Fjalët e urta 13

1 Një bir i urtë dëgjon mësimet e atit të vet, por tallësi nuk e dëgjon qortimin.

En viis Søn modtager sin Faders Tugt; men en Spotter hører ikke paa Irettesættelse.

2 Nga fryti i gojës së tij njeriu do të hajë atë që është e mirë, por shpirti i të pabesëve do të ushqehet me dhunë.

Af sin Munds Frugt nyder en Mand godt; men de troløses Sjæl høster Krænkelse.

3 Kush kontrollon gojën e tij mbron jetën e vet, por ai që i hap shumë buzët e tij shkon drejt shkatërrimit.

Hvo som vogter sin Mund, bevarer sin Sjæl; den, som lader sine Læber vidt op, ham er det til Fordærvelse.

4 Shpirti i përtacit dëshiron dhe nuk ka asgjë, por shpirti i atyre që janë të kujdesshëm do të kënaqet plotësisht.

Den lades Sjæl begærer og faar intet; men de flittiges Sjæl næres rigeligt.

5 I drejti e urren gënjeshtrën, por i pabesi është i neveritshëm dhe do të turpërohet.

Den retfærdige hader Løgns Ord; men den ugudelige gør Skam og Vanære.

6 Drejtësia ruan atë që ndjek një rrugë të ndershme, por pabesia e rrëzon mëkatarin.

Retfærdighed bevarer den, som vandrer oprigtigt sin Vej; men Ugudelighed styrter Synderen.

7 Ka nga ata që sillen si një i pasur, por nuk kanë asgjë; përkundrazi ka nga ata që sillen si një i varfër, por kanë shumë pasuri.

Der er den, som holder sig for rig og har dog intet; og den, som holder sig for fattig og har meget Gods.

8 Pasuritë e një njeriu shërbejnë për të shpërblyer jetën e tij, por i varfëri nuk ndjen asnjë kërcënim.

En Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv! men en fattig hører ikke paa Irettesættelse.

9 Drita e të drejtëve shkëlqen bukur, por llamba e të pabesëve do të shuhet.

De retfærdiges Lys skinner frydeligt; men de ugudeliges Lampe skal udslukkes.

10 Nga krenaria rrjedhin vetëm grindjet, por dituria është me ata që u kushtojnë kujdes këshillave.

Ved Hovmod foraarsager man kun Trætte; men hos dem, som lade sig raade, er Visdom.

11 Pasuria e përftuar në mënyrë jo të ndershme do të katandiset në pak gjëra, por atij që e grumbullon me mund do t’i shtohet ajo.

Gods formindskes ved Forfængelighed; men hvo som samler i Haanden, forøger det.

12 Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës.

Forventning, som forhales, krænker Hjertet; men naar det kommer, som man begærer, da er det et Livsens Træ.

13 Ai që përçmon fjalën do të shkatërrohet, por ai që respekton urdhërimin do të shpërblehet.

Hvo som foragter Ordet, bereder sig Fordærvelse; men hvo som frygter Budet, han faar Løn derfor.

14 Mësimet e të urtit janë burim jete për t’i evituar dikujt leqet e vdekjes.

Den vises Lærdom er Livets Kilde, saa at man viger fra Dødens Snarer.

15 Gjykimi i mirë siguron favor, por veprimi i të pabesëve është i dëmshëm.

En god Forstand giver Naade; men de troløses Vej er haard.

16 Çdo njeri i matur vepron me dituri, por budallai kapardiset me marrëzinë e tij.

Hver, som er klog, gør sine Ting med Forstand; men Daaren udbreder Taabelighed.

17 Lajmëtari i keq bie në telashe, por lajmëtari besnik sjell shërim.

Et ugudeligt Sendebud falder i Ulykke; men et trofast Bud er Lægedom.

18 Mjerimi dhe turpi do të vjinë mbi atë që nuk pranon korrigjimin, por ai që dëgjon qortimin do të nderohet.

Hvo, som lader Tugt fare, faar Armod og Skam; men den, som agter paa Revselse, faar Ære.

19 Dëshira e realizuar është e ëmbël për shpirtin, por për budallenjtë është një gjë e neveritshme largimi nga e keqja.

Naar det sker, som man begærer, da er det sødt for Sjælen; men at vige fra ondt, er Daarer en Vederstyggelighed.

20 Kush shkon me të urtët bëhet i urtë, por shoku i budallenjve do të bëhet i keq.

Den, som omgaas med vise, bliver viis, men den, som er Ven med Daarer, faar Ulykke.

21 E keqja përndjek mëkatarët, por i drejti do të shpërblehet me të mirën.

Ulykke forfølger Syndere; men den retfærdige betales med godt.

22 Njeriu i mirë i lë një trashëgim bijve të bijve të tij, por pasuria e mëkatarit vihet mënjanë për të drejtin.

Den gode efterlader Børnebørn en Arv; men Synderes Gods er gemt til den retfærdige.

23 Ara e punuar e të varfërve jep ushqim me shumicë, por ka nga ata që vdesin për mungesë drejtësie.

Den fattiges nyopdyrkede Land yder megen Føde; men der er den, som gaar til Grunde, fordi han ikke gør Ret.

24 Kush e kursen shufrën urren birin e vet, por ai që e do e korrigjon me kohë.

Hvo som sparer sit Ris, hader sin Søn; men den, som elsker ham, tugter ham tidligt.

25 I drejti ha sa të ngopet, por barku i të pabesëve vuan nga uria.

Den retfærdige kan spise, til hans Sjæl bliver mæt; men de ugudeliges Bug skal lide Mangel.