< Wehiy 11 >

1 Manga ölchigüch hasidek bir qomush bérilip, mundaq déyildi: «Barghin, Xudaning ibadetxanisi, qurban’gahi we u yerde ibadet qiliwatqanlarni ölchigin. 2 Lékin ibadetxanining tashqiriqi hoylisini ölchimey qoy, chünki u yer yat taipilerge bérildi, shuning bilen muqeddes sheher qiriq ikki ay depsende qilinidu. 3 Men ikki guwahchimgha qudret bérimen, shuning bilen ular böz kiyim kiyip, wehiy-bésharetlerni bir ming ikki yüz atmish kün yetküzidu» 4 (bular yer-zéminning Rebbi aldida turghan ikki tüp zeytun derixi we ikki chiraghdandur). 5 Birersi ularni zeximlendürmekchi bolsa, éghizliridin ot pürkülüp chiqip, düshmenlirini yep tügitidu. Ularni zeximlendürmekchi bolghanlar mana shundaq öltürülidu. 6 Ular bésharet-wehiyni yetküzgen künlerde yamghur yaghdurmasliqqa asmanni étiwétish qudritike ige; sularni qan’gha aylandurush we herxil bala-waba bilen yer-zéminni xalighan waqitta urush qudritigimu ige. 7 Ularning guwahliq wezipisi ayaghlishishi bilen, tégi yoq hangdin chiqidighan diwe ular bilen élishidu we ularni yéngip öltüridu. (Abyssos g12) 8 Jesetliri rohiy jehettin Sodom we Misir dep atilidighan shu katta sheherning ghol kochisida yatidu; shu yerde ularning Rebbimu kréstlen’genidi. 9 Her millettin, her qebilidin we her xil tilda sözlishidighanlardin, her eldin bolghan ademler ularning jesetlirige üch yérim kün tikilip qaraydu we jesetlerning yerlikke qoyulushigha yol qoymaydu. 10 Yer yüzide turuwatqanlar ularning bu halidin xushallinip, tebrikliship, bir-birige hediyeler ewetishidu; chünki bu ikki peyghember yer yüzidikilerni qiynaytti. 11 Lékin üch yérim kündin kéyin, Xudadin kelgen hayatliq nepisi ikkiylen’ge kirdi, ular ornidin put tirep turdi; ulargha qarawatqanlarning üstige chong bir qorqunch chüshti. 12 Andin ular ikkeylen’ge ershtin kelgen: — «Bu yaqqa chiq!» dégen yuqiri bir awazni anglidi; shuning bilen ular düshmenlirining köz aldida bir bulut ichide asman’gha kötürüldi. 13 Del shu saet ichide shiddetlik yer tewresh yüz berdi, sheherning ondin biri gumran bolup, yette ming kishi halak boldi. Qalghanliri dekke-dükkige chömüp, ershtiki Xudani ulughlashti. 14 Ikkinchi «way» ötüp ketti; mana, üchinchi «way» kélishke az qaldi. 15 Andin yettinchi perishte kaniyini chaldi; ershte yuqiri awazlar anglinip mundaq déyildi: — «Dunyaning padishahliqi Perwerdigarimiz We uning Mesihining padishahliqi boldi, U ebedil’ebedgiche höküm süridu». (aiōn g165) 16 Xudaning aldida öz textliride olturghan yigirme töt aqsaqal yerge yiqilip bash qoyup, Xudagha sejde qilip mundaq déyishti: — 17 «Shükürler éytimiz sanga, I bar Bolghuchi we bar bolghan Hemmige Qadir Perwerdigar Xuda, Chünki ulugh qudritingni qolunggha élip, Hökümüngni yürgüzüshke bashliding. 18 Eller ghezeplen’genidi, Emdi Séning gheziping yétip keldi! Ölgenlerni soraq qilish, Qul-xizmetkarliring bolghan peyghemberlerni, Muqeddes bendilerni, Töwen yaki katta bolsun namingdin qorqqanlarni in’amigha ige qilish, Yer yüzini halak qilghanlarni halak qilish waqti keldi». 19 Andin Xudaning ershtiki ibadetxanisi échildi we uning ehde sanduqi ibadetxanida köründi; chaqmaqlar, türlük awazlar, güldürmamilar, yer tewresh we dehshetlik möldür boldi.

< Wehiy 11 >