Fjalët e urta 6

1 Biri im, në qoftë se je bërë garant për të afërmin tënd, në rast se ke dhënë dorën si garanci për një të huaj,

Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,

2 je zënë në lakun e fjalëve të gojës sate, je zënë nga fjalët e gojës sate.

Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.

3 Bëj këtë, pra, biri im, dhe shpengohu, sepse ke rënë në duart e të afërmit tënd. Shko, hidhu në këmbët e tij dhe ngul këmbë me të madhe te i afërmi yt.

Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;

4 Mos u jep gjumë syve të tu as çlodhje qepallave të tua;

Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;

5 çlirohu si gazela nga dora e gjahtarit, si zogu nga dora e atij që kap zogjtë.

Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.

6 Shko te milingona, o përtac, vër re zakonet e saj dhe bëhu i urtë.

Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.

7 Ajo nuk ka as kryetar, as mbikëqyrës, as zot;

Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,

8 e gjen ushqimin në verë dhe mbledh zahirenë e saj gjatë korrjes.

Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.

9 Deri kur, o përtac, do të rrish duke fjetur? Kur do të shkundesh nga gjumi yt?

Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?

10 Të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish me duar në ije për t’u çlodhur,

Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

11 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës, dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.

12 Njeriu pa vlerë, njeriu i keq, ecën me një gojë të çoroditur;

Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,

13 luan syrin, flet me këmbët, bën shenja me gishta;

Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;

14 ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje.

Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.

15 Prandaj shkatërrimi i tij do të vijë papritur, në një çast do të shkatërrohet pa rrugëdalje tjetër.

Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.

16 Zoti i urren këto gjashtë gjëra, madje shtatë janë të neveritshme për të:

Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.

17 sytë krenare, gjuha gënjeshtare, duart që derdhin gjak të pafajshëm,

Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,

18 zemra që kurdis plane të këqija, këmbët që turren shpejt drejt së keqes,

Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,

19 dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllezërve.

Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.

20 Biri im, ruaje urdhërimin e atit tënd dhe mos harro mësimet e nënës sate.

Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.

21 Mbaji vazhdimisht të lidhura në zemrën tënde dhe fiksoji rreth qafës sate.

Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.

22 Kur do të ecësh, do të të udhëheqin; kur të pushosh, do të të ruajnë; kur të zgjohesh, do të flasin me ty.

Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.

23 Sepse urdhërimi është një llambë, mësimi një dritë, dhe ndreqjet e mësimit janë rruga e jetës,

Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,

24 për të të mbrojtur nga gruaja e keqe, nga lajkat e gjuhës të gruas së huaj.

Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.

25 Mos dëshiro në zemrën tënde bukurinë e saj dhe mos u rrëmbe nga qepallat e saj.

Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.

26 Sepse për një prostitutë burri katandiset për një copë bukë, dhe gruaja e një tjetri gjuan shpirtin e vyer të një burri.

Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.

27 A mund të mbajë burri një zjarr në gji të tij pa djegur rrobat e trupit?

Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?

28 A mund të ecë burri mbi qymyr të ndezur pa djegur këmbët e tij?

Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?

29 Në këtë gjendje është ai që shkon tek gruaja e një tjetri; kush e prek nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.

30 Nuk përçmohet hajduti që vjedh për të shuar urinë kur është i uritur;

Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;

31 por në rast se kapet në faj, duhet të kthejë shtatëfishin, dhe të japë tërë pasurinë e shtëpisë së tij.

Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.

32 Por ai që kryen një shkelje kurore me një grua është një njeri pa mend; ai që bën një gjë të tillë shkatërron jetën e tij.

Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;

33 Do të gjejë plagë dhe përçmim, dhe turpi i tij nuk do t’i hiqet kurrë.

Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;

34 sepse xhelozia e tërbon bashkëshortin, që do të jetë i pamëshirshëm ditën e hakmarrjes.

Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.

35 Ai nuk do të pranojë asnjë shpërblim dhe nuk do të kënaqet, edhe sikur t’i bëjnë shumë dhurata.

Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.