Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

Para el músico principal; ambientado en “La cierva de la mañana”. Un salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado? ¿Por qué estás tan lejos de ayudarme, y de las palabras de mi gemido?

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Dios mío, clamo de día, pero no respondes; en la estación de la noche, y no estoy en silencio.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Pero tú eres santo, tú que habitas las alabanzas de Israel.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

Nuestros padres confiaron en ti. Confiaron, y tú les entregaste.

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

Clamaron a ti y fueron liberados. Confiaron en ti, y no quedaron decepcionados.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

Pero yo soy un gusano y no un hombre; un reproche de los hombres, y despreciado por el pueblo.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Todos los que me ven se burlan de mí. Me insultan con sus labios. Mueven la cabeza, diciendo,

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

“Confía en Yahvé. Que lo entregue. Que lo rescate, ya que se deleita en él”.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Pero tú me sacaste del vientre. Me hiciste confiar en los pechos de mi madre.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

Me arrojaron sobre ti desde el vientre de mi madre. Tú eres mi Dios desde que mi madre me parió.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

No te alejes de mí, porque los problemas están cerca. Porque no hay nadie que ayude.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Muchos toros me han rodeado. Fuertes toros de Basán me han rodeado.

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Abren mucho la boca contra mí, leones desgarrando presas y rugiendo.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Me derramo como el agua. Todos mis huesos están fuera de lugar. Mi corazón es como la cera. Se derrite dentro de mí.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Mi fuerza se ha secado como un tiesto. Mi lengua se pega al paladar. Me has llevado al polvo de la muerte.

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Porque los perros me han rodeado. Una compañía de malhechores me ha encerrado. Me han perforado las manos y los pies.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

Puedo contar todos mis huesos. Me miran y se quedan mirando.

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Se reparten mis vestidos entre ellos. Echaron a suertes mi ropa.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

Pero no te alejes, Yahvé. Tú eres mi ayuda. Apresúrate a ayudarme.

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Libra mi alma de la espada, mi preciosa vida del poder del perro.

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

¡Sálvame de la boca del león! Sí, me has rescatado de los cuernos de los bueyes salvajes.

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

Yo declararé tu nombre a mis hermanos. Entre la asamblea, te alabaré.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Los que temen al Señor, alábenlo. Todos ustedes, descendientes de Jacob, glorifíquenlo. ¡Prepárense ante él, todos los descendientes de Israel!

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Porque no ha despreciado ni abominado la aflicción de los afligidos, tampoco le ha ocultado su rostro; pero cuando le gritó, lo escuchó.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

Mi alabanza a ti viene en la gran asamblea. Pagaré mis votos ante los que le temen.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Los humildes comerán y se saciarán. Alabarán a Yahvé los que lo buscan. Que vuestros corazones vivan para siempre.

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Todos los confines de la tierra se acordarán y se volverán a Yahvé. Todos los parientes de las naciones adorarán ante ti.

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

Porque el reino es de Yahvé. Él es el gobernante de las naciones.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Todos los ricos de la tierra comerán y adorarán. Todos los que desciendan al polvo se inclinarán ante él, incluso el que no puede mantener su alma viva.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

La posteridad le servirá. A las generaciones futuras se les hablará del Señor.

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Vendrán y anunciarán su justicia a un pueblo que nacerá, porque lo ha hecho.