Psalmet 106

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!