Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
