Jakobit 4

1 Nga vijnë luftërat dhe grindjet te ju? A nuk vijnë, nga pasionet që luftojnë ndër gjymtyrët tuaja?

ยุษฺมากํ มเธฺย สมรา รณศฺจ กุต อุตฺปทฺยนฺเต? ยุษฺมทงฺคศิพิราศฺริตาภฺย: สุเขจฺฉาภฺย: กึ โนตฺปทฺยนฺเต?

2 Ju lakmoni dhe nuk keni, ju vrisni dhe keni smirë dhe nuk fitoni gjë; ju ziheni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni.

ยูยํ วาญฺฉถ กินฺตุ นาปฺนุถ, ยูยํ นรหตฺยามฺ อีรฺษฺยาญฺจ กุรุถ กินฺตุ กฺฤตารฺถา ภวิตุํ น ศกฺนุถ, ยูยํ ยุธฺยถ รณํ กุรุถ จ กินฺตฺวปฺราปฺตาสฺติษฺฐถ, ยโต เหโต: ปฺรารฺถนำ น กุรุถฯ

3 Ju kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni keqas që të shpenzoni për kënaqësitë tuaja.

ยูยํ ปฺรารฺถยเธฺว กินฺตุ น ลภเธฺว ยโต เหโต: สฺวสุขโภเคษุ วฺยยารฺถํ กุ ปฺรารฺถยเธฺวฯ

4 O shkelës dhe shkelëse të kurorës, a nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai, pra, që don të jetë mik i botës bëhet armik i Perëndisë.

เห วฺยภิจาริโณ วฺยภิจาริณฺยศฺจ, สํสารสฺย ยตฺ ไมตฺรฺยํ ตทฺ อีศฺวรสฺย ศาตฺรวมิติ ยูยํ กึ น ชานีถ? อต เอว ย: กศฺจิตฺ สํสารสฺย มิตฺรํ ภวิตุมฺ อภิลษติ ส เอเวศฺวรสฺย ศตฺรุ รฺภวติฯ

5 Apo pandehni se Shkrimi thotë kot: “Fryma që rri në ne a lakmon deri në smirë”?

ยูยํ กึ มนฺยเธฺว? ศาสฺตฺรสฺย วากฺยํ กึ ผลหีนํ ภเวตฺ? อสฺมทนฺตรฺวาสี ย อาตฺมา ส วา กิมฺ อีรฺษฺยารฺถํ เปฺรม กโรติ?

6 Por ai jep hir edhe më të madh; prandaj thotë: “Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve”.

ตนฺนหิ กินฺตุ ส ปฺรตุลํ วรํ วิตรติ ตสฺมาทฺ อุกฺตมาเสฺต ยถา, อาตฺมาภิมานโลกานำ วิปกฺโษ ภวตีศฺวร: ฯ กินฺตุ เตไนว นเมฺรภฺย: ปฺรสาทาทฺ ทียเต วร: ๚

7 Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!

อเตอว ยูยมฺ อีศฺวรสฺย วศฺยา ภวต ศยตานํ สํรุนฺธ เตน ส ยุษฺมตฺต: ปลายิษฺยเตฯ

8 Afrohuni te Perëndia dhe ai do t’ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!

อีศฺวรสฺย สมีปวรฺตฺติโน ภวต เตน ส ยุษฺมากํ สมีปวรฺตฺตี ภวิษฺยติฯ เห ปาปิน: , ยูยํ สฺวกรานฺ ปริษฺกุรุธฺวํฯ เห ทฺวิมโนโลกา: , ยูยํ สฺวานฺต: กรณานิ ศุจีนิ กุรุธฺวํฯ

9 Pikëllohuni, mbani zi dhe qani; të qeshurit tuaj le të kthehet në zi, dhe gëzimi në trishtim.

ยูยมฺ อุทฺวิชธฺวํ โศจต วิลปต จ, ยุษฺมากํ หาส: โศกาย, อานนฺทศฺจ กาตรตาไย ปริวรฺตฺเตตำฯ

10 Përuluni përpara Zotit, dhe ai do t’ju lartësojë!

ปฺรโภ: สมกฺษํ นมฺรา ภวต ตสฺมาตฺ ส ยุษฺมานฺ อุจฺจีกริษฺยติฯ

11 Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-llezër; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.

เห ภฺราตร: , ยูยํ ปรสฺปรํ มา ทูษยตฯ ย: กศฺจิทฺ ภฺราตรํ ทูษยติ ภฺราตุ รฺวิจารญฺจ กโรติ ส วฺยวสฺถำ ทูษยติ วฺยวสฺถายาศฺจ วิจารํ กโรติฯ ตฺวํ ยทิ วฺยวสฺถายา วิจารํ กโรษิ ตรฺหิ วฺยวสฺถาปาลยิตา น ภวสิ กินฺตุ วิจารยิตา ภวสิฯ

12 Ka vetëm një Ligjdhënës, që mund të të shpëtojë ose të të çojë në humbje; por ti kush je që gjykon një tjetër?

อทฺวิตีโย วฺยวสฺถาปโก วิจารยิตา จ ส เอวาเสฺต โย รกฺษิตุํ นาศยิตุญฺจ ปารยติฯ กินฺตุ กสฺตฺวํ ยตฺ ปรสฺย วิจารํ กโรษิ?

13 Dhe tani, ju që thoni: “Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, dhe do të rrijmë atje një vit, do të tregtojmë dhe do të fitojmë”,

อทฺย โศฺว วา วยมฺ อมุกนครํ คตฺวา ตตฺร วรฺษเมกํ ยาปยนฺโต วาณิชฺยํ กริษฺยาม: ลาภํ ปฺราปฺสฺยามศฺเจติ กถำ ภาษมาณา ยูยมฺ อิทานีํ ศฺฤณุตฯ

14 ndërsa nuk dini për të nesërmen. Sepse ç’është jeta? Éshtë avull që duket për pak, dhe pastaj humbet.

ศฺว: กึ ฆฏิษฺยเต ตทฺ ยูยํ น ชานีถ ยโต ชีวนํ โว ภเวตฺ กีทฺฤกฺ ตตฺตุ พาษฺปสฺวรูปกํ, กฺษณมาตฺรํ ภเวทฺ ทฺฤศฺยํ ลุปฺยเต จ ตต: ปรํฯ

15 Në vend që të thoni: “Në dashtë Zoti dhe në paçim jetë, ne do të bëjmë këtë ose atë gjë”.

ตทนุกฺตฺวา ยุษฺมากมฺ อิทํ กถนียํ ปฺรโภริจฺฉาโต วยํ ยทิ ชีวามสฺตเรฺหฺยตตฺ กรฺมฺม ตตฺ กรฺมฺม วา กริษฺยาม อิติฯ

16 Ju, përkundrazi, mburreni në arrogancën tuaj; çdo mburrje e tillë është e keqe.

กินฺตฺวิทานีํ ยูยํ ครฺวฺววาไกฺย: ศฺลาฆนํ กุรุเธฺว ตาทฺฤศํ สรฺวฺวํ ศฺลาฆนํ กุตฺสิตเมวฯ

17 Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.

อโต ย: กศฺจิตฺ สตฺกรฺมฺม กรฺตฺตํ วิทิตฺวา ตนฺน กโรติ ตสฺย ปาปํ ชายเตฯ