< Yǝrǝmiyaning yiƣa-zarliri 3 >

1 (Alǝf) Mǝn uning ƣǝzǝp tayiⱪini yǝp jǝbir-zulum kɵrgǝn adǝmdurmǝn.
Alef: Yo soy un hombre que ve aflicción en la vara de su enojo.
2 Meni U ⱨǝydiwǝtti, Nurƣa ǝmǝs, bǝlki ⱪarangƣuluⱪⱪa mangdurdi;
Alef: Me guió y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
3 Bǝrⱨǝⱪ, U kün boyi ⱪolini manga ⱪayta-ⱪayta ⱨujum ⱪildurdi;
Alef: Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
4 (Bǝt) Ətlirimni wǝ terilirimni ⱪaⱪxal ⱪiliwǝtti, Sɵngǝklirimni sunduruwǝtti.
Bet: Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
5 U manga muⱨasirǝ ⱪurdi, Ɵt süyi wǝ japa bilǝn meni ⱪapsiwaldi.
Bet: Edificó contra mí, y me cercó de tósigo y de trabajo.
6 U meni ɵlgili uzun bolƣanlardǝk ⱪapⱪarangƣu jaylarda turuxⱪa mǝjbur ⱪildi.
Bet: Me asentó en oscuridades, como los muertos para siempre.
7 (Gimǝl) U meni qiⱪalmaydiƣan ⱪilip qitlap ⱪorxiwaldi; Zǝnjirimni eƣir ⱪildi.
Guímel: Me cercó de seto, y no saldré; agravó mis grillos.
8 Mǝn warⱪirap nida ⱪilsammu, U duayimni ⱨeq ixtimidi.
Guímel: Aun cuando clamé y di voces, cerró mi oración.
9 U yollirimni jipsilaxⱪan tax tam bilǝn tosuwaldi, Qiƣir yollirimni ǝgri-toⱪay ⱪiliwǝtti.
Guímel: Cercó de seto mis caminos a piedra tajada, torció mis senderos.
10 (Dalǝt) U manga paylap yatⱪan eyiⱪtǝk, Pistirmida yatⱪan xirdǝktur.
Dálet: Oso que acecha fue para mí, como león en escondrijos.
11 Meni yollirimdin burap tetma-titma ⱪildi; Meni tügǝxtürdi.
Dálet: Torció mis caminos, y me despedazó; me tornó asolado.
12 U oⱪyasini kerip, Meni oⱪining ⱪarisi ⱪildi.
Dálet: Su arco entesó, y me puso como blanco a la saeta.
13 (He) Oⱪdenidiki oⱪlarni bɵrǝklirimgǝ sanjitⱪuzdi.
He: Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
14 Mǝn ɵz hǝlⱪimgǝ rǝswa obyekti, Kün boyi ularning mǝshirǝ nahxisining nixani boldum.
He: Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
15 U manga zǝrdabni toyƣuqǝ yutⱪuzup, Kǝkrǝ süyini toyƣuqǝ iqküzdi.
He: Me llenó de amarguras, me embriagó de ajenjos.
16 (Waw) U qixlirimni xeƣil taxlar bilǝn qeⱪiwǝtti, Meni küllǝrdǝ tügüldürdi;
Vau: Me quebró los dientes con cascajo, me cubrió de ceniza.
17 Jenim tinq-hatirjǝmliktin yiraⱪlaxturuldi; Arambǝhxning nemǝ ikǝnlikini untup kǝttim.
Vau: Y mi alma se alejó de la paz, me olvidé del bien.
18 Mǝn: «Dǝrmanim ⱪalmidi, Pǝrwǝrdigardin ümidim ⱪalmidi» — dedim.
Vau: Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza del SEÑOR.
19 (Zain) Mening har ⱪilinƣanlirimni, sǝrgǝdan bolƣanlirimni, Əmǝn wǝ ɵt süyini [yǝp-iqkinimni] esinggǝ kǝltürgǝysǝn!
Zain: Acuérdate de mi aflicción y de mi lloro, del ajenjo y de la hiel.
20 Jenim bularni ⱨǝrdaim ǝslǝwatidu, Yǝrgǝ kirip kǝtküdǝk bolmaⱪta.
Zain: Lo tendrá aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
21 Lekin xuni kɵnglümgǝ kǝltürüp ǝslǝymǝnki, Xuning bilǝn ümid ⱪaytidin yanidu, —
Zain: Esto reduciré a mi corazón, por tanto esperaré.
