Psalmet 126

1 Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.

Grádicsok éneke. Mikor visszahozta az Úr Sionnak foglyait, olyanok voltunk, mint az álmodók.

2 Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: “Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta”.

Akkor megtelt a szánk nevetéssel, nyelvünk pedig vígadozással. Akkor így szóltak a pogányok: Hatalmasan cselekedett ezekkel az Úr!

3 Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.

Hatalmasan cselekedett velünk az Úr, azért örvendezünk.

4 Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.

Hozd vissza, Uram, a mi foglyainkat, mint patakokat a déli földön!

5 Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.

A kik könyhullatással vetnek, vígadozással aratnak majd.

6 Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.

A ki vetőmagját sírva emelve megy tova, vígadozással jő elő, kévéit emelve.