< Zebur 85 >

1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Korahning oghulliri üchün yézilghan küy: — Sen Öz zémininggha iltipat körsitip, Yaqupni sürgünlüktin qayturghaniding, i Perwerdigar. 2 Xelqingning qebihlikini kechürüm qilip, Barliq gunahlirini yapqaniding. (Sélah) 3 Sen pütün qehringni ichingge qayturuwélip, Ghezipingning esheddiylikidin yan’ghanidingsen. 4 Emdi bizni Öz yéninggha qayturghaysen, i nijatliqimiz bolghan Xuda! Bizge bolghan achchiqinggha hay bergeysen! 5 Sen bizge ebediy ghezeplinemsen? Ewladtin-ewladqiche ghezipingni sozamsen? 6 Xelqing Özüngdin shadlinishi üchün, Bizni qaytidin yéngilimamsen? 7 Bizge özgermes muhebbitingni körsetkeysen, i Perwerdigar, Bizge nijatliqingni ata qilghaysen! 8 Tengri Perwerdigarning némilerni deydighanliqigha qulaq salay; Chünki U Öz xelqige, Öz mömin bendilirige aman-xatirjemlikni sözleydu; Ular yene hamaqetlikke qaytmisun! 9 Zéminimizda shan-shöhretning turushi üchün, Derheqiqet, Uningdin eyminidighanlargha Uning nijatliqi yéqindur; 10 Özgermes muhebbet we heqiqet özara körüshti; Heqqaniyet we aman-xatirjemlik bir-birini söyüshti; 11 Heqiqet yerdin ünüp chiqmaqta, Heqqaniyet ershlerdin qaraydu. 12 Perwerdigar beriket béridu, Zéminimiz hosulini béridu; 13 Heqqaniyet Uning aldida mangidu, Uning qedemlirige yol hazirlaydu!

< Zebur 85 >