22 (Hǝt) Mana, Pǝrwǝrdigarning ɵzgǝrmǝs meⱨribanliⱪliri! Xunga biz tügǝxmiduⱪ; Qünki Uning rǝⱨimdilliⱪlirining ayiƣi yoⱪtur;
Chet: Es por las misericordias del SEÑOR que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
23 Ular ⱨǝr sǝⱨǝrdǝ yengilinidu; Sening ⱨǝⱪiⱪǝt-sadiⱪliⱪing tolimu moldur!
Chet: Nuevas son cada mañana; grande es tu fe.
24 Ɵz-ɵzümgǝ: «Pǝrwǝrdigar mening nesiwǝmdur; Xunga mǝn Uningƣa ümid baƣlaymǝn» — dǝymǝn.
Chet: Mi parte es el SEÑOR, dijo mi alma; por tanto a él esperaré.
25 (Tǝt) Pǝrwǝrdigar Ɵzini kütkǝnlǝrgǝ, Ɵzini izdigǝn jan igisigǝ meⱨribandur;
Tet: Bueno es el SEÑOR a los que en él esperan, al alma que le buscare.
26 Pǝrwǝrdigarning nijatini kütüx, Uni süküt iqidǝ kütüx yahxidur.
Tet: Bueno es esperar callando en la salud del SEÑOR.
27 Adǝmning yax waⱪtida boyunturuⱪni kɵtürüxi yahxidur.
Tet: Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su juventud.
28 (Yod) U yeganǝ bolup süküt ⱪilip oltursun; Qünki Rǝb buni uningƣa yüklidi.
Yod: Se sentará solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
29 Yüzini topa-tupraⱪⱪa tǝgküzsun, — Eⱨtimal, ümid bolup ⱪalar?
Yod: Pondrá su boca en el polvo, si por ventura habrá esperanza.
30 Mǝngzini urƣuqiƣa tutup bǝrsun; Til-aⱨanǝtlǝrni toyƣuqǝ ixitsun!
Yod: Dará la mejilla al que le hiriere; se llenará de afrenta.
31 (Kaf) Qünki Rǝb ǝbǝdil-ǝbǝd insandin waz kǝqmǝydu;
Cof: Porque el Señor no desechará para siempre;
32 Azar bǝrgǝn bolsimu, Ɵzgǝrmǝs meⱨribanliⱪlirining molluⱪi bilǝn iqini aƣritidu;
Cof: Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
33 Qünki U insan balilirini har ⱪilixni yaki azablaxni haliƣan ǝmǝstur.
Cof: Porque no aflige ni acongoja de su corazón a los hijos de los hombres.
34 (Lamǝd) Yǝr yüzidiki barliⱪ ǝsirlǝrni ayaƣ astida yanjixⱪa,
Lámed: Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
35 Ⱨǝmmidin Aliy Bolƣuqining aldida adǝmni ɵz ⱨǝⱪⱪidin mǝⱨrum ⱪilixⱪa,
Lámed: Para hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
36 Insanƣa ɵz dǝwasida uwal ⱪilixⱪa, — Rǝb bularning ⱨǝmmisigǝ guwaⱨqi ǝmǝsmu?
Lámed: Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
37 (Mǝm) Rǝb uni buyrumiƣan bolsa, Kim deginini ǝmǝlgǝ axuralisun?
Mem: ¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
38 Külpǝtlǝr bolsun, bǝht-saadǝt bolsun, ⱨǝmmisi Ⱨǝmmidin Aliy Bolƣuqining aƣzidin kǝlgǝn ǝmǝsmu?
Mem: ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
39 Əmdi tirik bir insan nemǝ dǝp aƣrinidu, Adǝm balisi gunaⱨlirining jazasidin nemǝ dǝp waysaydu?
Mem: ¿Por qué tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
40 (Nun) Yollirimizni tǝkxürüp sinap bilǝyli, Pǝrwǝrdigarning yeniƣa yǝnǝ ⱪaytayli;
Nun: Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos al SEÑOR.
41 Ⱪollirimizni kɵnglimiz bilǝn billǝ ǝrxtiki Tǝngrigǝ kɵtürǝyli!
Nun: Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
42 Biz itaǝtsizlik ⱪilip sǝndin yüz ɵriduⱪ; Sǝn kǝqürüm ⱪilmiding.
Nun: Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; por tanto tú no perdonaste.
43 (Samǝⱪ) Sǝn ɵzüngni ƣǝzǝp bilǝn ⱪaplap, bizni ⱪoƣliding; Sǝn ɵltürdüng, ⱨeq rǝⱨim ⱪilmiding.
Sámec: Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
44 Sǝn Ɵzüngni bulut bilǝn ⱪapliƣansǝnki, Dua-tilawǝt uningdin ⱨeq ɵtǝlmǝs.
Sámec: Te cubriste de nube, para que no pasase la oración nuestra.
