَسْطِهِمْ وَيَأْتُوا بِهِ إِلَى ٱلْمُعَسْكَرِ. | ١٠ 10 |
තස්මාද් අතීව භින්නවාක්යත්වේ සති තේ පෞලං ඛණ්ඩං ඛණ්ඩං කරිෂ්යන්තීත්යාශඞ්කයා සහස්රසේනාපතිඃ සේනාගණං තත්ස්ථානං යාතුං සභාතෝ බලාත් පෞලං ධෘත්වා දුර්ගං නේතඤ්චාඥාපයත්|
وَفِي ٱللَّيْلَةِ ٱلتَّالِيَةِ وَقَفَ بِهِ ٱلرَّبُّ وَقَالَ: «ثِقْ يَا بُولُسُ! لِأَنَّكَ كَمَا شَهِدْتَ بِمَا لِي فِي أُورُشَلِيمَ، هَكَذَا يَنْبَغِي أَنْ تَشْهَدَ فِي رُومِيَةَ أَيْضًا». | ١١ 11 |
රාත්රෝ ප්රභුස්තස්ය සමීපේ තිෂ්ඨන් කථිතවාන් හේ පෞල නිර්භයෝ භව යථා යිරූශාලම්නගරේ මයි සාක්ෂ්යං දත්තවාන් තථා රෝමානගරේපි ත්වයා දාතව්යම්|
وَلَمَّا صَارَ ٱلنَّهَارُ صَنَعَ بَعْضُ ٱلْيَهُودِ ٱتِّفَاقًا، وَحَرَمُوا أَنْفُسَهُمْ قَائِلِينَ: إِنَّهُمْ لَا يَأْكُلُونَ وَلَا يَشْرَبُونَ حَتَّى يَقْتُلُوا بُولُسَ. | ١٢ 12 |
දිනේ සමුපස්ථිතේ සති කියන්තෝ යිහූදීයලෝකා ඒකමන්ත්රණාඃ සන්තඃ පෞලං න හත්වා භෝජනපානේ කරිෂ්යාම ඉති ශපථේන ස්වාන් අබධ්නන්|
وَكَانَ ٱلَّذِينَ صَنَعُوا هَذَا ٱلتَّحَالُفَ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِينَ. | ١٣ 13 |
චත්වාරිංශජ්ජනේභ්යෝ(අ)ධිකා ලෝකා ඉති පණම් අකුර්ව්වන්|
فَتَقَدَّمُوا إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخِ وَقَالُوا: «قَدْ حَرَمْنَا أَنْفُسَنَا حِرْمًا أَنْ لَا نَذُوقَ شَيْئًا حَتَّى نَقْتُلَ بُولُسَ. | ١٤ 14 |
තේ මහායාජකානාං ප්රාචීනලෝකානාඤ්ච සමීපං ගත්වා කථයන්, වයං පෞලං න හත්වා කිමපි න භෝක්ෂ්යාමහේ දෘඪේනානේන ශපථේන බද්ධ්වා අභවාම|
وَٱلْآنَ أَعْلِمُوا ٱلْأَمِيرَ أَنْتُمْ مَعَ ٱلْمَجْمَعِ لِكَيْ يُنْزِلَهُ إِلَيْكُمْ غَدًا، كَأَنَّكُمْ مُزْمِعُونَ أَنْ تَفْحَصُوا بِأَكْثَرِ تَدْقِيقٍ عَمَّا لَهُ. وَنَحْنُ، قَبْلَ أَنْ يَقْتَرِبَ، مُسْتَعِدُّونَ لِقَتْلِهِ». | ١٥ 15 |
අතඒව සාම්ප්රතං සභාසද්ලෝකෛඃ සහ වයං තස්මින් කඤ්චිද් විශේෂවිචාරං කරිෂ්යාමස්තදර්ථං භවාන් ශ්වෝ (අ)ස්මාකං සමීපං තම් ආනයත්විති සහස්රසේනාපතයේ නිවේදනං කුරුත තේන යුෂ්මාකං සමීපං උපස්ථිතේඃ පූර්ව්වං වයං තං හන්තු සජ්ජිෂ්යාම|
