Jakobit 3
1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
เห มม ภฺราตร: , ศิกฺษไกรสฺมาภิ รฺคุรุตรทณฺโฑ ลปฺสฺยต อิติ ชฺญาตฺวา ยูยมฺ อเนเก ศิกฺษกา มา ภวตฯ
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
ยต: สรฺเวฺว วยํ พหุวิษเยษุ สฺขลาม: , ย: กศฺจิทฺ วาเกฺย น สฺขลติ ส สิทฺธปุรุษ: กฺฤตฺสฺนํ วศีกรฺตฺตุํ สมรฺถศฺจาสฺติฯ
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
ปศฺยต วยมฺ อศฺวานฺ วศีกรฺตฺตุํ เตษำ วกฺเตฺรษุ ขลีนานฺ นิธาย เตษำ กฺฤตฺสฺนํ ศรีรมฺ อนุวรฺตฺตยาม: ฯ
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
ปศฺยต เย โปตา อตีว พฺฤหทาการา: ปฺรจณฺฑวาไตศฺจ จาลิตาเสฺต'ปิ กรฺณธารสฺย มโน'ภิมตาทฺ อติกฺษุเทฺรณ กรฺเณน วาญฺฉิตํ สฺถานํ ปฺรตฺยนุวรฺตฺตนฺเตฯ
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
ตทฺวทฺ รสนาปิ กฺษุทฺรตรางฺคํ สนฺตี ทรฺปวากฺยานิ ภาษเตฯ ปศฺย กีทฺฤงฺมหารณฺยํ ทหฺยเต 'เลฺปน วหฺนินาฯ
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
รสนาปิ ภเวทฺ วหฺนิรธรฺมฺมรูปปิษฺฏเปฯ อสฺมทงฺเคษุ รสนา ตาทฺฤศํ สนฺติษฺฐติ สา กฺฤตฺสฺนํ เทหํ กลงฺกยติ สฺฤษฺฏิรถสฺย จกฺรํ ปฺรชฺวลยติ นรกานเลน ชฺวลติ จฯ (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
ปศุปกฺษฺยุโรคชลจราณำ สรฺเวฺวษำ สฺวภาโว ทมยิตุํ ศกฺยเต มานุษิกสฺวภาเวน ทมยาญฺจเกฺร จฯ
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
กินฺตุ มานวานำ เกนาปิ ชิหฺวา ทมยิตุํ น ศกฺยเต สา น นิวารฺยฺยมฺ อนิษฺฏํ หลาหลวิเษณ ปูรฺณา จฯ
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
ตยา วยํ ปิตรมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทาม: , ตยา เจศฺวรสฺย สาทฺฤเศฺย สฺฤษฺฏานฺ มานวานฺ ศปาม: ฯ
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
เอกสฺมาทฺ วทนาทฺ ธนฺยวาทศาเปา นิรฺคจฺฉต: ฯ เห มม ภฺราตร: , เอตาทฺฤศํ น กรฺตฺตวฺยํฯ
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
ปฺรสฺรวณ: กิมฺ เอกสฺมาตฺ ฉิทฺราตฺ มิษฺฏํ ติกฺตญฺจ โตยํ นิรฺคมยติ?
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
เห มม ภฺราตร: , อุฑุมฺพรตรุ: กึ ชิตผลานิ ทฺรากฺษาลตา วา กิมฺ อุฑุมฺพรผลานิ ผลิตุํ ศกฺโนติ? ตทฺวทฺ เอก: ปฺรสฺรวโณ ลวณมิษฺเฏ โตเย นิรฺคมยิตุํ น ศกฺโนติฯ
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
ยุษฺมากํ มเธฺย ชฺญานี สุโพธศฺจ ก อาเสฺต? ตสฺย กรฺมฺมาณิ ชฺญานมูลกมฺฤทุตายุกฺตานีติ สทาจาราตฺ ส ปฺรมาณยตุฯ
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
กินฺตุ ยุษฺมทนฺต: กรณมเธฺย ยทิ ติกฺเตรฺษฺยา วิวาเทจฺฉา จ วิทฺยเต ตรฺหิ สตฺยมตสฺย วิรุทฺธํ น ศฺลาฆธฺวํ นจานฺฤตํ กถยตฯ
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
ตาทฺฤศํ ชฺญานมฺ อูรฺทฺธฺวาทฺ อาคตํ นหิ กินฺตุ ปารฺถิวํ ศรีริ เภาติกญฺจฯ
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
ยโต เหโตรีรฺษฺยา วิวาเทจฺฉา จ ยตฺร เวเทฺยเต ตไตฺรว กลห: สรฺวฺวํ ทุษฺกฺฤตญฺจ วิทฺยเตฯ
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
กินฺตูรฺทฺธฺวาทฺ อาคตํ ยตฺ ชฺญานํ ตตฺ ปฺรถมํ ศุจิ ตต: ปรํ ศานฺตํ กฺษานฺตมฺ อาศุสนฺเธยํ ทยาทิสตฺผไล: ปริปูรฺณมฺ อสนฺทิคฺธํ นิษฺกปฏญฺจ ภวติฯ
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
ศานฺตฺยาจาริภิ: ศานฺตฺยา ธรฺมฺมผลํ โรปฺยเตฯ
