Вәһий 5

1 Андин тәхттә олтарғучиниң оң қолида ич вә таш тәрипигә хәт пүтүлгән вә йәттә мөһүр билән печәтләнгән бир орам язмини көрдүм.

ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಸಿಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಜನಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಸ್ತೇ ಽನ್ತ ರ್ಬಹಿಶ್ಚ ಲಿಖಿತಂ ಪತ್ರಮೇಕಂ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಂ ತತ್ ಸಪ್ತಮುದ್ರಾಭಿರಙ್ಕಿತಂ|

2 Жуқири аваз билән: «Орам язмини ечип, печәтләрни йешишкә ким лайиқтур?» дәп товлиған қавул бир пәриштиниму көрдүм.

ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಕೋ ಬಲವಾನ್ ದೂತೋ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಉಚ್ಚೈಃ ಸ್ವರೇಣ ವಾಚಮಿಮಾಂ ಘೋಷಯತಿ ಕಃ ಪತ್ರಮೇತದ್ ವಿವರೀತುಂ ತಮ್ಮುದ್ರಾ ಮೋಚಯಿತುಞ್ಚಾರ್ಹತಿ?

3 Лекин нә әрштә нә йәр йүзидә нә йәр астида орам язмини ачалайдиған яки ичигә қаралайдиған һеч ким чиқмиди.

ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗಮರ್ತ್ತ್ಯಪಾತಾಲೇಷು ತತ್ ಪತ್ರಂ ವಿವರೀತುಂ ನಿರೀಕ್ಷಿತುಞ್ಚ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ನಾಭವತ್|

4 Орам язмини ечишқа яки ичигә қарашқа лайиқ бирәрси тепилмиғачқа, қаттиқ жиғливәттим.

ಅತೋ ಯಸ್ತತ್ ಪತ್ರಂ ವಿವರೀತುಂ ನಿರೀಕ್ಷಿತುಞ್ಚಾರ್ಹತಿ ತಾದೃಶಜನಸ್ಯಾಭಾವಾದ್ ಅಹಂ ಬಹು ರೋದಿತವಾನ್|

5 Андин ақсақаллардин бири маңа: — Жиғлима! Қара, Йәһуда қәбилисидин болған шир — Давутниң йилтизи Болғучи ғәлибә қилди; шуңа орам язмини вә униң йәттә печитини ечишқа У қадир, — деди.

ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಚೀನಾನಾಮ್ ಏಕೋ ಜನೋ ಮಾಮವದತ್ ಮಾ ರೋದೀಃ ಪಶ್ಯ ಯೋ ಯಿಹೂದಾವಂಶೀಯಃ ಸಿಂಹೋ ದಾಯೂದೋ ಮೂಲಸ್ವರೂಪಶ್ಚಾಸ್ತಿ ಸ ಪತ್ರಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಪ್ತಮುದ್ರಾಣಾಞ್ಚ ಮೋಚನಾಯ ಪ್ರಮೂತವಾನ್|

6 Андин қарисам, тәхт билән төрт һаят мәхлуқниң арилиғида, ақсақаллар оттурисида бир Қоза өрә туратти. У йеңила боғузланғандәк қилатти; Униң йәттә мүңгүзи вә йәттә көзи болуп, бу көзләр Худаниң пүткүл йәр йүзигә әвәткән йәттә Роһи еди.

ಅಪರಂ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಚತುರ್ಣಾಂ ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಸ್ಯ ಚ ಮಧ್ಯ ಏಕೋ ಮೇಷಶಾವಕೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಛೇದಿತ ಇವ ತಸ್ಯ ಸಪ್ತಶೃಙ್ಗಾಣಿ ಸಪ್ತಲೋಚನಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ ತಾನಿ ಕೃತ್ಸ್ನಾಂ ಪೃಥಿವೀಂ ಪ್ರೇಷಿತಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಪ್ತಾತ್ಮಾನಃ|

7 Қоза берип, тәхттә олтарғучиниң оң қолидин орам язмини алди.

ಸ ಉಪಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಜನಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಕರಾತ್ ತತ್ ಪತ್ರಂ ಗೃಹೀತವಾನ್|

8 Язмини алғанда, төрт һаят мәхлуқ вә жигирмә төрт ақсақал қозиниң айиғиға жиқилди; уларниң һәр бириниң чилтари вә хушбуй билән толған алтун чинилири бар еди (бу хушбуй муқәддәс бәндиләрниң дуалири еди).

