< Jobi 17 >

1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
Brudt er min Ånd, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje må skue.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Håndslag?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
den, der forråder Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
men den retfærdige holder sin Vej, en renhåndet vokser i Kraft.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand fnder jeg ikke iblandt jer!
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
vil jeg håbe, får jeg dog Bolig i Døden, jeg reder i Mørket mit Leje, (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
Graven kalder jeg Fader, Forrådnelsen Moder og Søster.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Hvor er da vel mit Håb, og hvo kan øjne min Lykke?
16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?”. (Sheol h7585)
Mon de vil følge mig ned i Dødsriget, skal sammen vi synke i Støvet? (Sheol h7585)

< Jobi 17 >