< Roma 4 >

1 Nene, Ibrahim uchifi bite nan nya kidowo tibaworu ana se iyang?
Que diremos pois ter achado Abraão, nosso pai segundo a carne?
2 Bari andi Ibrahim wa se nin katwarik kidowo awa yitu nin nimon fofigiri, tutun na nbun Kutellẹ ba.
Porque, se Abraão foi justificado pelas obras, tem de que se glóriar, mas não diante de Deus.
3 Bari iyanghri uliru Kutellẹ na bellin? “Ibrahim na yinni ni liru Kutellẹ inalẹ wa batuzughne mu feu Kutellẹ.”
Pois, que diz a escritura? Creu Abraão a Deus, e isso lhe foi imputado como justiça.
4 Nene urika na adi katwa, na idin batuzughe mun nafo ubollu Kutellẹ ba, ina din batuzughe mu nafo ulẹ na min urẹ.
Ora àquele que obra não lhe é imputado o galardão segundo a graça, mas segundo a dívida.
5 Nani tutun kitin nlẹ na adin suzu katwẹ ba, ame na yinna ni lẹ nadi nutuuzunu nchaut kiti na lẹ na iyiru Kutellẹ ba, uyinnu sa uyenu me ibata nafo feu Kutellẹ.
Porém àquele que não obra, mas crê naquele que justifica o ímpio, a sua fé lhe é imputada como justiça.
6 Dauda wa belli nmari di litin nit ulẹ na Kutellẹ din batuzu feu mẹ sa katwa.
Como também David declara bem-aventurado o homem a quem Deus imputa a justiça sem as obras, dizendo:
7 A belle “anan nmareri alẹ na alapi mins ina shawa mun, tutun alẹ na ina tursu nani alapi mine.
Bem-aventurados aqueles cujas maldades são perdoadas, e cujos pecados são cobertos:
8 Unan nmareri unit urika na chikilari ma batuzu alapi me ba.”
Bem-aventurado o homem a quem o Senhor não imputa o pecado.
9 Nene mọ nmarẹ idin bellu minin kiti nannan bowarẹ sa vat nin nanna salin nbowe wang? Bari tiworo, “uyinnu sa uyenun Ibrahim iwa bataghe mun feu Kutellẹ.”
Vem pois esta benaventurança sobre a circuncisão só, ou também sobre a incircuncisão? Porque dizemos que a fé foi imputada como justiça a Abraão.
10 Iyizari iwa nin bata? Kube na Ibrahim wa dinin bowarẹ sa nin salin nbo? Na iwa bataghe mun nan nya nbowari ba, iwa bataghe nan nya salin nbo
Como lhe foi pois imputada? Estando na circuncisão ou na incircuncisão? Não na circuncisão, mas na incircuncisão.
11 Ibrahim wa seru alama nbowe usoghe utinchara feu Kutellẹ na awadimu adutu sa ubowe, bari anan so uchifin vat n lẹ na iyinna, ko idin nan nya ndirun bowari, inan bata nani feu Kutellẹ.
E recebeu o sinal da circuncisão, selo da justiça da fé que teve na incircuncisão, para que fosse pai de todos os que crêem, estando na incircuncisão; a fim de que também a justiça lhes seja imputada:
12 tutun anan yita uchif nannan dak kitin nbowari machas ba, ndu vat kiti nalẹ na idin chin nabunun inyinnu uyenu inchifbite Ibrahim uyinnu sa uyenu me na awadimun nan nya ndirun nbo.
E fosse pai da circuncisão, daqueles que não somente são da circuncisão, mas que também andam nas pisadas da fé de nosso pai Abraão, que tivera na incircuncisão.
13 Bari na nan nya sharawari ubellu Kutellẹ wa kulo litin Ibrahime nin nisudume, au ima so anan minu iyii, nan nya nani fiu Kutellẹn iyinnu sa uyenu.
Porque a promessa de que havia de ser herdeiro do mundo não foi feita pela lei a Abraão, ou à sua posteridade, mas pela justiça da fé.
14 Bari andi alẹ na inuzu, nshara din nan nya nannan serẹ, uyinnu sa uyenu nso hemmari une, tutun ubellu Kutellẹ nnana.
Porque, se os que são da lei são herdeiros, logo a fé é vã e a promessa é aniquilada.
15 Bari usharawẹ din dasu nin tinanayi, vat nin nani, kitẹ na ushara dukuba, na udirun ndortun nshara duku wang ba.
Porque a lei obra a ira. Porque onde não há lei também não há transgressão.
16 Bari nani. libau inyinnu sa uyenuwari, inan so libau nbolu Kutellẹ, bara ubellu me nan yita vat nisudu. Tutun ilẹ isudẹ na imayitu chas kiti nalẹ na iyiru usharawaba, imayitu vat nin na lẹ na idin nuzun yinu sa uyennun Ibrahim
Portanto é pela fé, para que seja segundo a graça, a fim de que a promessa seja firme a toda a posteridade, não somente à que é da lei, mas também à que é da fé de Abraão, o qual é pai de todos nós;
17 (urika na adi uchifbit vat, nafo na ina idi nya niyertẹ, “meng natifi uchif nisudu gbardang”). Amẹ Ibrahim wadi nbun lẹ na awayinin ninghe, Kutellẹri une, urika na adin nizu ulai nalẹ na ikuzu, akuru ayichila ilẹ imon na idiba imone yita.
(Como está escrito: Por pai de muitas nações te constitui) perante aquele no qual creu, a saber, Deus, o qual vivifica os mortos, e chama as coisas que não são como se já fossem.
18 Vat nin yenju ndas, Ibrahim wayinin nin Kutellẹ iwo aba yitu uchif nisudu gbardang, nafo na iwa bellu “Alelẹ ma yitu isudu fẹ.”
O qual, em esperança, creu contra a esperança, que seria feito pai de muitas nações, conforme o que lhe fôra dito: Assim será a tua descendência.
19 Na nan nya ndiru nagan inyinnu sa uyenuba, Ibrahim wa yau kidowo me kin kulari-awadi kupo nakus akut likuru, tutun kiti kumatin Saraya wadi kiku kubẹ.
E não enfraqueceu na fé, nem atentou para o seu próprio corpo já amortecido, pois era já de quase cem anos, nem tão pouco para o amortecimento do ventre de Sarah.
20 Vat nin nani, bara ubellu Kutellẹ, Ibrahim wa daudau nan nya indirun yinnu sa uyenuba, awana kwii agaghari nan nya iyinnu sa uyenu, nin liru Kutellẹ.
E não duvidou da promessa de Deus por desconfiança, mas foi fortificado na fé, dando glória a Deus;
21 Awaynin vat imon irika na Kutellẹ bellẹ, adinin nagan usuninin.
E estando certíssimo de que o que ele tinha prometido também era poderoso para o fazer.
22 Bara nani iwakuru ibatizaghe mun nafo fiu Kutellẹ.
Pelo que isso lhe foi também imputado como justiça.
23 Nene na iwa su iyertẹ nwọ ibatizaghe mugha usame nimon ichineba,
Ora não só por ele está escrito, que lhe fosse imputado,
24 Vat nin gherik wang, nya narika na ima batuzu, arikẹ na tiyina nin lẹ na a fiya Yisa chikilaribit nan nya kul.
Mas também por nós, a quem será imputado, os que cremos naquele que dos mortos resuscitou a Jesus nosso Senhor;
25 Yisa dana iwa nakpaghe bara alapi ikuru ifiyghe bari akusu ari.
O qual por nossos pecados foi entregue, e resuscitou para nossa justificação.

< Roma 4 >