< Rosullarning paaliyǝtliri 25 >

1 Festus [Yǝⱨudiyǝ] ɵlkisigǝ kirip, üq kündin keyin Ⱪǝysǝriyǝdin qiⱪip Yerusalemƣa barƣanidi.
Festus, étant donc arrivé dans sa province, monta trois jours après de Césarée à Jérusalem.
2 Bax kaⱨinlar bilǝn Yǝⱨudiylarning mɵtiwǝrliri uning aldida Pawlusning üstidin rǝsmiy xikayǝt ⱪilip, uningdin iltipat sorap, adǝm ǝwitip Pawlusni
Les chefs des prêtres et les principaux d'entre les Juifs vinrent lui porter plainte contre Paul. Avec beaucoup d'instances
3 Yerusalemƣa elip kelixni ɵtündi. Mǝⱪsiti, ular yol üstidǝ bɵktürmǝ tǝyyarlap Pawlusni ɵltürüx idi.
ils lui demandèrent comme une faveur, dans un but hostile à l'Apôtre, qu'il le fît transférer à Jérusalem; ils préparaient un guet-apens pour le faire périr en route.
4 Festus buni anglap ularƣa: — Pawlus ⱨazir Ⱪǝysǝriyǝdǝ solaⱪta turiwǝrsun. Mǝn yeⱪinda u yǝrgǝ ⱪaytip kǝtmǝkqimǝn.
Festus répondit que Paul était gardé à Césarée et que lui-même y retournerait sous peu.
5 Aranglardin ⱨoⱪuⱪdar bolƣanlar mǝn bilǝn billǝ qüxsun. Əgǝr uning birǝr ǝyibi bolsa, ular xu yǝrdǝ xikayǝt ⱪilsa bolidu, — dǝp jawab bǝrdi.
" Que ceux d'entre vous, ajouta-t-il, qui ont qualité pour cela, descendent avec moi, et s'il y a des charges contre cet homme, qu'ils l'accusent. "
6 Festus ularning iqidǝ sǝkkiz-on kündin artuⱪ turmay, Ⱪǝysǝriyǝgǝ ⱪaytip qüxti. Ətisi soraⱪ tǝhtigǝ olturup, Pawlusni elip kelixni buyrudi.
Après avoir seulement passé huit ou dix jours à Jérusalem, Festus descendit à Césarée. Le lendemain, ayant pris place sur son tribunal, il fit amener Paul.
7 Pawlus kǝlgǝndǝ, Yerusalemdin qüxkǝn Yǝⱨudiylar uning ǝtrapiƣa olixip, uningƣa nurƣun eƣir jinayǝtlǝr bilǝn ⱪarilap xikayǝtlǝrni ⱪildi. Biraⱪ bularning ⱨeqⱪaysisiƣa ispat kɵrsitip berǝlmidi.
Quand on l'eut amené, les Juifs venus de Jérusalem l'entourèrent, en portant contre lui de nombreuses et graves accusations, qu'ils ne pouvaient prouver.
8 Pawlus ɵzini aⱪlap: — Mǝn ⱨeqⱪaysi ixta Yǝⱨudiylarning ⱪanuniƣa, ibadǝthanisiƣa yaki [imperator] Ⱪǝysǝrgǝ ⱪarxi birǝr jinayǝtmu sadir ⱪilmidim, — dedi.
Paul dit pour sa défense: " Je n'ai rien fait de répréhensible, ni contre la loi des Juifs, ni contre le temple, ni contre César. "
9 Lekin, Festus Yǝⱨudiylarning kɵnglini elixⱪa, ularƣa iltipat kɵrsǝtmǝkqi bolup Pawlustin: — Yerusalemƣa berip, u yǝrdǝ mening aldimda bu xikayǝtlǝrgǝ asasǝn sotlinixⱪa razi bolamsǝn? — dǝp soridi.
Festus, qui voulait faire plaisir aux Juifs, dit à Paul: " Veux-tu monter à Jérusalem et y être jugé sur ces griefs en ma présence? "
10 Lekin Pawlus jawab berip mundaⱪ dedi: — Mǝn ⱨazir Ⱪǝysǝrning soraⱪ tǝhti aldida turimǝn. Meni soraⱪ ⱪilixⱪa tegixlik yǝr mana muxu. Ɵzlirigǝ eniⱪ mǝlum bolƣandǝk, mǝn Yǝⱨudiylarƣa ⱨeqⱪandaⱪ naⱨǝⱪliⱪ ⱪilmidim.
