Veprat e Apostujve 8
1 Por Sauli e kishte miratuar vrasjen e tij. Në atë kohë u bë një përndjekje e madhe kundër kishës që ishte në Jeruzalem; dhe të gjithë u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë dhe të Samarisë, me përjashtim të apostujve.
Anih duekhaih to Saul mah doeh palungdue haih. To nathuem ah Jerusalem ah kaom kricanawk loe paroeai pacaekthlaekhaih to tongh o; to pongah patoeh ih kaminawk khue ai ah loe, kaminawk boih Judea hoi Samaria prae ah cawnh o.
2 Disa njerëz të përshpirtshëm e varrosën Stefanin dhe bënë gjëmë të madhe për të.
Sithaw khae angpaek kaminawk mah Stephen ih qok to lak o moe, aphum o, anih to paroeai palungset o haih.
3 Por Sauli po shkatërronte kishën: hynte shtëpi më shtëpi, merrte me vete burra dhe gra dhe i fuste në burg.
Saul mah kricabu to phraek, im kruekah akun, nongpa hoi nongpatanawk to a naeh moe, thongim ah pakhrak.
4 Ata, pra, që ishin shpërndarë shkonin rreth e përqark, duke shpallur fjalën.
To pongah kacawn kaminawk phakhaih ahmuen kruekah tamthanglok to taphong o.
5 Dhe Filipi zbriti në qytetin e Samarisë dhe u predikoi atyre Krishtin.
Philip loe Samaria vangpui ah caeh tathuk moe, to ih kaminawk khaeah Kri kawng to a thuih.
6 Dhe turmat, me një mendje të vetme, dëgjonin me vëmendje gjërat që thoshte Filipi, duke dëgjuar dhe duke parë mrekullitë që ai bënte.
Toah kaom kaminawk loe Philip mah thuih ih lok to palung paekhaih hoiah tahngaih pae o, a sak ih dawnrai hmuennawk doeh a hnuk o.
7 Frymëra të ndyra, pra, dilnin nga shumë të idemonizuar, duke bërtitur me zë të lartë; dhe shumë të paralizuar e të çalë shëroheshin.
Kaciim ai pakhranawk loe, tha hoi hang o moe, taqawk tawn kaminawk ih takoh thung hoiah tacawt o: pop parai angtawt thai ai kaminawk hoi khokkhaem kaminawk ngantui o.
8 Dhe në atë qytet u bë gëzim i madh.
To pongah to avang ih kaminawk loe paroeai anghoehaih tawnh o.
9 Prej kohësh në atë qytet ishte një njeri që quhej Simon, i cili merrej me magji dhe i bënte të çuditeshin njerëzit e Samarisë, gjoja sikur ishte njeri i madh.
To avang ah kaom Simon, tiah kawk ih kami maeto loe angmah hoi angmah to lensawk kami ah amkoeh moe, miklet patohhaih hoiah Samaria kaminawk hma ah dawnrai hmuen to a sak:
10 Dhe të gjithë, nga më i madhi te më i vogli, ia vinin veshin, duke thënë: “Ky është fuqia e madhe e Perëndisë”.
kathoeng hoi kalen koek kaminawk mah, Hae kami loe kalen koek Sithaw thacakhaih to tawnh, tiah thuih o moe, anih ih lok to tahngaih pae o.
11 Dhe e dëgjonin, sepse prej një kohe të gjatë ai i kishte mahnitur me mjeshtrinë e tij prej magjistari.
Anih mah to ih kaminawk dawnraisak hanah miklet hoiah saning kasawkah doi boeh pongah, nihcae mah Simon ih lok to tahngaih pae o.
12 Por, kur i besuan Filipit, që shpalli lajmin e mirë të gjërave të mbretërisë së Perëndisë dhe emrin e Jezu Krishtit, burra dhe gra u pagëzuan.
Toe Philip mah Sithaw ukhaih prae kawng hoi Jesu Kri ih ahmin to taphong naah loe, nihcae mah tang o moe, nongpa nongpata tih ai tuinuemhaih to hnuk o.
13 Besoi edhe Simoni dhe, mbasi u pagëzua, rrinte vazhdimisht me Filipin; dhe, duke parë veprat e fuqishme dhe shenjat që ishin bërë, mbeti i çuditur.
Simon angmah doeh tanghaih tawnh moe, tuinuemhaih to hnuk: Philip mah sak ih dawnrai hmuen hoi angmathaihnawk to a hnuk naah, dawnrai moe, Philip hnukah a bang.
14 Por kur apostujt dëgjuan në Jeruzalem se Samaria kishte pranuar fjalën e Perëndisë, i dërguan atyre Pjetrin dhe Gjonin.
