Psalmet 89
1 Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t’u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.
En læresalme av Etan, esrahitten. Om Herrens nådegjerninger vil jeg synge til evig tid; fra slekt til slekt vil jeg kunngjøre din trofasthet med min munn.
2 Sepse kam thënë: “Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë”.
For jeg sier: Miskunnhet bygges op til evig tid, i himmelen grunnfester du din trofasthet.
3 “Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:
Du sier: Jeg har gjort en pakt med min utvalgte, jeg har svoret David, min tjener:
4 “Do t’i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat””. (Sela)
Til evig tid vil jeg grunnfeste ditt avkom, og jeg vil bygge din trone fra slekt til slekt. (Sela)
5 Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.
Og himlene priser din underfulle gjerning, Herre, og din trofasthet prises i de helliges forsamling.
6 Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?
For hvem i det høie er å ligne med Herren? Hvem er Herren lik blandt Guds sønner,
7 Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.
en Gud, såre forferdelig i de helliges hemmelige råd og fryktelig for alle dem som er omkring ham?
8 O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.
Herre, hærskarenes Gud, hvem er sterk som du, Herre? Og din trofasthet er rundt omkring dig.
9 Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.
Du er den som hersker over havets overmot; når dets bølger reiser sig, lar du dem legge sig.
10 Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.
Du har sønderknust Rahab som en ihjelslått; med din styrkes arm har du spredt dine fiender.
11 Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.
Dig hører himlene til, dig også jorden; jorderike og alt det som fyller det - du har grunnfestet dem;
12 Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.
nord og syd - du har skapt dem; Tabor og Hermon jubler over ditt navn.
13 Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.
Du har en arm med velde; sterk er din hånd, ophøiet er din høire hånd.
14 Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.
Rettferd og rett er din trones grunnvoll; nåde og sannhet går frem for ditt åsyn.
15 Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;
Salig er det folk som kjenner til jubel; Herre, i ditt åsyns lys skal de vandre.
16 do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.
I ditt navn skal de fryde sig hele dagen, og ved din rettferdighet blir de ophøiet.
17 Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.
For du er deres styrkes pryd, og ved din godhet ophøier du vårt horn.
18 Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.
For Herren er vårt skjold, og Israels Hellige vår konge.
19 Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: “Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.
Dengang talte du i et syn til dine fromme og sa: Jeg har nedlagt hjelp hos en helt, jeg har ophøiet en ung mann av folket.
20 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.
Jeg har funnet David, min tjener, jeg har salvet ham med min hellige olje.
21 Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.
Min hånd skal alltid være med ham, og min arm skal gi ham styrke.
22 Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.
Fienden skal ikke plage ham, og den urettferdige skal ikke undertrykke ham.
23 Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.
Men jeg vil sønderknuse hans motstandere for hans åsyn og slå dem som hater ham.
24 Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.
Og min trofasthet og min miskunnhet skal være med ham, og i mitt navn skal hans horn ophøies.
25 Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.
Og jeg vil la ham legge sin hånd på havet og sin høire hånd på elvene.
26 Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: “Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit”.
Han skal rope til mig: Du er min far, min Gud og min frelses klippe.
27 Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.
Og jeg vil gjøre ham til den førstefødte, til den høieste blandt kongene på jorden.
28 Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.
Jeg vil bevare min miskunnhet mot ham til evig tid, og min pakt skal stå fast for ham.
29 Do t’i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.
Og jeg vil la hans avkom bli til evig tid og hans trone som himmelens dager.
30 Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,
Dersom hans barn forlater min lov og ikke vandrer i mine bud,
31 në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,
dersom de krenker mine forskrifter og ikke holder mine befalinger,
32 unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,
da vil jeg hjemsøke deres synd med ris og deres misgjerning med plager.
33 por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.
Men min miskunnhet vil jeg ikke ta fra ham, og min trofasthet skal ikke svikte;
34 Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t’i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.
jeg vil ikke bryte min pakt og ikke forandre hvad som gikk ut fra mine leber.
35 Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;
Ett har jeg svoret ved min hellighet, sannelig, for David vil jeg ikke lyve:
36 pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,
Hans avkom skal bli til evig tid, og hans trone som solen for mitt åsyn.
37 do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik”. (Sela)
Som månen skal den stå evindelig, og vidnet i det høie er trofast. (Sela)
38 Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.
Og du har forkastet og forsmådd, du er blitt harm på din salvede.
39 Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.
Du har rystet av dig pakten med din tjener, du har vanhelliget hans krone ned i støvet.
40 Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.
Du har revet ned alle hans murer, du har lagt hans festninger i grus.
41 Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.
Alle de som går forbi på veien, har plyndret ham; han er blitt til hån for sine naboer.
42 Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.
Du har ophøiet hans motstanderes høire hånd, du har gledet alle hans fiender.
43 Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.
Og du lot hans skarpe sverd vike og lot ham ikke holde stand i striden.
44 I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.
Du har gjort ende på hans glans og kastet hans trone i støvet.
45 Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)
Du har forkortet hans ungdoms dager, du har dekket ham med skam. (Sela)
46 Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?
Hvor lenge, Herre, vil du skjule dig evindelig? Hvor lenge skal din harme brenne som ild?
47 Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?
Kom dog i hu hvor kort mitt liv er, hvor forgjengelige du har skapt alle menneskenes barn!
48 Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela) (Sheol h7585)
Hvem er den mann som lever og ikke ser døden, som frir sin sjel fra dødsrikets vold? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?
Hvor er, Herre, dine forrige nådegjerninger, som du tilsvor David i din trofasthet?
50 Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,
Kom i hu, Herre, dine tjeneres vanære, at jeg må bære alle de mange folk i mitt skjød,
51 me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.
at dine fiender håner, Herre, at de håner din salvedes fotspor!
52 I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!
Lovet være Herren til evig tid! Amen, amen.