وَلَكِنَّ ٱبْنَ أُخْتِ بُولُسَ سَمِعَ بِٱلْكَمِينِ، فَجَاءَ وَدَخَلَ ٱلْمُعَسْكَرَ وَأَخْبَرَ بُولُسَ. | ١٦ 16 |
තදා පෞලස්ය භාගිනේයස්තේෂාමිති මන්ත්රණාං විඥාය දුර්ගං ගත්වා තාං වාර්ත්තාං පෞලම් උක්තවාන්|
فَٱسْتَدْعَى بُولُسُ وَاحِدًا مِنْ قُوَّادِ ٱلْمِئَاتِ وَقَالَ: «ٱذْهَبْ بِهَذَا ٱلشَّابِّ إِلَى ٱلْأَمِيرِ، لِأَنَّ عِنْدَهُ شَيْئًا يُخْبِرُهُ بِهِ». | ١٧ 17 |
තස්මාත් පෞල ඒකං ශතසේනාපතිම් ආහූය වාක්යමිදම් භාෂිතවාන් සහස්රසේනාපතේඃ සමීපේ(අ)ස්ය යුවමනුෂ්යස්ය කිඤ්චින්නිවේදනම් ආස්තේ, තස්මාත් තත්සවිධම් ඒනං නය|
فَأَخَذَهُ وَأَحْضَرَهُ إِلَى ٱلْأَمِيرِ وَقَالَ: «ٱسْتَدْعَانِي ٱلْأَسِيرُ بُولُسُ، وَطَلَبَ أَنْ أُحْضِرَ هَذَا ٱلشَّابَّ إِلَيْكَ، وَهُوَ عِنْدَهُ شَيْءٌ لِيَقُولَهُ لَكَ». | ١٨ 18 |
තතඃ ස තමාදාය සහස්රසේනාපතේඃ සමීපම් උපස්ථාය කථිතවාන්, භවතඃ සමීපේ(අ)ස්ය කිමපි නිවේදනමාස්තේ තස්මාත් බන්දිඃ පෞලෝ මාමාහූය භවතඃ සමීපම් ඒනම් ආනේතුං ප්රාර්ථිතවාන්|
فَأَخَذَ ٱلْأَمِيرُ بِيَدِهِ وَتَنَحَّى بِهِ مُنْفَرِدًا، وَٱسْتَخْبَرَهُ: «مَا هُوَ ٱلَّذِي عِنْدَكَ لِتُخْبِرَنِي بِهِ؟». | ١٩ 19 |
තදා සහස්රසේනාපතිස්තස්ය හස්තං ධෘත්වා නිර්ජනස්ථානං නීත්වා පෘෂ්ඨවාන් තව කිං නිවේදනං? තත් කථය|
فَقَالَ: «إِنَّ ٱلْيَهُودَ تَعَاهَدُوا أَنْ يَطْلُبُوا مِنْكَ أَنْ تُنْزِلَ بُولُسَ غَدًا إِلَى ٱلْمَجْمَعِ، كَأَنَّهُمْ مُزْمِعُونَ أَنْ يَسْتَخْبِرُوا عَنْهُ بِأَكْثَرِ تَدْقِيقٍ. | ٢٠ 20 |
තතඃ සෝකථයත්, යිහූදීයලාකාඃ පෞලේ කමපි විශේෂවිචාරං ඡලං කෘත්වා තං සභාං නේතුං භවතඃ සමීපේ නිවේදයිතුං අමන්ත්රයන්|
فَلَا تَنْقَدْ إِلَيْهِمْ، لِأَنَّ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِينَ رَجُلًا مِنْهُمْ كَامِنُونَ لَهُ، قَدْ حَرَمُوا أَنْفُسَهُمْ أَنْ لَا يَأْكُلُوا وَلَا يَشْرَبُوا حَتَّى يَقْتُلُوهُ. وَهُمُ ٱلْآنَ مُسْتَعِدُّونَ مُنْتَظِرُونَ ٱلْوَعْدَ مِنْكَ». | ٢١ 21 |