Jerusalem ah kaom patoeh ih kaminawk mah Samaria kaminawk loe Sithaw lok tang o boeh ti, tiah thaih o naah, Piter hoi Johan to nihcae khaeah patoeh o:
15 Kur këta arritën, u lutën për ta, që të merrnin Frymën e Shenjtë,
nihcae mah Kacai Muithla hnuk o thai hanah, to ahmuen ah a caeh hoi tathuk moe, nihcae han lawkthuih pae hoi:
16 sepse ende nuk kishte zbritur mbi asnjë prej tyre, por ata vetëm ishin pagëzuar në emër të Zotit Jezus.
(nihcae loe Jesu ih ahmin khue hoiah ni tuinuemhaih to hnuk o vop pongah, Kacai Muithla nihcae nuiah krah ai vop.)
17 Atëherë vunë duart mbi ta dhe ata morën Frymën e Shenjtë.
Piter hoi Johan mah nihcae nuiah ban koeng moe, lawkthuih pae hoi naah loe, nihcae mah Kacai Muithla to talawk o.
18 Dhe Simoni, kur pa se me vënien e duarve të apostujve jepej Fryma e Shenjtë, u ofroi atyre para,
Patoeh ih kaminawk mah ban koeng naah Kacai Muithla hnuk o ti, tiah Simon mah hnuk naah, nihnik hanah phoisa a paek,
19 duke thënë: “Ma jepni edhe mua këtë pushtet, që ai të cilit do t’i vë duart, të marrë Frymën e Shenjtë”.
ban ka koeng pae ih kaminawk mah, Kacai Muithla hnuk o thai hanah, hae sakthaihaih tha hae kai hanah doeh na paek hoi toeng ah, tiah a naa.
20 Por Pjetri i tha: “Le të humbasë paraja jote dhe ti bashkë me të, sepse ti mendove se mund ta blesh me para dhuratën e Perëndisë.
Toe Piter mah anih khaeah, Sithaw ih tangqum to phoisa hoi qan han na poek pongah, phoisa hoi nawnto nang hmaa hoi hmaek tih, tiah a naa.
21 Ti nuk ke as pjesë as short në këtë gjë, sepse zemra jote nuk është e drejtë përpara Perëndisë.
Sithaw hmaa ah na poekhaih toeng ai pongah, hae toksakhaih nuiah na thum han koi tidoeh na tawn mak ai, tiah a naa.
22 Pendohu, pra, për këtë ligësi që ke dhe lutju Perëndisë që, po të jetë e mundur, të të falet mendimi i zemrës sate.
Hae na poek pazaehaih hmuen nuiah dawnpakhuem ah loe, Angraeng khaeah lawkthui ah, to tih nahaeloe palung thung hoi na poek pazaehaih to na tahmen pae khoe doeh om tih.
23 Sepse unë të shoh se je në vrerin e hidhësisë dhe në prangat e paudhësisë”.
Nang loe kakhaa tui to na naek moe, zae mah taoenghaih thung hoiah na loih ai vop, tito ka panoek, tiah a naa.
24 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: “Lutjuni ju Zotit për mua, që të mos më ndodhë asgjë nga ato që thatë”.
To naah Simon mah, Na thuih hoi ih hmuennawk ka nuiah phak han ai ah, Angraeng khaeah lawk na thui pae hoih, tiah a naa.
25 Ata, pra, pasi dhanë dëshmi dhe predikuan fjalën e Zotit, u kthyen në Jeruzalem, mbasi ungjillzuan shumë fshatra të Samaritanëve.
Peter hoi Johan loe Angraeng ih lok to taphong hoi, to tiah lokthuih hoi pacoengah Jerusalem ah amlaem hoi; paroeai Samaria avangnawk ah doeh kahoih tamthanglok to taphong hoi.
26 Dhe një engjëll i Zotit i foli Filipit, duke i thënë: “Çohu dhe shko drejt jugut, në rrugën që nga Jeruzalemi zbret në Gaza; ajo është e shkretë”.
Angraeng ih van kami mah Philip khaeah, Angthawk ah loe, Jerusalem hoi Gaza bang caeh tathukhaih praezaek loklam aloih bangah caeh ah, tiah a naa.
27 Ai u ngrit dhe u nis; dhe ja, një njeri Etiopas, eunuk, një zyrtar i lartë i Kandaces, mbretëreshës së Etiopisë, përgjegjës i të gjitha thesareve të saj, i cili kishte ardhur në Jeruzalem për të adhuruar.
