Вәһий 4
1 Андин мән қаривидим, мана, асманда бир ишик ечиқлиқ туратти. Мән тунҗа қетим аңлиған канай авазиға охшап кетидиған аваз маңа: «Бу яққа чиқ, саңа булардин кейин йүз бериши муқәррәр болған ишларни көрситәй» деди
AFTER these I saw, and, behold, a door (was) open in heaven. And the first voice that I had heard as a trumpet talking with me, said, Come up hither, and I will make thee see the (things) which must be after these.
2 вә дәрһал мән Роһниң илкидә болдум; мана, әрштә бир тәхт, тәхттә бир зат олтиратти.
At once I was in the spirit: and, behold, a throne placed in heaven, and upon the throne (One) sat.
3 Тәхттә олтарғучиниң қияпити йешил қашташ вә қизил квартсқа охшайтти. Тәхтниң чөрисини зумрәттәк бир һәсән-һүсән орап туратти.
And he who sat was like to the appearance of the stone of jaspon, and of sardion; and the bow of the clouds was around the throne, in resemblance to the appearance of zmragda.
4 Тәхтниң әтрапида йәнә жигирмә төрт тәхт бар еди. Тәхтләрдә ақ кийимләр билән кийингән, башлириға алтун таҗ тақалған жигирмә төрт ақсақал олтиратти.
Around the throne were seats twenty and four; and upon those seats twenty and four presbyters sitting, who were robed in white vestments, and upon their heads wore coronets of gold.
5 Тәхттин чақмақлар чеқип, түрлүк авазлар вә гүлдүрмамилар аңлинип туратти. Тәхтниң алдида ялқунлап турған йәттә мәшъәл көйүп туратти; булар Худаниң йәттә Роһи еди.
And from the throne went forth lightnings and the voice of thunders. And there were seven lamps of fire which burned before His throne, which are the seven Spirits of Aloha.
6 Тәхтниң алди худди хрусталъдәк пақирап туридиған, сүзүк әйнәк деңиздәк еди. Тәхтниң оттурисида вә тәхтниң чөрисидә, алди вә кәйни көзләр билән толған төрт һаят мәхлуқ туратти.
And before the throne was a sea of brightness like chrystalos; and in the midst of the throne, and around it, and before the throne, four living-ones, who were full of eyes before and behind.
7 Биринчи мәхлуқ ширға, иккинчи мәхлуқ буқиға охшайтти. Үчинчи мәхлуқниң йүзи адәмниң чирайиға охшайтти. Төртинчи мәхлуқ пәрваз қиливатқан бүркүткә охшайтти.
And the first living-one was like the lion, and the second living-one was like the calf, and the third living-one had a face as a man, and the fourth living-one was like the eagle which flieth.
8 Төрт һаят мәхлуқниң һәр бириниң алтидин қанити бар еди; уларниң пүтүн бәдининиң чөриси һәтта ич тәрипиму көзләр билән толған еди; улар кечә-күндүз тохтимай: — «Муқәддәс, муқәддәс, муқәддәстур, Бар болған, һазирму бар һәм кәлгүсидиму Болғучи, Һәммигә Қадир Пәрвәрдигар Худа!» — дейишәтти.
And these four living-ones, each of them, had six wings round about; and within were full of eyes; and they rest not day and night from saying, Holy, holy, holy, Lord God Almighty, Who wast, and art, and art to come.
9 Һаят мәхлуқлар тәхттә олтарған әбәдил-әбәт һаят Болғучини улуқлап, Униңға һөрмәт-шәвкәт вә тәшәккүр изһар қилғинида, (aiōn g165)
And when those living-ones give glory and honour and thanks unto Him who sitteth upon the throne, to Him who liveth for ever and ever, (aiōn g165)
10 жигирмә төрт ақсақал тәхттә олтарғучиниң айиғиға жиқилип әбәдил-әбәт һаят Болғучиға баш қоюп сәҗдә қилатти, таҗлирини тәхтниң алдиға ташлап қоюп, мундақ дейишәтти: — (aiōn g165)
the four and twenty presbyters fell before Him who sitteth upon the throne, and worshipped Him who liveth for ever and ever, and cast their crowns before the throne, saying, (aiōn g165)
11 «Сән, и Пәрвәрдигаримиз вә Худайимиз, Шан-шәрәп, һөрмәт-шөһрәт вә қудрәткә лайиқтурсән. Чүнки Өзүң һәммини яраттиң, Уларниң һәммиси ирадәң билән мәвҗут еди вә яритилди!»
Worthy art thou, O Lord, And our God the Holy One, To receive glory and honour and power; For thou hast created all, And by thy hand they are, And through thy will they were and are created.
