< أعمال 22 >
«أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ وَٱلْآبَاءُ، ٱسْمَعُوا ٱحْتِجَاجِي ٱلْآنَ لَدَيْكُمْ». | ١ 1 |
හේ පිතෘගණා හේ භ්රාතෘගණාඃ, ඉදානීං මම නිවේදනේ සමවධත්ත|
فَلَمَّا سَمِعُوا أَنَّهُ يُنَادِي لَهُمْ بِٱللُّغَةِ ٱلْعِبْرَانِيَّةِ أَعْطَوْا سُكُوتًا أَحْرَى. فَقَالَ: | ٢ 2 |
තදා ස ඉබ්රීයභාෂයා කථාං කථයතීති ශ්රුත්වා සර්ව්වේ ලෝකා අතීව නිඃශබ්දා සන්තෝ(අ)තිෂ්ඨන්|
«أَنَا رَجُلٌ يَهُودِيٌّ وُلِدْتُ فِي طَرْسُوسَ كِيلِيكِيَّةَ، وَلَكِنْ رَبَيْتُ فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ مُؤَدَّبًا عِنْدَ رِجْلَيْ غَمَالَائِيلَ عَلَى تَحْقِيقِ ٱلنَّامُوسِ ٱلْأَبَوِيِّ. وَكُنْتُ غَيُورًا لِلهِ كَمَا أَنْتُمْ جَمِيعُكُمُ ٱلْيَوْمَ. | ٣ 3 |
පශ්චාත් සෝ(අ)කථයද් අහං යිහූදීය ඉති නිශ්චයඃ කිලිකියාදේශස්ය තාර්ෂනගරං මම ජන්මභූමිඃ, ඒතන්නගරීයස්ය ගමිලීයේලනාම්නෝ(අ)ධ්යාපකස්ය ශිෂ්යෝ භූත්වා පූර්ව්වපුරුෂාණාං විධිව්යවස්ථානුසාරේණ සම්පූර්ණරූපේණ ශික්ෂිතෝ(අ)භවම් ඉදානීන්තනා යූයං යාදෘශා භවථ තාදෘශෝ(අ)හමපීශ්වරසේවායාම් උද්යෝගී ජාතඃ|
وَٱضْطَهَدْتُ هَذَا ٱلطَّرِيقَ حَتَّى ٱلْمَوْتِ، مُقَيِّدًا وَمُسَلِّمًا إِلَى ٱلسُّجُونِ رِجَالًا وَنِسَاءً، | ٤ 4 |
මතමේතද් ද්විෂ්ට්වා තද්ග්රාහිනාරීපුරුෂාන් කාරායාං බද්ධ්වා තේෂාං ප්රාණනාශපර්ය්යන්තාං විපක්ෂතාම් අකරවම්|
كَمَا يَشْهَدُ لِي أَيْضًا رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ وَجَمِيعُ ٱلْمَشْيَخَةِ، ٱلَّذِينَ إِذْ أَخَذْتُ أَيْضًا مِنْهُمْ رَسَائِلَ لِلْإِخْوَةِ إِلَى دِمَشْقَ، ذَهَبْتُ لِآتِيَ بِٱلَّذِينَ هُنَاكَ إِلَى أُورُشَلِيمَ مُقَيَّدِينَ لِكَيْ يُعَاقَبُوا. | ٥ 5 |
මහායාජකඃ සභාසදඃ ප්රාචීනලෝකාශ්ච මමෛතස්යාඃ කථායාඃ ප්රමාණං දාතුං ශක්නුවන්ති, යස්මාත් තේෂාං සමීපාද් දම්මේෂකනගරනිවාසිභ්රාතෘගණාර්ථම් ආඥාපත්රාණි ගෘහීත්වා යේ තත්ර ස්ථිතාස්තාන් දණ්ඩයිතුං යිරූශාලමම් ආනයනාර්ථං දම්මේෂකනගරං ගතෝස්මි|
