< Psalmet 130 >

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.
Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.
Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.
3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?
Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.
Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.
Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.
Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.
Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.
8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.
Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

< Psalmet 130 >