කින්තු මවතා තන්න ස්වීකර්ත්තව්යං යතස්තේෂාං මධ්යේවර්ත්තිනශ්චත්වාරිංශජ්ජනේභ්යෝ (අ)ධිකලෝකා ඒකමන්ත්රණා භූත්වා පෞලං න හත්වා භෝජනං පානඤ්ච න කරිෂ්යාම ඉති ශපථේන බද්ධාඃ සන්තෝ ඝාතකා ඉව සජ්ජිතා ඉදානීං කේවලං භවතෝ (අ)නුමතිම් අපේක්ෂන්තේ|
فَأَطْلَقَ ٱلْأَمِيرُ ٱلشَّابَّ مُوصِيًا إِيَّاهُ أَنْ: «لَا تَقُلْ لِأَحَدٍ إِنَّكَ أَعْلَمْتَنِي بِهَذَا». | ٢٢ 22 |
යාමිමාං කථාං ත්වං නිවේදිතවාන් තාං කස්මෛචිදපි මා කථයේත්යුක්ත්වා සහස්රසේනාපතිස්තං යුවානං විසෘෂ්ටවාන්|
ثُمَّ دَعَا ٱثْنَيْنِ مِنْ قُوَّادِ ٱلْمِئَاتِ وَقَالَ: «أَعِدَّا مِئَتَيْ عَسْكَرِيٍّ لِيَذْهَبُوا إِلَى قَيْصَرِيَّةَ، وَسَبْعِينَ فَارِسًا وَمِئَتَيْ رَامِحٍ، مِنَ ٱلسَّاعَةِ ٱلثَّالِثَةِ مِنَ ٱللَّيْلِ. | ٢٣ 23 |
අනන්තරං සහස්රසේනාපති ර්ද්වෞ ශතසේනාපතී ආහූයේදම් ආදිශත්, යුවාං රාත්රෞ ප්රහරෛකාවශිෂ්ටායාං සත්යාං කෛසරියානගරං යාතුං පදාතිසෛන්යානාං ද්වේ ශතේ ඝෝටකාරෝහිසෛන්යානාං සප්තතිං ශක්තිධාරිසෛන්යානාං ද්වේ ශතේ ච ජනාන් සජ්ජිතාන් කුරුතං|
وَأَنْ يُقَدِّمَا دَوَابَّ لِيُرْكِبَا بُولُسَ وَيُوصِلَاهُ سَالِمًا إِلَى فِيلِكْسَ ٱلْوَالِي». | ٢٤ 24 |
පෞලම් ආරෝහයිතුං ඵීලික්ෂාධිපතේඃ සමීපං නිර්ව්විඝ්නං නේතුඤ්ච වාහනානි සමුපස්ථාපයතං|
وَكَتَبَ رِسَالَةً حَاوِيَةً هَذِهِ ٱلصُّورَةَ: | ٢٥ 25 |
අපරං ස පත්රං ලිඛිත්වා දත්තවාන් තල්ලිඛිතමේතත්,
«كُلُودِيُوسُ لِيسِيَاسُ، يُهْدِي سَلَامًا إِلَى ٱلْعَزِيزِ فِيلِكْسَ ٱلْوَالِي: | ٢٦ 26 |
මහාමහිමශ්රීයුක්තඵීලික්ෂාධිපතයේ ක්ලෞදියලුෂියස්ය නමස්කාරඃ|
هَذَا ٱلرَّجُلُ لَمَّا أَمْسَكَهُ ٱلْيَهُودُ وَكَانُوا مُزْمِعِينَ أَنْ يَقْتُلُوهُ، أَقْبَلْتُ مَعَ ٱلْعَسْكَرِ وَأَنْقَذْتُهُ، إِذْ أُخْبِرْتُ أَنَّهُ رُومَانِيٌّ. | ٢٧ 27 |
යිහූදීයලෝකාඃ පූර්ව්වම් ඒනං මානවං ධෘත්වා ස්වහස්තෛ ර්හන්තුම් උද්යතා ඒතස්මින්නන්තරේ සසෛන්යෝහං තත්රෝපස්ථාය ඒෂ ජනෝ රෝමීය ඉති විඥාය තං රක්ෂිතවාන්|
وَكُنْتُ أُرِيدُ أَنْ أَعْلَمَ ٱلْعِلَّةَ ٱلَّتِي لِأَجْلِهَا كَانُوا يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ، فَأَنْزَلْتُهُ إِلَى مَجْمَعِهِمْ، | ٢٨ 28 |
කින්නිමිත්තං තේ තමපවදන්තේ තජ්ඥාතුං තේෂා සභාං තමානායිතවාන්|