فَحَدَثَ لِي وَأَنَا ذَاهِبٌ وَمُتَقَرِّبٌ إِلَى دِمَشْقَ أَنَّهُ نَحْوَ نِصْفِ ٱلنَّهَارِ، بَغْتَةً أَبْرَقَ حَوْلِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ نُورٌ عَظِيمٌ. | ٦ 6 |
කින්තු ගච්ඡන් තන්නගරස්ය සමීපං ප්රාප්තවාන් තදා ද්විතීයප්රහරවේලායාං සත්යාම් අකස්මාද් ගගණාන්නිර්ගත්ය මහතී දීප්ති ර්මම චතුර්දිශි ප්රකාශිතවතී|
فَسَقَطْتُ عَلَى ٱلْأَرْضِ، وَسَمِعْتُ صَوْتًا قَائِلًا لِي: شَاوُلُ، شَاوُلُ! لِمَاذَا تَضْطَهِدُنِي؟ | ٧ 7 |
තතෝ මයි භූමෞ පතිතේ සති, හේ ශෞල හේ ශෞල කුතෝ මාං තාඩයසි? මාම්ප්රති භාෂිත ඒතාදෘශ ඒකෝ රවෝපි මයා ශ්රුතඃ|
فَأَجَبْتُ: مَنْ أَنْتَ يَا سَيِّدُ؟ فَقَالَ لِي: أَنَا يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ ٱلَّذِي أَنْتَ تَضْطَهِدُهُ. | ٨ 8 |
තදාහං ප්රත්යවදං, හේ ප්රභේ කෝ භවාන්? තතඃ සෝ(අ)වාදීත් යං ත්වං තාඩයසි ස නාසරතීයෝ යීශුරහං|
وَٱلَّذِينَ كَانُوا مَعِي نَظَرُوا ٱلنُّورَ وَٱرْتَعَبُوا، وَلَكِنَّهُمْ لَمْ يَسْمَعُوا صَوْتَ ٱلَّذِي كَلَّمَنِي. | ٩ 9 |
මම සඞ්ගිනෝ ලෝකාස්තාං දීප්තිං දෘෂ්ට්වා භියං ප්රාප්තාඃ, කින්තු මාම්ප්රත්යුදිතං තද්වාක්යං තේ නාබුධ්යන්ත|
فَقُلْتُ: مَاذَا أَفْعَلُ يَارَبُّ؟ فَقَالَ لِي ٱلرَّبُّ: قُمْ وَٱذْهَبْ إِلَى دِمَشْقَ، وَهُنَاكَ يُقَالُ لَكَ عَنْ جَمِيعِ مَا تَرَتَّبَ لَكَ أَنْ تَفْعَلَ. | ١٠ 10 |
තතඃ පරං පෘෂ්ටවානහං, හේ ප්රභෝ මයා කිං කර්ත්තව්යං? තතඃ ප්රභුරකථයත්, උත්ථාය දම්මේෂකනගරං යාහි ත්වයා යද්යත් කර්ත්තව්යං නිරූපිතමාස්තේ තත් තත්ර ත්වං ඥාපයිෂ්යසේ|
وَإِذْ كُنْتُ لَا أُبْصِرُ مِنْ أَجْلِ بَهَاءِ ذَلِكَ ٱلنُّورِ، ٱقْتَادَنِي بِيَدِي ٱلَّذِينَ كَانُوا مَعِي، فَجِئْتُ إِلَى دِمَشْقَ. | ١١ 11 |
අනන්තරං තස්යාඃ ඛරතරදීප්තේඃ කාරණාත් කිමපි න දෘෂ්ට්වා සඞ්ගිගණේන ධෘතහස්තඃ සන් දම්මේෂකනගරං ව්රජිතවාන්|
«ثُمَّ إِنَّ حَنَانِيَّا رَجُلًا تَقِيًّا حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ، وَمَشْهُودًا لَهُ مِنْ جَمِيعِ ٱلْيَهُودِ ٱلسُّكَّانِ | ١٢ 12 |
තන්නගරනිවාසිනාං සර්ව්වේෂාං යිහූදීයානාං මාන්යෝ ව්යවස්ථානුසාරේණ භක්තශ්ච හනානීයනාමා මානව ඒකෝ
