Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Oh, ven, cantemos a Yahvé. ¡Gritemos en voz alta a la roca de nuestra salvación!

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Acudamos ante su presencia con acción de gracias. ¡Explorémoslo con canciones!

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Porque Yahvé es un Dios grande, un gran Rey por encima de todos los dioses.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

En su mano están los lugares profundos de la tierra. Las alturas de las montañas también son suyas.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

El mar es suyo, y él lo hizo. Sus manos formaron la tierra seca.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Oh, ven, adoremos y postrémonos. Arrodillémonos ante Yahvé, nuestro Hacedor,

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

porque él es nuestro Dios. Somos el pueblo de su pasto, y las ovejas a su cargo. Hoy, ¡oh, que escuches su voz!

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

No endurezcas tu corazón, como en Meribah, como en el día de Massah en el desierto,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

cuando vuestros padres me tentaron, me probó y vio mi trabajo.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Durante cuarenta largos años me afligí con esa generación, y dijo: “Es un pueblo que se equivoca de corazón. No han conocido mis caminos”.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Por eso juré en mi ira, “No entrarán en mi descanso”.