45 Sǝn bizni hǝlⱪlǝr arisida daxⱪal wǝ nijasǝt ⱪilding.
Sámec: Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
46 (Pe) Barliⱪ düxmǝnlirimiz bizgǝ ⱪarap aƣzini yoƣan eqip [mazaⱪ ⱪildi];
Pe: Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
47 Üstimizgǝ qüxti alaⱪzadilik wǝ ora-tuzaⱪ, Wǝyranqiliⱪ ⱨǝm ⱨalakǝt.
Pe: Temor y lazo fue para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
48 Hǝlⱪimning ⱪizi nabut bolƣini üqün, Kɵzümdin yaxlar ɵstǝng bolup aⱪmaⱪta.
Pe: Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
49 (Ayin) Kɵzüm yaxlarni üzülmǝy tɵküwatidu, Ular ⱨeq tohtiyalmaydu,
Ayin Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
50 Taki Pǝrwǝrdigar asmanlardin tɵwǝngǝ nǝzǝr selip [ⱨalimizƣa] ⱪariƣuqǝ.
Ayin Hasta que el SEÑOR mire y vea desde los cielos.
51 Mening kɵzüm Roⱨimƣa azab yǝtküzmǝktǝ, Xǝⱨirimning barliⱪ ⱪizlirining Ⱨali tüpǝylidin.
Ayin Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
52 (Tsadǝ) Manga sǝwǝbsiz düxmǝn bolƣanlar, Meni ⱪuxtǝk ⱨǝdǝp owlap kǝldi.
Tsade: Mis enemigos me dieron caza como a ave, sin razón.
53 Ular orida jenimni üzmǝkqi bolup, Üstümgǝ taxni qɵridi.
Tsade: Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
54 Sular beximdin texip aⱪti; Mǝn: «Üzüp taxlandim!» — dedim.
Tsade Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: muerto soy.
55 (Kof) Ⱨangning tüwliridin namingni qaⱪirip nida ⱪildim, i Pǝrwǝrdigar;
Cof: Invoqué tu nombre, oh SEÑOR, desde la cárcel profunda.
56 Sǝn awazimni angliding; Ⱪutulduruxⱪa nidayimƣa ⱪuliⱪingni yupuruwalmiƣin!
Cof: Oíste mi voz; no escondas tu oído a mi clamor, para mi respiro.
57 Sanga nida ⱪilƣan künidǝ manga yeⱪin kǝlding, «Ⱪorⱪma» — deding.
Cof: Te acercaste el día que te invoqué; dijiste: No temas.
58 (Rǝx) I rǝb, jenimning dǝwasini ɵzüng soriding; Sǝn manga ⱨǝmjǝmǝt bolup ⱨayatimni ⱪutⱪuzdung.
Resh: Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
59 I Pǝrwǝrdigar, manga bolƣan uwalliⱪni kɵrdüngsǝn; Mǝn üqün ⱨɵküm qiⱪarƣaysǝn;
Resh: Tú has visto, oh SEÑOR, mi sinrazón; pleitea mi causa.
60 Sǝn ularning manga ⱪilƣan barliⱪ ɵqmǝnliklirini, Barliⱪ ⱪǝstlirini kɵrdungsǝn.
Resh: Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
61 (Xiyn) I Pǝrwǝrdigar, ularning aⱨanǝtlirini, Meni barliⱪ ⱪǝstligǝnlirini anglidingsǝn,
Sin: Tú has oído la afrenta de ellos, oh SEÑOR, todas sus maquinaciones contra mí;
62 Manga ⱪarxi turƣanlarning xiwirlaxlirini, Ularning kün boyi kǝynimdin kusur-kusur ⱪilixⱪanlirini anglidingsǝn.
Sin: Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su designio contra mí todo el día.
63 Olturƣanlirida, turƣanlirida ularƣa ⱪariƣaysǝn! Mǝn ularning [mǝshirǝ] nahxisi boldum.
Sin: Su sentarse, y su levantarse mira; yo soy su canción.
64 (Taw) Ularning ⱪolliri ⱪilƣanliri boyiqǝ, i Pǝrwǝrdigar, bexiƣa jaza yandurƣaysǝn;
Tau: Dales el pago, oh SEÑOR, según la obra de sus manos.
65 Ularning kɵngüllirini kaj ⱪilƣaysǝn! Bu sening ularƣa qüxidiƣan lǝniting bolidu!
Tau: Dales ansia de corazón, tu maldición a ellos.
66 Ƣǝzǝp bilǝn ularni ⱪoƣliƣaysǝn, Ularni Pǝrwǝrdigarning asmanliri astidin yoⱪatⱪaysǝn!
Tau: Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh SEÑOR.

< Yǝrǝmiyaning yiƣa-zarliri 3 >