Psalmet 129

1 Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 “Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Lëruesit kanë lëruar mbi kurrizin tim dhe kanë bërë aty brazda të gjata”.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 U turpërofshin të gjithë dhe kthefshin krahët ata që urrejnë Sionin!

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 U bëfshin si bari i çative, që thahet para se të rritet;

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 nuk ia mbush dorën korrësit, as krahët atyre që lidhin duajt;

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 dhe kalimtarët mos thënçin: “Bekimi i Zotit qoftë mbi ju; ne ju bekojmë në emër të Zotit”.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.