أَتَى إِلَيَّ، وَوَقَفَ وَقَالَ لِي: أَيُّهَا ٱلْأَخُ شَاوُلُ، أَبْصِرْ! فَفِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ نَظَرْتُ إِلَيْهِ. | ١٣ 13 |
මම සන්නිධිම් ඒත්ය තිෂ්ඨන් අකථයත්, හේ භ්රාතඃ ශෞල සුදෘෂ්ටි ර්භව තස්මින් දණ්ඩේ(අ)හං සම්යක් තං දෘෂ්ටවාන්|
فَقَالَ: إِلَهُ آبَائِنَا ٱنْتَخَبَكَ لِتَعْلَمَ مَشِيئَتَهُ، وَتُبْصِرَ ٱلْبَارَّ، وَتَسْمَعَ صَوْتًا مِنْ فَمِهِ. | ١٤ 14 |
තතඃ ස මහ්යං කථිතවාන් යථා ත්වම් ඊශ්වරස්යාභිප්රායං වේත්සි තස්ය ශුද්ධසත්ත්වජනස්ය දර්ශනං ප්රාප්ය තස්ය ශ්රීමුඛස්ය වාක්යං ශෘණෝෂි තන්නිමිත්තම් අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාණාම් ඊශ්වරස්ත්වාං මනෝනීතං කෘතවානං|
لِأَنَّكَ سَتَكُونُ لَهُ شَاهِدًا لِجَمِيعِ ٱلنَّاسِ بِمَا رَأَيْتَ وَسَمِعْتَ. | ١٥ 15 |
යතෝ යද්යද් අද්රාක්ෂීරශ්රෞෂීශ්ච සර්ව්වේෂාං මානවානාං සමීපේ ත්වං තේෂාං සාක්ෂී භවිෂ්යසි|
وَٱلْآنَ لِمَاذَا تَتَوَانَى؟ قُمْ وَٱعْتَمِدْ وَٱغْسِلْ خَطَايَاكَ دَاعِيًا بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ. | ١٦ 16 |
අතඒව කුතෝ විලම්බසේ? ප්රභෝ ර්නාම්නා ප්රාර්ථ්ය නිජපාපප්රක්ෂාලනාර්ථං මජ්ජනාය සමුත්තිෂ්ඨ|
وَحَدَثَ لِي بَعْدَ مَا رَجَعْتُ إِلَى أُورُشَلِيمَ وَكُنْتُ أُصَلِّي فِي ٱلْهَيْكَلِ، أَنِّي حَصَلْتُ فِي غَيْبَةٍ، | ١٧ 17 |
තතඃ පරං යිරූශාලම්නගරං ප්රත්යාගත්ය මන්දිරේ(අ)හම් ඒකදා ප්රාර්ථයේ, තස්මින් සමයේ(අ)හම් අභිභූතඃ සන් ප්රභූං සාක්ෂාත් පශ්යන්,
فَرَأَيْتُهُ قَائِلًا لِي: أَسْرِعْ! وَٱخْرُجْ عَاجِلًا مِنْ أُورُشَلِيمَ، لِأَنَّهُمْ لَا يَقْبَلُونَ شَهَادَتَكَ عَنِّي. | ١٨ 18 |
ත්වං ත්වරයා යිරූශාලමඃ ප්රතිෂ්ඨස්ව යතෝ ලෝකාමයි තව සාක්ෂ්යං න ග්රහීෂ්යන්ති, මාම්ප්රත්යුදිතං තස්යේදං වාක්යම් අශ්රෞෂම්|
فَقُلْتُ: يَارَبُّ، هُمْ يَعْلَمُونَ أَنِّي كُنْتُ أَحْبِسُ وَأَضْرِبُ فِي كُلِّ مَجْمَعٍ ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِكَ. | ١٩ 19 |
