< Veprat e Apostujve 5 >

1 Kurse një farë burri, me emër Anania, me gruan e vet Safira, shiti një arë,
Toe Anania, tiah ahmin kaom kami maeto loe, a zu Sapphira hoi nawnto a tawnh hoi ih hmuen to a zawh,
2 por mbajti për vete një pjesë të parave, me miratimin e gruas, dhe e çoi mbetjen te këmbët e apostujve.
anih loe angmah hanah phoisa to suek thoem, to tiah suek ih hmuen to a zu mah doeh panoek, thoemto phoisa loe patoeh ih kaminawk khokkung ah a sinh.
3 Por Pjetri i tha: “Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?
Toe Piter mah, Anania, Tipongah Kacai Muithla aling hanah, Setan palung thungah na koisak moe, long zawh ih thoemto phoisa to nangmah hanah na suek loe?
4 Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!”.
Long na zaw ai naah long loe nangmah ih hmuen ah ni oh, na zawh pacoengah doeh phoisa loe nangmah ih hmuen ah na ai maw oh? Tipongah aling hanah hae tiah palung thungah na poek loe? Nang loe kami to aling ai ah, Sithaw ni na ling, tiah a naa.
5 Kur i dëgjoi këto fjalë, Anania ra përtokë dhe dha shpirt. Dhe një frikë e madhe i zuri të gjithë ata që i dëgjuan këto gjëra.
To lok to Anania mah thaih naah, anih loe amtimh moe, duek: to tamthang thaih kaminawk boih loe paroeai zit o.
6 Atëherë u ngritën disa të rinj, e mbështollën, e mbartën jashtë dhe e varrosën.
Thendoengnawk angthawk o moe, anih ih qok to kahni hoi ayaw o pacoengah, anih to tasa bangah angzawn o moe, aphum o.
7 Dhe afërsisht tre orë më vonë hyri dhe gruaja e tij, e cila nuk dinte ç’kishte ndodhur.
Atue thumto pacoengah, a zu to angzoh, to tiah kaom hmuen to anih mah panoek ai.
8 Dhe Pjetri i drejtoi fjalën, duke thënë: “Më thuaj, a e shitët arën për kaq?”. Dhe ajo u përgjigj: “Po, për aq”.
Piter mah anih khaeah, Long loe hae zetto hoiah maw na zawh hoi? Na thui ah, tiah a naa. Anih mah, ue, to zetto hoiah ni ka zawh hoi, tiah a naa.
9 Atëherë Pjetri i tha: “Pse u morët vesh që ta tundoni Frymën e Zotit? Ja, këmbët e atyre që e varrosën burrin tënd janë në prag të derës dhe do të të mbartin jashtë edhe ty!”.
Piter mah anih khaeah, Kawbangmaw Angraeng ih Muithla tanoek hanah palung na due hoi? Khenah, na sava aphum kaminawk ih khok loe khongkha taengah ni oh o vop, nang doeh nihcae mah tasa bangah angzawn o tih, tiah a naa.
10 Në moment ajo ra te këmbët e tij dhe dha shpirt. Dhe të rinjtë, si hynë, e gjetën të vdekur, e mbartën jashtë dhe e varrosën pranë burrit të saj.
To naah anih loe Piter ih khokkung ah amtimh moe, duek: thendoengnawk a thungah akun o, anih ih qok to hnuk o naah, angzawn o pacoengah, anih to a sava ih taprong taengah aphum o.
11 Kështu një frikë e madhe e zuri gjithë kishën dhe gjithë ata që i dëgjonin këto gjëra.
To pongah kricabunawk hoi to tamthang thaih paroeai kaminawk boih nuiah kalen parai zithaih to phak.
12 Dhe shumë shenja dhe mrekulli bëheshin në mes të popullit nëpërmjet duarve të apostujve. Të gjithë me një mendje të vetme mblidheshin nën portikun e Salomonit.
Patoeh ih kaminawk loe kaminawk hma ah pop parai dawnrai hmuen hoi angmathaih hmuennawk to sak o; (nihcae loe poekhaih maeto hoiah Solomon ih impoem ta ah angcu o boih.
13 Dhe asnjeri nga të tjerët nuk guxonte të bashkohej me ta; por populli i lartësonte.
Zit o pongah mi doeh nihcae khaeah athum o ai, toe kaminawk mah nihcae hanah paroeai khingyahaih to paek o.
14 Kështu Zotit i shtohej një numër gjithnjë e më i madh besimtarësh, turma burrash dhe grash,
To tiah Angraeng tang kami, nongpa hoi nongpata paroeai pung o).
15 aq sa i binin të sëmurët në sheshe, i vinin në shtretër e në shtroja, që kur kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të mbulonte ndonjë nga ata.
Piter loklam ah caeh naah anih ih pakhra mah tahlip thuih nasoe, tiah a poek o pongah, nganna kaminawk to loklam ah hoih o moe, iihkhun nuiah angsong o sak.
