< Yunus 2 >
1 Yunus béliqning qarnida turup Perwerdigargha mundaq dua qildi: —
2 «Men derd-elimimdin Perwerdigargha peryad kötürdum, U manga ijabet qildi. Men tehtisaraning tektidin peryad qildim, Sen awazimgha qulaq salding. (Sheol )
3 Chünki Sen méni déngiz tektige, déngiz qarnigha tashliwetting, Kelkün éqinliri méni arisigha éliwaldi, Séning barliq dolqunliring hem örkeshliring üstümdin ötüp ketti;
4 We men: «Men neziringdin tashliwétilgenmen; Biraq men yenila muqeddes ibadetxananggha qarap ümid bilen telmürimen» — dédim.
5 Sular méni yutup ketküdek derijide oriwaldi, Déngiz tekti méni qapsiwaldi; Déngiz chöpliri béshimgha chirmishiwaldi.
6 Men taghlarning teglirigiche chüshüp kettim; Yer-zémin tégidiki taqaqlar méni ebedil’ebedkiche qamap qoydi; Halbuki, Sen jénimni hang ichidin chiqarding, i Perwerdigar Xudayim.
7 Jénim ichimde halidin ketkende Perwerdigarni ésimge keltürdum, Duayim Sanga yétip, Muqeddes ibadetxananggha kirip keldi.
8 Bimene erzimes butlargha choqun’ghanlar özige nésip bolghan méhribanliqtin mehrum bolidu.
9 Biraq men bolsam teshekkür sadayim bilen Sanga qurbanliq qilimen; Men ichken qesemlirimni Séning aldingda ada qilimen. Nijat-qutquzush Perwerdigardindur!»
10 Perwerdigar béliqqa buyrudi, béliq Yunusni quruqluqqa qey qildi.