තතෝහං ප්රත්යවාදිෂම් හේ ප්රභෝ ප්රතිභජනභවනං ත්වයි විශ්වාසිනෝ ලෝකාන් බද්ධ්වා ප්රහෘතවාන්,
وَحِينَ سُفِكَ دَمُ ٱسْتِفَانُوسَ شَهِيدِكَ كُنْتُ أَنَا وَاقِفًا وَرَاضِيًا بِقَتْلِهِ، وَحَافِظًا ثِيَابَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوهُ. | ٢٠ 20 |
තථා තව සාක්ෂිණඃ ස්තිඵානස්ය රක්තපාතනසමයේ තස්ය විනාශං සම්මන්ය සන්නිධෞ තිෂ්ඨන් හන්තෘලෝකානාං වාසාංසි රක්ෂිතවාන්, ඒතත් තේ විදුඃ|
فَقَالَ لِي: ٱذْهَبْ، فَإِنِّي سَأُرْسِلُكَ إِلَى ٱلْأُمَمِ بَعِيدًا». | ٢١ 21 |
තතඃ සෝ(අ)කථයත් ප්රතිෂ්ඨස්ව ත්වාං දූරස්ථභින්නදේශීයානාං සමීපං ප්රේෂයිෂ්යේ|
فَسَمِعُوا لَهُ حَتَّى هَذِهِ ٱلْكَلِمَةِ، ثُمَّ رَفَعُوا أَصْوَاتَهُمْ قَائِلِينَ: «خُذْ مِثْلَ هَذَا مِنَ ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّهُ كَانَ لَا يَجُوزُ أَنْ يَعِيشَ!». | ٢٢ 22 |
තදා ලෝකා ඒතාවත්පර්ය්යන්තාං තදීයාං කථාං ශ්රුත්වා ප්රෝච්චෛරකථයන්, ඒනං භූමණ්ඩලාද් දූරීකුරුත, ඒතාදෘශජනස්ය ජීවනං නෝචිතම්|
وَإِذْ كَانُوا يَصِيحُونَ وَيَطْرَحُونَ ثِيَابَهُمْ وَيَرْمُونَ غُبَارًا إِلَى ٱلْجَوِّ، | ٢٣ 23 |
ඉත්යුච්චෛඃ කථයිත්වා වසනානි පරිත්යජ්ය ගගණං ප්රති ධූලීරක්ෂිපන්
أَمَرَ ٱلْأَمِيرُ أَنْ يُذْهَبَ بِهِ إِلَى ٱلْمُعَسْكَرِ، قَائِلًا أَنْ يُفْحَصَ بِضَرَبَاتٍ، لِيَعْلَمَ لِأَيِّ سَبَبٍ كَانُوا يَصْرُخُونَ عَلَيْهِ هَكَذَا. | ٢٤ 24 |
තතඃ සහස්රසේනාපතිඃ පෞලං දුර්ගාභ්යන්තර නේතුං සමාදිශත්| ඒතස්ය ප්රතිකූලාඃ සන්තෝ ලෝකාඃ කින්නිමිත්තම් ඒතාවදුච්චෛඃස්වරම් අකුර්ව්වන්, ඒතද් වේත්තුං තං කශයා ප්රහෘත්ය තස්ය පරීක්ෂාං කර්ත්තුමාදිශත්|
فَلَمَّا مَدُّوهُ لِلسِّيَاطِ، قَالَ بُولُسُ لِقَائِدِ ٱلْمِئَةِ ٱلْوَاقِفِ: «أَيَجُوزُ لَكُمْ أَنْ تَجْلِدُوا إِنْسَانًا رُومَانِيًّا غَيْرَ مَقْضِيٍّ عَلَيْهِ؟». | ٢٥ 25 |
පදාතයශ්චර්ම්මනිර්ම්මිතරජ්ජුභිස්තස්ය බන්ධනං කර්ත්තුමුද්යතාස්තාස්තදානීං පෞලඃ සම්මුඛස්ථිතං ශතසේනාපතිම් උක්තවාන් දණ්ඩාඥායාම් අප්රාප්තායාං කිං රෝමිලෝකං ප්රහර්ත්තුං යුෂ්මාකම් අධිකාරෝස්ති?