16 Edhe një turmë nga qytetet përreth turrej në Jeruzalem, duke sjellë të sëmurët dhe ata që mundoheshin nga frymëra të ndyra dhe të gjithë shëroheshin.
Jerusalem taengah kaom avang kaminawk angzoh o moe, nganna kaminawk hoi taqawk mah naeh ih kaminawk to hoih o: nihcae loe ngantui o boih.
17 Atëherë u ngritën kryeprifti dhe të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, plot smirë,
To pacoengah kalen koek qaima hoi anih taengah kaom kaminawk (nihcae loe Sadusi kaminawk thungah athum kami ah oh o) loe paroeai palungphui o moe, angthawk o ving.
18 dhe vunë dorë mbi apostujt dhe i futën në burgun publik.
Patoeh ih kaminawk to naeh o moe, thongim pakhrak o.
19 Por një engjëll i Zotit, natën, i hapi dyert e burgut dhe, si i nxori jashtë, tha:
Toe khoving naah Angraeng ih van kami mah thongim thok to paongh pae moe, nihcae to tacawtsak,
20 “Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete”.
caeh oh, tempul thung ih kaminawk khaeah angdoe oh loe, hae hinghaih loknawk boih hae thui oh, tiah a naa.
21 Dhe ata, si i dëgjuan këto, hynë në tempull kur zbardhte dita dhe mësonin. Por kryeprifti dhe ata që ishin me të, erdhën dhe thirrën bashkë sinedrin dhe të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit; pastaj dërguan rojet në burg për t’i sjellë apostujt.
Nihcae mah to lok to thaih o naah, khawnthaw ah tempul thungah akun o moe, patuk o. Toe kalen koek qaima hoi anih taengah kaom kaminawk to angzoh o, Israel kacoehtanawk boih amkhueng hanah a kawk o moe, thongim thungah kaom patoeh ih kaminawk to laksak.
22 Por rojet, kur arritën në burg, nuk i gjetën; dhe kur u kthyen bënë raportimin e tyre,
Toe toksah kaminawk thongim ah phak o naah, patoeh ih kaminawk to thongim thungah hnu o ai, to pongah nihcae loe amlaem o let,
23 duke thënë: “Ne e gjetëm burgun të mbyllur me kujdes dhe rojet në këmbë përpara dyerve; por kur i hapëm, nuk gjetëm asnjeri brenda”.
kahoihah kangkha thongim to ka hnuk o, khongkha taengah angdoe thongim toep kaminawk doeh ka hnuk o: toe khongkha ka paongh o naah a thungah mi doeh ka hnu o ai, tiah a naa o.
24 Por kryeprifti, komandanti i rojeve të tempullit dhe krerët e priftërinjve, kur i dëgjuan këto gjëra, mbetën të habitur lidhur me këtë, sepse nuk dinin ç’donte të thoshte gjithë kjo punë.
Kalen qaima, tempul thungah toksah angraeng hoi kalen koek qaimanawk mah to lok to thaih o naah, kawbangmaw to tiah hmuen om thai tih, tiah a poek anghmang hoiah oh o.
25 Por erdhi dikush që u raportoi atyre duke thënë: “Ja, këta njerëz që ju i futët në burg janë në tempull dhe po mësojnë popullin”.
To naah kami maeto angzoh moe, nihcae khaeah, Khenah, thongim na pakhrak o ih kaminawk loe tempul thungah angdoet o moe, kaminawk to patuk o, tiah a naa.
26 Atëherë komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë.
To naah misatuh angraeng loe angmah ih kaminawk hoi nawnto caeh, kaminawk mah nihcae to thlung hoiah va o moeng tih, tiah a zit o pongah, patoeh ih kaminawk to lunghoihta hoiah a hoih o.
27 Kështu, pra, i sollën dhe i paraqitën përpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,
Nihcae a hoih o pacoengah, lokcaek kaminawk hma ah suek o moe, araengh sang qaima mah nihcae khaeah,
28 duke thënë: “Po a nuk ju kemi ndaluar rreptësisht të mësoni në atë emër? Dhe ja, ju e keni mbushur Jeruzalemin me doktrinën tuaj dhe doni që të bjerë mbi ne gjaku i atij njeriu”.
hae kami ih ahmin hoiah kaminawk patuk han ai ah lok kang thuih o boeh na ai maw? Khenah, Jerusalem loe nangcae patukhaih hoiah koi boeh, hae kami ih athii kaicae nuiah kraksak hanah na pacaeng o, tiah a naa o.
29 Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: “Duhet t’i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.
To naah Piter hoi patoeh ih kalah kaminawk mah, Kaicae loe kami ih lok pongah loe Sithaw ih lok to ni ka tahngaih o han, tiah a naa o.