ಪತ್ರೇ ಗೃಹೀತೇ ಚತ್ವಾರಃ ಪ್ರಾಣಿನಶ್ಚತುರ್ವಿಂಂಶತಿಪ್ರಾಚೀನಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಪ್ರಣಿಪತನ್ತಿ ತೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಕರಯೋ ರ್ವೀಣಾಂ ಸುಗನ್ಧಿದ್ರವ್ಯೈಃ ಪರಿಪೂರ್ಣಂ ಸ್ವರ್ಣಮಯಪಾತ್ರಞ್ಚ ತಿಷ್ಠತಿ ತಾನಿ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಸ್ವರೂಪಾಣಿ|

9 Улар йеңи бир күй ейтишти: — «Орам язмини елишқа, Вә печәтләрни ечишқа лайиқсән; Чүнки боғузландиң Вә һәр қәбилидин, һәр тилдин, Һәр милләттин, һәр әлдин болған инсанларни Өз қениң бәдили билән сетивелип, Худаға мәнсуп қилдиң.

ಅಪರಂ ತೇ ನೂತನಮೇಕಂ ಗೀತಮಗಾಯನ್, ಯಥಾ, ಗ್ರಹೀತುಂ ಪತ್ರಿಕಾಂ ತಸ್ಯ ಮುದ್ರಾ ಮೋಚಯಿತುಂ ತಥಾ| ತ್ವಮೇವಾರ್ಹಸಿ ಯಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಂ ಬಲಿವತ್ ಛೇದನಂ ಗತಃ| ಸರ್ವ್ವಾಭ್ಯೋ ಜಾತಿಭಾಷಾಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ವಂಶದೇಶತಃ| ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕೃತೇ ಽಸ್ಮಾನ್ ತ್ವಂ ಸ್ವೀಯರಕ್ತೇನ ಕ್ರೀತವಾನ್|

10 Уларни Худайимиз үчүн бир падишалиққа уюштуруп, Каһинлар қилдиң. Улар йәр йүзидә һөкүм сүриду».

ಅಸ್ಮದೀಶ್ವರಪಕ್ಷೇ ಽಸ್ಮಾನ್ ನೃಪತೀನ್ ಯಾಜಕಾನಪಿ| ಕೃತವಾಂಸ್ತೇನ ರಾಜತ್ವಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮೋ ಮಹೀತಲೇ||

11 Андин көрдүм вә мана, тәхтниң, һаят мәхлуқларниң вә ақсақалларниң әтрапида нурғунлиған пәриштиләрниң авазини аңлидим. Уларниң сани түмән миң-түмән миң, миллион-миллион еди.

ಅಪರಂ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣೇನ ಮಯಾ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಿಚತುಷ್ಟಯಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಸ್ಯ ಚ ಪರಿತೋ ಬಹೂನಾಂ ದೂತಾನಾಂ ರವಃ ಶ್ರುತಃ, ತೇಷಾಂ ಸಂಖ್ಯಾ ಅಯುತಾಯುತಾನಿ ಸಹಸ್ರಸಹಸ್ತ್ರಾಣಿ ಚ|

12 Улар жуқури аваз билән: — «Боғузланған қоза қудрәт, дөләт, даналиқ, күч-қувәт, һөрмәт, шан-шәрәп Вә мәдһийигә лайиқтур» дейишәтти.

ತೈರುಚ್ಚೈರಿದಮ್ ಉಕ್ತಂ, ಪರಾಕ್ರಮಂ ಧನಂ ಜ್ಞಾನಂ ಶಕ್ತಿಂ ಗೌರವಮಾದರಂ| ಪ್ರಶಂಸಾಞ್ಚಾರ್ಹತಿ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಛೇದಿತೋ ಮೇಷಶಾವಕಃ||

13 Андин мән әрш, йәр йүзи, йәр асти вә деңиздики һәр бир мәхлуқ вә уларниң ичидә бар болғанларниң һәммисиниң: — «Тәхттә Олтарғучиға вә Қозиға Мәдһийә, һөрмәт, шан-шәрәп вә һоқуқ-қудрәт Әбәдил-әбәткичә мәнсуп болғай!» дегинини аңлидим. (aiōn g165)

ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಮರ್ತ್ತ್ಯಪಾತಾಲಸಾಗರೇಷು ಯಾನಿ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸೃಷ್ಟವಸ್ತೂನಾಂ ವಾಗಿಯಂ ಮಯಾ ಶ್ರುತಾ, ಪ್ರಶಂಸಾಂ ಗೌರವಂ ಶೌರ್ಯ್ಯಮ್ ಆಧಿಪತ್ಯಂ ಸನಾತನಂ| ಸಿಂಹಸನೋಪವಿಷ್ಟಶ್ಚ ಮೇಷವತ್ಸಶ್ಚ ಗಚ್ಛತಾಂ| (aiōn g165)

14 Төрт һаят мәхлуқ «Амин!» дәп җавап қайтуратти, ақсақаллар йәргә жиқилип сәҗдә қилатти.

ಅಪರಂ ತೇ ಚತ್ವಾರಃ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಕಥಿತವನ್ತಸ್ತಥಾಸ್ತು, ತತಶ್ಚತುರ್ವಿಂಶತಿಪ್ರಾಚೀನಾ ಅಪಿ ಪ್ರಣಿಪತ್ಯ ತಮ್ ಅನನ್ತಕಾಲಜೀವಿನಂ ಪ್ರಾಣಮನ್|