Күйләрниң күйи 7

1 «И шаһзадиниң қизи, Кәшлириңдә сениң қәдәмлириң немидегән гөзәл! Толғиған ямпашлириң гөһәрләрдәк, Чевәр һүнәрвән қолиниң һүниридур.

Que tes pieds sont beaux dans ta chaussure, fille de prince! Les contours de ta hanche sont comme des colliers, Œuvre des mains d’un artiste.

2 Киндигиң жумулақ бир қәдәһтур; Униң әбҗәш шараби кам әмәс; Қосиғиң буғдай догисидур, Әтрапиға нилупәрләр олишиду.

Ton sein est une coupe arrondie, Où le vin parfumé ne manque pas; Ton corps est un tas de froment, Entouré de lis.

3 Икки көксүң икки маралдәк, җәрәнниң қошкезикидур;

Tes deux seins sont comme deux faons, Comme les jumeaux d’une gazelle.

4 Бойнуң пил чишлиридин ясалған мунардур; Көзлириң Бат-Раббим қовуқи бойидики Һәшбон көлчәклиридәк, Бурнуң Дәмәшққә қарайдиған Ливан мунаридәктур;

Ton cou est comme une tour d’ivoire; Tes yeux sont comme les étangs de Hesbon, Près de la porte de Bath-Rabbim; Ton nez est comme la tour du Liban, Qui regarde du côté de Damas.

5 Үстүңдә бешиң Кармәл теғидәк туриду; Бешиңдики өрүмә чачлириң сөсүн рәңликтур, Падиша бүдүр чачлириңниң мәһбусидур.

Ta tête est élevée comme le Carmel, Et les cheveux de ta tête sont comme la pourpre; Un roi est enchaîné par des boucles!…

6 И сөйгиним, һозурлар үчүн шунчә гөзәл, шунчә йеқимлиқтурсән!

Que tu es belle, que tu es agréable, O mon amour, au milieu des délices!

7 Сениң боюң палма дәриғидәк, Көксүң үзүм ғунчилиридәктур.

Ta taille ressemble au palmier, Et tes seins à des grappes.

8 Мән: — «Палма дәриғи үстигә чиқимән, Шахлирини тутуп ямишимән; Көксилириң дәрвәқә үзүм тал ғунчилиридәк, Бурнуңниң пуриғи алмилардәк, таңлайлириңниң тәми әң есил шарапдәктур...».

Je me dis: Je monterai sur le palmier, J’en saisirai les rameaux! Que tes seins soient comme les grappes de la vigne, Le parfum de ton souffle comme celui des pommes,

9 «...мениң сөйүмлүгүмниң гелидин силиқ өтүп, Ләвләр, чишлардин тейилип чүшсун...!

Et ta bouche comme un vin excellent, … Qui coule aisément pour mon bien-aimé, Et glisse sur les lèvres de ceux qui s’endorment!

10 Мән мениң сөйүмлүгүмниңкидурмән, Униң тәқаззаси маңа қаритилиду».

Je suis à mon bien-aimé, Et ses désirs se portent vers moi.

11 «И сөйүмлүгүм, келәйли, Етизларға чиқайли; Йезиларда түнәп келәйли,

Viens, mon bien-aimé, sortons dans les champs, Demeurons dans les villages!

12 Үзүмзарлиққа чиқишқа балдур орундин турайли, Үзүм таллириниң бихлиған-бихлимиғанлиғини, Чечәкләрниң ечилған-ечилмиғанлиғини, Анарларниң бәрқ урған-урмиғанлиғини көрәйли; Әшу йәрдә муһәббәтлиримни саңа беғишлаймән.

Dès le matin nous irons aux vignes, Nous verrons si la vigne pousse, si la fleur s’ouvre, Si les grenadiers fleurissent. Là je te donnerai mon amour.

13 Муһәббәтгүлләр әшу йәрдә өз пуриғини пуритиду; Ишиклиримиз үстидә һәр хил есил мевә-чивиләр бардур, Йеңи һәм кониму бардур; Сән үчүн уларни топлап тәйярлидим, и сөйүмлүгүм!»

Les mandragores répandent leur parfum, Et nous avons à nos portes tous les meilleurs fruits, Nouveaux et anciens: Mon bien-aimé, je les ai gardés pour toi.