Jobi 23

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Job reprit la parole et dit:

2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

Aujourd’hui encore ma plainte est traitée de révolte; pourtant ma main se fatigue à comprimer mes soupirs.

3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!

Que ne m’est-il donné de savoir où le trouver! Je voudrais pénétrer jusqu’à son siège.

4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

J’Exposerais ma cause devant lui, ayant la bouche pleine d’arguments.

5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

Je connaîtrais les réponses qu’il m’opposerait et me rendrais compte de ce qu’il me dirait.

6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

Jetterait-il le poids de sa force dans sa discussion avec moi? Non, mais il me prêterait quelque attention.

7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

C’Est un homme droit qui se trouverait alors en face de lui, et pour toujours je serais quitte envers mon juge.

8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

Mais quoi! Je me dirige vers l’Orient: il n’y est pas! vers l’Occident, je ne le remarque point!

9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.

Exerce-t-il son action au Nord? Je ne le vois pas; se retire-t-il au Sud? Je ne l’aperçois pas.

10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.

Car il connaît la conduite que je mène: s’il me jetait au creuset, j’en sortirais pur comme l’or.

11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;

Mon pied s’est attaché fidèlement à ses traces; j’ai suivi ses voies sans dévier.

12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.

Des préceptes de ses lèvres je ne me suis pas écarté; plus qu’à mes propres inspirations, j’ai obéi aux paroles de sa bouche.

13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,

Mais lui, il demeure immuable: qui pourrait le faire changer d’avis? Ce qui lui plaît, il l’accomplit.

14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

Assurément, il exécutera jusqu’au bout ce qu’il a décrété contre moi: il nourrit encore beaucoup de desseins semblables.

15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.

C’Est pourquoi je me sens troublé devant sa face; en y réfléchissant, j’ai peur de lui.

16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

Dieu a découragé mon cœur, le Tout-Puissant m’a rempli d’épouvante,

17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.

puisque d’une part, il ne m’a pas anéanti par les ténèbres qui m’accablent, et que d’autre part il n’a pas voulu me mettre à l’abri de cette sombre nuit.