فَوَجَدْتُهُ مَشْكُوًّا عَلَيْهِ مِنْ جِهَةِ مَسَائِلِ نَامُوسِهِمْ. وَلَكِنَّ شَكْوَى تَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ أَوِ ٱلْقُيُودَ لَمْ تَكُنْ عَلَيْهِ. | ٢٩ 29 |
තතස්තේෂාං ව්යවස්ථායා විරුද්ධයා කයාචන කථයා සෝ(අ)පවාදිතෝ(අ)භවත්, කින්තු ස ශෘඞ්ඛලබන්ධනාර්හෝ වා ප්රාණනාශාර්හෝ භවතීදෘශඃ කෝප්යපරාධෝ මයාස්ය න දෘෂ්ටඃ|
ثُمَّ لَمَّا أُعْلِمْتُ بِمَكِيدَةٍ عَتِيدَةٍ أَنْ تَصِيرَ عَلَى ٱلرَّجُلِ مِنَ ٱلْيَهُودِ، أَرْسَلْتُهُ لِلْوَقْتِ إِلَيْكَ، آمِرًا ٱلْمُشْتَكِينَ أَيْضًا أَنْ يَقُولُوا لَدَيْكَ مَا عَلَيْهِ. كُنْ مُعَافًى». | ٣٠ 30 |
තථාපි මනුෂ්යස්යාස්ය වධාර්ථං යිහූදීයා ඝාතකාඉව සජ්ජිතා ඒතාං වාර්ත්තාං ශ්රුත්වා තත්ක්ෂණාත් තව සමීපමේනං ප්රේෂිතවාන් අස්යාපවාදකාංශ්ච තව සමීපං ගත්වාපවදිතුම් ආඥාපයම්| භවතඃ කුශලං භූයාත්|
فَٱلْعَسْكَرُ أَخَذُوا بُولُسَ كَمَا أُمِرُوا، وَذَهَبُوا بِهِ لَيْلًا إِلَى أَنْتِيبَاتْرِيسَ. | ٣١ 31 |
සෛන්යගණ ආඥානුසාරේණ පෞලං ගෘහීත්වා තස්යාං රජන්යාම් ආන්තිපාත්රිනගරම් ආනයත්|
وَفِي ٱلْغَدِ تَرَكُوا ٱلْفُرْسَانَ يَذْهَبُونَ مَعَهُ وَرَجَعُوا إِلَى ٱلْمُعَسْكَرِ. | ٣٢ 32 |
පරේ(අ)හනි තේන සහ යාතුං ඝෝටකාරූඪසෛන්යගණං ස්ථාපයිත්වා පරාවෘත්ය දුර්ගං ගතවාන්|
وَأُولَئِكَ لَمَّا دَخَلُوا قَيْصَرِيَّةَ وَدَفَعُوا ٱلرِّسَالَةَ إِلَى ٱلْوَالِي، أَحْضَرُوا بُولُسَ أَيْضًا إِلَيْهِ. | ٣٣ 33 |
තතඃ පරේ ඝෝටකාරෝහිසෛන්යගණඃ කෛසරියානගරම් උපස්ථාය තත්පත්රම් අධිපතේඃ කරේ සමර්ප්ය තස්ය සමීපේ පෞලම් උපස්ථාපිතවාන්|
فَلَمَّا قَرَأَ ٱلْوَالِي ٱلرِّسَالَةَ، وَسَأَلَ مِنْ أَيَّةِ وِلَايَةٍ هُوَ، وَوَجَدَ أَنَّهُ مِنْ كِيلِيكِيَّةَ، | ٣٤ 34 |
තදාධිපතිස්තත්පත්රං පඨිත්වා පෘෂ්ඨවාන් ඒෂ කිම්ප්රදේශීයෝ ජනඃ? ස කිලිකියාප්රදේශීය ඒකෝ ජන ඉති ඥාත්වා කථිතවාන්,
قَالَ: «سَأَسْمَعُكَ مَتَى حَضَرَ ٱلْمُشْتَكُونَ عَلَيْكَ أَيْضًا». وَأَمَرَ أَنْ يُحْرَسَ فِي قَصْرِ هِيرُودُسَ. | ٣٥ 35 |
තවාපවාදකගණ ආගතේ තව කථාං ශ්රෝෂ්යාමි| හේරෝද්රාජගෘහේ තං ස්ථාපයිතුම් ආදිෂ්ටවාන්|