Зәфания 3

1 Асийлиқ қилғучи, булғанған, җәбир-зулум йәткүзгүчи шәһәргә вай!

Ve den genstridige og besmittede, den Stad, som øver Undertrykkelse!

2 У авазни аңлимиди, тәрбийини қобул қилмиди; Пәрвәрдигарға таянмиди, Худасиға йеқинлашмиди.

Den hører ikke paa nogen Røst, dep annammer ikke Tugt; den forlader sig ikke paa Herren, den holder sig ikke nær til sin Gud.

3 Униң оттурисида болған әмирлириниң һәммиси һөкирәйдиған ширлар, Униң сорақчилири болса кәчлиги овлайдиған, әтигини ғаҗилиғидәк һеч нәрсә қалдурмайдиған бөриләрдур;

Dens Fyrster i dens Midte ere brølende Løver; dens Dommere ere Aftenulve, som ikke levne et Ben til om Morgenen.

4 Униң пәйғәмбәрлири вәзинсиз, асий кишиләр; Униң каһинлири муқәддәс ибадәтханини булғайдиғанлар, Тәврат-қануниға бузғунчилиқ қилидиғанлар.

Dens Profeter ere letfærdige, troløse Mænd; dens Præster vanhellige Helligdommen, gøre Vold paa Loven.

5 Һәққаний Пәрвәрдигар униң оттурисидидур; У һеч һәққанийәтсизлик қилмайду; Һәр әтигәндә адил һөкүмини аян қилиду; Һөкүмидә кәмчилик йоқтур; Бирақ намәрт адәм һеч номусни билмәйду.

Herren er retfærdig i dens Midte, han gør ikke Uret; hver Morgen lader han sin Ret komme for Lyset, det fattes ikke derpaa; men den uretfærdige kender ikke til Skam.

6 — Мән әлләрни үзүп ташливәткәнмән, Уларниң истиһкам потәйлири вәйранидур; Кочилирини һеч бир адәм өтмигидәк қилип харабә қилғанмән; Шәһәрлири адәмзатсиз, һеч турғучиси йоқ қилинип һалак болған.

Jeg udryddede Hedningerne, deres Hjørnetaarne ere ødelagte, jeg gjorde deres Gader øde, saa at ingen gaar igennem dem; deres Stæder ere forstyrrede, saa at der er ingen Mand der, og ingen bor der.

7 Мән: «Пәқәт Мәндин қорқуңлар, тәрбийини қобул қилиңлар» — дедим. Шундақ болғанда униңға һәммә бекиткәнлирим чүшүрүлмәй, макани һеч ханивәйран болмас. Бирақ улар балдурла орнидин туруп, һәммә ишлирини һарам қиливәтти.

Jeg sagde: Du skal kun frygte mig, annamme Tugt, saa skal dens Bolig ikke udryddes, alt eftersom jeg havde bestemt over den; men de have aarle gjort sig rede til at gøre alle deres Gerninger fordærvelige.

8 Шуңа Мени күтүңлар, — дәйду Пәрвәрдигар, Мән гувалиқ беришкә орнумдин қозғалған күнгичә — Чүнки Мениң қарарим — әлләрни жиғиш, Падишаһлиқларни җәм қилиштин ибарәтки, Уларниң үстигә қәһримни, Һәммә дәһшәтлик аччиғимни бешиға төкүш үчүндур. Чүнки йәр йүзиниң һәммиси аччиқ ғәзивимниң оти билән көйдүрүветилиду.

Derfor, bier efter mig, siger Herren, efter den Dag, da jeg rejser mig til Rov! thi min Ret er den, at jeg vil sanke Hedningerne, at jeg vil samle Rigerne, for over dem at udøse min Fortørnelse, al min brændende Vrede; thi ved min Nidkærheds Ild skal den hele Jord fortæres.

9 Чүнки шу тапта барлиқ әлләрниң Пәрвәрдигариниң намиға нида қилип чақириши үчүн, Униң хизмитидә бир җан бир тән болуши үчүн, Мән уларниң тилини сап бир тилға айландуримән,

Thi da vil jeg omskifte Læberne til rene for Folkene, at de alle skulle paakalde Herrens Navn og tjene ham endrægtelig.

10 Чүнки Ефиопийә дәриялириниң нерисидин Мениң дуа-тилавәтчилирим, Йәни Мән тарқатқанларниң қизи, Маңа сунулған һәдийәни епкелиду.

Fra hin Side af Morlands Floder skulle de bringe mine Tilbedere, mit adspredte Folk, som en Gave til mig.