فَإِذْ سَمِعَ قَائِدُ ٱلْمِئَةِ ذَهَبَ إِلَى ٱلْأَمِيرِ، وَأَخْبَرَهُ قَائِلًا: «ٱنْظُرْ مَاذَا أَنْتَ مُزْمِعٌ أَنْ تَفْعَلَ! لِأَنَّ هَذَا ٱلرَّجُلَ رُومَانِيٌّ». | ٢٦ 26 |
ඒනාං කථාං ශ්රුත්වා ස සහස්රසේනාපතේඃ සන්නිධිං ගත්වා තාං වාර්ත්තාමවදත් ස රෝමිලෝක ඒතස්මාත් සාවධානඃ සන් කර්ම්ම කුරු|
فَجَاءَ ٱلْأَمِيرُ وَقَالَ لَهُ: «قُلْ لِي: أَنْتَ رُومَانِيٌّ؟». فَقَالَ: «نَعَمْ». | ٢٧ 27 |
තස්මාත් සහස්රසේනාපති ර්ගත්වා තමප්රාක්ෂීත් ත්වං කිං රෝමිලෝකඃ? ඉති මාං බ්රූහි| සෝ(අ)කථයත් සත්යම්|
فَأَجَابَ ٱلْأَمِيرُ: «أَمَّا أَنَا فَبِمَبْلَغٍ كَبِيرٍ ٱقْتَنَيْتُ هَذِهِ ٱلرَّعَوِيَّةَ». فَقَالَ بُولُسُ: «أَمَّا أَنَا فَقَدْ وُلِدْتُ فِيهَا». | ٢٨ 28 |
තතඃ සහස්රසේනාපතිඃ කථිතවාන් බහුද්රවිණං දත්ත්වාහං තත් පෞරසඛ්යං ප්රාප්තවාන්; කින්තු පෞලඃ කථිතවාන් අහං ජනුනා තත් ප්රාප්තෝ(අ)ස්මි|
وَلِلْوَقْتِ تَنَحَّى عَنْهُ ٱلَّذِينَ كَانُوا مُزْمِعِينَ أَنْ يَفْحَصُوهُ. وَٱخْتَشَى ٱلْأَمِيرُ لَمَّا عَلِمَ أَنَّهُ رُومَانِيٌّ، وَلِأَنَّهُ قَدْ قَيَّدَهُ. | ٢٩ 29 |
ඉත්ථං සති යේ ප්රහාරේණ තං පරීක්ෂිතුං සමුද්යතා ආසන් තේ තස්ය සමීපාත් ප්රාතිෂ්ඨන්ත; සහස්රසේනාපතිස්තං රෝමිලෝකං විඥාය ස්වයං යත් තස්ය බන්ධනම් අකාර්ෂීත් තත්කාරණාද් අබිභේත්|
وَفِي ٱلْغَدِ إِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَعْلَمَ ٱلْيَقِينَ: لِمَاذَا يَشْتَكِي ٱلْيَهُودُ عَلَيْهِ؟ حَلَّهُ مِنَ ٱلرِّبَاطِ، وَأَمَرَ أَنْ يَحْضُرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَكُلُّ مَجْمَعِهِمْ. فَأَحْدَرَ بُولُسَ وَأَقَامَهُ لَدَيْهِمْ. | ٣٠ 30 |
යිහූදීයලෝකාඃ පෞලං කුතෝ(අ)පවදන්තේ තස්ය වෘත්තාන්තං ඥාතුං වාඤ්ඡන් සහස්රසේනාපතිඃ පරේ(අ)හනි පෞලං බන්ධනාත් මෝචයිත්වා ප්රධානයාජකාන් මහාසභායාඃ සර්ව්වලෝකාශ්ච සමුපස්ථාතුම් ආදිශ්ය තේෂාං සන්නිධෞ පෞලම් අවරෝහ්ය ස්ථාපිතවාන්|