Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Prière de l’affligé, quand il est accablé et répand sa plainte devant l’Éternel. Éternel, entends ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à toi!

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Ne me cache pas ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour où je crie, hâte-toi, réponds-moi.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Car mes jours s’évanouissent comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mon cœur est frappé, et est desséché comme l’herbe; car j’ai oublié de manger mon pain.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

À cause de la voix de mon gémissement, mes os s’attachent à ma chair.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Je suis devenu semblable au pélican du désert; je suis comme le hibou des lieux désolés.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Je veille, et je suis comme un passereau solitaire sur un toit.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Tout le jour mes ennemis m’outragent; ceux qui sont furieux contre moi jurent par moi.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Car j’ai mangé la cendre comme du pain, et j’ai mêlé de pleurs mon breuvage,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

À cause de ton indignation et de ta colère; car tu m’as élevé haut, et tu m’as jeté en bas.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mes jours sont comme l’ombre qui s’allonge, et je deviens sec comme l’herbe.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mais toi, Éternel! tu demeures à toujours, et ta mémoire est de génération en génération.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car c’est le temps d’user de grâce envers elle, car le temps assigné est venu.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Car tes serviteurs prennent plaisir à ses pierres, et ont compassion de sa poussière.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Alors les nations craindront le nom de l’Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Quand l’Éternel bâtira Sion, il paraîtra dans sa gloire.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Il aura égard à la prière du désolé, et il ne méprisera pas leur prière.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé louera Jah;

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Car il a regardé des lieux hauts de sa sainteté; des cieux l’Éternel a considéré la terre,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Pour entendre le gémissement du prisonnier, et pour délier ceux qui étaient voués à la mort;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Afin qu’on annonce dans Sion le nom de l’Éternel, et sa louange dans Jérusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Quand les peuples seront rassemblés, et les royaumes, pour servir l’Éternel.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Il a abattu ma force dans le chemin, il a abrégé mes jours.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

J’ai dit: Mon Dieu, ne m’enlève pas à la moitié de mes jours!… Tes années sont de génération en génération!

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l’ouvrage de tes mains;

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Eux, ils périront, mais toi, tu subsisteras; et ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés;

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Mais toi, tu es le Même, et tes années ne finiront pas.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur semence sera établie devant toi.