Fjalët e urta 2

1 Biri im, në rast se pranon fjalët e mia dhe i quan thesar urdhërimet e mia,

Hijo mío, si aceptas mis palabras, Y guardas mis mandamientos dentro de ti,

2 duke i vënë veshin diturisë dhe duke e prirur zemrën ndaj arsyes;

Eres de oído atento a la sabiduría, E inclinas tu corazón a la inteligencia,

3 po, në rast se kërkon me ngulm gjykimin dhe ngre zërin për të siguruar mirëkuptim,

Si invocas a la prudencia, Y al entendimiento alzas tu voz,

4 në rast se e kërkon si argjendin dhe fillon të rrëmosh si për një thesar të fshehur,

Si la procuras como a la plata, Y la rebuscas como a tesoros escondidos,

5 atëherë do të ndjesh frikën e Zotit dhe ke për të gjetur kuptimin e Perëndisë.

Entonces entenderás el temor a Yavé, Y hallarás el conocimiento de ʼElohim.

6 Sepse Zoti jep diturinë; nga goja e tij rrjedhin njohuria dhe arsyeja.

Porque Yavé da la sabiduría. De su boca procede la ciencia y la inteligencia.

7 Ai mban rezervë për njerëzit e drejtë një ndihmë të fuqishme, një mburojë për ata që ecin me ndershmëri

Él atesora el acierto para los hombres rectos, Es escudo al que anda en integridad.

8 për të mbrojtur shtigjet e drejtësisë dhe për të ruajtur rrugën e shenjtorëve të tij.

Es el que guarda las sendas de la justicia, Y preserva el camino de sus santos.

9 Atëherë do të kuptosh drejtësinë, barazinë, ndershmërinë dhe tërë rrugët e së mirës.

Entonces entenderás la justicia y el derecho, La equidad y todo buen camino.

10 Kur dituria të të hyjë në zemër, edhe njohja do të jetë e këndshme për shpirtin tënd,

Cuando la sabiduría entre en tu corazón Y el conocimiento sea dulce a tu alma,

11 të menduarit do të kujdeset për ty dhe gjykimi do të të mbrojë,

Te guardará la discreción. Te preservará la prudencia

12 për të të çliruar nga rruga e keqe, nga njerëzit që flasin për gjëra të këqija,

Para librarte del camino malo Del hombre que habla cosas perversas,

13 nga ata që braktisin shtigjet e ndershmërisë për të ecur në rrugët e territ,

De los que abandonan los caminos rectos Para andar por sendas tenebrosas,

14 që gëzohen kur bëjnë të keqen dhe ndjejnë kënaqësi në çoroditjet e njeriut të keq,

De los que gozan haciendo el mal, Y se alegran en las perversidades del vicio,

15 shtigjet e të cilit janë të shtrembëra dhe rrugët dredha-dredha,

Cuyas sendas son tortuosas, Y sus caminos extraviados.

16 për të të shpëtuar nga gruaja që ka shkelur kurorën, nga gruaja e huaj që përdor fjalë mikluese,

Te librará de la mujer ajena, De la extraña que endulza sus palabras,

17 që ka braktisur shokun e rinisë së saj dhe ka harruar marrëveshjen e lidhur me Perëndinë.

Que abandona al compañero de su juventud Y olvida el Pacto de su ʼElohim.

18 Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve.

Su casa se inclina hacia la muerte, Sus sendas hacia el país de las sombras.

19 Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës.

Cuantos entran en ella no regresan, Ni retoman los senderos de la vida.

20 Kështu do të mund të ecësh në rrugën e të mirëve dhe do të mbetesh në shtigjet e të drejtëve.

Para que sigas el buen camino Y guardes los senderos del justo.

21 Sepse njerëzit e drejtë do të banojnë tokën dhe ata të ndershëm do të qëndrojnë aty;

Porque los rectos vivirán en la tierra, Y los de limpio corazón permanecerán en ella.

22 por të pabesët do të shfarosen nga toka dhe shkelësit do të hiqen prej saj.

Pero el perverso será cortado de la tierra, Y de ella serán desarraigados los transgresores.