30 Perëndia e etërve tanë e ka ringjallur Jezusin, që ju e vratë, duke e varur në dru.
Thinglam nuiah na takhing o moe, na hum o ih, Jesu loe aicae ampanawk ih Sithaw mah pathawk let boeh.
31 Perëndia e lartësoi me të djathtën e vet dhe e bëri princ dhe shpëtimtar për t’i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve.
Israel kaminawk khaeah dawnpakhuemhaih hoi zae tahmenhaih to paek hanah, Anih to Sithaw mah a bantang ban hoiah Angraeng hoi pahlongkung ah pakoeh boeh.
32 Dhe për këto gjëra ne jemi dëshmitarë të tij, si edhe Fryma e Shenjtë, që Perëndia ua ka dhënë atyre që i binden atij”.
Kaicae loe hae hmuennawk hnukung ah ka oh o, to baktih toengah Angmah lok tahngai kaminawk khaeah Sithaw mah paek ih Kacai Muithla hnukung ah doeh ka oh o.
33 Kur i dëgjuan këto gjëra, ata u tërbuan dhe vendosën t’i vrasin.
Nihcae mah to lok to thaih o naah, palungphui o moe, nihcae to hum hanah patoem o.
34 Por një farise, me emër Gamaliel, mësues i ligjit dhe i nderuar nga gjithë populli, u ngrit në këmbë në sinedër dhe urdhëroi të nxirren jashtë apostujt për një moment.
Toe kaalok patukkung, kami boih thungah ahmin kamthang, Gamaliel, tiah ahmin kaom Farasi kami maeto loe lokcaekhaih im ah angdoet moe, patoeh ih kaminawk to nawnetta thung tasa bangah tacawt o hanah lok a paek.
35 Pastaj u tha atyre të sinedrit: “Burra të Izraelit, mendohuni mirë për atë që do t’u bëni këtyre njerëzve.
Anih mah toah kaom kaminawk khaeah, Israel kaminawk, hae kaminawk nuiah sak han na tim o ih hmuen pongah acoe oh.
36 Sepse pak kohë më parë u ngrit Teuda që thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodhën afro katërqind burra; por ai u vra dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë dhe u asgjësuan.
Canghnii ah Teuda, tiah ahmin kaom kami maeto mah kai loe lokpui parai ah kaom kami maeto ah ka oh, tiah a thuih; anih hnukah kami cumvai palito bang o: toe paroeai a hnukbang kaminawk loe, anih duek pacoengah ampraek o phang moe, tiah doeh angcoeng o ai.
37 Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, u ngrit Juda Galileas që tërhoqi pas vetes shumë njerëz; edhe ai humbi, dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë.
Anih pacoengah doeh Juda, tiah ahmin kaom Kalili kami maeto loe milu lakhaih atue nathuem ah, to tiah oh let bae, paroeai kaminawk anih hnukah bang o: anih to duek naah, paroeai a hnukbang kaminawk loe ampraek o phang.
38 Tani unë po ju them t’u rrini larg këtyre njerëzve dhe t’i lironi, sepse në qoftë se ky plan ose kjo vepër është prej njerëzve, ajo do të prishet,
Vaihi hae kaminawk hoi kamhoe ah na oh o hanah, lok kang thuih o, nihcae loe angmacae hmawk ah om o nasoe: a sak o ih tok loe kami ih tok ah om nahaeloe, anghmaa angtaa tih:
39 por nëse është prej Perëndisë, ju nuk mund ta prishni, sepse do të gjendeshit në luftë kundër vetë Perëndisë!”.
toe Sithaw ih tok ah om nahaeloe, na phrae o thai mak ai; to tih ai nahaeloe nangcae loe Sithaw ih lok aek kami ah na om o moeng tih, tiah a naa.
40 Dhe ata ia vunë veshin. Dhe, mbasi i thirrën apostujt, i rrahën dhe u dhanë urdhër të mos flasin në emër të Jezusit; pastaj i lanë të shkojnë.
Anih mah thuih ih lok to nihcae mah tahngaih pae o: to pacoengah nihcae mah patoeh ih kaminawk to a thungah kawk o moe, boh o, Jesu ih ahmin hoiah lokthuih o han ai ah, a thuih pae o pacoengah prawt o.
41 Kështu ata u larguan nga sinedri, duke u gëzuar sepse qenë çmuar të denjë të fyhen për emrin e Jezusit.
Patoeh ih kaminawk loe lokcaekhaih im hoiah tacawt o, Anih ih ahmin pongah patang a khang o moe, azathaih a tongh o cadoeh atho oh, tiah a poek o pongah, nihcae loe anghoehaih tawnh o.
42 Dhe çdo ditë, në tempull e nëpër shtëpi, nuk pushonin duke mësuar dhe duke shpallur lajmin e mirë: që Jezusi është Krishti.
Nithokkruek tempul hoi im kruekah, anghak ai ah patuk o moe, Jesu Kri tamthanglok hoih to taphong o.

< Veprat e Apostujve 5 >