Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.