Paul répondit: " Je suis devant le tribunal de César; c'est là que je dois être jugé. Je n'ai fait aucun tort aux Juifs, comme tu le sais bien toi-même.
11 Əgǝr jinayitim bolsa, xundaⱪla ɵlümgǝ layiⱪ birǝr ix ⱪilƣan bolsam, mǝn ɵzümni ɵlümdin ⱪaqurmaymǝn. Biraⱪ ularning mening üstümdin ⱪilƣan xikayǝtlirining asasi bolmisa, ⱨeqkimning meni ularƣa tapxurup berixkǝ ⱨǝⱪⱪi yoⱪ. Mǝn Ⱪǝysǝrgǝ murajiǝt ⱪilimǝn!
Si j'ai commis quelque injustice ou quelque attentat qui mérite la mort, je ne refuse pas de mourir; mais s'il n'y a rien de fondé dans leurs accusations, personne n'a le droit de me livrer à eux. J'en appelle à César. "
12 Andin Festus mǝsliⱨǝtqiliri bilǝn sɵzlǝxkǝndin keyin, Pawlusⱪa: — Sǝn Ⱪǝysǝrgǝ murajiǝt ⱪilding — uning aldiƣa ǝmdi barisǝn! — dedi.
Alors Festus, après en avoir conféré avec son conseil, répondit: " Tu en as appelé à César, tu iras à César. "
13 Birnǝqqǝ kündin keyin, Agrippa han bilǝn [singlisi] Bǝrniki Festusⱪa tǝbrik-salamƣa Ⱪǝysǝriyǝgǝ kǝldi.
Quelques jours après le roi Agrippa et Bérénice arrivèrent à Césarée pour saluer Festus.
14 U yǝrdǝ uzun künlǝr turƣandin keyin, Festus Pawlusning ixini hanƣa mǝlum ⱪilip: — Bu yǝrdǝ Feliks ⱪaldurup kǝtkǝn bir mǝⱨbus bar.
Comme ils y passèrent plusieurs jours, Festus exposa au roi l'affaire de Paul, en disant: " Il y a ici un homme que Félix a laissé prisonnier.
15 Mǝn Yerusalemƣa barƣinimda, Yǝⱨudiy bax kaⱨinliri bilǝn aⱪsaⱪalliri uning üstidin xikayǝt ⱪilip, mǝndin uni jazaƣa mǝⱨkum ⱪiliximni tǝlǝp ⱪilixti.
Lorsque j'étais à Jérusalem, les princes des prêtres et les Anciens des Juifs ont porté plainte contre lui, demandant sa condamnation.
16 Mǝn ularƣa, ǝrz ⱪilinƣuqi ǝrz ⱪilƣuqilar bilǝn yüzlǝxtürülüp, uningƣa ɵzini aⱪlax pursiti berilmigüqǝ, uni jazaƣa tapxurux rimliⱪlarning aditi ǝmǝstur, dǝp eyttim.
Je leur ai répondu que ce n'est pas la coutume des Romains de livrer un homme avant d'avoir confronté l'accusé avec ses accusateurs et de lui avoir donné les moyens de se justifier de ce dont on l'accuse.
17 Xunga ular mǝn bilǝn billǝ bu yǝrgǝ kǝlgǝndin keyin, mǝn waⱪitni kǝynigǝ sozmay, ǝtisila soraⱪ tǝhtigǝ olturup u kixini ǝkilixni buyrudum.
Ils sont donc venus ici, et, sans différer, j'ai pris place le lendemain sur mon tribunal, et j'ai ordonné de m'amener cet homme.
18 Ərz ⱪilƣuqilar orunliridin turƣanda, ularning uning üstidin xikayǝt ⱪilƣanliri mening oyliƣinimdǝk rǝzil ixlar ǝmǝs idi,
Les accusateurs, s'étant présentés, ne lui imputèrent aucun des crimes que je supposais;
19 Bǝlki ularning ɵz ibadǝt tüzümi toƣruluⱪ wǝ Əysa isimlik bir kixi ⱨǝⱪⱪidǝ mǝlum talax-tartix mǝsililiri bar ikǝn. U kixi ɵlgǝn bolup, Pawlus bolsa u tirildi dǝydikǝn.
mais ils eurent avec lui des controverses ayant trait à leur religion particulière et à un certain Jésus, qui est mort et que Paul affirmait être vivant.
