< Fjalët e urta 1 >

1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Los proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel,
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Para conocer sabiduría y disciplina, Para comprender las palabras de inteligencia,
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
Para recibir disciplina y enseñanza, Justicia, derecho y equidad,
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
Para dar sagacidad al incauto, Y a los jóvenes conocimiento y discreción.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Oirá el sabio y aumentará el saber, Y el entendido obtendrá habilidades.
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
Entenderá el proverbio y el dicho profundo, Las palabras de los sabios y sus enigmas.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
El principio de la sabiduría es el temor a Yavé. Los insensatos desprecian la sabiduría y la disciplina.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Escucha, hijo mío, la enseñanza de tu padre, Y no abandones la instrucción de tu madre,
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
Porque hermosa diadema será en tu cabeza Y collar en tu cuello.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Hijo mío, si los pervertidos te quieren seducir, No consientas.
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Si dicen: Ven con nosotros a tender trampas mortales, Acechemos sin motivo al inocente.
12 le t’i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë; (Sheol h7585)
¡Los devoraremos vivos, como el Seol, Enteros, como los que bajan a la fosa! (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Hallaremos objetos valiosos. Llenaremos nuestras casas del botín.
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Comparte tu suerte con nosotros, Y tengamos todos una sola bolsa.
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Hijo mío, no andes en el camino de ellos. Aparta tu pie de sus senderos,
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
Porque sus pies corren hacia el mal Y se apresuran a derramar sangre.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
En vano se tiende la red Ante los ojos de las aves.
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
Pero ellos colocan trampas a su propia sangre, Y ante sus propias vidas tienden acechanza.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Tales son los senderos del que es dado a codicia, La cual quita la vida a los que la tienen.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
La Sabiduría clama en las calles Y da su voz en las plazas.
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
Proclama sobre los muros, Y en las entradas de las puertas pregona sus palabras:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Oh simples ¿hasta cuándo amarán la ingenuidad? ¿Hasta cuando los burladores amarán la burla, Los insensatos aborrecerán el saber?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
¡Regresen ante mi reprensión, Y les manifestaré mi espíritu, Y les haré conocer mis palabras!
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Pero por cuanto llamé y rehusaron. Extendí mi mano, y no hubo quién escuchara.
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
Desecharon todo mi consejo, Y no quisieron mi reprensión.
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
Yo también me reiré cuando llegue su calamidad Y me burlaré cuando los alcance lo que temen.
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
Cuando lo que temen venga como destrucción, Su calamidad llegue como un remolino de viento Y vengan sobre ustedes tribulación y angustia.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Entonces me llamarán, y no responderé, Me buscarán, pero no me hallarán,
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Por cuanto aborrecieron el conocimiento Y no escogieron el temor a Yavé.
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
No quisieron mi consejo Y menospreciaron toda reprensión mía.
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Entonces comerán el fruto de su camino Y se saciarán de sus propios consejos.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
El descarrío de los simples los matará, Y la dejadez de los necios los destruirá.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Pero el que me escuche vivirá confiadamente Y estará tranquilo, sin temor al mal.

< Fjalët e urta 1 >