To pongah anih loe angthawk moe, a caeh: khenah, Ethiopia siangpahrang nongpata Kandace ukhaih tlim ah toksah, paroeai akaa tawn hmuenmae pakuemkung, tangyat dueh kami maeto loe Sithaw bok hanah Jerusalem ah caeh,
28 Tani ai po kthehej dhe, i ulur në karrocën e vet, lexonte profetin Isaia.
anih im ah amlaem naah, angmah ih hrang mawtaka nuiah angthueng moe, tahmaa Isaiah mah tarik ih Cabu to a kroek.
29 Dhe Fryma i tha Filipit: “Afrohu dhe arrije atë karrocë!”.
Muithla mah Philip khaeah, Anih hoi kanghnai ah caeh ah loe, to hrang mawtaka to patom ah, tiah a naa.
30 Filipi iu turr afër dhe, duke dëgjuar se po lexonte profetin Isaia, i tha: “A e kupton atë që lexon?”.
Philip loe anih khaeah cawnh, anih mah kroek ih tahmaa Isaiah ih Cabu lok to thaih naah, Na kroek ih lok to na thaikop maw? tiah a dueng.
31 Ai tha: “E si do të mundja, po s’pata një që të më udhëzojë?”. Pastaj iu lut Filipit të hipë dhe të ulet pranë tij.
Anih mah, Mi mah doeh patukhaih om ai ah kawbangmaw ka panoek thai tih? tiah a naa. To pongah anih loe hrang mawtaka nuiah angthueng moe, anih hoi nawnto anghnut hanah Philip to kawk.
32 Por pjesa e Shkrimit që ai po lexonte ishte kjo: “Atë e çuan si delja në thertore; dhe ashtu si qengji është memec përpara qethtarit, kështu ai nuk e hapi gojën e vet.
To kami mah kroek ih Cabu loe, Boh han kaom tuu baktiah Anih to hoih o; Anih loe angmah ih amui aat kami hma ah kaom duem tuucaa baktiah pakha aang ai:
33 Në përuljen e tij iu mohua çfarëdolloj drejtësie; po kush do të mund ta përshkruajë brezin e tij? Sepse jeta e tij u hoq nga toka”.
anih loe azat kaom ah lokcaek o, toenghaih hoiah lokcaek o ai: a hinghaih long hoiah lak pae o ving pongah, anih loe kawbangmaw acaeng tawn thai tih? tiah oh.
34 Dhe eunuku iu kthye Filipit dhe tha: “Të lutem, për kë e thotë profeti këtë? Për veten e vet apo për ndonjë tjetër?”.
Tangyat dueh kami mah, Tahmaa mah mi kawng maw thuih? Angmah kawng maw, to tih ai boeh loe kalah kami kawng, na thui ah? tiah a dueng.
35 Atëherë e mori fjalën Filipi dhe, duke filluar nga ky Shkrim, i shpalli Jezusin.
To naah Philip mah, To Cabu thung ih lok hoi Jesu kawng to anih khaeah thuih pae.
36 Dhe, ndërsa po vazhdonin rrugën, arritën në një vend me ujë. Dhe eunuku tha: “Ja uji! Çfarë më pengon të pagëzohem?”.
Loklam a caeh hoi li naah, tui ohhaih ahmuen to a phak hoi: tangyat dueh kami mah, khenah, haeah tui oh; tuinuemhaih ka hnuk hanah mi mah maw pakaa thai tih? tiah a naa.
37 Dhe Filipi tha: “Nëse ti beson me gjithë zemër, mund ta bësh”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë besoj se Jezu Krishti është Biri i Perëndisë”.
Philip mah, Na palungthin boih hoi na tang nahaeloe, tuinuemhaih na hnu thai tih, tiah a naa. Anih mah, Jesu loe Sithaw Capa ni, tiah ka tang, tiah a naa.
38 Urdhëroi atëherë të ndalet karroca, dhe të dy, Filipi dhe eunuku, zbritën në ujë dhe ai e pagëzoi.
To pongah anih mah hrang mawtaka to angdoetsak: Philip hoi tangyat dueh kami loe tui ohhaih ahmuen ah caeh hoi tathuk moe, Philip mah anih to tuinuemhaih paek.
39 Kur dolën nga uji, Fryma e Zotit e rrëmbeu Filipin dhe eunuku nuk e pa më; por e vazhdoi rrugën e tij me plot gëzim.
Tui thung hoi angthawk hoi tahang naah, Angraeng ih Muithla mah Philip to lak ving, to pongah tangyat dueh kami mah anih to hnu ai boeh: Ethiopia kami loe anghoehaih hoiah a caeh han ih loklam ah a caeh poe.
40 Por Filipi u gjet në Azot; dhe, duke vazhduar, ungjillëzoi të gjitha qytetet, derisa arriti në Cezare.
Philip loe Azota prae ah hnuk o let: Sisaria avang pha ai karoek to a caehhaih loklam avang boih ah kahoih tamthanglok to a thuih.
