Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Salamonnak, Dávid fiának, Izráel királyának példabeszédei,
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Bölcseség és erkölcsnek tanulására, értelmes beszédek megértésére;
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
Okos fenyítéknek, igazságnak és ítéletnek és becsületességnek megnyerésére;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
Együgyűeknek eszesség, gyermeknek tudomány és meggondolás adására.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Hallja a bölcs és öregbítse az ő tanulságát, és az értelmes szerezzen érett tanácsokat.
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
Példabeszédnek és példázatnak, bölcsek beszédeinek és találós meséinek megértésére.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Az Úrnak félelme feje a bölcseségnek; a bölcseséget és erkölcsi tanítást a bolondok megútálják.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Hallgasd, fiam, a te atyádnak erkölcsi tanítását, és a te anyádnak oktatását el ne hagyd.
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
Mert kedves ékesség lesz a te fejednek, és aranyláncz a te nyakadra.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Fiam, ha a bűnösök el akarnak csábítani téged: ne fogadd beszédöket.
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Ha azt mondják: jere mi velünk, leselkedjünk vér után, rejtezzünk el az ártatlan ellen ok nélkül;
Nyeljük el azokat, mint a sír elevenen, és egészen, mint a kik mélységbe szállottak; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Minden drága marhát nyerünk, megtöltjük a mi házainkat zsákmánnyal;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Sorsodat vesd közénk; egy erszényünk legyen mindnyájunknak:
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Fiam, ne járj egy úton ezekkel, tartóztasd meg lábaidat ösvényüktől;
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
Mert lábaik a gonoszra futnak, és sietnek a vérnek ontására.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Mert hiába vetik ki a hálót minden szárnyas állat szemei előtt:
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
Ezek mégis vérök árán is ólálkodnak, lelkök árán is leselkednek;
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Ilyen az útja minden kapzsi embernek: gazdájának életét veszi el.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
A bölcseség künn szerül-szerte kiált; az utczákon zengedezteti az ő szavát.
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
Lármás utczafőkön kiált a kapuk bemenetelin, a városban szólja az ő beszédit.
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Míglen szeretitek, oh ti együgyűek az együgyűséget, és gyönyörködnek a csúfolók csúfolásban, és gyűlölik a balgatagok a tudományt?!
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Térjetek az én dorgálásomhoz; ímé közlöm veletek az én lelkemet, tudtotokra adom az én beszédimet néktek.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Mivelhogy hívtalak titeket, és vonakodtatok, kiterjesztém az én kezemet, és senki eszébe nem vette;
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
És elhagytátok minden én tanácsomat, és az én feddésemmel nem gondoltatok:
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
Én is a ti nyomorúságtokon nevetek, megcsúfollak, mikor eljő az, a mitől féltek.
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
Mikor eljő, mint a vihar, az, a mitől féltek, és a ti nyomorúságtok, mint a forgószél elközelget: mikor eljő ti reátok a nyomorgatás és a szorongatás.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Akkor segítségül hívnak engem, de nem hallgatom meg: keresnek engem, de meg nem találnak.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Azért hogy gyűlölték a bölcseséget, és az Úrnak félelmét nem választották.
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
Nem engedtek az én tanácsomnak; megvetették minden én feddésemet.
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Esznek azért az ő útjoknak gyümölcséből, és az ő tanácsokból megelégednek.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Mert az együgyűeknek pártossága megöli őket, és a balgatagoknak szerencséje elveszti őket.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
A ki pedig hallgat engem, lakozik bátorságosan, és csendes lesz a gonosznak félelmétől.