20 Bu mǝsililǝrni zadi ⱪandaⱪ eniⱪlaxni bilǝlmǝy, mǝn Pawlustin Yerusalemƣa berip, u yǝrdǝ bu ixlar toƣruluⱪ soraⱪⱪa tartilixⱪa razi bolux-bolmasliⱪini soriƣanidim.
Comme j'étais embarrassé pour faire une enquête sur ces matières, je lui demandai s'il voulait aller à Jérusalem et y être jugé sur ces accusations.
21 Pawlus solaⱪta turup imperator janablirining soraⱪ ⱪararini qiⱪirixini murajiǝt ⱪilƣandin keyin, mǝn uni Ⱪǝysǝrning aldiƣa ǝwǝtküqǝ, solaⱪta tutup turuxni buyrudum.
Mais Paul en ayant appelé, pour que sa cause fût réservée à la connaissance de l'empereur, j'ai ordonné de le garder jusqu'à ce que je l'envoie à César. "
22 Agrippa Festusⱪa: — Meningmu bu kixining sɵzlirini anglap baⱪⱪum bar, — dedi. — Ətǝ anglaysiz, — dedi u.
Agrippa dit à Festus: " J'aurais voulu, moi aussi, entendre cet homme. " — " Demain, répondit Festus, tu l'entendras. "
23 Xuning bilǝn ǝtisi, Agrippa bilǝn Bǝrniki ⱨǝywǝt bilǝn ammiwiy yiƣin zaliƣa kirip kǝldi, mingbexilar wǝ xǝⱨǝr kattiwaxlirimu ular bilǝn billǝ kirip kelixti. Festus ǝmr ⱪiliwidi, Pawlus elip kirildi.
Le lendemain, Agrippa et Bérénice vinrent en grand faste. Quand ils furent dans la salle d'audience avec les tribuns et les principaux personnages de la ville, Paul fut amené par l'ordre de Festus.
24 Festus mundaⱪ dedi: — Agrippa padixaⱨ aliyliri wǝ muxu sorunƣa yiƣilƣan janablar! Bu kixini kɵrüwatisilǝr. Ⱨǝm Yerusalemda ⱨǝm bu yǝrdǝ pütün Yǝⱨudiy aⱨalisi uning toƣruluⱪ ǝrz ⱪilip manga murajiǝt ⱪilip, u tirik ⱪalduruxⱪa bolmaydu! — dǝp qurⱪiraxⱪanidi.
Et Festus dit: " Roi Agrippa, et vous tous qui êtes présents avec nous, vous avez devant vous l'homme au sujet duquel les Juifs sont venus en foule me parler soit à Jérusalem, soit ici, en criant qu'il ne fallait plus le laisser vivre.
25 Lekin mǝn uningdin ɵlüm jazasi berixkǝ tegixlik birǝr jinayǝt tapalmidim. Ⱨazir bu kixi imperator janabliriƣa murajiǝt ⱪildi. Xuning bilǝn uni [Rimƣa] ǝwǝtixni ⱪarar ⱪildim.
Pour moi, ayant reconnu qu'il n'a rien fait qui mérite la mort, et lui-même en ayant appelé à l'empereur, j'ai résolu de le lui envoyer.
26 Biraⱪ uning ⱨǝⱪⱪidǝ ƣojamƣa mǝlum ⱪilip yazƣudǝk ix yoⱪ. Xuning bilǝn ǝⱨwalni rǝsmiy tǝkxürüp birǝr yazƣudǝk mǝlumatⱪa igǝ bolux mǝⱪsitidǝ uni ⱨǝrbirlirining aldiƣa, bolupmu sili, Agrippa padixaⱨ aliylirining aldiƣa elip kǝldim.
Comme je n'ai rien de précis à écrire à l'empereur sur son compte, je l'ai fait comparaître devant vous, et surtout devant toi, roi Agrippa, afin qu'après cette audience je puisse rédiger mon rapport.
27 Qünki mǝⱨbusni sotⱪa ǝwǝtkǝndǝ, uning üstidin ⱪilinƣan xikayǝtlǝrni eniⱪ kɵrsǝtmǝslik manga nisbǝtǝn orunluⱪ ǝmǝstǝk bilinidu.
Car il me paraît déraisonnable d'envoyer un prisonnier, sans indiquer en même temps de quoi on l'accuse. "

< Rosullarning paaliyǝtliri 25 >