11 Шу күни сән Маңа асийлиқ қилған барлиқ қилмишлириң түпәйлидин иза тартип қалмайсән; Чүнки шу тапта Мән тәкәббурлуғуңдин хошаллинип кәткәнләрни араңдин елип ташлаймән, Шуниң билән сән муқәддәс теғим түпәйлидин һалиңни иккинчи чоң қилмайсән;

Paa den Dag skal du ikke skamme dig ved nogen af dine Gerninger, med hvilke du forsyndede dig imod mig; thi da vil jeg borttage af din Midte dine stolte Pralere, og du skal ikke blive ved at ophøje dig ydermere paa mit hellige Bjerg.

12 Вә Мән араңда кәмтәр һәм мискин бир хәлиқни қалдуримән, Улар Пәрвәрдигарниң намиға тайиниду.

Men jeg vil lade et nedtrykt og ringe Folk blive tilovers i din Midte, og de skulle forlade sig paa Herrens Navn.

13 Исраилниң қалдиси нә қәбиһлик қилмайду, Нә ялған сөзлимәйду, Нә уларниң ағзидин алдамчи тил тепилмайду; Улар бәлки озуқлинип, ятиду, Һеч ким уларни қорқутмайду.

De overblevne af Israel skulle ikke gøre Uret og ikke tale Løgn, Og der skal ikke findes en svigefuld Tunge i deres Mund; thi de skulle finde Føde og Hvile, og ingen skal forfærde dem.

14 Яйрап-яшна, и Зион қизи! Тәнтәнә қилип вақира, и Исраил! Пүтүн қәлбиң билән хошал болуп шатлан, и Йерусалимниң қизи!

Syng, du Zions Datter! raab højt, o Israel! vær glad og fryd dig af dit ganske Hjerte, du Jerusalems Datter!

15 Пәрвәрдигар сени җазалайдиған һөкүмләрни елип ташлиди, Дүшминиңни қайтурувәтти; Исраилниң падишаси Пәрвәрдигар араңдидур; Яманлиқни иккинчи көрмәйсән.

Herren har borttaget Dommene over dig, har udryddet din Fjende; Herren, Israels Konge, er i din Midte, du skal ikke se Ulykke ydermere.

16 Шу күни Йерусалимға ейтилидуки, «Қорқма, и Зион! Қоллириң бошап, саңгилап кәтмисун!

Paa den Dag skal siges til Jerusalem: Frygt ikke! til Zion: Lad ikke dine Hænder synke!

17 Пәрвәрдигар Худайиң араңда, Қутқузидиған қудрәт Егисидур! У шатлиқ билән үстүңдә шатлиниду; Өз меһир-муһәббитидә арам алиду; Үстүңдә нахшилар ейтип яйрап-яшнайду.

Herren din Gud i din Midte, din vældige, skal frelse; han skal glæde sig over dig med Fryd, han skal tie i sin Kærlighed, han skal juble over dig med Frydesang.

18 Җәмийәт сорунлиридики номуссиз ибадәт түпәйлидин араңлардин азапланғанларни жиғимән; Буларниң шәрмәндиликлири уларға еғир келәтти.

Dem, som vare bedrøvede, fordi de ikke kunde komme til Højtiden, dem vil jeg samle; fra dig vare de; Forhaanelse har hvilet som en Byrde over dem.

19 Мана, Мән шу тапта сени харлиғанларниң һәммисини бир тәрәп қилимән, Ақсақ болған қизни қутқузимән; Талаға һайдиветилгән қизни жиғимән; Дәл улар хорланған барлиқ зиминларда уларни [Өзүмгә] мәдһийә кәлтүргүчи, шөһрәт болғучи қилип тикләймән.

Se, paa den Tid vil jeg skride ind imod alle, som plage dig; og jeg vil frelse den haltende og samle de fordrevne og sætte dem til Pris og til Navnkundighed i hele det Land, hvori de lede Skændsel.

20 Мән шу тапта, йәни силәрни жиққан вақитта, силәрни [өйгә] епкелимән; Чүнки Мән көз алдиңларда силәрни асарәттин азатлиққа чиқарғинимда, Силәрни йәр йүзидики барлиқ әлләр арисида шөһрәтлик, [Өзәмгә] мәдһийә кәлтүргүчи қилимән, — дәйду Пәрвәрдигар.

Paa den Tid vil jeg lade eder komme, og det paa den Tid naar jeg sanker eder; thi jeg vil sætte eder til Navnkundighed og til Pris iblandt alle Folk paa Jorden, naar jeg omvender eders Fangenskab for eders Øjne, siger Herren.