2 i Samuelit 22
1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
And David spoke unto the Lord the words of this song, and on the day that the Lord had delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul.
2 “Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
And he said, Lord, my rock, my fortress, and my deliverer;
3 Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
God, my rock, in whom I trust; my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge, my saviour! from violence dost thou save me!
4 Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
Praised, I cried, be the Lord, and from my enemies was I saved.
5 Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
For the waves of death encompassed me, the floods of destruction made me afraid;
The bonds of hell encircled me, the snares of death seized on me: (Sheol h7585)
7 Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
[When] in my distress I called upon the Lord, and to my God I cried; and he heard from his temple my voice, and my complaint [entered] into his ears.
8 Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
Then shook and trembled the earth; the foundations of the heavens were moved; and they shook, because he was wroth.
9 Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
Smoke went up in his anger, and consuming fire out of his mouth, coals flamed forth from him.
10 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
And he bent the heavens, and came down, and thick darkness was under his feet.
11 Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
And he rode upon a cherub, and flew along, and he was seen upon the wings of the wind.
12 Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
And he made darkness round about him into pavilions, heavy masses of waters, thick clouds of the skies.
13 Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
From the brightness before him flamed forth coals of fire.
14 Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
The Lord thundered from heaven, and the Most High uttered forth his voice.
15 Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
And he sent out arrows, and scattered them; lightning, and discomfited them.
16 Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
And then were seen the channels of the sea, there were laid open the foundations of the world; at the rebuke of the Lord, through the blast of the breath of his nostrils.
17 Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
He stretched out from above [his hand], he took me; he drew me out from the mighty waters.
18 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
He delivered me from my enemy, the strong, from those that hated me, when they were too mighty for me.
19 Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
They overcame me on the day of my calamity; but the Lord became my stay;
20 ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
And he brought me forth into a large space: he delivered me, because he had delight in me.
21 Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
The Lord rewarded me according to my righteousness: according to the purity of my hands did he recompense me.
22 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
For I had kept the ways of the Lord, and had not wickedly departed from my God.
23 Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
For all his ordinances were before me, and from none of his statutes did I depart.
24 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
I was also upright toward him, and I guarded myself against my iniquity.
25 Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
Therefore did the Lord recompense me according to my righteousness, according to my purity before his eyes.
26 Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
With the kind thou wilt show thyself kind; with the upright mighty man thou wilt show thyself upright.
27 ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
With the pure thou wilt show thyself pure; and with the perverse thou wilt wage a contest.
28 Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
And the afflicted people thou wilt save; but thy eyes are upon the haughty, [that] thou mayest bring [them] down.
29 Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
For thou art my lamp, O Lord! and the Lord will enlighten my darkness.
30 Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
For [aided] by thee I run through a troop: [helped] by my God I leap over a wall.
31 Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
As for God—his way is perfect; the word of the Lord is tried; he is a shield to all that trust in him.
32 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
For who is God, save the Lord? and who is a rock, save our God?
33 Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
God is my strength and power; and he rendereth free from obstruction my way.
34 Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
He maketh my feet like those of the hinds, and upon my high places he causeth me to stand.
35 Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
He teaches my hands for the war, so that a brazen bow is bent by my arms.
36 Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
And thou gavest me the shield of thy salvation; and thy assistance hath made me great.
37 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
Thou enlargest my steps under me, so that my joints do not slip.
38 Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
I pursue my enemies and destroy them; and I return not again until I have made an end of them.
39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
And I make an end of them, and I crush them, that they cannot rise; and they fall under my feet.
40 Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
For thou hast girded me with strength for the war; thou subduest my opponents under me.
41 bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
And my enemies thou causest to turn their back to me; those that hate me, —that I may destroy them.
42 Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
They look about, but there is none to help; unto the Lord—but he answereth them not.
43 Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
And I beat them small as the dust of the earth; as the mire of the street, I stamp them, I tread them down.
44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Thou hast also delivered me from the contests of my people: thou preservest me to be the head of nations, a people which I know not shall serve me.
45 Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
The children of the stranger shall utter flattery unto me; as soon as their ear heareth they shall be obedient unto me.
46 Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
The children of the stranger shall fade away, and come forth tottering out of their close places.
47 Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
The Lord liveth, and blessed be my Rock; and exalted be the God, the Rock of my salvation;
48 Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
The God, that granteth me vengeance, and bringeth down nations under me;
49 dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
And that bringeth me forth from my enemies: also above my opponents thou liftest me up, from the man of violence thou deliverest me.
50 Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
Therefore will I give thanks unto thee, O Lord, among the nations, and unto thy name will I sing praises;
51 Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
[To] the tower of salvation of his king, and who showeth kindness to his anointed, to David and to his seed forever.
