Psalmet 22

1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

A I Kot, ai Kot da me komui likidmalie kin ia la? I likelikwir, a jauaj pa i me doo.

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

Ai Kot, nin ran i kin likwir, a kom jota kin japen, o ni pon I pil jota kin nenenla.

3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

Ari jo, komui ta me jaraui, komui me kotikot pan kaul en kapin en Ijrael.

4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

Jam at akan liki komui, o ni ar liki, kom kotin jauaja irail er.

5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

Irail likwir on komui, rap dorelar, re liki komui, rap jota namenokala.

6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

A nai dueta kamatol amen, a kaidin ol amen, me aramaj akan kin lalaue o mamaleki.

7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

Karoj me kilan ia, kin lalaue, ia, jara pajan au arail o tuetual mon arail:

8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.

A kin liki Ieowa, i en dorela i, o kamaioda i, pwe a kin kupura i.

9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

Pwe komui kotin kaipwi ia jan nan kaped en in ai; komui ta, me i liki jan ni anjaun ai mi ni maramaran in ai.

10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

Jan nan’ kaped en in ai i lokidokilan komui; komui ta ai Kot jan ni anjaun ai mi pon kopan in ai.

11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

Kom der kotin doo jan ia, pwe anjaun kalokolok korendor, ap jolar jauaj pa i.

12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

Kau ol kalaimun kan kapil ia penaer, o kau ol en Pajan kele ia pena.

13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

Irail jara don ia dueta laien weriwer o laualo amen.

14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

Nai wudokilar dueta pil, ai kokon akan karoj muei pajaner, o monion i pei pajaner nan kaped i dueta wi.

15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

Ai kelail nalanal lar dueta diper en dal eu, o lo i pajadan pan natanat ai, o komui kin wia kin ia me melar amen.

16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

Pwe kidi kan kapil ia pena, o pwin aramaj jued eu kele ia pena, irail kapore pajan pa i o na i kat.

17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

I kak wadok kokon ai kan karoj; a irail kin kilekilan ap peren kida.

18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

Re kin nek pajan ai likau kan nan pun arail, o re doropweki ai likau pup.

19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

A komui Main ender doo jan ia! Ai kel madando o jauaja ia!

20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

Dorela maur i jan kodlaj, pwe me ta ieu, o jan nan kel en kidi!

21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

Jauaja ia jan nan au en laien, o dore ia la jan oje en man laualo!

22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

I pan padaki on ri ai kan duen mar omui, o i pan kapina komui nan momodijou.

23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

Kapina leowa komail me majak i, o kadaudok en Iakop en kalinanada i, o wan Ijrael karoj majak i.

24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

Pwe a jota kotin mamaleki de juedeki me luet akan; o a jota kotin karirila jilan i jan irail; o ni a likwir on i, a kotin erekier.

25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

I pan kapina komui nan momodijou kalaimun; i pan kapwaiada ai inau mon ir me lan i.

26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

Me luet akan en mana o medila, o me idok leowa, pan kapina i; nen omail pan me maureta kokolata.

27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

Ni imwin jap karoj re pan tamanda leowa, ap wuki on i, o di en men liki karoj pan kaudoki on i.

28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

Pwe wein leowa, o a kotin kaunda men liki kan.

29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

Me wi kan karoj nin jappa pan manamana o kelepuki; karoj, me pan wiala pwel o jota kak kolekol maur ar, pan poni i.

30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

Kadaudok eu mia, me pan papa i, re pan padaki on jeri o jeri en jeri kan duen leowa.

31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

Re pan pwarado o padaki on aramaj akan, me pan ipwidi mur duen a pun, o duen me a kotin wiadar.